Bardzo interesująca i przydatna dla wielu jest sztuka. 126 kodeksu karnego. Mówi o sytuacjach, w których osoba zostaje uprowadzona. Dokładniej, o karaniu sprawców po ich schwytaniu. Należy wziąć pod uwagę wiele niuansów. Nie można nałożyć jednoznacznej kary za uprowadzenie z osobistego założenia. W końcu okoliczności odgrywają ogromną rolę w tej sprawie. Kompozycja art. 126 Kodeksu karnego nie określa szczegółów każdego przypadku uprowadzenia. Wskazuje tylko możliwe kary dla porywaczy, odzwierciedla minimum i maksimum ustanowione za naruszenie ludzka wolność. Ważne jest, aby je poznać i zapamiętać.
Co to jest porwanie
Tylko o czym mówimy? Porwanie - co to jest? Jaki proces może być uznany za taki przez prawo? W końcu nie we wszystkich sytuacjach utrata obywatela jest porwaniem. Czasami ludzie po prostu ukrywają lub dostosowują wydarzenia, aby nikt ich nie znalazł.
Porwanie osoby polega na usunięciu go z jego zwykłego środowiska i trzymaniu go poza zwykłym mieszkaniem wbrew jego woli. Można tego dokonać zarówno przy użyciu przemocy, jak i podstępu, sztuczek i innych sztuczek. W każdym razie, jeśli dana osoba została w jakiś sposób „usunięta” ze zwykłego życia i gdzieś była przetrzymywana, to jest to porwanie. Z reguły ma jakiś motyw lub cel. Na przykład porywacze ustalają warunki uwolnienia jeńca. Bardzo częsty i powszechny przypadek.
Kilka wyjaśnień
Uwaga do art. 126 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej wskazuje na kilka bardzo ważnych punktów, które należy wziąć pod uwagę przed przeprowadzeniem dochodzenia. Chodzi o to, że zgodnie z prawem, wstępny spisek zaginionej osoby z innymi ludźmi w celu uzyskania korzyści z jego zniknięcia nie może być uznany za porwanie. Oznacza to, że sfałszowanego uprowadzenia nie można uznać za prawdziwe. I jest karany zgodnie z normami art. 126 Kodeksu karnego nie będzie.
Ponadto w ramach tej zbrodni nie można zakładać rytuału. Na przykład porwanie panny młodej na weselu. Lub jakakolwiek inna „kradzież” osoby ze zwyczajów religijnych lub narodowych. Taki akt nie jest zakazem. I nie jest karane na podstawie Kodeksu karnego.
We współczesnym świecie powszechnie przyjmuje się, że porwanie samo w sobie jest samolubne. Jak już wspomniano, akcja jest wykonywana ze względu na pewne korzyści. Najczęściej otrzymuje to pieniądze od krewnych i przyjaciół uprowadzonej osoby. Jak widać, w art. 126 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, corpus delicti jest ukierunkowane i wiele wyjaśnień. Powinny być znane, aby na przykład nie zaczęły wywoływać paniki z powodu zwyczajów religijnych.
Start
Zacznijmy studiować artykuł. Wszystko zaczyna się od opisu być może najprostszej sytuacji. Jeśli chodzi o porwanie jednej osoby. W takim przypadku ma on prawo do najlżejszej kary. Oczywiście, gdyby nie było okoliczności obciążających. Po prostu porwany i przetrzymywany poza domem wbrew woli. Bez broni, zagrożeń i innych niuansów.
Przymusowe uprowadzenie polega więc na porwaniu. Będą trwać tak długo, jak sąd uzna, ale nie dłużej niż 5 lat. Szczerze mówiąc, ta praktyka jest niezwykle rzadka. Rzeczywiście rozumie się tutaj, że uprowadzenie zostało przeprowadzone bez zmowy, użycia przemocy lub gróźb, a także bez innych okoliczności obciążających. To nie jedyny środek, który ma miejsce. Co jeszcze powinien zrobić złodziej?
Za kratami
Na przykład więzienie. Więzienie jest dość poważną karą przewidzianą w Kodeksie karnym. To prawda, że termin w niektórych przypadkach jest różny. Porwanie (art. 126 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej) podlega karze pozbawienia wolności na kilka lat.
