W art. 112 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej ustalono warunki wpływające na wysokość kary nałożonej na podmiot, który popełnił przestępstwo podatkowe. Analizując normę, można znaleźć pewną analogię z podobnymi przepisami prawa karnego. 
Art. 112 kodeksu podatkowego: okoliczności łagodzące
Za przestępstwo podatkowe stanowi odpowiedzialność. Kara nakładana jest w zależności od charakteru bezprawnych działań podmiotu. W ust. 1 art. 112 kodeksu podatkowego określa warunki, na których sprawca może zostać nałożony mniej surowe sankcje. Jest to dozwolone, jeśli:
- Podmiot odpowiedzialny był w trudnej sytuacji finansowej.
- Naruszenie zostało popełnione pod wpływem trudnej sytuacji rodzinnej lub osobistej.
- Podmiot winny był pod groźbą, przymusem lub w oficjalnej, materialnej lub innej zależności.
- Istnieją inne okoliczności, w których służba podatkowa lub sąd rozpatrujący sprawę uznaje się za łagodzący.
Zaostrzenie kary
W ust. 2 art. 112 kodeksu podatkowego stanowi warunek, na który sprawca nakłada surowszą sankcję. W szczególności dzieje się tak, jeśli osoba została wcześniej pociągnięta do odpowiedzialności za popełnienie takiego przestępstwa. Należy powiedzieć, że zgodnie z kodeksem karnym dla recydywa kara również jest trudniejsza. 
Niuanse normy
Podmiot, od którego nałożono sankcję na podstawie przepisów podatkowych, uważa się za ukarany przez 12 miesięcy. od daty wejścia w życie odpowiedniej decyzji. Przepis ten został ustanowiony w ust. 3 art. 112 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej. Decyzję podejmuje sąd lub federalna służba podatkowa. Oznacza to, że jeśli w tym czasie podmiot popełni inne podobne przestępstwo, zostanie na niego nałożona surowsza kara zgodnie z drugim akapitem art. 112 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej. Inspekcja podatkowa i sąd rozpatrujący sprawę sprawcy są zobowiązani do kompleksowego rozpatrzenia materiałów. W art. 112 ust. 4 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej stanowi, że ustalenie stopnia odpowiedzialności danej osoby jest jedynie ich kompetencją. Organy te są uprawnione do ogłaszania faktów obciążających lub pozwalających na zastosowanie mniej surowej kary. Są one obowiązkowo brane pod uwagę przy stosowaniu sankcji ustanowionych przez kodeks. 
Art. 112 kodeksu podatkowego z komentarzami
Rozważana norma określa warunki wpływające na wysokość sankcji podatkowej. Oni są okoliczności obciążające i odpowiedzialność łagodząca. Te ostatnie obejmują w szczególności czynniki bezpośrednio związane z tożsamością sprawcy. Na przykład może to być poważna choroba. Znaczenie normy odnosi się nie tylko do osób fizycznych jako podatników (agentów podatkowych), ale także do obywateli, którzy działając jako kierownicy lub inne osoby wykonujące czynności kierownicze, popełniają przestępstwo z powodu trudnej sytuacji rodzinnej lub osobistej. Czynniki te mogą być bardzo różne, w tym związane z krewnymi przedmiotu. Na przykład może to być poważna choroba żony, wymagająca znacznych kosztów, złej sytuacji finansowej w rodzinie, śmierci bliskiej osoby i tak dalej.
Zastosowanie art. 112 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej wymaga obowiązkowej oceny tych czynników dla każdego indywidualnego przypadku.Należy powiedzieć, że sama ich obecność nie może zwolnić z obowiązku płacenia podatków. W rzeczywistości konieczne jest ustalenie, czy okoliczności były naprawdę tak trudne. 
Zagrożenia
W art. 112 kodeksu podatkowego przewiduje zmniejszenie stopnia odpowiedzialności, jeśli podmiot był pod presją. W szczególności chodzi o zagrożenia. Mogą manifestować się w różnych formach. Mogą to być zagrożenia werbalne lub wykonywanie określonych działań przy użyciu niebezpiecznych środków (na przykład zagrożenie nożem). W takim przypadku wpływ ma na stan psychiczny pacjenta. Zagrożenie może dotyczyć szkód materialnych, interesów, niematerialnych korzyści obywatela (honoru, życia, reputacji itd.). Co więcej, może dotyczyć nie tylko samego płatnika, ale także jego krewnych, pracowników organizacji, którą zarządza.
Inne metody ciśnieniowe
W art. 112 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, czynniki zmniejszające kwotę zobowiązania obejmują przymus. Może być zarówno fizyczny, jak i psychiczny. W pierwszym przypadku oznaczają bicie, przemoc, powodowanie bólu, tortur i innych cierpień. Metody mentalne można nazwać oddziaływaniem na świadomość podmiotu, w tym poprzez hipnozę.
