Ludzie ciągle robią zakupy. Czasami wystarczy wpłacić pieniądze w kasie. Ale są chwile, kiedy trzeba wystawić fakturę do zapłaty. Co to za dokument i kiedy pojawia się potrzeba jego wykonania?
Rozliczenia między stronami
Najczęściej faktura płatnicza jest używana przez osoby prawne. Dla nich jest to dokument, zgodnie z którym płatnik przekazuje pieniądze odbiorcy w celu zapłaty za zakupiony towar lub świadczone od niego usługi.
Może zawierać całkowity koszt otrzymanych produktów lub częściową kwotę zapłaconą z góry. Zwykle „konto do zapłaty” jest tworzone przez księgowego, ale może to być każda inna osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia. Dokument ten jest faktem transakcji między stronami, której przedmiotem jest określony produkt (usługa). Z reguły jest to przewidziane w uprzednio zawartej umowie. Strony podpisują umowę, na mocy której przyjmują określone obowiązki. Zgodnie z nimi faktura wskaże, że każdy z nich wypełnił swoją część umowy. Osoby prawne płacą ten dokument przelewem bankowym lub wpłacając środki za pośrednictwem banku.
Rozliczenia z osobami fizycznymi
Czasami firma wystawia fakturę za płatność na rzecz osoby fizycznej. Dzieje się tak w przypadkach, gdy wyświetlana kwota zawiera obowiązkowe podatki, które musi uwzględnić dział księgowości sprzedawcy. Najczęściej mówimy o świadczonej usłudze. W takim przypadku osoba jest zmuszona do dokonywania płatności w oddziale banku, co może wiązać się z dodatkowymi kosztami. Odnosi się to do prowizji pobieranej przy wpłacaniu środków. Czasami takie konto może same pełnić funkcje kontraktu. Odpowiedni sporządzony formularz jest czasem postrzegany jako oferta, a zdeponowane środki stanowią akceptację potwierdzającą zgodę obu stron transakcji. Okazuje się, że jedna strona oferowała swoje towary, wskazując cenę w dokumencie, a druga, dokonując płatności, zgodziła się z jej warunkami. W takim przypadku fundusze będą czynnikiem, który może wpłynąć na sytuację finansową zarówno płatnika, jak i sprzedawcy.
Rodzaj dokumentu
Aby wystawić fakturę na płatnika, zawsze musisz mieć pod ręką próbkę. Jak wiecie, prawo nie przewiduje tej konkretnej jednolitej formy. Zewnętrznie dokument może być taki, że firma może przechowywać dokumentację.
Najważniejsze, że zawiera następujące wymagane informacje:
- Nazwa dokumentu, a także numer i data jego sporządzenia. Dane te powinny znajdować się w jednej linii i być łatwe do odczytania.
- Dane odbiorcy i sprzedawcy. Oprócz adresu należy podać łaźnię banku obsługującego, niezbędną do przekazania płatności.
- Dane dotyczące zakupionego produktu lub usługi.
- Na podatek VAT należy przydzielić oddzielną linię. Jeśli go nie ma, nastąpi „zero” lub myślnik.
Takie konto z reguły powinno być podpisane przez szefa sprzedawcy i jego głównego księgowego. W przypadku IP może to być ta sama osoba. Podpis musi być z pewnością opatrzony okrągłą pieczęcią.
Formowanie form
Są firmy, które często muszą wystawić fakturę do zapłaty. Formularz takiego dokumentu powinien być zawsze pod ręką. Jest to konieczne, aby zaoszczędzić czas i mieć pewność poprawności jego kompilacji.Zwykle ten dokument jest wykonywany w postaci dwóch tabel umieszczonych jedna nad drugą.
Formularz musi zawierać następujące dane:
- Tabela z pełnym dane bankowe odbiorca.
- Następnie w jednym wierszu znajduje się nazwa sporządzanego dokumentu, jego numer seryjny i data przyjęta w chwili zwolnienia.
- Nieco niższe są nazwiska odbiorcy i nadawcy, a także osób odpowiedzialnych za przepływ towarów.
- Następnie znajduje się tabela, która powinna zawierać co najmniej siedem kolumn (numer w zamówieniu, nazwa produktu, ilość, jednostka, cena i ilość). Po tym na dole muszą znajdować się trzy wiersze (suma, VAT, suma z VAT). Płatności należy dokonać według ostatniej kwoty. Nieco niżej wskazano osobno słowami.
- Formularz podpisu szefa, księgowego (naczelnego lub wyższego szczebla) i osoby odpowiedzialnej jest wypełniony.
Opracowanie takiego dokumentu nie powinno powodować żadnych trudności.
