We współczesnym społeczeństwie jednym z palących problemów jest zachowanie nastolatków. Nie każdy z nich zdaje sobie sprawę, jakie działania mogą powodować poważne i trudne do naprawienia konsekwencje. 
Ryzyko społeczne
Na początek należy rozważyć samą koncepcję przestępstwa. Reprezentuje winne zachowanie podmiotu, sprzeczne z wymogami regulacyjnymi, wyrządzające szkodę innym i pociąga za sobą odpowiedzialność prawną. Przestępstwa dzielą się na dwie kategorie: przewinienie i przestępstwo. Te pierwsze mogą być dyscyplinarne, cywilne, administracyjne. Przestępstwa są czynami podlegającymi karom kodeksu karnego. Wszystkie przestępstwa stanowią do pewnego stopnia zagrożenie społeczne.
Odpowiedzialność
Różni się w zależności od kategorii przestępstwa. Jest więc:
- Odpowiedzialność administracyjna. Dotyczy to aktów przewidzianych w kodeksie wykroczeń administracyjnych. Takie przewinienie obejmuje naruszenie przepisów ruchu drogowego, zasad bezpieczeństwa pożarowego itp. Podmiot może zostać pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej od 16 roku życia. Kara to grzywna, praca naprawcza, ostrzeżenie.
- Odpowiedzialność dyscyplinarna. Występuje przy popełnianiu naruszeń w dziedzinie prawa pracy. Takim niewłaściwym postępowaniem może być absencja, spóźnienie itp.
- Odpowiedzialność cywilna. Jest to przewidziane przy popełnieniu czynów obejmujących uszkodzenie mienia. Ponieważ sankcje nakładają odszkodowanie za szkodę.
- Odpowiedzialność karna. Występuje przy popełnianiu czynów naruszających przepisy Kodeksu karnego. W przypadku niektórych przestępstw odpowiedzialność za podmioty wynosi 14 litrów.
Znaczenie terminowego zarządzania kryzysowego
Profilaktyczna praca z małoletnimi jest jedną ze skutecznych metod zwalczania przestępczości wśród młodzieży. Obejmuje różne działania. Instytucja edukacyjna odgrywa szczególną rolę w kwestii zapobiegania przestępczości. Wczesne wykrycie dzieci podatnych na łamanie norm moralnych i prawnych może zmniejszyć ryzyko społeczne. Instytucja edukacyjna powinny stworzyć warunki do normalnego rozwoju dzieci. Działalność pedagogiczna polega nie tylko na bezpośrednim uczeniu się, ale także na rozpoznawaniu indywidualnych cech każdego dziecka, na identyfikowaniu i analizowaniu przyczyn deformacji moralnej osoby. Instytucja edukacyjna ma również obowiązek terminowego identyfikowania typowych sytuacji kryzysowych, w których ta lub inna grupa ryzyka upada. Niewątpliwie rodzice powinni być zaangażowani w ten proces. 
Klasyfikacja zachowania
Dzieci mają kilka etapów, z którymi dorośli mają trudności:
- Niezatwierdzone działania. Są związane z psikusami, nieposłuszeństwem, uporem, psotami, niesprawiedliwością.
- Upomniane czyny. Takie działania powodują taki czy inny stopień potępienia ze strony rodziców, nauczycieli i innych osób. Takie działania obejmują nieregularne naruszenie dyscypliny, epizodyczne przypadki zuchwałości, zadziorność, nieuczciwość, chamstwo.
- Odbiegające od normy zachowanie. Oznacza moralne negatywne działania, które przybrały znajomy lub systematyczny charakter. Obejmują na przykład hipokryzję, oszustwo, kradzież, agresywność, konflikt, pozory, samolubstwo itp.
- Czyny karne.Znajdują się w nich podstawy destrukcyjnych i przestępczych zachowań. Takie działania obejmują celowe epizodyczne naruszenia wymagań i norm dotyczących stosunków społecznych, wymuszenia, pobicia, picie alkoholu, chuligaństwo, złośliwe nieprzestrzeganie dyscypliny itp.
- Zachowanie przestępcze. Przejawia się w popełnianiu różnych nielegalnych działań.
Oznaki odchyleń
Dzieci, z którymi dorośli mają trudności, mają wiele wyróżniających cech. Wśród tych znaków należy zauważyć:
1. Unikanie treningu w wyniku:
- słabe wyniki w większości dyscyplin;
- opóźnia się w poziomie rozwoju intelektualnego;
- brak zainteresowania poznawczego;
- orientacja na inne rodzaje działań.
2. Niska aktywność społeczna i praca. Przejawia się w:
- odmowa realizacji zamówień;
- zaniedbanie spraw klasowych, własności publicznej i jej korupcji;
- demonstracyjne unikanie uczestnictwa w aktywności zawodowej.
