Realna inwestycja: rodzaje, formy i wycena. Prawdziwe zarządzanie inwestycjami

Inwestycje są kluczowe zarówno na poziomie mikro, jak i makro. Fundusze te działają jako jeden z głównych czynników rozwoju gospodarczego. Przepływy inwestycyjne determinują przyszłość państwa, jego indywidualnego podmiotu i każdego przedsiębiorstwa.

Główne funkcje

Inwestycje to zamiana określonej wartości godziwej na możliwą niepewną przyszłość. W dziedzinie ekonomistów zajmujących się kształceniem badanie tego zjawiska jest jednym z najważniejszych etapów. Biorąc pod uwagę rolę inwestycji w szerokim znaczeniu, należy zauważyć, że zapewniają rozwój gospodarczy oraz finansowanie wzrostu gospodarczego kraju. Intensywność tych procesów zależy w dużej mierze od tego, jak szybko mobilizowane są zasoby finansowe, aby zaspokoić rosnące potrzeby samego państwa i działających w nim firm, a także osób prywatnych. Zatem działalność inwestycyjna i wzrost gospodarczy są zjawiskami współzależnymi.

Strategia

Jednym z kluczowych warunków trwałego wzrostu gospodarczego jest aktywacja polityki inwestycyjnej państwa. Strategia ta obejmuje system środków określających strukturę, wielkość i kierunek inwestycji kapitałowych, wzrost środków trwałych, a także ich aktualizację zgodnie z najnowszymi osiągnięciami techniki i nauki. Polityka inwestycyjna reguluje i stymuluje proces finansowania, stwarza warunki dla zrównoważonego rozwoju sektora społeczno-gospodarczego kraju, regionu, określonej branży, ogólnie przedsiębiorczości. Najważniejsze obszary przewidziane w strategii obejmują:

1. Wzmocnienie wsparcia państwa w rozwoju priorytetowych obszarów gospodarki.
2. Kształtowanie się otoczenia instytucjonalnego i prawnego sprzyjającego stymulowaniu inwestycji w sektorze realnym.
3. Koordynacja strategii regionów i centrum federalnego.

Aspekt prawny

Najważniejszym warunkiem zwiększenia inwestycji jest poprawa mechanizmu regulacji prawnej. Główne przepisy w tym obszarze to ustawa federalna nr 39 i ustawa federalna nr 160. Pierwsza reguluje działalność inwestycyjną w Federacji Rosyjskiej w formie inwestycji, druga określa warunki dystrybucji funduszy zagranicznych. Podstawy prawne są również określone w Kodeksie cywilnym.

Prawdziwa inwestycja

Te fundusze są niemożliwe bez inwestycje finansowe. Te drugie z kolei otrzymują logiczny wniosek z realizacji pierwszego. Obecnie dokonywane są prawdziwe inwestycje:

1. W zapasy.
2. W środkach trwałych.
3. Wartości niematerialne

Klasyfikacja

W zależności od celów finansowania wyróżnia się następujące rodzaje rzeczywistych inwestycji:

1. Obowiązkowe Środki te są wysyłane na żądanie państwa. Takie inwestycje są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Ta kategoria obejmuje fundusze na poprawę bezpieczeństwa środowiskowego firmy, poprawę warunków pracy do określonego standardowego poziomu i tak dalej.
2. Aby zwiększyć wydajność. Takie narzędzia mogą obniżyć koszty produkcji poprzez modernizację technologii i sprzętu, poprawę jakości administracji i pracy. Finansowanie w tym kierunku przyczynia się do konkurencyjności firmy.
3. W ekspansji produkcji. Takie rzeczywiste inwestycje przedsiębiorstwa przyczyniają się do wzrostu produkcji w oparciu o istniejącą bazę.
4. W nowej produkcji. Takie finansowanie pozwala rozszerzyć zakres działalności firmy, tworząc nowe firmy w celu wytworzenia innego produktu lub świadczenia innych usług.