Jako okoliczność łagodzącą brana jest pod uwagę zależność oficjalna lub materialna. Pod pierwszym rozumiem presję osoby, której płatnik (agent) jest podporządkowany. Przykładem jest relacja współzależnych bytów. W niektórych przypadkach przestępstwo podatkowe jest popełniane pod naciskiem osoby zapewniającej sprawcy urządzenia produkcyjne, mieszkania, surowce, energię, artykuły żywnościowe, aktywa finansowe i tak dalej. W takich przypadkach niezgodne z prawem działania są wynikiem obawy, że sprawca może utracić świadczenia, których potrzebuje. 
Ważne punkty
Trzeba powiedzieć, że lista warunków łagodzących ustanowiona w art. 112 kodeksu podatkowego uważa się za otwarty. W każdym przypadku należy wziąć pod uwagę czynniki określone w normie. W takim przypadku dozwolone jest wzięcie pod uwagę innych okoliczności, które mogą zostać uznane za łagodzące według uznania Federalnej Służby Podatkowej lub sądu w konkretnej sytuacji. Wysokość sankcji podatkowej można znacznie zmniejszyć. Faktem jest, że ustalono jedynie minimalny limit jego redukcji. W wyniku oceny okoliczności, na przykład charakteru przestępstwa popełnionego przez podmiotu, liczby okoliczności łagodzących, stanu materialnego i osobowości płatnika, wysokość kary można zmniejszyć o ponad połowę.
Wyjaśnienia dotyczące drugiego akapitu normy
Analiza przepisów ust. 2 tego artykułu pokazuje, że prawodawca przedstawił tylko jedną okoliczność obciążającą. Wyraża się to w wielokrotnym popełnieniu przestępstwa, za które podmiot został już pociągnięty do odpowiedzialności. W innych przypadkach nie ma powodu, aby mówić o czynnikach obciążających. W szczególności dotyczy to sytuacji, w których podmiot dopuścił się naruszenia prawa podatkowego, ale nie został ścigany.
Co więcej, powód, dla którego sankcje nie zostały mu przypisane, nie ma znaczenia. Zostanie uznany za niemożliwego do wyjaśnienia. W związku z tym zaostrzenie kary jest niedopuszczalne. Ponadto, zgodnie z paragrafem 3 rozważanej normy, podmiot uważa się za odpowiedzialny przez 12 miesięcy. od daty wejścia w życie odpowiedniej decyzji podjętej przez organy sądowe lub podatkowe. Jeśli przed popełnieniem naruszenia nie zastosowano sankcji wobec strony winnej, Federalna Służba Podatkowa nie ma podstaw prawnych do zwiększenia wymiaru kary. 
Przepisy bezwzględne
Klauzula 4 tego artykułu stanowi, że czynniki wymienione w innych klauzulach normy muszą zostać ustalone przez sąd lub służby podatkowe i uwzględnione przy nakładaniu sankcji na sprawcę. Ponadto, zgodnie z analizą praktyki, za te działania odpowiadają te organy.Zatem prawo do obniżenia kary w przypadku okoliczności łagodzących przysługuje zarówno służbie podatkowej, jak i sądowi. Oznacza to, że ta ostatnia może zmniejszyć rozmiar sankcji, nawet jeśli została już wykonana przez Federalną Służbę Podatkową. 
Przepisy prawne Trybunału Konstytucyjnego
Przy stosowaniu przepisów art 112 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej, należy wziąć pod uwagę Rezolucję nr 14 z 05.12.1998 r. Stanowi ona w szczególności, że kary mogą być nakładane na winnego, biorąc pod uwagę charakter popełnionego przez niego przestępstwa, wysokość szkody wynikającej z jego bezprawnych działań, jego mienie przepisy, a także inne czynniki istotne dla rozpatrzenia sprawy.
Powinien także uwzględniać postanowienia uchwały nr 14 z 10.28.1999 r. Stwierdza ona, że w trakcie rozpatrywania wszystkich sporów dotyczących przestępstw podatkowych upoważnione organy są zobowiązane do zbadania wszystkich rzeczywiście istniejących okoliczności, a nie tylko formalnych warunków określonych w normie prawnej. Nie bez znaczenia jest również orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego nr 1069-О-О z dnia 16 grudnia 2008 r. Sąd wskazał w nim, że ustawodawca, ustalając odpowiedzialność za przestępstwa, jest zobowiązany do przestrzegania konstytucyjnych zasad równości prawnej, sprawiedliwości, proporcjonalności i proporcjonalności kary oraz jej celów.
