System stanowego i lokalnego samorządu ma na celu dostarczenie rozwiązań problemów o znaczeniu terytorialnym i federalnym. Uprawnienia odpowiednich struktur obejmują administrowanie dużą liczbą spraw publicznych w ramach prawa i w interesie ludności. System władzy państwowej i samorządu lokalnego są w ciągłej interakcji. Obie instytucje w swoich działaniach kierują się wolą obywateli kraju. Zastanówmy się, co stanowi system zarządzania samorządowego.
Klasyfikacja
Rodzaje systemów samorządowych są podzielone według różnych kryteriów. W szczególności klasyfikacja jest przeprowadzana zgodnie ze stopniem interakcji między aparatem centralnym a aparatem terytorialnym. Ważna jest zatem natura systemu politycznego ustanowionego w kraju. Modele samorządu lokalnego mogą się różnić. Najczęstsze to:
- Klasyczny (anglosaski).
- Mieszane
- Radziecki
- Kontynentalne.
W zależności od poziomów, na których tworzone są organy przedstawicielskie w systemie samorządu lokalnego, wyróżniają:
- Struktura trzypoziomowa, w federacjach - dwupoziomowa. Taki system samorządu lokalnego był charakterystyczny w różnych czasach dla różnych krajów: Czechosłowacji, USA, Nowej Zelandii, Albanii, Grecji, Kanady, Białorusi, Węgier, Ukrainy, Polski, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Włoch, Jugosławii itp.
- Struktura dwupoziomowa, w federacjach - jednopoziomowa. Taki system samorządów lokalnych jest typowy dla małych krajów. Wśród nich są Dania, Portugalia, Chorwacja, Estonia, Szwajcaria, Austria, Irlandia i kilka innych.
- Struktura jednopoziomowa. Odbywał się w różnych momentach w krajach takich jak Litwa, Estonia, Łotwa, Finlandia, Bułgaria, Islandia i inne.
Rodzaj czarteru
W wielu krajach Rada jest częścią systemu samorządu lokalnego. Ponadto może mieć uprawnienia zapobiegawcze. Rozdział w organ wykonawczy wybrany przez Radę. W rzadkich przypadkach jest on wyznaczany przez ludność. Z kolei struktura wykonawcza może być kolegialna. Dla różnych epok taki system władze Samorząd lokalny był typowy dla Belgii, Polski, Czechosłowacji, Islandii, Serbii, Bułgarii itp. W strukturze szefowi władzy wykonawczej można powierzyć dominujące uprawnienia. W tym przypadku jest wybierany przez ludzi. Z reguły szef struktury wykonawczej jest wyjątkowy.
Korelacja z aparatem centralnym
Klasyfikacja w tym przypadku jest następująca:
- W strukturze nie ma wyznaczonych przedstawicieli centralnego biura, a ich funkcje z kolei są wykonywane przez władze lokalne. Takie urządzenie było charakterystyczne dla Rumunii, Bułgarii, USA, Węgier, Słowacji i innych krajów.
- Istnieje połączenie wyznaczonych przedstawicieli rządu centralnego z wybranymi władzami lokalnymi. Struktura ta jest charakterystyczna dla Włoch, Wielkiej Brytanii, Francji, Austrii, Norwegii, Białorusi, Danii itp.
- Wyznaczeni przedstawiciele centrali zastępują władze lokalne na poziomie dużych jednostek administracyjnych. Taki system istnieje w Finlandii, Islandii, Serbii i innych krajach.
Samorząd terytorialny w systemie elektroenergetycznym: aspekt teoretyczny
Struktura ta działa jako jedna z form realizacji woli ludu. Systemy miejskie samorządu lokalnego są uważane za instytucje zdecentralizowane.Przewiduje się, że struktury te będą miały względną niezależność. Władze lokalne mają autonomię. W pierwszej połowie XIX wieku pojawiły się teoretyczne podstawy powstania przedmiotowej konstrukcji. Autorem tych pomysłów był Alexis Tocqueville - francuski historyk i mąż stanu, Paul Laband, Lorenz Stein i inni.
Teoria społeczna opiera się na zasadach uznawania swobody sprawowania władzy przez związki terytorialne i społeczności. Nowoczesny rosyjski system samorządu lokalnego należy do kategorii instytucji administracji publicznej. Nie jest uważany za odgałęzienie społeczeństwa obywatelskiego. Wraz z tym zaprzecza państwowo-prawnemu charakterowi władz lokalnych.
