Według stanu na kwiecień 2015 r. Najdroższą walutą na świecie nie jest dolar amerykański, funt brytyjski ani euro. Na przykład kurs EUR / USD zmienił się bardzo nieznacznie w długim okresie. Co zaskakujące, najcenniejsze jednostki monetarne nie zawsze należą do bogatych gospodarek i krajów rozwiniętych.
W tym artykule możesz zobaczyć, ile dolary amerykańskie kosztują najdroższą walutę na świecie od 2015 r. Poniżej znajduje się 10 najcenniejszych jednostek finansowych.
Dolar kanadyjski (CAD)
Jeden dolar kanadyjski kosztuje 0,81 USD. W kwietniu 2011 r. Waluta ta osiągnęła szczytową wartość i można ją było kupić za 1,05 USD. Sytuacja w kanadyjskiej gospodarce była znacznie lepsza podczas Wielkiej Recesji, kiedy banki posiadały znaczne aktywa finansowe. Jego wzrost został jednak powstrzymany przez niższe ceny nieruchomości. Do tej pory gospodarka kanadyjska rozwijała się i nadal powoli rośnie w średnim tempie odpowiednio 2,0% i 2,5% odpowiednio w 2013 i 2014 r. Czynniki te pomogły dolarowi kanadyjskiemu pozostać jedną z najważniejszych walut na świecie.
Azerbejdżan Manat (AZN)
Jeden manat azerski można kupić za 0,95 $. Azerbejdżan, położony między Morzem Czarnym a Kaspijskim, ma Rosję i Gruzję jako sąsiadów na północy oraz Turcję i Iran na południu. Gospodarka tego bogatego kraju naftowego wzrosła w 2014 r. O 4,5% i oczekuje się, że jeszcze bardziej skorzysta z rozległej sieci rurociągów naftowych przekraczających jego granice. Obecnie jest to dziewiąta najdroższa waluta na świecie.
Frank szwajcarski (CHF)
Jeden frank szwajcarski kosztuje 1,03 USD, czyli nieco drożej niż dolar amerykański. 15 stycznia 2015 r. Narodowy Bank Szwajcarii uczynił franka szwajcarskiego legendarną walutą, zwiększając jego wartość o 15% w stosunku do dolara amerykańskiego w krótkim czasie. Zmienny kurs walutowy był wynikiem ciągłego popytu na franka szwajcarskiego, zwanego również walutą bezpiecznej przystani i przedstawicielem zdywersyfikowanej gospodarki zorientowanej na eksport. Waluta ta zawsze znajdowała się w TOP „najdroższej walucie na świecie” i jest mało prawdopodobne, aby z niej wyszła.
Euro (EUR)
Być może waluta euro jest nie tylko droga, ale także jedną z najpopularniejszych i najbardziej pożądanych na świecie. Jedno euro jest kupowane za 1,07 USD. Po globalnym kryzysie finansowym tylko Unii Europejskiej udało się wyjść z recesji w pierwszym kwartale 2014 r. Ostatnie dane dotyczące produktu krajowego brutto (PKB) pokazują, że gospodarka rośnie w tempie poniżej jednego procenta rocznie. Niemniej jednak euro pozostaje największym w gospodarce całego świata, a nie tylko Unii Europejskiej.
Dolar Kajmański (KYD)
Jeden dolar Kajmanów odpowiada 1,21 USD. Z populacją zaledwie 60 000 osób, ta raj podatkowy na morzu oferuje zerowe bezrobocie i ponad 90 000 firm, głównie w sektorze usług finansowych. Chociaż kraj nie ma podatków bezpośrednich (takich jak opłaty takie jak podatki dochodowe lub podatki dochodowe), rząd otrzymuje dochody głównie z ceł na towary importowane i turystykę międzynarodową. Nic dziwnego, że jednostka monetarna tego kraju jest pozycją najdroższą w tym regionie geograficznym.
Dinar jordański (JOD)
Jeden dinar jordański kosztuje 1,41 USD. Walutę tę można nazwać jedną z największych anomalii na rynku walutowym. Zgodnie z sytuacją finansową Jordanii do dziś należy polegać na pomocy zagranicznej w walce z ubóstwem.Ponadto Jordania jest jedną z najmniejszych gospodarek na Bliskim Wschodzie, która obecnie importuje większość potrzeb energetycznych i nadal boryka się z deficytami budżetowymi. Jednak jego waluta jest wyceniana na ponad 40% powyżej dolara amerykańskiego.
