Naturalne przedmioty Federacji Rosyjskiej

Termin „środowisko” jest terminem ogólnym. Charakteryzuje stan ekologiczny danego obszaru i inne warunki. Środowisko jest ogólnie uważane za część zakresu oddziałującego z żywymi organizmami. Zawiera różne elementy. Jednym z głównych jest obiekt naturalny i zasoby naturalne.

Zagadnienia międzynarodowe

W erze nowoczesności działalność człowieka obejmuje prawie całą planetę. Jego skale są tak duże, że porównuje się je z procesami globalnymi. To z kolei negatywnie wpływa na obiekty środowiska naturalnego. Jednym z głównych sposobów wyjścia z kryzysu środowiskowego jest dziś bliska współpraca międzynarodowa. Powszechnie uznaje się, że wdrożenie strategii mającej na celu przezwyciężenie problemów jest możliwe tylko przy jedności działań środowiskowych ze strony wszystkich krajów. Żadne państwo dzisiaj nie może samodzielnie wyjść z kryzysu środowiskowego.

Znaczenie problemu

Natura nie ma granic państwowych, jest jedna i uniwersalna. Pod tym względem zaburzenia ekosystemów w jednym kraju zawsze powodują reakcję sąsiadujących terytoriów. Na przykład, jeśli zakłady przemysłowe w Anglii i RFN emitują gazy spalinowe zawierające niedopuszczalnie wysoki procent szkodliwych zanieczyszczeń, wpłynie to negatywnie nie tylko na stan ekologiczny tych krajów, ale także na faunę i florę sąsiednich skandynawskich.

Obiekty naturalne: informacje ogólne, klasyfikacja

Elementy te odgrywają znaczącą rolę w ekosystemie każdego kraju. Istnieją następujące typy obiektów naturalnych:

• międzynarodowy;
• krajowy

Te ostatnie obejmują ziemię, podglebie, wodę, faunę i florę, które są obecne na terytorium państwa. Wszelkie przedmioty naturalne i zasoby naturalne są do dyspozycji danego kraju. Zarządzanie tymi elementami odbywa się zgodnie z prawem państwa i w interesie jego ludności. Cenny jest także każdy obiekt naturalny i antropogeniczny znajdujący się na terytorium kraju.

Obejmują one w szczególności unikalne gatunki zmienionych roślin lub udomowionych zwierząt, krajobrazy itp., Które mogą mieć znaczenie ochronne i rekreacyjne. Naturalne obiekty świata znajdują się w przestrzeni międzynarodowej (przestrzeń, ocean, powietrze atmosferyczne, Antarktyda) lub przemieszczają się przez terytoria różnych krajów (migrujące zwierzęta). Nie podlegają jurysdykcji państw. Rozwijać i chronić takie udogodnienia na podstawie umów międzynarodowych, traktatów, protokołów, konwencji. Dokumenty te odzwierciedlają wspólne działania społeczności wszystkich uczestniczących państw.

Kategoria specjalna

Obejmuje miejsca dziedzictwa przyrodniczego. Ich ochrona i zarządzanie są realizowane przez każde państwo, na którego terytorium się znajdują. Te działania krajów są jednak monitorowane na arenie międzynarodowej. Naturalne miejsca kultury mają szczególną wartość dla państw i całej ludzkości. Należą do nich:

• Parki narodowe i rezerwaty.
• Wspólne zasoby naturalne, z których większość lub wszystkie są wykorzystywane przez kilka krajów (Morze Bałtyckie, Dunaj itp.).
• Rezerwy
• Zagrożone, rzadkie gatunki roślin i zwierząt.

Space

Jest uważany za własność całej ludzkości. Żaden kraj nie ma prawa rozporządzać nim samodzielnie. Ta i inne zasady eksploracji kosmosu znajdują odzwierciedlenie w traktatach międzynarodowych.W dokumentach społeczność światowa uznaje niedopuszczalność negatywnego wpływu na tę przestrzeń i znajdujące się w niej obiekty naturalne, a także zawłaszczenie jej części, w tym Księżyca i innych ciał niebieskich.