Ramy prawne
System samorządu terytorialnego w Federacji Rosyjskiej stanowi jedną z podstaw federalnego systemu konstytucyjnego kraju. Jest uznawany i gwarantowany przez Ustawę Zasadniczą.
Podstawą prawną systemu są:
- Karta Europejska
- Konstytucja Federacji Rosyjskiej.
- Karty regionu moskiewskiego.
- Umowy międzynarodowe i powszechnie uznawane normy prawa światowego.
- Konstytucje lub karty, ustawy i inne akty prawne podmiotów Federacji Rosyjskiej.
- Ustawa federalna nr 131, która reguluje ogólne zasady organizacji systemu samorządu lokalnego, inne przepisy ustawowe i wykonawcze przyjęte zgodnie z ustawą federalną, dekretami, prezydentem, dekretami rządowymi i innymi dokumentami prawnymi.
- Decyzje podejmowane na spotkaniach i referendach.
- Inne dokumenty prawne opublikowane zgodnie z prawem.
Normy konstytucyjne
Zgodnie z przepisami Ustawy Zasadniczej system samorządu lokalnego zapewnia niezależne wyrażanie woli ludności i rozstrzyganie kwestii o znaczeniu terytorialnym. Ponadto struktura prowadzi użytkowanie, posiadanie i usuwanie mienia gminy w interesie obywateli.
Lokalne problemy obejmują zadania bezpośrednio zapewniające normalne funkcjonowanie ludności regionu moskiewskiego. Konstytucja z 1993 r. Gwarantuje obywatelom prawo do wykonywania woli bezpośrednio, a także poprzez odpowiednie struktury centralnego i terytorialnego aparatu administracyjnego. W ten sposób ustawa podstawowa uznała system samorządu lokalnego, który służy rozwiązywaniu palących problemów o znaczeniu gminnym.
Ustawa federalna nr 131
Prawo federalne określa, które samorządy są częścią systemu administracyjnego. Jego standardy określają kompetencje struktur i urzędników. Jednocześnie ustawa federalna nr 131 przyznaje niektórym organom uprawnienia państwowe Federacji Rosyjskiej i jej podmiotów. W tym celu ustawa zapewnia im odpowiednie subwencje i ustanawia odpowiedzialność przed strukturami centralnymi.
Ustawa federalna definiuje system władz miejskich jako uznaną i gwarantowaną niezależną aktywność obywateli w rozwiązywaniu problemów o znaczeniu komunalnym bezpośrednio lub poprzez upoważnione struktury. Co więcej, prawo wywodzi się z interesów, historii i innych tradycji ludności. Zgodnie z ustawą federalną system samorządu lokalnego działa jako forma demokracji, która zapewnia, w ramach przewidzianych w Konstytucji, federalnych, podmiotowych i innych aktach normatywnych, że obywatele niezależnie rozwiązują różne kwestie o znaczeniu terytorialnym.
Formy realizacji
Zgodnie z Konstytucją samorząd lokalny jest wdrażany przez ludność poprzez bezpośrednie wyrażanie woli, za pośrednictwem wybranych i innych upoważnionych organów. Bezpośrednie formy podawania obejmują:
- Wybory samorządowe.
- Referendum lokalne.
- Głosowanie w celu odwołania posłów.
- Zgromadzenie obywateli.
- Głosowanie w sprawach transformacji i zmiany granic obwodu moskiewskiego i tak dalej.
Ludność może uczestniczyć we wdrażaniu samorządu. Te formy obejmują:
- Inicjatywa ustawodawcza ludności.
- Terytorialna administracja publiczna.
- Spotkania obywateli.
- Przesłuchania publiczne.
- Badanie populacji.
- Apele obywateli do władz lokalnych.
- Konferencja
- Głosowanie i wiele więcej.
Podstawy terytorialne
System samorządów lokalnych w Federacji Rosyjskiej działa na terenie całego kraju. Terytorialna podstawa struktury składa się z gmin. W Rosji istnieje pięć rodzajów MO działających na dwóch poziomach:
- Osada wiejska. Składa się z jednej lub więcej osad.
- Dzielnica miasta. Tworzy go osada nieuwzględniona w gminie.
- Terytorium intracity. Takie podział na strefy stosuje się w miasta o znaczeniu federalnym (Moskwa, SPb).
- Obszar miejski Obejmuje kilka osad wiejskich lub miejskich.
- Edukacja miejska. Składa się z jednego miasta lub osiedla miejskiego z przylegającymi osadami.
Status i granice regionu moskiewskiego zostały ustalone w ramach reformy miejskiej w latach 2003-2005. Procedura zmiany terytorialnej jest przewidziana w prawie federalnym.
