Jednym z najważniejszych obszarów życia publicznego, od którego zależy cała przyszłość narodu, jest system szkolnictwa wyższego w Rosji. Równie ważne są wszystkie instytucje społeczne, dyscypliny akademickie, metody prezentacji materiałów i przyswajania informacji, a także cała struktura budowania instytucji edukacyjnych, ponieważ sam kierunek rozwoju intelektualnego i duchowego społeczeństwa zależy od skoordynowanej pracy każdego segmentu tego systemu.
Wartość
W krajach rozwiniętych edukacja pełni najważniejszą funkcję państwową, której wdrożenie wymaga ogromnych zasobów ludzkich i materialnych. System szkolnictwa wyższego w Rosji, poprzez liczne reorganizacje i reformy, stara się osiągnąć poziom światowy. Powinna być w nim nieodłączna pewna matryca, to znaczy zbiór zasad, według których budowane są formacje instytucjonalne i sprawdzane są kody informacji o energii.
W ten sposób można określić codzienne funkcjonowanie i stopniowy rozwój systemu szkolnictwa wyższego w Rosji. Potrzeba odnowienia powinna odbywać się w harmonii ze wszystkimi jej elementami, wówczas transformacja przyniesie nieocenione korzyści. A wysypka może wywołać nieodwracalne konsekwencje i katastrofy, które zatrzymają rozwój systemu szkolnictwa wyższego w Rosji.
Prawo
W 2012 r., Po przyjęciu federalnego prawo oświatowe w Federacji Rosyjskiej ujawniono zarówno pozytywne, jak i negatywne strony polityki, zgodnie z którymi zbudowano system szkolnictwa wyższego w Rosji. Dyskusja inicjatywa ustawodawcza Było bardzo burzliwie i kontrowersyjnie, ponieważ nadzieja na przezwyciężenie trudnej sytuacji, która przyniosła edukację krajową w ciągu ostatnich kilku dekad, była bardzo wysoka.
Ale ostatnia edycja była rozczarowująca: problemy rosyjskiego systemu szkolnictwa wyższego nie zostały rozwiązane, a ponadto uzupełniono je innymi, nawet bardziej niebezpiecznymi innowacjami. Podjęto próby wprowadzenia zachodnich zasad burżuazyjnych do naszej edukacji, które absolutnie nie są nieodłączne od rosyjskiej mentalności, która została stworzona przez wiele stuleci na zasadach soborowości i równości.
Początki
Koniec lat 80. przyniósł ogromną masę publikacji, które naznaczyły radziecki system szkolnictwa wyższego współczesnej Rosji, rzekomo tylko szkodliwy: jest to „nieefektywność”, gdy dana osoba uczy się „zbędnej” i „nieuzasadnionej uniwersalności”.
Na tym tle, napędzając upadek kraju, rozpoczęły się dalsze destrukcyjne działania w sferze edukacyjnej. Analizując współczesną reformę szkolnictwa wyższego w Rosji, trudno nie przyznać, że wynik jest znacznie gorszy niż był. Model radziecki był bardziej skuteczny.
Argumenty
Niska jakość starej matrycy edukacyjnej jest mitem ujawnianym w wielu artykułach wybitnych naukowców pracujących w tej dziedzinie. Na przykład najsłynniejszy socjolog S. G. Kara-Murza pisze, że szkoła sowiecka na wszystkich poziomach edukacyjnych była zorganizowana na uniwersytecie, uczyła globalnego myślenia, rozwiązywania złożonych różnorodnych problemów i nawigowania w sytuacjach.
System szkolnictwa wyższego współczesnej Rosji nie ma takich cech. Dzięki sowieckiemu, pod każdym względem genialnemu, systemowi, żywotna aktywność kraju już w latach dwudziestych zrobiła ogromny krok naprzód, podnosząc wszystkie sektory gospodarki narodowej, a ta budowa społeczeństwa trwała aż do reform lat osiemdziesiątych.
Model zachodni
Era rewolucji burżuazyjnych i następująca po nich modernizacja rozwinęły zupełnie inny system edukacji. Charakteryzuje się to „systemem dwóch korytarzy”, w którym bardzo niewielu absolwentów uniwersytetów - bardzo niewielki procent populacji, która będzie mogła wejść do elity państwowej i kierowniczej.
Reszta populacji otrzymuje wiedzę na temat planu mozaiki, który daje ludziom zdolność do określonego zestawu funkcji, bardzo wąsko zdefiniowanych i albo nie mają pojęcia o innych obszarach wiedzy, albo nie różni się ani pod względem systemu, ani głębokości.
