We współczesnym świecie przyjęto osobliwy system badania rozwoju społeczeństwa ludzkiego. Według niej ludzkość przeszła dwa etapy - tradycyjny i przemysłowy. Na obecnym etapie świat znajduje się na etapie postindustrialnego społeczeństwa. Każdy etap rozwoju charakteryzuje się pewnymi znakami. Charakterystyczne cechy postindustrialnego społeczeństwa, które możemy zaobserwować w prawdziwym życiu.
Pierwszy krok w rozwoju społeczeństwa - co to jest?
Od pojawienia się ludzkości minęły tysiące lat. Ludzie spędzili większość tej podróży na schodach tradycyjnego lub agrarnego (inna nazwa przedprzemysłowego) społeczeństwa.
Ten etap charakteryzuje się tradycyjnym stylem życia i słabo rozwiniętymi strukturami społecznymi. Nawet małe rzeczy w życiu są malowane zgodnie z obowiązującymi zasadami. Ogromną rolę w regulacji życia publicznego odgrywają religie i zwyczaje. Wojsko i kościół są podstawą do utrzymania struktury społecznej.
Ważne dla wszystkich wartość ludzka stoi na ziemi, a także grupa ludzi, której jest przydzielony na podstawie faktu urodzenia. Chłop pozostaje taki do końca swoich dni i przekazuje swój status synom i wnukom. Wygnanie ze wsi staje się trudnym sprawdzianem. Niemożliwe jest wyżywienie siebie i rodziny bez ziemi.
Głównym producentem produktów niezbędnych do życia człowieka jest przyroda. Ponad 90% populacji zajmuje się rolnictwem. Rodzina tworzy produkty dla siebie od punktu początkowego do końcowego wyniku. Nie ma podziału pracy; nowe metody produkcji są spotykane negatywnie lub są zakazane przez tradycje.
Jeśli porównamy to z formacyjnym podejściem do studiowania historii Karola Marksa, to według jego nauczania można go przypisać tradycyjne społeczeństwo trzy formacje: prymitywne komunalne, niewolnicze i feudalne.
Jaki jest drugi etap rozwoju społeczeństwa?
Na przełomie XVI i XVII wieku następuje stopniowe przechodzenie krajów na nowy etap rozwoju. Społeczeństwo przemysłowe najpierw ujawnił się w Holandii i Anglii, a następnie przewodził innym krajom świata.
Szczególną cechą nowego etapu był rozwój produkcji przemysłowej. Z rolnictwem nie można już dłużej sobie poradzić. Pojawia się handel, więc można było kupować produkty żywnościowe, wymieniając je na produkty własnej produkcji. Ziemia przestaje być najważniejszą wartością, ponieważ przemysł staje się podstawą gospodarek krajów. Kapitał zyskuje coraz większą wartość.
Przejście od ciężkiej pracy fizycznej do pracy maszynowej, zastępując siłę fizyczną człowieka, było rewolucyjnym wydarzeniem. Pojawiają się i rozwijają nowe miasta, zmienia się pozycja człowieka w społeczeństwie. Jego powiązania z grupą słabną; może z łatwością zmieniać swój status przez całe życie, wchodząc lub schodząc po drabinie społecznej. Teraz nie ma znaczenia, przez kogo i gdzie się urodziłeś, życie danej osoby zależy od osobistych osiągnięć wszystkich. Kluczowe znaczenie ma zmotywowanie korporacji lub firmy do maksymalizacji przychodów.
Trzeci etap rozwoju społeczeństwa
Model społeczeństwa przemysłowego, ze względu na jego koncentrację na wprowadzaniu najnowszych wynalazków, nie mógł pozostać niezmieniony. Dlatego kraje na etapie przemysłowym dość szybko przechodzą na nowy etap - społeczeństwo postindustrialne.
Pierwszym, który zaproponował nową nazwę rozwoju społecznego, był Daniel Bell w swojej pracy „The Coming Post-Industrial Society”. Tam naukowiec przewidział przybliżony okres takiego przejścia - początek XXI wieku.
Społeczeństwo postindustrialne - To trzeci etap rozwoju społeczeństwa, charakteryzujący się informatyzacją, połączeniem osiągnięć naukowych i technicznych, poprawą jakości opieki medycznej i edukacji ludzi. Opisane cechy społeczeństwa postindustrialnego stają się podstawą do poprawy jakości życia ludzkiego.
Powody przejścia na nowy etap
Przejście na wyższy poziom rozwoju społeczeństwa wynika z wielu czynników. Ponadto zwolennicy różnych szkół uważają, że główne cechy postindustrialnego społeczeństwa pojawiły się z różnych powodów.
Zwolennicy teorii przemysłu wyróżniają następujące powody:
- Zmniejszenie wymaganej liczby pracowników przy produkcji materiałów następuje w wyniku mechanizacji, późniejszej automatyzacji produkcji, a także modernizacji technologii.
- Opisane zmiany przedstawiają pracownikowi wyższe wymagania edukacyjne.