Struktura
Samorządy lokalne są częścią centralnego systemu administracyjnego kraju. Struktura jest ustalana zgodnie z Kartą Ministerstwa Obrony. System samorządu lokalnego obejmuje organ kontroli, administrację wraz z kierownikiem. Integralnym elementem jest struktura legislacyjna Ministerstwa Obrony. Zgodnie z prawem federalnym system samorządu lokalnego można utworzyć na jeden z następujących sposobów:
- Struktura legislacyjna i szef obwodu moskiewskiego wybierane są przez ludność. Ten ostatni jednocześnie kieruje organem przedstawicielskim. Szef administracji na podstawie tej umowy.
- Ciało przedstawicielskie i szef obwodu moskiewskiego wybiera ludność. Ten ostatni prowadzi administrację.
Poza tym organ przedstawicielski mogą być tworzone z delegatów i szefów stowarzyszeń ustawodawczych osiedli. We wsiach, niezależnie od sposobu wyboru, wójt gminy może kierować nie tylko administracją. Może także przewodzić strukturze legislacyjnej. W osiedlach, w których liczba mieszkańców jest mniejsza niż sto osób, osoba wybrana przez ludność działa jako głowa obwodu moskiewskiego i administracji. Jednocześnie funkcje struktury legislacyjnej są realizowane przez zgromadzenie obywateli.
Baza ekonomiczna
Tworzą go nieruchomości należące do gminy, środki pieniężne (budżetowe), prawa własności regionu moskiewskiego. Samorządy lokalne dokonują niezależnej utylizacji, posiadania i użytkowania tych obiektów. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego struktura ma prawo do formy instytucje miejskie i przedsiębiorstwa. Każda gmina ma swój własny budżet. Przychody z tego funduszu mogą obejmować przychody z:
- samopodatkowanie ludności;
- lokalne, regionalne i federalne opłaty i podatki;
- nieruchomości będące własnością gminy;
- część zysku przedsiębiorstw pozostałego po odliczeniu opłat i podatków, a także innych obowiązkowych płatności;
- dobrowolne datki.
Dochody budżetu lokalnego obejmują również nieodpłatne odliczenia z funduszy państwowych, w tym dotacje na wyrównanie bezpieczeństwa finansowego gminy, kary nakładane przez władze lokalne, subwencje na rozwiązywanie różnych problemów o znaczeniu terytorialnym (międzygminnym) i inne dochody.
Dodatkowe uprawnienia
Przepisy przewidują możliwość wyrównania bezpieczeństwa finansowego dzielnic miejskich, osiedli, dzielnic miejskich. Odbywa się to poprzez udzielanie dotacji. Regionalny fundusz wsparcia budżetowego regionu moskiewskiego lub regionalny kompleks finansowy zapewniający rozliczenia jest źródłem takich dochodów.Władze lokalne i upoważnione przez nie instytucje mogą być klientami w zakresie świadczenia usług, dostarczania produktów, wykonywania prac związanych z rozwiązywaniem problemów o znaczeniu terytorialnym oraz wykonywania niektórych uprawnień centralnego aparatu administracyjnego. Ponadto region moskiewski może przyciągać pożyczone środki poprzez emisję papierów wartościowych.
Współpraca międzygminna
System samorządowy obejmuje struktury, które ściśle ze sobą współdziałają. Aby wyrazić i chronić wspólne interesy gmin w każdym regionie kraju, powoływana jest Rada Obwodu Moskiewskiego. Takie organizacje z kolei mogą tworzyć jedno stowarzyszenie. Prawo zezwala również na tworzenie innych stowarzyszeń gmin, z uwzględnieniem podstaw organizacyjnych i terytorialnych, a także gospodarczych społeczności gminnych i innych społeczeństw.
Cele struktury
W oparciu o definicje ustanowione w Konstytucji i ustawie federalnej regulującej organizację władz lokalnych główne obszary działalności instytutu to:
- Przyciągnięcie szerokiej rzeszy ludności do rozwiązywania problemów o znaczeniu komunalnym.
- Przezwyciężenie tradycji ustanowionej w okresie sowieckim, by regulować wszystkie aspekty życia obywateli wyłącznie z woli rządu.
- Eliminacja wyobcowania ludzi z wyrażania ich zainteresowań i realizacji praw.