Funt szterling (GBP)
Jeden funt brytyjski można kupić za 1,50 USD. Stosunek walut „funt do rubel” stale rośnie, wynoszący 100 rubli 90 kopiejek we wrześniu 2015 r. Wielka Brytania jest trzecią co do wielkości gospodarką w Europie po Niemczech i Francji. Usługi finansowe, w tym bankowość i ubezpieczenia, stanowią większość brytyjskiej gospodarki, ale produkcja wciąż stanowi około 10% aktywów finansowych. Wielka Brytania ostatnio wyprzedziła ekonomicznie resztę Europy, ponieważ jej waluta wzrosła o ponad 2,5% od początku 2014 r. Oznacza to, że jego wartość będzie stale rosła w stosunku do innych jednostek monetarnych, w tym Rosji i krajów WNP. Oczekuje się, że stosunek wartości funta szterlinga do rubla będzie znacznie wyższy przed końcem 2015 r.
Omial Rial (OMR)
Jeden rial Omaniego kosztuje 2,59 USD. Oman, który graniczy z Arabią Saudyjską, Zjednoczone Emiraty Arabskie a Jemen jest stanem bogatym w zasoby energetyczne, którego 77% jego państwowych dochodów pochodzi z ropy. Przeważające niskie ceny ropy wyraźnie stanowią deficyt budżetowy. Ponadto Oman różni się od wielu krajów swoim ekspansywnym systemem zabezpieczenia społecznego. Jednocześnie rząd Omani zamierza zmniejszyć swój udział w sektorze naftowym z 40% w 2014 r. Do poniżej 10% do 2020 r. Sugeruje to, że niskie ceny ropy będą miały mniejszy wpływ na rial omański.
Dinar bahrański (BHD)
Jeden dinar bahrański kosztuje 2,65 USD. Jest to obecnie druga najdroższa waluta na świecie. Bahrajn jest małym stanem w Zatoce Perskiej, dla którego ropa stanowi zdecydowaną większość dochodów rządowych - 88% całkowitych aktywów kraju. Królestwo Bahrajnu to mały naród wyspiarski (którego powierzchnia wynosi jedną dziesiątą wielkości wysp Hawajskich), ale jednocześnie ma 1,2 miliona mieszkańców. Bahrajn wzrósł gospodarczo średnio o 3,4% w ciągu ostatnich czterech lat.
Dinar kuwejcki (KWD)
Jeden Dinar kuwejcki równowartość 3,30 USD. Jako członek Organizacji Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) Kuwejt był 10. największym eksporterem ropy w 2013 roku. Państwo zajmuje szóste miejsce na świecie pod względem rezerw ropy naftowej na 2014 rok. Przychody z ropy w Kuwejcie pozwoliły krajowi stale oszczędzać 10% budżetu państwa rocznie. To uchroniło ją, a tym samym dinar kuwejcki przed skutkami obecnego spadku cen ropy. Obecnie dinar kuwejcki jest najcenniejszą i najdroższą walutą na świecie, ponad trzykrotnie przekraczając wartość dolara amerykańskiego.
Waluta ta zaczęła funkcjonować jako jedna z najbardziej stabilnych i notowanych walut na świecie (funt brytyjski) i zachowała swoją wartość z wyżej wymienionych powodów (przychody z ropy itp.).
Dinar kuwejcki został wprowadzony w 1960 roku w celu zastąpienia rupii indyjskiej. Początkowo był to równowartość jednego funta. Ponieważ rupia w tym czasie miała stały koszt 1 szylinga wynoszący 6 pensów, doprowadziło to do kursu wymiany wynoszącego 13 rupii / 1/3 dinara. Kiedy Irak zaatakował Kuwejt w 1990 roku, dinar iracki zastąpił walutę Kuwejtu. Duża liczba banknotów została zniszczona lub zagubiona. Po wyzwoleniu dinar kuwejcki został przywrócony jako krajowa waluta, po czym wprowadzono nową serię banknotów, która umożliwiła wycofanie z obiegu wszystkich poprzednich aktywów, w tym skradzionych. To pozwoliło jednostce monetarnej zająć pierwsze miejsce w rankingu „Najdroższej waluty” i nie zmniejszać jej pozycji przez wiele lat.