- Zdobycie wykształcenia staje się powszechnie akceptowaną wartością.
- Wykształceni ludzie chcą otrzymywać wysokiej jakości towary i usługi.
- Tylko wykwalifikowani specjaliści mogą zapewnić wysokiej jakości usługi lub towary.
Marksiści twierdzą, że charakterystyczne cechy postindustrialnego społeczeństwa pojawiły się w wyniku podziału pracy. Dotyczy to oddzielnego przedsiębiorstwa (niektóre produkty, inne reklamują, inne dystrybuują) oraz korporacji transnarodowych. Opłaca się produkować towary w dostosowanych regionach, na przykład w celu zmniejszenia kosztów transportu. Przedsiębiorstwo może znajdować się w jednym kraju, a biuro w innym. Kolejny powód: zmiana w strukturze konsumpcji. Zapotrzebowanie na usługi rośnie szybciej niż na towary. Usługi, w przeciwieństwie do produkcji, są zazwyczaj powiązane z miejscem. Kucharz z Waszyngtonu nie pojedzie, aby nakarmić mieszkańców odległego stanu; potrzebuje tam swojego profesjonalisty. Wydajność pojedynczego pracownika w produkcji może zostać zwiększona poprzez zastosowanie technologii, w sektorze usług jest to nieosiągalne. Chirurg nie może jednocześnie wykonywać od dwóch do trzech do czterech operacji; wymagane są dodatkowe ramiona robocze. Dlatego coraz większa liczba pracowników jest zatrudniona szczególnie w sektorze usług.
Przejście do społeczeństwa postindustrialnego
Aby przejść na wyższy etap rozwoju, konieczne jest, aby pojawiły się w społeczeństwie oznaki społeczeństwa postindustrialnego. Ich pojawienie się było promowane przez czynniki rozwoju gospodarczego i społecznego.
- Zmiany w gospodarce kraju zaczynają się. Produkcja towarów stopniowo ustępuje miejsca produkcji informacji i usług. Niskie kwalifikacje pracowników wypierają wysoko wykwalifikowani specjaliści.
- Struktura społeczna przestaje być oparta na podziale klas. Zastępują go warstwy uwzględniające nie tylko poziom dochodów, ale przede wszystkim poziom wiedzy i wykształcenia, prestiż zawodu.
- Główną strukturą jest uniwersytet jako jednostka łącząca wiedzę teoretyczną i masową produkcję oraz mająca chęć zdobywania nowej wiedzy.
Charakterystyczne cechy społeczeństwa postindustrialnego
Jacy oni są? Wyższy etap rozwoju społecznego charakteryzuje się postindustrialnym typem społeczeństwa, które zastępuje przestarzałe. Najważniejszą cechą jest pojawienie się produkcji technologii komputerowych. Opiera się na generowaniu dochodów i zysków dzięki wykorzystaniu istniejącej wiedzy i informacji. Wykorzystanie wysokich technologii, opartych na ochronie zasobów i wykorzystaniu najnowszych osiągnięć naukowych, prowadzi do pojawienia się wciąż nieznanych linii produkcyjnych.Są to już dziś uznane biotechnologia i robotyka. Bardziej zaawansowane technologie pojawią się w przyszłości. Informatyzację wprowadza się w każdej sferze ludzkiego życia: od prac domowych po administrację państwową.
Druga cecha jest wyjątkową cechą charakterystyczną dla społeczeństwa postindustrialnego. W żadnym poprzednim kroku nie odegrała takiej roli. Jest to wzrost znaczenia, roli i miejsca czynnika ludzkiego. Nastąpiło przejście z przewagi pracy fizycznej lub mechanicznej do umysłowej. Człowiek uczy się przez całe życie, przedsiębiorstwa nie oszczędzają na kosztach rozwoju zawodowego i szkolenia pracowników. Indywidualizacja potrzeb prowadzi do odrzucenia standardów produkcji. Małe partie towarów, ich modyfikacje przeważają, popyt na dobra niematerialne i usługi rośnie.
Znaki społeczeństwa postindustrialnego obejmują ekologizację rozwoju gospodarczego. Człowiek rozumie znaczenie przyrody dla własnego istnienia i porzuca rolę „króla przyrody”. Holistyczny rozwój systemu „człowiek-natura”, „natura-społeczeństwo” ma na celu rozwiązanie wielu globalnych problemów.
Zasady społeczne społeczeństwa postindustrialnego
W stu procentach żadne trzecie państwo na świecie nie rozwinęło trzeciego etapu rozwoju społeczeństwa. Ale jego znaki charakteryzują przyszłe zmiany. Jakie są zatem oznaki postindustrialnego społeczeństwa w sferze społecznej?