Ocean

Jest to naturalny obszar objęty ochroną międzynarodową. Zawiera ogromną ilość energii, minerałów, minerałów i innych niezbędnych pierwiastków. Rozwój oceanów odbywa się w interesie ludzkości. Wiele krajów próbowało sformalizować krajowe roszczenia do tej przestrzeni. Kwestie związane z zarządzaniem oceanem i jego rozwojem były omawiane na kilku konferencjach, a ich kulminacją było podpisanie konwencji ONZ. Wzięło w nim udział ponad 120 krajów.

Antarktyda

Terytorium to nazywa się kontynentem międzynarodowej współpracy i pokoju. W 1959 r. Został zawarty traktat między ZSRR, Argentyną, Francją, Anglią, USA i kilkoma innymi państwami. Odzwierciedlał zasady wolności badań, wykorzystanie lądu wyłącznie do celów pokojowych, określiło międzynarodowy reżim prawny.

Atmosfera

Wysiłki Wspólnoty mają przede wszystkim na celu zapobieganie i eliminację transgranicznego przepływu zanieczyszczeń. Rozporządzenie stosunki międzynarodowe wdrażane przez konwencję z 1797 r., porozumienia wiedeńskie i montrealskie oraz inne dokumenty. Traktat moskiewski o zakazie prób jądrowych zajmuje szczególne miejsce wśród aktów.

Naturalne obiekty Rosji

Nasz kraj zajmuje 4 miejsce po Chinach, Australii i Ameryce pod względem liczby. Szczególnie chronione obszary naturalne reprezentowane są przez:

• Dziewicze lasy Komi.
• Wulkany Kamczatki.
• Jezioro Bajkał.
• Złote góry Ałtaju.
• Zachodni Kaukaz.
• Depresja ubsunurska.
• Centralny Sikhote-Alin.
• Wyspa Wrangla.
• Płaskowyż Putorana.
• Filary Lena.

Mierzeja Kurońska jest objęta specjalnie chronionymi obiektami naturalnymi zgodnie z kryterium C (v). Ponadto utworzono wstępnie wyważoną listę Federacji Rosyjskiej dotyczącą MPR. Zaproponowano włączenie do swojego składu następujących chronionych obiektów:

• Wyspy dowódcy.
• Góry Ilmensky.
• Stepy Daurii.
• Rezerwa Magadana.
• Filary Krasnojarsk.
• Baszkir Ural.
• Dolina rzeki Bikin.
• B. Bagno Vasyugan.

Wskazane obiekty naturalne zostały wybrane na podstawie oceny ich znaczenia przez organizacje publiczne i naukowe. W odniesieniu do tych terytoriów organy wykonawcze odpowiednich regionów przesłały propozycje włączenia ich do listy UNESCO. W 1996 r. Archipelag Valaam został włączony do wstępnej listy. Planowana jest lista obejmująca następujące chronione obszary naturalne Federacji Rosyjskiej:

• Wyspy Sołowieckie i Wielki Podział.
• Delta Leny i Wołgi.
• Wyspy Kurylskie itp.

Konwencja z 1972 r

Działa jako jeden ze skutecznych mechanizmów zapewniających zarządzanie i ochronę obiektów naturalnych. Konwencja ustanawia pewne kryteria, które muszą spełniać. Przedmioty naturalne powinny:

• Przedstaw wizualne odbicie głównych historycznych etapów Ziemi. Należą do nich w szczególności ślady starożytnego życia, procesy geologiczne, które trwają w procesach ziemskich, znaczące cechy fizjograficzne i geomorfologiczne.
• Uwzględnij w nich siedliska krytyczne pod względem zachowania różnorodności biologicznej. Obejmują one między innymi terytoria, na których występują gatunki zagrożone, które mają wyjątkowe znaczenie międzynarodowe z punktu widzenia ochrony przyrody i nauki.
• Jasno przedstaw odzwierciedlenie długoterminowych i ważnych zjawisk biologicznych, które występują w rozwoju i ewolucji ekosystemów morskich, przybrzeżnych, rzecznych, lądowych oraz społeczności zwierząt i roślin.
• Uwzględnij unikalne zjawiska naturalne lub terytoria o wyjątkowej wartości estetycznej i urodzie.

Lista, która obejmuje obiekty środowiskowe, jest corocznie uzupełniana o 30–35 jednostek. Tak więc od 1 stycznia 2001 r. Na liście znalazło się 690 obiektów. Większość miejsc dziedzictwa naturalnego jest zarejestrowana w Kanadzie, Australii i Stanach Zjednoczonych.

