Wspólna własność małżonków (IC RF, art. 34). Majątek rozwodowy

Prawny system własności małżonków jest określony w art. 33 ust. 1 IC. Jest ważne, chyba że umowa małżeńska stanowi inaczej. Następnie rozważamy bardziej szczegółowo prawo własności małżonków.

Informacje ogólne

W art. 34, s. 1 ustala się, że majątek wspólny małżonków nabyty podczas małżeństwa jest zawarty w sposób określony przez prawo. Zgodnie z normami nie jest to udział. Akcje ustala się tylko wtedy, gdy następuje podział majątku małżonków.

Możliwości prawne męża i żony

Każdy małżonek ma równe prawo do rozporządzania, używania i posiadania majątku nabytego w związku małżeńskim, niezależnie od tego, czyje imię otrzymał lub do którego wpłacono pieniądze. Nie ma znaczenia, komu są wydawane dokumenty uzupełniające. Pozycja ta jest ustalona w art. 35 SK. Należy zauważyć, że tak ważnym punktem jest to, że w sytuacji kontrowersyjnej żadne z małżonków nie jest zobowiązane do potwierdzenia faktu posiadania wspólnoty majątkowej, jeżeli została ona nabyta podczas małżeństwa. Wynika to z art. 34 ust. 1. Prawo do wspólna własność małżonek, który prowadził gospodarstwo domowe podczas małżeństwa, opiekował się dziećmi lub z innych obiektywnych powodów (nauka, choroba itp.) nie miał możliwości samodzielnego zarabiania. Ta norma, zawarta w ust. 3, art. 34, ma na celu przede wszystkim ochronę interesów bezrobotnych kobiet. Zgodnie z zabezpieczeniem w art. 31 SC, zasada równości w rodzinie małżonków ich praca jest uważana za taką samą jak pracujący mąż.

Rodzaje obiektów

Zgodnie z ust. 2 art. 34 majątek wspólny małżonków może być reprezentowany jako:

1. Dochód z pracy lub działalności handlowej, pracy intelektualnej.
2. Emerytury, świadczenia i inne płatności gotówkowe, które nie mają specjalnego przeznaczenia. Kwoty wypłacane jako pomoc materialna, odszkodowanie za szkody wynikające z utraty zdolności do pracy z powodu obrażeń lub innych szkód, oraz inne podobne płatności będą przypisane własności osobistej każdego.
3. Nabyte z całkowitych dochodów z papierów wartościowych, depozytów, akcji, udziałów w kapitale, odliczeń dla organizacji kredytowych i innych instytucji komercyjnych.
4. Otrzymane ze wspólnych funduszy nieruchomości i rzeczy ruchome. Należą do nich budynki niemieszkalne i mieszkalne, meble, transport, sprzęt AGD, grunty i wiele innych.
5. Wszelkie inne istotne aktywa nabyte podczas małżeństwa.

Ta lista przewidziana przez prawo nie jest uważana za wyczerpującą. Niemniej jednak pozwala zrozumieć, jaka może być wspólna własność małżonków.

Główne znaki

Aby wartości materiału można było uznać za wspólną własność, muszą być spełnione określone warunki. Przede wszystkim należy stwierdzić, że wszelkie przedmioty ruchome i nieruchome, które nie są wycofane z obrotu, których koszt i ilość nie są ograniczone, mogą być wspólne, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 213 kodeksu cywilnego. Współwłasność małżonków uważa się za taką, jeżeli:

1. Nabyte ze wspólnych funduszy podczas małżeństwa.
2. Wszedł w posiadanie podczas małżeństwa nieodpłatnych transakcji.

Wspólnie nabyte nieruchomości

Termin podany w art. 34, jest raczej niejednoznaczny. Wspólnie nabyte mienie w tym przypadku obejmuje nie tylko same przedmioty, ale także możliwości prawne, jakie mają dla nich mąż i żona.Należy zauważyć, że w literaturze wyrażana jest inna opinia na temat włączenia zobowiązań o charakterze materialnym (długów) do wartości ogólnych. Z punktu widzenia niektórych autorów współwłasność powinna obejmować nie tylko prawa do roszczeń (zdolność do otrzymania odszkodowania ubezpieczeniowego, dywidendy itp.). Powinien również obejmować zobowiązania, długi (spłatę na podstawie umowy pożyczki, jeżeli została ona zawarta w interesie rodziny, wypłatę napraw na podstawie umowy itp.). Inni autorzy sprzeciwiają się takiemu podejściu. Uważają, że wspólna własność małżonków nie powinna obejmować długów. Pierwsze miejsce jest jednak zgodne z regułą zawartą w art. 39, s. 3 SK. Zgodnie z przepisami normy podział majątku podczas rozwodu obejmuje podział całkowitych długów między byłego męża i żonę proporcjonalnie do udziałów. Fakt ten pośrednio potwierdza przypisanie obowiązków w ramach wspólnych wartości.

