Niezwykle ważnym wydarzeniem było przyjęcie dekretu o ziemi, którego data przypada 26 października 1917 r. Stał się czynnikiem, który rozpoczął rewolucję agrarną w Rosji. Dokument ten odegrał kluczową rolę w przygotowaniu listy warunków, w których pracujący chłopi, kierowani przez partię bolszewicką, przeszli na socjalistyczną formę struktury gospodarczej i rolnictwa.
Krok do nowego rządu
Przyjęcie dekretu o ziemi było znaczącym wydarzeniem, ponieważ dzięki nim związek chłopstwa i robotników został wzmocniony i rozwinięty. W Rosji ugruntowała się najnowsza forma polityki rządowej i rolnej. Ich narodziny miały miejsce, gdy Wielka Rewolucja Socjalistyczna w październiku zyskała na sile.
Rosja miała własne cechy, z którymi rozwijała się gospodarka i polityka. Przyczyny przyjęcia dekretu o ziemi leżą na powierzchni. Studiowali je bolszewicy i sam Lenin. Kiedy plany rewolucji październikowej wciąż się rozwijały, koncepcja, którą następnie wprowadził dekret o ziemi z 1917 r., Była już wysuwana jako główny przepis, który marksiści zamierzali stosować w swojej polityce rolnej.
Zaplanowano, że nieruchomość zostanie znacjonalizowana. Przywódca wprowadził do swoich prac pomysły, które stwierdzały, że tylko przyjęcie dekretu o ziemi pomoże pracującemu chłopstwu czuć się komfortowo w realiach współczesnego społeczeństwa.
Nieporozumienia w dokumentach
Każdy etap powstawania rewolucji charakteryzował się różnymi formami pytania o własność osobistą i nadawania jej statusu narodowego. Przyjęcie dekretu o ziemi (1917 r.) Poprzedzało jego późniejszą dystrybucję do redakcji w Piotrogrodzie. Ustawa została opublikowana w gazetach. W prasie pozostały tylko artykuły, ponieważ oryginał, który sam Lenin napisał, nie został zachowany.
Historycy porównali pierwsze publikacje i stwierdzili brak tożsamości. Różne edycje przedstawiają różne opcje dla czytelnika. Główną rozbieżnością jest przepis dotyczący konfiskaty terytoriów posiadania chłopów i Kozaków.
Przyjęcie dekretu o gruntach zalegalizowało przepis, zgodnie z którym własność właścicieli gruntów powinna zostać odebrana natychmiast, nie było możliwości umorzenia. Lenin podkreślił tę kwestię, ponieważ wówczas szczególnie ważne było wyeliminowanie własności ziemskiej. Prywatna własność została zabrana na teren, las, wodę. Przyjęcie dekretów o pokoju i ziemi miało szczególne znaczenie, ponieważ obecnie na bieżąco nie można było sprzedać lub kupić tego obszaru, wydzierżawić, obciążyć hipoteką ani wyalienować.
Całe terytorium zostało wyobcowane bezpłatnie i stało się własnością publiczną, przekazaną na potrzeby potrzeb pracujących robotników. Teraz tylko państwo miało wyłączne prawo do posiadania i używania.
Prawa do terytoriów narodowych
Przyjęcie dekretu o ziemi było punktem wyjścia do konfiskaty właścicieli ziemskich. Posiadanie zostało przeprowadzone w sposób niezarobkowy. Nacjonalizacja nastąpiła. Związek Radziecki miał wyłączne prawo własności w tym kraju i wszystkim, co było na nim. Tylko państwo mogło je posiadać. Obywatele mogą wykorzystywać i stosować te obiekty do określonych zadań.
Unikalnym dla ówczesnego społeczeństwa było przyjęcie dekretu o ziemi. Rok, w którym to się stało, radykalnie zmienił społeczeństwo.Powstała własność, która była własnością całego ludu na rzecz praw socjalizmu; została narzucona na wszystkie dziedziny pracy w rolnictwie, które miały cele rolnicze.
Rola projektu była naprawdę uniwersalna, teraz widok, według którego oszacowano wartości nieruchomości, był zupełnie inny. Głosili nacjonalizację ziemi i wszystkich budynków, które tam były. Jest to szeroki krok w kierunku stworzenia własności państwa.
