Art. 109: skład, kara, komentarze

W nowej edycji Kodeks karny Federacji Rosyjskiej został wyłączony z zabijania. Tymczasem okoliczność ta nie wpłynęła na sytuację tej zbrodni wśród wszystkich ataków na życie. Obecnie kara za ten czyn została ustanowiona w art. 109

Nieumyślna śmierć

W przypadku tego przestępstwa ustalono:

1. Praca korekcyjna lub przymusowa.
2. Uwięzienie

Czas trwania wyroków na podstawie art. 109 godz. 1 - do 2 lat.

Część druga

Obejmuje ataki na życie ofiary w wyniku niewłaściwego wykonania przez podmiot jego obowiązków zawodowych. Za to przestępstwo na podstawie art. 109 winnych twarzy:

1. Ograniczenie wolności.
2. Praca przymusowa.
3. Uwięzienie

Czas trwania wyroków wynosi do 3 lat. Oprócz uwięzienia i pracy przymusowej sprawcy można zabronić zajmowania określonych stanowisk lub wykonywania określonych czynności przez trzy lata.

Kompozycja kwalifikacyjna

Część trzecia art. 109 Kodeksu karnego obejmuje ataki na życie dwóch lub więcej ofiar. Za to przestępstwo sprawca może zostać oskarżony o:

1. Ograniczenie wolności.
2. Uwięzienie
3. Praca przymusowa.

Czas trwania wyroków wynosi do 4 lat. Oprócz uwięzienia sąd może zabronić sprawcy wykonywania określonych czynności lub pozostawania na określonym stanowisku przez 3 lata.

Komentarz

Przedmiotowe przestępstwo może zostać popełnione przez frywolność. W tym przypadku podmiot przewidział prawdopodobieństwo niebezpiecznych konsekwencji swojego zachowania. Mimo to, bez wystarczających podstaw, liczył na ich zapobieganie. Powodowanie lekkomyślnej śmierci występuje również z powodu zaniedbania. W takiej sytuacji sprawca nie spodziewał się niebezpiecznych konsekwencji, ale z należytą uwagą na swoje działania mógł i powinien je przewidzieć. Uważa się, że śmierć przez frywolność jest większym niebezpieczeństwem niż śmierć ofiary z powodu zaniedbania sprawcy.

Problemy z różnicowaniem

Jak pokazuje praktyka, sądy nie zawsze rozróżniają celowe zabójstwo od spowodowania śmierci przez zaniedbanie. Co więcej, winna świadomość faktycznych okoliczności ich własnego zachowania jest błędnie uważana za prognozę prawdopodobnej śmierci ofiary. Takie wnioski wynikają z niewystarczająco głębokiej analizy subiektywnej części czynu, bez uwzględnienia konkretnych faktów, cech interakcji między sprawcą a ofiarą, całej sytuacji i intencji stron.

Kwalifikacja

Czyny przestępcze, które spowodowały śmierć ofiary, mogą podlegać przepisom art. 109 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej tylko w przypadku, gdy sprawca nie miał zamiaru wyrządzić poważnej szkody innemu podmiotowi, a tym bardziej go zabić. Chociaż zdarza się całkiem sporo przypadków, w których dana osoba umiera w wyniku pobicia, cios w obiekt podczas fizycznego uderzenia w niego przez podejrzanego. W takich sytuacjach zachowanie sprawcy jest objęte art. 109 tylko wtedy, gdy popełnił wskazane działania bez zamiaru zabicia ofiary, a ze względu na okoliczności zdarzenia powinien i mógł przyjąć niebezpieczne konsekwencje.

Frywolność

Należy odróżnić od intencji pośredniej. Podczas kwalifikowania przestępstw na podstawie art. 109 należy zauważyć, że:

1. Winni z frywolności implikują jedynie prawdopodobieństwo śmierci w takich sytuacjach. Z pośrednim zamiarem przewiduje konsekwencje w tym konkretnym przypadku.
2. Z frywolnością podmiot ma nadzieję, że śmierć osoby nie nastąpi.Popełniając czyn z pośrednią intencją, nie podejmuje on działań zapobiegających śmierci ofiary, nie chce, ale świadomie na to pozwala lub traktuje swoją ofensywę obojętnie.

Losowość

Odpowiedzialność na podstawie art. 109 nie występuje, jeśli:

1. Badany zakładał prawdopodobną śmierć ofiary, nie chciał tego. Jednocześnie, jego zdaniem, podjął wszelkie odpowiednie środki, aby temu zapobiec, ale stało się tak z przyczyn od niego niezależnych.
2. Temat nie przewidział, nie mógł i nie powinien był przewidzieć takich konsekwencji.

W tej drugiej sytuacji połączenie elementu obiektywnego (powinien mieć) i subiektywnego (może) podczas oceny konkretnego przestępstwa pozwala nam wyciągnąć prawidłowy wniosek na temat rozróżnienia na śmierć przypadkową i nieostrożną.

Niewłaściwe egzekwowanie zasad / obowiązków

Zadania zawodowe można zdefiniować w prawie, innych aktach normatywnych przyjętych w danej instytucji, standardzie państwowym itp. W przypadku pociągnięcia do odpowiedzialności na podstawie art. 109 za niewłaściwe wykonywanie obowiązków, które doprowadziły do ​​śmierci osoby, konieczne jest ustalenie, że sprawca wiedział o nich i został ostrzeżony o niebezpieczeństwie nieprzestrzegania przepisów. Jeśli nie zostanie to ustalone, kierownik instytucji powinien zostać ukarany.