Specyfika

Każda forma prawdziwych inwestycji jest z reguły długoterminowym finansowaniem na dużą skalę. Inwestowanie aktywów w sprzęt i grunty, budowa nowych konstrukcji lub budynków charakteryzuje się dość długim okresem zwrotu. Ale żadna produkcja nie będzie istnieć bez prawdziwych inwestycji. W celu pozyskania środków, oprócz własnej propozycji firmy, konieczne jest uzasadnienie ich potrzeby, przedłożenie obliczeń technicznych i ekonomicznych. Skuteczność rzeczywistych inwestycji zapewnia ciągłe monitorowanie opracowanego projektu finansowego. Proces ten ma kluczowe znaczenie dla skuteczności realizacji strategii firmy. Podczas monitorowania przeprowadzana jest ocena efektywności rzeczywistych inwestycji, osiągnięte wyniki są porównywane z planowanymi. W zależności od wyników projekt jest dostosowywany.

Funkcje implementacyjne

Prawdziwe inwestycje stanowią główne narzędzie realizacji opracowanej strategii rozwoju firmy. Główny cel tego procesu zapewnia realizacja skutecznych projektów finansowych. Co więcej, sam rozwój strategiczny jest bezpośrednio zbiorem wdrożonych planów. Analiza rzeczywistych inwestycji pokazuje, że właśnie taka inwestycja zapewnia firmie pomyślne wejście na nowe rynki regionalne i towarowe oraz stały wzrost jej wartości. Ta metoda finansowania jest ściśle powiązana z działalnością operacyjną spółki.

Właściwe zarządzanie rzeczywistymi inwestycjami pozwala nam rozwiązać problemy związane ze zwiększeniem wielkości produkcji i sprzedaży, poszerzeniem asortymentu produktów, poprawą ich jakości i obniżeniem bieżących wydatków. Wraz z tym wskaźniki nadchodzącego procesu operacyjnego, a także potencjał do rozszerzenia działalności, będą w dużej mierze zależeć od projektów finansowych realizowanych przez firmę. Rzeczywiste inwestycje przyczyniają się do wyższego poziomu rentowności.

Zdolność do generowania znacznej stopy zwrotu stanowi jedną z zachęt do kontynuowania działalności przedsiębiorczej. Zrealizowane inwestycje zapewniają firmie stały przepływ gotówki netto. Tworzy się go kosztem wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacją środków trwałych, nawet jeśli realizacja projektów nie generuje dochodu. Rozważane aktywa charakteryzują się wysokim poziomem ochrony antyinflacyjnej. Jak pokazuje praktyka, w warunkach inflacji tempo wzrostu cen rzeczywistych obiektów inwestycyjnych nie tylko odpowiada, ale często przewyższa tempo.

Cechy negatywne

Ocena rzeczywistych inwestycji wykazuje wysokie ryzyko ich moralnego starzenia się. Towarzyszy działaniom zarówno na etapie realizacji projektu, jak i na etapie ich późniejszej eksploatacji. Intensywny proces technologiczny stworzył tendencję do zwiększania poziomu tego ryzyka w trakcie rzeczywistych inwestycji. Zainwestowane aktywa charakteryzują się najmniejszą płynnością. Wynika to z wąskiego ukierunkowania większości form inwestycyjnych. Ponieważ są niekompletne, praktycznie nie mają alternatywnego zastosowania w gospodarce. Pod tym względem rekompensata za nieprawidłowe zarządzanie rzeczywistymi inwestycjami jest bardzo problematyczna.

Nabycie kompleksów nieruchomości

Jest to jeden z obszarów, w którym dokonuje się prawdziwych inwestycji.Nabywanie kompleksów nieruchomości (integralnych) to działalność dużych firm, dzięki której zapewniona jest dywersyfikacja regionalna, towarowa lub sektorowa. Rezultatem tej formy inwestycji jest z reguły „efekt synergii”. Polega ona na podwyższeniu łącznej ceny aktywów obu firm (w stosunku do ich wartości księgowej) ze względu na możliwość bardziej efektywnego wykorzystania ogólnego potencjału finansowego i zmniejszenia kosztów operacyjnych, uzupełnienia asortymentu i technologii wytwarzanych produktów, dzielenia sieci sprzedaży na różnych regionalnych parkietach handlowych i innych podobnych czynników .

Konstrukcja

Ta operacja inwestycyjna związana jest z budową nowych obiektów z zakończonymi cyklami technologicznymi dla typowego lub indywidualnego projektu na specjalnie wyznaczonych obszarach. Firma ucieka się do nowych konstrukcji w przypadku znacznego wzrostu działalności w przyszłości, dywersyfikacji regionalnej, sektorowej lub towarowej (tworzenie spółek zależnych, oddziałów itp.).