Równe prawa
Własność ziemi i formy własności zostały wymienione w Zakonie Chłopskim. Możliwość korzystania z przydziałów terytorialnych została zapewniona wszystkim obywatelom, którzy chcieli im powierzyć swoją pracę. Pod ścisłym zakazem zatrudniono pracę. Ziemia została podzielona między tych, którzy byli zajęci społecznie ważnym biznesem. Warunki miały wtedy wyrównać wszystkich. W jakiej formie korzystać z ziemi, sami ludzie zdecydowali.
Na wniosek chłopów praca najemna jest zabroniona. Bolszewicy opowiadali się za zniesieniem wyłącznego zarządzania. W przeciwnym razie nie byłoby możliwe zniszczenie pracy najemnej. W przypadku niepełnego przejścia istniało ryzyko ukrytych form ciężkiej pracy. Potrzebne były więc gruntowne reformy, aby państwo naprawdę zmieniło się na lepsze. Ziemia musiała być uprawiana przez całe społeczeństwo, wówczas eksploatacja niektórych ludzi przez innych zniknęłaby.
Swoboda wyboru
Bolszewicy również nie lubili wyrównywania użytkowania gruntów, ale Lenin uznał za konieczne wprowadzenie go, ponieważ taką wolę chłopi wyrazili w zdecydowanej większości. Podkreślano, że gdyby ludzie nie mieli możliwości pozbycia się własnego fałszywego pomysłu, nie byliby w stanie usunąć go ze swoich umysłów jako niekompetentnych.
Gdyby odmówiono przyjęcia, ludzie nadal opowiadaliby się za tym scenariuszem, ale znacznie łatwiej byłoby pozwolić ludności uderzyć w tę samą prowizję, ponieważ w przeciwnym razie obywatele nie mieliby żadnej szkoły życia. Z kolei państwo będzie wspierać ludzi na drodze od drobnomieszczaństwa do systemu socjalistycznego.
Szybki rozwój
Zasada, która opowiada się za wyrównaniem użytkowania gruntów, nie była przeszkodą w reformie rolnej, kiedy proletariat uzyskał prawdziwą władzę. Co więcej, w ten sposób udało się pokonać kułaków, co również uznano za duży plus.
Powstały nowe terytoria socjalistyczne. Nastąpiło pojawienie się prawa ziemi, po którym powstał sowiecki socjalistyczny instytut prawny. Rozwinięte instytuty prawa państwowego, cywilnego i karnego.
Nowe funkcje
Dla chłopstwa zaangażowanego w pracę były możliwości stworzenia kolektywnych form zarządzania gospodarką i rolnictwem. Rozpoczęło się przetwarzanie przydziałów przez społeczeństwo. Możliwe było dowolne wybranie formy użytkowania terytorium.
W przyszłości dzięki temu nastąpiło przejście do procesu, podczas którego gospodarka rolna i te, które powstały w przyjaznej formie użytkowania gruntów, zostały uspołecznione. Bolszewicy zostali poddani rozgoryczonym atakom, przeprowadzonym zarówno przez Rosjan, jak i „życzliwych” z zagranicy. Arogancja i pogarda przebiły ich recenzje. Wyśmiewali prawdopodobieństwo zorganizowania zbiorowej gospodarki dla ludu chłopskiego. Uważali to za fajny sen, jaki mieli bolszewicy.
Zatwierdzenie ludzi
Socjalizacja w odniesieniu do rolnictwa została przeprowadzona dobrowolnie. W produkcji można było zbudować przejrzysty, pozbawiony działania schemat. Dekret o ziemi był powszechnie popierany przez robotników i pracujących chłopów.
Ustawa ta jest godna uwagi ze względu na szybkie zniszczenie prywatnej dominacji nad własnością, a także tworzenie własności państwowej wartości socjalistycznych i nacjonalizację terytoriów. Zbiorowa forma użytkowania ziemi została zaprojektowana w celu ratowania ludzi przed biedą.
Nawet w czasie rewolucji październikowej wielu przedstawicieli ludzi opowiadało się za rozwojem i promocją tych pomysłów, ponieważ wywarli na nich ogromne wrażenie. Od strony prawnej od razu przeszli do praktycznej i natychmiast zaczęli wdrażać wszystko, co planowali. Przeprowadził tworzenie komitetów lądowych. Ich działania kierowały się zasadami demokratycznymi. Przydzielali dobra kultury, chronili je przed deprecjacją, zajmowali się organizacją gospodarki. Wszystkie te procesy miały ogromne znaczenie dla państwa.