Zachodnie, a nawet wiele rosyjskich środowisk elitarnych ma określony cel: zmiany w systemie szkolnictwa wyższego w Rosji powinny całkowicie przełamać starą matrycę. Tak zwany system boloński - przykład obecności „drugiego korytarza” - obecnie zastępuje nasz system uniwersytecki, a ten „podwójny korytarz” stał się rzeczywistością dla wszystkich instytucji w kraju. Perspektywa grozi całkowitym brakiem tego, co najbardziej konieczne, ponieważ nie będzie nikogo, kto mógłby podejmować strategiczne decyzje dla kraju, nawet najważniejsze, ponieważ elitarno-edukacyjna warstwa w społeczeństwie nie będzie obecna. 
Jak to się stało: pierwszy etap
Historia rozwoju szkolnictwa wyższego w Rosji rozpoczęła się wiele wieków temu, a na początku XX wieku została całkowicie zbudowana dzięki wysiłkom najbardziej utalentowanych naukowców, największych umysłów kraju. Nie oznacza to, że system nie mógł zostać zreformowany - zdarzało się to wielokrotnie w erze radzieckiej, wraz z rozwojem postępu technicznego, literatury, sztuki, zmienianych programów, doskonalonych technik. Ale nigdy nie przybrał nieodwracalnych form.
Morderstwo domowe system edukacyjny lata po pierestrojce odbyły się dwukrotnie. Na początku umarła z głodu w latach 90.: chroniczne niedofinansowanie, wielokrotne ciosy zarówno tępymi, jak i ostrymi mediami na samych podstawach moralności w rosyjskim społeczeństwie, podważając szacunek dla nauczania ... To pociągnęło za sobą odejście wielu utalentowanych i wysoko wykwalifikowany personel. Straty były nieodwracalne, ale system wciąż żył. 
Headshot
Drugi etap reform przeprowadzono w 2000 roku. Breaking zrozumiał samą matrycę radzieckiego procesu edukacyjnego: wprowadzenie USE, dwupoziomowego systemu szkolnictwa wyższego ... Rosja będzie musiała przez to przejść, ale już nigdy nie będzie taka sama. Wraz z pojawieniem się poziomów „licencjackich-magisterskich” kryteria oceny wiedzy zmieniły się na punktowe i wprowadzono wiele innych destrukcyjnych innowacji. Zdaniem ekspertów Rosja przekroczyła już granicę braku powrotu; nie będzie w stanie wyzdrowieć nawet na stanowiskach trzydzieści lat temu. Jakość edukacji spadły poniżej wszystkich stopni, poziom absolwentów nie jest nawet wart krytyki.
Modernizacja szkolnictwa wyższego w Rosji nie została jeszcze ukończona, odbudowa jest w toku. Niedawno przyjęte ustawy, dekrety, dekrety, wymagania i ukierunkowane programy, które mają również na celu złomowanie całego systemu edukacji, a zwłaszcza jego wyższego poziomu, dają nowe impulsy nieodwracalnym przekształceniom.
Do wczesnych lat 90. wszystkie uniwersytety były instytucjami państwowymi, które podlegały dyrektywom centrum. Obecnie wiele pozarządowych akademii, uniwersytetów i instytutów nie wie co i nie jest jasne, jak uczyć więcej niż dziesięć milionów ludzi. Nie powiodło się również zarządzanie rosyjskim systemem szkolnictwa wyższego.
Podsumowanie przedmiotów: najważniejsze
Zastanów się teraz, co mamy:
- Status społeczny naukowca i nauczyciela spadł. Poziom szacunku społeczeństwa do tego rodzaju pracy, prestiżu, poziomu płatności, gwarancji społecznych jest niezwykle niski.Dziś nawet najbardziej niewykwalifikowana siła robocza zapewnia najlepsze korzyści materialne i poziom statusu społecznego.
- System edukacji stał się wyjątkowo biurokratyczny, pomimo katastrofy w jakości edukacji. Liczba urzędników, menedżerów branży jest strasznie przesadzona i z każdym rokiem rośnie. Coraz trudniej jest bronić rozpraw, windy społeczne nie działają, utalentowana młodzież wegetuje, zmieniając swoje czerwone dyplomy na czerwono-żółty mundur pracowników w restauracjach szybkiej obsługi.
- Scentralizowany system szkolnictwa wyższego w Rosji został wyeliminowany wraz ze wszystkimi jego standardami i kryteriami. Zamiast żmudnych metodycznych prac w radach, które wypracowują formy podziału procesu uczenia się według specjalizacji, chaotyczne skrócenie godzin nauczania na uniwersytetach nie leży w interesie przyszłych specjalistów i ich potrzeb w zakresie tej lub innej wiedzy. Tworzenie i likwidacja poszczególnych uniwersytetów odbywa się również według bardzo dziwnych kryteriów, którym brakuje adekwatności.