Charakterystyka obszarów chronionych

Obiekty naturalne znajdujące się na liście mają inny status i rozmiar. Należą do nich około 135 parków narodowych, około 100 różnych rezerwatów i tak dalej. Ponadto granice obiektów obejmują rezerwaty przyrody, pomniki przyrody, obszary ochrony, lasy państwowe, rezerwaty etnograficzne, stacje ochrony środowiska i inne.

Rozkład geograficzny

Ponieważ różne stany są reprezentowane na liście w różny sposób, ich ogólny obraz jest dość zróżnicowany. Duża liczba wykazów obejmuje naturalne obiekty regionu Morza Czarnego Zachodniego i Bałkanów, Kanady, górzystego „dzikiego zachodu” Ameryki, Tybetu i Himalajów, terytoriów podrównikowych i równikowych Afryki oraz tropikalnego wybrzeża wschodniej Australii. Oprócz tego mapa rozmieszczenia obiektów zawiera tak zwane „białe plamy”. Należą do nich w szczególności step i rozwinięte terytoria Kanady i Stanów Zjednoczonych, większość pustyni Sahara i Półwyspu Arabskiego, Brazylii, Mongolii i niektóre z wewnętrznych pasm Australii. Obszary północnej Syberii i prawie całego Dalekiego Wschodu (z wyjątkiem Kamczatki) są uważane za „białe plamy” Rosji.

„Ranga znaczenia”

W składzie ponad 130 obiektów o znaczeniu światowym lista zawiera prawie wszystkie najsłynniejsze zjawiska naturalne. Należą do nich w szczególności Park Yellowstone, Wielki Kanion, Wyspy Hawajskie, Delta Dunaju, Mount Everest i Jomolungma, Belovezhskaya Pushcha, Wulkan Krakatau i Wyspa Komodo, Parki Narodowe Ngorongoro i Serengeti, Wyspy Galapagos i tak dalej. . Niewątpliwie na tej liście znajdują się także naturalne obiekty Rosji. Dotyczy to w szczególności jeziora Bajkał, Uralu Północnego i Podpolarnego, Kamczatki, wyżyn Kaukazu i Ałtaju. Na liście nie ma pełnych analogii do tych obiektów - możemy mówić tylko o częściowym podobieństwie z niektórymi miejscami.

Różnorodność typologiczna

Lista zawiera szeroką gamę obiektów. Obejmują one najbardziej różnorodne systemy ekologiczne planety. W szczególności rejestrowane są zachowane masywy dziewiczych lasów, górzystych krajów, stepów, pustyń, mokradeł znajdujących się w różnych częściach Ziemi, jasnych lasów i tundry, sawann i prerii, wulkanów i lodowców. Lista obejmuje również interesujące miejsca geologiczne i geomorfologiczne. Wśród nich są jaskinie, płaskorzeźby krasowe, podziemne rzeki i wiele innych. Naturalnie chronione miejsca to pozostałości szczątków paleontologicznych, kompleksy wydm, wodospady i zbiorniki wodne, źródła mineralne i termalne, zbiorowiska namorzynowe i duże delty rzek, obszary morskie, rafy, atole, fiordy i tak dalej. Jeśli chodzi o zjawiska domowe, ich reprezentacja jest stosunkowo jednolita. Wynika to z faktu, że rosyjskie obiekty są reprezentowane przez górzyste regiony znajdujące się w różnych regionach strefy umiarkowanej.

Powierzchnia

Obiekty znajdujące się na liście mają znaczne różnice wielkości. Terytoria mogą mieć powierzchnię mniejszą niż 1000 ha. Na przykład rezerwa „Valle de Me” zajmuje tylko 19,5 hektara. Lista zawiera także tak duże obszary, jak kompleks rezerwatów i parków na granicy północno-zachodniego terytorium Kanady i Alaski, jeziora. Bajkał, Park Narodowy Morskiej Rafy Koralowej, Wyspy Galapagos. Rosja w pełni wykorzystuje swój potencjał terytorialny. W szczególności trzy z pięciu terytoriów wymienionych na liście zajmują powierzchnię ponad 3 milionów hektarów. Jezioro Bajkał jest drugie na liście.