3. Negatywne działania:
- głód hazardu;
- palenie i picie alkoholu;
- używanie narkotyków i leków psychotropowych;
- niezdrowe akty o charakterze seksualnym.
4. Negatywna ocena rzeczywistości.
5. Zwiększona krytyczność wobec dorosłych i nauczycieli. Przejawia się w:
- chamstwo;
- zadziorność;
- nieobecność;
- wymuszenie;
- bijąc młodszych, słabych;
- okrucieństwo wobec zwierząt;
- akty niemotywowane;
- brak dyscypliny w klasie.
Co więcej, takie dzieci mogą mieć odmienne podejście do prób edukacji dorosłych. Może być obojętny, agresywny, sceptyczny, negatywny.
Tło
Zapobieganie dewiacyjnym zachowaniom będzie skuteczne tylko wtedy, gdy wstępnie przeprowadzona zostanie analiza przyczyn deformacji osobowości. Główne warunki, które powodują takie zakłócenia w rozwoju, to:
- Niekorzystne warunki edukacji. Rodzice są najskuteczniejszym modelem dla dziecka. Jeśli są systematycznie pijani, okrutni i skandaliczni, dzieci podążają głównie za ich przykładem.
- Brak uwagi i miłości ze strony rodziców. Modnie ubrane, zadbane, dobrze odżywione dziecko może być bardzo samotne wewnątrz. Staje się zaniedbywany psychicznie, ponieważ nikt nie dba o jego doświadczenia, zainteresowania, nastroje. Takie dzieci są zwykle przyciągane do rówieśników i dorosłych spoza rodziny. W pewnym stopniu ta komunikacja rekompensuje jego brak rodziców. Ale jeśli nabierze niezdrowych cech, zacznie negatywnie wpływać na stan moralny dziecka.
- Nadmierna opieka. Niektórzy rodzice, obawiając się, że ich dzieci popełniają błędy, wszyscy starają się za nich decydować, nie pozwalając im wybierać i żyć według własnych przekonań. W rezultacie rozwija się infantylność, osobista porażka i samowystarczalność dziecka.
- Nadmierne zaspokojenie wszystkich wniosków. W rodzinie, w której dziecku niczego nie odmawia się, są zwolnione z obowiązków domowych, spełniają wszelkie zachcianki, nie tylko leniwe, ale konsument może dorastać. Takie dzieci będą dążyć do nowych przyjemności i korzyści. Jeśli nawyk opanowania się nie rozwinie się w rozsądnym stopniu, często popełniają przestępstwo. W takim przypadku działania są popełniane wyłącznie z powodów konsumenckich.
- Autorytaryzm rodziców i nadmierne wymagania. Nadmierna surowość dorosłych, stosowanie różnych zakazów i ograniczeń, kary, które obrażają i poniżają dzieci, chęć podporządkowania się własnej woli, narzucanie gotowych decyzji i ich opinii, ton poleceń, kategoryczne osądy, stosowanie środków represyjnych i przymusowych, w tym fizycznych, negatywnie wpływają na w sprawie atmosfery w rodzinie. W takich przypadkach dzieci często popełniają przestępstwa.
Opcje rozwiązywania problemów
Zapobieganie dewiacyjnym zachowaniom jest kluczowym zadaniem dorosłych - rodziców i wychowawców. Instytucja edukacyjna powinna stać się miejscem, w którym ujawnią się możliwości i inicjatywa dziecka. Profilaktyczna praca w szkole polega na tworzeniu warunków, które nie wywołują dewiacyjnych działań. Przeciwnie, instytucja edukacyjna powinna zapewnić i poszerzyć bezpieczną przestrzeń dla dzieci, w której będzie spokojna i interesująca. Najbardziej skuteczne w tym sensie są instytucje edukacyjne z rozwiniętym systemem zajęć pozaszkolnych, który uwzględnia potrzeby w różnym wieku. Istniejące rodzaje profilaktyki (zajęcia rekreacyjne, rozmowy, sport, koła techniczne, artystyczne itp.) Działają jako potężne narzędzie, które pozwala bezboleśnie wpływać na dzieci, zapobiegając rozwojowi negatywnych tendencji. W placówce oświatowej należy między innymi ułożyć system reguł i norm, ponieważ bez nich niemożliwe jest skuteczne rozwiązanie problemów o charakterze nie tylko pedagogicznym, ale także edukacyjnym. Wszystkie rodzaje zapobiegania powinny koncentrować się na:
- Kreowanie stylu życia w instytucji edukacyjnej.
- Pomaganie dzieciom w ustaleniu związku między osobistą swobodą a odpowiedzialnością.