Uwzględnienie wynagrodzenia w dochodzie rodziny

Ustalenie momentu, w którym wynagrodzenie każdego małżonka staje się własnością wspólną, ma praktyczne znaczenie. Istnieją trzy opinie na ten temat w literaturze prawnej. Tak więc wynagrodzenie stanowi wspólną własność małżonków od momentu:

1. Przeniesienia do budżetu rodzinnego.
2. Rozliczenia międzyokresowe
3. Rzeczywisty odbiór środków.

Biorąc pod uwagę, że zgodnie z art. 34 ust. 2 wspólna własność małżonków obejmuje świadczenia, emerytury i inne płatności, które nie mają specjalnego celu, powyższą zasadę można przypisać do innych dochodów, dla których prawo nie zawiera takich wymagań.

Ważna uwaga

Należy zauważyć, że podstawą powstania współwłasności są wyłącznie małżeństwa, które są zawierane zgodnie z prawem. Musi być wydany przez urząd stanu cywilnego. Rzeczywiste relacje mężczyzny i kobiety bez rejestracji, niezależnie od czasu ich trwania, nie tworzą wskazanych stosunków prawnych. W takim przypadku przepisami nie będą przepisy Kodeksu rodzinnego, ale Kodeks cywilny. Podział majątku małżonków niebędących w związku małżeńskim odbywa się zgodnie z przepisami art. 252 GK. Ponadto proces uwzględnia stopień uczestnictwa siły roboczej i środków tych osób w nabywaniu wartości.

Część majątku małżonków

Podstawa i procedura tej procedury są określone w art. 38 SK. Zgodnie z ust. 1 podziału majątku można dokonać na wniosek jednego z małżonków. Jest to również dozwolone w przypadku, gdy wierzyciel poprosi o zamknięcie udziału innej osoby. Zwykle dzieje się tak, gdy majątek osobisty żony lub męża nie wystarcza na pokrycie długów.

Kluczowe przesłanki

Najczęściej podczas rozwodu dochodzi do podziału majątku. Procedura jest jednak możliwa i dozwolona przez prawo oraz podczas małżeństwa. W tym względzie sąd nie może odrzucić roszczenia z tego powodu, że związek między mężem i żoną nie został jeszcze zakończony. Konieczność dokonania podziału majątku może również powstać w chwili śmierci jednego z małżonków w celu podziału odziedziczonej części zmarłego.

Przydział akcji

Majątek wspólny można podzielić na podstawie dobrowolnego porozumienia między małżonkami. Udziały są uznawane za zgodne z prawem, chyba że umowa małżeńska stanowi inaczej. Małżonkowie, w drodze porozumienia, mogą dzielić nieruchomości na równe części lub w innej proporcji. Na ich wniosek umowa może zostać poświadczona przez notariusza. On z kolei ma prawo wystawić mężowi lub żonie świadectwo własności udziału, jeżeli małżonkowie nie chcą konkretnie ustalać pewnych przedmiotów lub innych wartości.

Kontrowersyjne sprawy

Jeżeli małżonkowie nie osiągnęli porozumienia w sprawie podziału majątku, sprawę rozstrzyga sąd. Należy zauważyć, że gdy mąż lub żona złoży pozew, sędzia ma prawo podjąć środki w celu zabezpieczenia wniosku. Są one dozwolone na każdym etapie postępowania. W szczególności środki wsparcia powinny obejmować:

• Zakaz przeniesienia własności.
• Wypełnianie niektórych obowiązków.
• Zajęcie mienia lub pieniądze należące do pozwanego, przechowywane przez niego lub osoby trzecie.
• Zakaz wykonywania jakichkolwiek czynności i tak dalej.

W niektórych przypadkach można zastosować jednocześnie kilka środków bezpieczeństwa. Decyzja o ich przyjęciu jest natychmiast wykonywana.

Termin przedawnienia

Ustanawia to art. 38 ust. 7. Zgodnie z przepisami przedawnienie z trzech lat ma zastosowanie do wymogów dotyczących podziału majątku już rozwiedzionych małżonków. Obliczanie tego okresu nie rozpoczyna się od momentu rozwiązania małżeństwa. Zaczyna się od daty, w której była żona / mąż dowiedziała się (lub powinna była wiedzieć) o naruszeniu ich praw do wspólnej własności.

Cele sądu

Rozważając spór dotyczący podziału majątku, najpierw należy ustalić wartość udziałów żony / męża. Rozwiązanie tego problemu reguluje art. 39 SK. Ustanawia zasadę równości części we wspólnej własności. Zasada ta ma zastosowanie bez względu na ilość i ilość aktywów materialnych nabytych podczas małżeństwa. Jednak w niektórych przypadkach sąd ma prawo odstąpić od tego wymogu, zwiększając udział jednego z małżonków. Dzieje się tak w przypadkach, gdy rozwiązanie problemu dotyczy interesu małoletnich dzieci, które po ustaniu związku pozostają z mężem lub żoną.