Struktura przestrzenna

Niektóre miejsca światowego dziedzictwa obejmują kilka obszarów chronionych.Na przykład w granicach górzystego terytorium położonego na północno-wschodnim wybrzeżu Australii znajduje się 19 parków, 31 obszarów lasów państwowych, 5 lasów i 1 rezerwat etnograficzny. W Federacji Rosyjskiej, w tym sensie, strefa jeziora. Bajkał. Obejmuje 2 parki narodowe, trzy rezerwaty przyrody, kilka rezerwatów przyrody i inne strefy. Jednak pomimo takiej mozaiki terytorium jeziora pozostaje integralnym kompleksem, ograniczonym w przestrzeni przez jedną zasadę. Bardzo częstym zjawiskiem w procesie tworzenia listy jest grupowanie. Na przykład jedno z australijskich miejsc położonych na wschodnim wybrzeżu obejmuje około 45 obszarów chronionych. Są one połączone w 8 bloków, a ich łączna powierzchnia wynosi 370 tys. Ha. Spośród obiektów domowych, w których odnotowano skupienie, należy zwrócić uwagę na wulkany na Kamczatce. Na tym terytorium znajduje się 5 oddzielnych regionów, które są najcenniejszymi systemami ekologicznymi na półwyspie.

Transgraniczny

Lista zawiera około dziesięciu terytoriów, które składają się z „równoległych” obszarów chronionych. Wśród nich w szczególności Belovezhskaya Pushcha, kompleksy rezerwatów i parków na Alasce, a także Wodospady Wiktorii. W Rosji Ałtaj - Złote Góry działają jak obiekty graniczne. Terytorium to znajduje się na granicy między Mongolią, Kazachstanem i Chinami.

Rozszerzenie krajowej reprezentacji na liście

Wskazane jest wykonywanie tej czynności zgodnie z jasnym i jednolitym planem. Przede wszystkim należy wyjść z kryteriów ustalonych przez powyższą konwencję. Jednocześnie, według niektórych autorów, znaki te w pewnym stopniu odzwierciedlają ideologiczne stanowisko ekspertów UNESCO. Argumentując z punktu widzenia państwa będącego stroną konwencji i dążąc do odpowiedniej reprezentacji Rosji na liście, eksperci krajowi opowiadają się za:

1. Ujednolicenie dystrybucji cennych przedmiotów w całym kraju. Przyczyniłoby się to do obiektywnego odzwierciedlenia specyfiki terytorialnej państwa. Jednocześnie przy tworzeniu list krajowych należy wziąć pod uwagę każdy naturalny i antropogeniczny obiekt o strategicznym lub gospodarczym znaczeniu dla kraju.
2. Pragnienie zapewnienia, że ​​w procesie wyboru stref do włączenia do Listy odzwierciedlone zostaną najbardziej różnorodne typy krajobrazu, a nie strefy górskie, jak to obecnie ma miejsce.
3. Umieszczenie na liście możliwie większych działek o powierzchni ponad 1 miliona hektarów. Dotyczy to zwłaszcza terytoriów Dalekiego Wschodu i Syberii.
4. Bardziej aktywne wykorzystanie możliwości wypychania mozaiki i grupowania obiektów. Pozwoli nam to jednocześnie przypisać wysoki poziom międzynarodowy kilku cennym terytoriom.
5. Studia nad kwestią wyznaczenia niektórych stref przygranicznych, ponieważ oczywiste jest, że skuteczna ochrona jednego kompleksu przyrodniczego, podzielonego granicami administracyjnymi, jest możliwa tylko wspólnie.

Wniosek

Należy zauważyć, że dziś, kiedy proces wprowadzania krajowych obiektów przyrodniczych o wartości kulturowej i przyrodniczej znacznie się nasilił, ogromne znaczenie ma debugowanie mechanizmu skutecznego zarządzania tymi obszarami. Obejmuje to głównie wzmocnienie finansowania, środki ochronne, rozwój i promocję ekoturystyki. Równie ważne jest tworzenie centrów informacyjnych, rozwój personelu. Wyłączna rola w tej kwestii należy do ram prawnych. W takim przypadku opracowanie jednolitych przepisów administracyjnych, szczególnie dla obszarów transgranicznych, klastrów i rozległych obszarów, będzie odrębnym kierunkiem. Wszystko to przyczyni się do bardziej niezawodnej ochrony obiektów o znaczeniu globalnym.