Funkcje Instytutu
System samorządowy ma dwie główne cechy, które odróżniają go od innych struktur administracyjnych. Przede wszystkim ma podłoże społeczne. Wskazuje to, że celem systemu jest optymalizacja procesów zarządzania związanych z zapewnieniem normalnego funkcjonowania i życia obywateli. Druga funkcja związana jest z normami dotyczącymi utrzymania istniejącego systemu. Główne cele funkcjonalne i parametry systemu są ustalane przez państwo poprzez przyjęcie odpowiednich przepisów. To odróżnia rozważany kompleks od innych istniejących w naturze. System samorządowy jest tworzony przez samych ludzi, aby osiągnąć społecznie użyteczne cele.
Kontrowersyjny moment
Biorąc pod uwagę szeroko rozumiany system zarządzania gminą, naturalnie powstaje pytanie o jego parametry terytorialne. W takim przypadku należy ustalić, czy mówimy o strukturze całego kraju jako całości. Jednak w tym przypadku oczywiste jest, że system samorządu lokalnego można rozpatrywać na taką skalę, biorąc pod uwagę jedynie praktyczne i konkretne przejawy instytucji w poszczególnych gminach. Nie można również zaprzeczyć, że bez utworzenia jednego obrazu całego kompleksu niemożliwe jest zsyntetyzowanie ogólnych właściwości i właściwości struktur w każdym MO.
Rozwój struktury
Samorząd do pewnego stopnia istniał w Rosji w całej historii kraju. W tym przypadku należy uznać za ważną okoliczność, że centralny aparat administracyjny, zarówno wcześniej, jak i teraz, świadomie dąży do ożywienia tej instytucji. Jest to szczególnie widoczne w okresach kryzysowych. Podejście historyczne opiera się na pewnych zasadach teoretycznych. Ich istotą jest uznanie samorządu terytorialnego za szczególną instytucję społeczno-prawną, która ma pewne formalne cechy prawne, co sprawia, że wywodzi się z władzy państwowej. Teoria rozwoju historycznego ma na celu zrozumienie kompleksu jako naturalnej formy niezależnej organizacji ludzi w celu bezpośredniego rozwiązywania problemów związanych z ich życiem i działalnością gospodarczą.
Główne etapy
Biorąc pod uwagę historię Rosji, można wyróżnić dwa okresy, w których miało miejsce formowanie i rozwój samorządu lokalnego:
- System wspólnotowy wśród Słowian, zjednoczenie w związkach i osadach miejskich, rozgałęzienie władzy - tworzenie struktur terytorialnych i centralnych.
- Rozwój państwa, rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa.
Rozwój samego instytutu odbywał się w kilku etapach:
- Samorząd w starożytnej Rosji. W tym okresie narodził się system wspólnotowy. Wśród Słowian samorząd lokalny przejawiał się nawet w okresie systemu plemiennego.
- 988–1785 Chrześcijaństwo zostało przyjęte w tym okresie. Samorząd lokalny istniał w tym czasie w postaci wspólnot terytorialnych i produkcyjnych. Ludzie zjednoczeni na podstawie aktywności zawodowej, obowiązków, własności. Uczestniczyli w zarządzaniu społecznością. Partnerstwa, gildie kupieckie i warsztaty rzemieślnicze działały jako komórki podstawowe. Różniły się jednością terytorialną, majątkową i produkcyjną i były uważane za naturalne i organiczne podstawy systemu samorządu lokalnego.
- 1785–1917 W tym okresie powstał samorząd miejski, zemstvo i chłopski. Kompleks ten rozwinął się podczas formowania kapitalizmu. Główną wadą ówczesnego samorządu lokalnego było zachowanie zasad majątku podczas formacji.
- 1917–1990 Samorząd lokalny w tych latach powstał wraz z rozwojem państwa w Rosji.
- Era współczesna. Wraz z przyjęciem Konstytucji z 1993 r. Zostało zagwarantowane prawo obywateli do sprawowania samorządu lokalnego.
Wniosek
Tak więc samorząd lokalny odzwierciedla dziś formę władzy publicznej i organizację działań ludzi, charakteryzuje odpowiednie struktury tworzone przez ludność w celu rozwiązywania problemów terytorialnych. Każda gmina ma swój własny kompleks, a zadania i tryb wykonywania jej uprawnień określa Karta gminy w ramach ustawodawstwa. Tymczasem taka względna niezależność nie wyklucza interakcji systemów różnych regionów między sobą oraz z rządem centralnym. Ponadto kompleksy administracyjne działające w kraju są zaangażowane w międzynarodowe i zagraniczne stosunki gospodarcze. Przy ogólnym opisie organizacji samorządu lokalnego należy wziąć pod uwagę instytucje organizacyjne i prawne oraz formy takich interakcji.