Jeśli przejdziemy do szczegółów, zobaczymy, że prawo jest zapisane - do 5 lat.Oznacza to, że uprowadzenie podlega karze pozbawienia wolności do pięciu lat. Niezbyt surowa kara. Ale jeśli weźmiesz pod uwagę wiele czynników, często ten okres jest więcej niż wystarczający. W praktyce sądowej nadal istnieje połączenie więzienia z pracą przymusową.
Spiskowany
Uprowadzenie osoby (art. 126 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej) jest surowo karane przez spisek. Mówimy tutaj o takiej opcji, jako po prostu wstępnej umowie między niektórymi ludźmi. Wspólna opcja w Rosji i nie tylko. Część 2 art. 126 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej już oferuje dość rygorystyczne środki dla takiego czynu.
Praca przymusowa i inne rodzaje pracy tracą na znaczeniu. Zamiast tego będą obowiązywać albo ograniczenia, albo uwięzienie, albo kombinacja obu. Jeśli uprowadzenie nastąpiło w wyniku wcześniejszego spisku, możesz iść do więzienia na 12 lat. Minimum, jak trudno się domyślić, wynosi 5. Ograniczenie wolności w każdym przypadku (jeśli przypisano), trwa maksymalnie 2 lata.
Broń i przemoc
Warto również zwrócić uwagę na inne punkty części 2 art. 126 kodeksu karnego. Na przykład, co się stanie, gdy użyje się broni (lub podobnych zagrożeń), a także zastosuje przemoc?
Nie ma znaczenia, ile osób jest teraz wśród porywaczy: jeden lub więcej. Pozostaje fakt: kara będzie odpowiednia. To prawda, że nie różni się od poprzedniej wersji. To samo ograniczenie wolności na 2 lata (którego nie można przypisać), a także obowiązkowe pozbawienie go na 5-12 lat.
Dzieci, grupy ludzi, kobiety
Uprowadzenie osoby (art. 126 kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej) może być skomplikowane przez fakt podjęcia działań przeciwko grupie osób (więcej niż 1 osobie), małoletniemu dziecku lub kobiecie (szczególną uwagę zwraca się na kobiety w ciąży). Są to okoliczności obciążające.
Oni, jak we wszystkich poprzednich przypadkach, są karani. I oczywiście w podobny sposób. Sądząc tylko z praktyki, są to właśnie największe kary, które polegają właśnie na uprowadzeniu kilku osób, dzieci lub kobiet. Oznacza to, że bardziej prawdopodobne jest, że zostaniesz skazany na 12 lat pozbawienia wolności, a także jego ograniczenie do 5. Chociaż zgodnie z prawem kara nie różni się od opcji spisku lub użycia (groźby) broni lub przemocy.
Organizacja
Uprowadzenie nie jest tak łatwe. Kompozycja art. 126 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej ma również część, która przewiduje karę za zorganizowane działanie. Dokładniej, jeśli chodzi o zorganizowaną grupę ludzi - organizację lub stowarzyszenie.
W takiej sytuacji wszyscy uczestnicy są karani więzieniem na 6–15 lat. I oczywiście można im przypisać ograniczenie wolności. Daty powinny już być jasne - 2 lata. W zasadzie porwanie przez zorganizowaną grupę nie jest tak rzadkim zjawiskiem. I często występuje w praktyce sądowej. Najczęściej łączy się go z zagrożeniami i bronią.
Śmierć i wyzwolenie
Ostatnią rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, są przypadki, w których po uprowadzeniu dochodzi do poważnej szkody dla zdrowia ofiary, a nawet jego śmierci. A co się stanie, jeśli ktoś sam uwolni jeńca?
W pierwszym przypadku powstanie odpowiedzialność karna. Jest dokładnie tak samo, jak w przypadku działań przeprowadzonych przez zorganizowaną grupę. Oznacza to, że możesz trafić do więzienia na wiele lat. Maksymalnie przez 15 lat, minimum - przez 6. Plus ograniczenie wolności.
Co stanie się z tym, który uwalnia porwanego? Jeśli mówimy o uczestniku przestępstwa, wówczas otrzyma on tylko „znak plus” na jego adres. Taki akt jest uważany za okoliczność łagodzącą. Ale jeśli tylko osoba z zewnątrz zwolni jeńca, wówczas nie będzie odpowiedzialności karnej za uprowadzenie. Nie należy się tego obawiać. Porwanie z reguły ma wiele konsekwencji, które wpływają na wybór środka kary.