Rekonstrukcja

Ta forma inwestycji zapewnia znaczną transformację całego procesu produkcyjnego w oparciu o nowoczesne osiągnięcia naukowe i technologiczne. Rekonstrukcja jest przeprowadzana zgodnie z kompleksowym planem radykalnego wzrostu potencjału produkcyjnego firmy, wprowadzenia zaawansowanych technologii oszczędzających zasoby, znacznego wzrostu jakości wytwarzanych produktów i tak dalej. W trakcie tego procesu poszczególne budynki i lokale mogą się rozbudowywać (jeśli nie można zainstalować nowych urządzeń w istniejących), konstrukcje i budynki o tym samym przeznaczeniu mogą być budowane w miejscu, które są zlikwidowane na terytorium firmy, których działanie z przyszłych przyczyn ekonomicznych i technologicznych nie jest praktyczne.

Modernizacja

Tego rodzaju operacja inwestycyjna wiąże się z poprawą i doprowadzeniem bieżącej części głównych aktywów produkcyjnych do stanu odpowiadającego aktualnemu poziomowi procesów technologicznych. Osiąga się to poprzez konstruktywne zmiany w głównym kompleksie sprzętu, maszyn i mechanizmów używanych przez firmę w trakcie działalności. Ponowne profilowanie jest uważane za pochodną modernizacji. Podczas tej operacji inwestycyjnej dokonuje się całkowita zmiana technologii produkcji w celu wytwarzania nowych produktów.

Pojedyncza aktualizacja sprzętu

Ta forma inwestycji odnosi się do wymiany (z powodu zużycia fizycznego) lub dodatków (z powodu wzrostu objętości i potrzeby zwiększenia wydajności pracy) istniejącego kompleksu maszyn z ich oddzielnymi nowymi typami, które nie zmieniają ogólnego schematu procesu. Aktualizacja charakteryzuje się głównie prostym odtwarzaniem aktywnej części środków trwałych.

Problem z wyborem

Formy inwestycyjne wymienione powyżej można zredukować do trzech głównych obszarów:

1. Inwestycja kapitałowa.
2. Innowacyjne inwestowanie.
3. Inwestowanie we wzrost aktywów obrotowych.

Wybór konkretnej opcji zależy od celów dywersyfikacji towarów, przemysłu lub regionu w zakresie działań firmy mających na celu zwiększenie wielkości zysku operacyjnego, możliwości wprowadzenia technologii oszczędzających pracę i nowych zasobów, które obniżają koszty, potencjału, jaki mają źródła prawdziwych inwestycji (przyciągnięty kapitał i inne warunki do inwestowania).

Długoterminowe bezpieczeństwo

Takie inwestycje są dokonywane na okres 3 lat lub dłużej. Skuteczne regulacje firmy zapewniają jej pomyślny rozwój w konkurencyjnym środowisku.Odnosi się to bezpośrednio do złożonego procesu inwestycji długoterminowych. Szybki i prawidłowy przebieg wydarzeń w tym obszarze pozwala firmie nie tylko stracić swoje główne zalety w konkurencji o utrzymanie rynku na sprzedaż swoich produktów, ale także ulepszyć istniejące technologie produkcyjne. To z kolei przyczynia się do dalszego skutecznego funkcjonowania i wzrostu zysków.

Wszystkie główne funkcje regulacyjne są realizowane w ramach opracowanego planu strategicznego, zapewniając wdrożenie głównej koncepcji. Alokacja zasobów, koordynacja pracy różnych działów, organizacja struktury i relacje z rynkiem pozwalają firmie osiągnąć swoje cele, optymalnie wykorzystując dostępne środki. Opracowanie długoterminowej strategii inwestycyjnej jest dość skomplikowanym procesem. Wynika to z wpływu wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych na sytuację finansową i ekonomiczną firmy.

Ostatnio modele, które przyczyniają się do oceny perspektyw inwestycyjnych przedsiębiorstw, stają się coraz bardziej popularne. Główne zadania w tym obszarze to wybór opcji rozwiązania, prognozowanie priorytetowych wytycznych i identyfikowanie rezerw w celu zwiększenia rentowności firmy jako całości. Bardzo popularne jest stosowanie różnego rodzaju macierzy, tworzenie i analiza modeli początkowych czynników systemowych. Każda konkretna sytuacja określi konkretną linię postępowania w przypadku inwestycji długoterminowych.