- Wsparcie dla każdego dziecka w rozwiązywaniu sporów metodami cywilizowanymi.
- Edukacja umiejętności kultury prawnej.
Realizując środki zapobiegawcze, najważniejsze jest, aby nie przegapić czasu. Zdaniem A. G. Avanesova na wczesnym etapie sukces można osiągnąć szybciej. Wynika to z faktu, że na tym etapie osobowość nie wykształciła jeszcze stabilnych nawyków i postaw. Jeśli wczesna praca profilaktyczna jest niewystarczająca, można ją uzupełnić środkami o innym poziomie, ponieważ jest na to pewien margines czasu.
Główne zadania
Organizacja pracy profilaktycznej jest niezbędna do:
- Poprawa warunków wychowania i życia dzieci, gdy sytuacja stanowi zagrożenie dla ich normalnego rozwoju.
- Tłumienie i identyfikacja źródeł wpływu aspołecznego.
- Wpływy na dzieci, które dopuszczają odchylenia w swoich działaniach, tak aby niezgodne z prawem i niemoralne nawyki i poglądy nie mogły zdobyć przyczółka w ich umysłach.
Kluczowe obszary
Prowadzenie prac profilaktycznych koncentruje się na:
- Identyfikacja niekorzystnych warunków edukacji i życia, zanim zostaną one odzwierciedlone w działaniach, proces kształtowania poglądów konkretnych dzieci.
- Wykrywanie i eliminowanie źródeł negatywnego wpływu na młodzież, które mogą przekonać ich do działań aspołecznych. Ten kierunek zapewnia:
I. Zastosowanie środków mających na celu poprawę niekorzystnych warunków środowiska domowego. W takim przypadku przeprowadzana jest praca profilaktyczna z rodziną.
II. Usuwanie dzieci z niesprzyjających sytuacji.
III. Zastosowanie środków ustanowionych przez prawo do podmiotów angażujących nieletnich w działania aspołeczne.
- Zapewnienie działań korygujących i ograniczających u dzieci z aktami dewiacyjnymi.
Jednocześnie może to dotyczyć dzieci, które nie uzyskały jeszcze poglądów aspołecznych i popełniają niewielkie przestępstwa. Praca socjalna i zapobiegawcza ma przede wszystkim na celu zapobieganie wzmocnieniu aspołecznych nawyków i postaw oraz zapobieganie realizacji przez dziecko nielegalnej i niemoralnej pozycji dziecka w przestępstwie.
Konkretne środki
Profilaktyka polega nie tylko na pomaganiu dziecku znajdującemu się w niekorzystnych warunkach edukacyjnych i życiowych. W ramach tego działania przeprowadzane jest usuwanie z negatywnego środowiska i umieszczanie w sierocińcu, szkole z internatem i innych wyspecjalizowanych instytucjach. Ponadto można wykonywać indywidualne prace profilaktyczne.Wiąże się to z rejestracją w IDN, wyznaczeniem edukatora publicznego, szefa itp. W przypadku dzieci, z których inspektorzy tworzą grupę ryzyka warunkowego, mogą być również stosowane środki o charakterze cywilnym, administracyjnym i publicznym.
Struktura działań
Zapobieganie przestępstwom obejmuje:
- Przeprowadzanie kompleksowej diagnostyki medycznej, psychologicznej, pedagogicznej w celu ustalenia warunków wstępnych wystąpienia trudności w szkoleniu, komunikacji itp.
- Wybór optymalnej metody edukacyjnej dla każdego dziecka i miary psychokorekcyjnego wpływu na osobowość.
- Osobista pomoc.
- Wsparcie doradcze dla rodziców, ich zastępców.
- Pomoc praktyczna i metodologiczna dla specjalistów zaangażowanych w działania rehabilitacyjne i korekcyjne.
Na tej podstawie można wyróżnić następujące aspekty pracy profilaktycznej:
- Diagnostyczne
- Psychokorekcyjne.
- Wellness.
- Doradztwo
- Naukowe i metodyczne.
- Społeczny i analityczny.
- Edukacyjne.
- Edukacyjne
- Prawo publiczne.
Dwa ostatnie kierunki wymagają szczególnego podkreślenia.
Aspekt edukacyjny
Według GEF praca profilaktyczna z młodzieżą w tym obszarze obejmuje edukację dzieci, które mają trudności z opanowaniem programów związanych ze złymi warunkami życia i cechami rozwoju psychofizycznego. W trakcie tego działania tworzone jest odpowiednie środowisko do nauki skoncentrowanej na uczniach. Zapewnia różnorodny charakter nauczania z formułowaniem zadań typu korekcyjnego. Celem tego działania jest przywrócenie umiejętności uczenia się i podniesienie poziomu wykształcenia.