UŻYJ
Nowo wprowadzone środki przyjmowania na uniwersytety - Unified State Examination - w rzeczywistości nie odzwierciedlają wiedzy i umiejętności twórczego myślenia danej osoby, ponieważ opierają się na formie testu i tabeli, która może jedynie zweryfikować pamięć i przeszkolenie kandydata. Logika, wgląd w istotę zjawisk, w ich istotę, której egzamin nie może odzwierciedlić.
Co więcej, te cechy w trakcie egzaminów są szkodliwe, ponieważ zakłócają realizację określonego i jasnego zadania. Można założyć, w jaki sposób innowacja wpłynie na kształtowanie zdolności umysłowych pokolenia studentów.
Dwa poziomy
System „licencjackich-absolwentów” jest również całkowicie na próżno wdrożony. Wcześniej specjalność obejmowała pięć lat kształcenia w pełnym wymiarze godzin i sześć lat w niepełnym wymiarze godzin. System boloński, który został wprowadzony na nasze uniwersytety, obejmuje czteroletnie przejście całego materiału w ramach programów licencjackich. Kursy podstawowe są zredukowane do minimum, umieszczone w programach kursów dla juniorów, w wyniku czego nie są nabywane. Specjalne i wąskie dyscypliny przeplatają się z podstawowymi lub są badane fragmentarycznie.
Okazuje się, że pół-specjaliści, którzy nie myślą globalnie, są ponadto praktycznie niezdolni do rozwiązania różnych problemów. Mistrz jest w podobnej sytuacji. Specjalizacja odbywa się w wyspecjalizowanych wydziałach według pospiesznie skonstruowanych programów, a także specjalnych kursów prowadzonych przez nauczycieli innych wydziałów. Zapewniony jest chaos i niezgoda w głowach studentów, ponieważ nie ma wbudowanego systemu szkolenia. Ponadto studenci daleki od zawsze otrzymywali specjalistyczne wykształcenie podstawowe. To, co mają w głowie po zdobyciu wiedzy, można sobie wyobrazić.
Punkty i oceny
System punktowy nie odzwierciedla prawdziwych wyników uczniów. Trzeba powiedzieć, że środek ten nie został jeszcze w pełni uregulowany, ale wszędzie wdrożony. Co więcej, każda uczelnia decyduje o wszystkich pytaniach dotyczących punktacji, ponieważ nie ma jednej i scentralizowanej oceny wyników.
Każde seminarium powinno mieć twórczą dyskusję na temat materiału w dyskusjach, a to zostaje zastąpione wyścigiem o punkty, gdy każdy uczeń stara się powiedzieć co najmniej dwa słowa, aby nie odejść bez liczb uzyskanych z tego zdania. Kreatywny element uczenia się zostaje zabity. Prowadzenie seminariów jest pustą formalnością.
Edukacja przedszkolna i podyplomowa
Specjalistyczna edukacja szkolna została wyeliminowana i zastąpiona specjalizacją w klasach. Radzieccy absolwenci szkół matematycznych, fizycznych i innych szkół specjalistycznych poszli na naukę. Klasa profilu zwykłej szkoły i jedna dziesiąta tej wiedzy nie daje: nie ma takiej subtelności struktury edukacyjnej i tego lotu myśli, który inspiruje jakąkolwiek wiedzę. System edukacji przedszkolnej również nie jest przewidziany przez prawo i dlatego można go również uznać za zlikwidowany.I ile pracy włożono w stworzenie tej instytucji społecznej! I ile dobrego!
Reforma szkolnictwa wyższego w Rosji doprowadziła do likwidacji doktoratu. Nowe prawo nie mówi nic o tym kroku, ale wszyscy są świadomi indeksu Hirscha. Kandydaci i lekarze są zmuszeni zrównać swój status z doktoratem, który króluje wszędzie w środowisku naukowym za granicą. Jest to ilościowa charakterystyka wydajności, oparta na liczbie publikacji i ich cytowaniach. Jak bardzo to tłumaczenie wpłynie na motywację pracy naszych profesorów - staje się jasne niemal natychmiast. Nie rozpieszcza ich uwaga społeczeństwa.
Wniosek
Kryzys edukacji w tym kraju jest najcięższy, a przyjęte ustawy o reformach nie powodują (i nie ma żadnych przesłanek, które pozwolą) wyprowadzić kraj z tego stanu. Przeciwnie, wszystko wskazuje na to, że trendy stały się nieodwracalne. Tylko całe społeczeństwo jako całość, a także społeczności naukowe i dydaktyczne jako jego części będą w stanie zmienić ten stan rzeczy i wpłynąć na politykę rządu w dziedzinie edukacji.
Rosja musi się w pełni rozwijać, przywrócić status wielkiej potęgi i światowego lidera. Aby to zrobić, potrzebujemy wysoko wykwalifikowanych specjalistów w ilości wystarczającej na tak ogromny kraj. System boloński nie będzie w stanie tego zapewnić i dlatego powinien natychmiast i bez żadnego kompromisu go porzucić.