Zasada większości zniknie. Zostanie zastąpiony znakiem ochrony praw mniejszości. Obecny stan w polityce, sferze społecznej, kulturze, kiedy mniejszość nie może żyć tak, jak chce, ale musi dostosować się do większości, stopniowo staje się przestarzała. Małe grupy stopniowo zyskują coraz więcej możliwości realizacji własnych priorytetów, a nie priorytetów innych. Dotyczy to małych narodów, małych partii politycznych, kierunków w kulturze i tak dalej. Dziś ochrona praw mniejszości napotyka opór większości kierowniczej. Duże partie rządzą krajem w polityce, osiągnięcia uznawane i akceptowane przez wielu są uznawane w kulturze.
Demokracja „pół-bezpośrednia” zamieni się w pełną treść tego połączenia - „moc narodu”. Wybrane organy są dziś kierowane przy podejmowaniu decyzji na podstawie własnych poglądów i subiektywnych opinii ekspertów. Po otrzymaniu większego ładunku wiedzy przy użyciu technologii informatycznych obywatele nie będą już biernie obserwować pracy parlamentarzystów. Będą mogli proponować własne opcje decyzji politycznych, wpływać na polityków spoza zgromadzeń legislacyjnych. Ich opinie staną się decydujące i wejdą w życie.
Obecnie odpowiedzialność za podejmowanie decyzji rozkłada się nierównomiernie. Większość odpowiedzialności spoczywa na organach krajowych. Poziomy międzynarodowe i lokalne są zminimalizowane. Znakiem postindustrialnego społeczeństwa jest właśnie przeniesienie części odpowiedzialności. Ponadnarodowe stowarzyszenia mogą skuteczniej radzić sobie z problemami walki z terroryzmem, tłumienia handlu narkotykami i innych. Struktury lokalne są w stanie rozwiązywać problemy natury gospodarczej, narodowej i innych sfer życia zamieszkującej je ludności.
Zmiana ekonomiczna
Kompletność cech nie zostanie osiągnięta bez wyszczególnienia zmian w sferze gospodarczej. Przede wszystkim przejawiają się oznaki rozwoju społeczeństwa postindustrialnego po tej stronie społeczeństwa. Jakościowa zmiana struktury ekonomicznej państwa wyraża się poprzez przeniesienie dominującej roli na sektor usługowy. Pierwsze dwa (rolnictwo, przemysł) przestają się rozwijać bez aktywnego udziału trzeciego komponentu.
Integralnym trzecim elementem jest sektor usług.Wprowadzenie w rolnictwie i przemyśle mechanizmów zastępujących wysiłek fizyczny pracownika niezmiennie prowadzi do przeniesienia zwolnionych pracowników do innych obszarów działalności. Sektor usług to komunikacja i transport, handel i turystyka, wypoczynek, zdrowie i inne.
Współcześni ekonomiści mówią o powstaniu czwartorzędu. Tutaj wysyłani są także bezpłatni pracownicy. Sektor czwartorzędowy obejmuje edukację, media, usługi finansowe, planowanie i zarządzanie, naukę.
Wspólne cechy i cechy drugiego i trzeciego etapu
Znaki społeczeństwa przemysłowego i postindustrialnego płyną od siebie i są ze sobą sprzeczne. Podstawą społeczeństwa przemysłowego jest przemysłowa produkcja dóbr, której główną wartością jest własność kapitału. Dominuje prywatna własność przedmiotów produkcji, najliczniejszą klasą jest klasa robotnicza (proletariat), którą kieruje klasa burżuazyjna. W polityce demokracja przedstawicielska jest uważana za główne osiągnięcie.
W społeczeństwie postindustrialnym wszelki rozwój opiera się na posiadaniu wiedzy (informacji) i umiejętności jej wykorzystania. Ekonomia opiera się na własności akcji. Masowe przejście z przemysłu prowadzi do wzrostu liczby pracowników (menedżerów). Zarządzanie produkcją kraj jest niemożliwy bez koordynacji interesów różnych sił poprzez demokracja bezpośrednia.
Który ze znaków dokładniej charakteryzuje społeczeństwo postindustrialne? Wydaje się, że ma wiedzę. Rzeczywiście, oprócz nazwy „postindustrialny”, ten etap rozwoju społeczeństwa nazywany jest także innymi epitetami: informacyjny, wirtualny, komputerowy, post-ekonomiczny.
Kraje ze społeczeństwem postindustrialnym
Społeczeństwo postindustrialne charakteryzuje się przewagą sektora usługowego w gospodarce. Na obecnym etapie do krajów tych należą: USA, Kanada, Niemcy, Holandia, Wielka Brytania, Japonia, Singapur, Korea Południowa, Izrael.
W tych krajach około jedna trzecia ludności pracującej jest zatrudniona w sferze kreatywnej. Kreatywne myślenie, rozwiązywanie problemów poza schematem, prowadzenie i prowadzenie - takie wymagania są nakładane na osoby publiczne i naukowców, dziennikarzy i inżynierów, artystów i pisarzy.
Który ze znaków charakteryzuje dzisiejsze społeczeństwo postindustrialne? Informacja stała się najpopularniejszym i najcenniejszym produktem, który jest wprowadzany i panuje we wszystkich obszarach życia ludzkiego bez wyjątku.