Aspekt społeczny
Działania zapobiegawcze w ramach tego aspektu obejmują pomoc dzieciom w adaptacji w środowisku, w zespole pracowniczym, w poradnictwie zawodowym i uzyskaniu specjalizacji. Ponadto zapewnia ochronę praw i interesów każdego dziecka. W ramach działań prawa publicznego dzieci i ich rodzice są doradzani w kwestiach prawnych, podejmowane są środki zapobiegawcze w celu zapobiegania bezdomności, włóczęgostwu i próbom samobójczym.
Diagnostyka
Zapobieganiu przestępstwom towarzyszy analiza sytuacji kryzysowych i reakcji dzieci na nie. Działanie diagnostyczne obejmuje:
- Badanie stopnia wykształcenia i poziomu rozwoju.
- Identyfikacja dzieci w pierwszej klasie z odchyleniami w zachowaniu i terminową korektą.
- Obserwacja uczniów w różnych sytuacjach.
- Ustalanie pozycji każdego dziecka w środowisku domowym i w klasie.
- Przeprowadzanie analizy socjometrycznej w celu ustalenia kategorii referencyjnych.
- Określenie poziomu samokontroli, samooceny, umiejętności samokształcenia.
- Wykrywanie braków i pozytywnych cech osobowości.
- Znajdowanie i badanie skłonności i zainteresowań.
- Badanie cech temperamentu i charakteru każdego dziecka.
- Monitorowanie zdrowia dzieci.
- Ustalenie motywów komunikacji i zachowania każdego dziecka.
- Monitorowanie interakcji dzieci i rodziców (osób je zastępujących).
Korekta
Wymaga indywidualnego podejścia. Działania obejmują:
- Doradztwo w zakresie problemów z korygowaniem braków zidentyfikowanych podczas diagnozy
- Badanie cech osobistych, stopień wykształcenia dzieci. Na podstawie badanych określane są konkretne zadania i metody późniejszego wpływu pedagogicznego.
- Regularne prowadzenie dziennika obserwacji komunikacji, zachowania i sytuacji każdego dziecka w zespole.
- Klasy wychowawcy, psychologa, administracji szkoły z dziećmi wymagającymi korekty.
- Tworzenie warunków do realizacji potencjału twórczego, wsparcie w organizacji zajęć rekreacyjnych.
- Zaangażowanie uczniów w działania społeczne.
- Zapewnienie dyskretnej kontroli ze strony nauczyciela, wychowawcy, pedagoga społecznego, psychologa, dyrektora instytucji edukacyjnej w zakresie działań dzieci w klasie i po godzinach szkolnych.
- Przyciąganie do czytania fikcji.
- Szkolenia na temat komunikacji, rozładowania psychologicznego, rozmów, spotkań z interesującymi osobowościami.
Interakcja z rodzicami
Działania zapobiegawcze należy wykonywać wspólnie z osobami dorosłymi i obejmować:
- Badanie sytuacji dziecka w domu.
- Przemówienie nauczycieli na spotkaniach z rodzicami.
- Odwiedzając rodziny.
- Spotkania z pracownikami IDN, organami śledczymi, prokuratorami.
- Przyciąganie specjalistów do konsultacji z rodzicami.
- Prowadzenie spotkań tematycznych, spotkań kreatywnych.
Wniosek
Wiele szkół ma miesiące prewencji. Z reguły biorą w nich udział funkcjonariusze organów ścigania, psychologowie i inni specjaliści. W ramach tych prac odbywają się dyskusje na temat SDA, obowiązków i praw, zdrowia itp. Planowanie tych miesięcy umożliwia zaangażowanie wszystkich uczestników procesu pedagogicznego i edukacyjnego. To z kolei ma pozytywny wpływ na obecną sytuację. Nauczyciele instytucji edukacyjnej muszą dołożyć wszelkich starań, aby prowadzić skuteczną pracę profilaktyczną.
Kluczową rolę w interakcji między instytucją a rodzicami odgrywają nauczyciele klasowi. Ich działania będą zależeć od tego, jak dobrze rodzina rozumie polityki prowadzone przez instytucję edukacyjną w ramach pracy profilaktycznej. Z kolei przywódcy klas muszą zrozumieć znaczenie swojej funkcji. Zapewniają organizację wykładów, dyskusji, spotkań z ekspertami, przeprowadzają obserwacje, analizy, planują pracę profilaktyczną w klasie. Nauczyciele powinni nawiązać interakcję z rodzicami. Odbywa się to nie tylko w ramach spotkań, ale także w formie indywidualnej pracy z każdą rodziną. Dotyczy to w szczególności poradnictwa dla rodziców i dzieci w domu.
