Art. 23 kodeksu podatkowego: „Obowiązki podatników (płatników opłat)”

Kluczową rolę wśród wszystkich dochodów państwa mają podatki. Ponadto wkłady te mają znaczenie społeczne. Pobierając podatki, państwo wywiera wpływ na szereg procesów publicznych, realizuje funkcje kontrolne i zapewnia gwarancje praw konstytucyjnych.

Specyfika odliczeń

W sensie prawnym podatek jest pewną formą alienacji własności obywateli i organizacji na rzecz podmiotów władzy. Jest to przewidziane przez prawo. Wraz z tym podatkiem istnieje indywidualne odliczenie nieodpłatne. Odzyskuje się go w kolejności nieodwołalności przy użyciu metod przymusu państwowego. Podatek nie ma jednak charakteru odszkodowania ani kary. Ustanowienie obowiązkowych płatności odbywa się jednostronnie. Prawa podmiotów płatniczych są określone w art. 21 oraz obowiązki w art. 23 kodeksu podatkowego.

Znaki płatników

Jako takie podmioty są obywatelami i osobami prawnymi, na które zgodnie z kodeksem podatkowym jest zobowiązany wnieść regularne składki do budżetu. Oddziały i inne odrębne działy organizacji krajowych płacą podatki w swojej lokalizacji. Obowiązki sformułowane w art. 23 Kodeksu podatkowego, powstają, ustają lub zmienią się, jeżeli istnieją podstawy określone w Kodeksie i innych standardach branżowych, to znaczy, jeśli istnieje przedmiot opodatkowania. Jak on, zgodnie z art. 38 może być:

1. Operacje związane z realizacją robót / usług / produktów.
2. Zysk / dochód.
3. Właściwość
4. Koszt sprzedanych towarów, sprzedanej pracy / usług.
5. Kolejny obiekt, który ma wartość, cechy fizyczne lub ilościowe.

Podmioty zagraniczne

Mogą również występować jako podatnicy i przejmować obowiązki określone w art. 23 kodeksu podatkowego. W szczególności firmy z inwestycjami zagranicznymi, stowarzyszenia i organizacje o charakterze międzynarodowym, prowadzące działalność przedsiębiorczą, powinny tworzyć wkłady do budżetu. Ponadto płatnikami są przedsiębiorstwa, firmy i inne podmioty prawne, które powstają zgodnie z przepisami prawa obcego, ale pracują w Rosji za pośrednictwem stałych przedstawicieli.

Art. 23 Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej (aktualna wersja)

Pierwszy akapit wskazuje główne obowiązki płatników:

1. Odejmij ustawowe podatki.
2. Aby zarejestrować się w uprawnionych organach, jeśli jest to przewidziane w innych artykułach kodeksu.
3. Przechowuj zapisy swoich wydatków / dochodów w określony sposób, jeśli jest to wymagane przez prawo.
4. Zapewnić organ kontrolny w miejscu rejestracji deklaracji (obliczenia), jeżeli tak stanowi kod.
5. Prześlij do urzędu skarbowego na adres prywatnej praktyki notariusza, indywidualnego przedsiębiorcy, pełnomocnika, który założył urząd, na wniosek KUDR i operacji biznesowych; w lokalizacji podmiotu prawnego do złożenia oświadczeń finansowych (księgowych) nie później niż 3 miesiące. od końca roku. Wyjątkiem w tym drugim przypadku są organizacje, które nie są wymagane przez ustawę federalną nr 402 do prowadzenia rachunkowości lub są stowarzyszeniami religijnymi, które nie były obciążone podatkiem w okresach sprawozdawczych.
6. Prześlij do urzędu skarbowego i urzędników dokumenty niezbędne do obliczenia opłat, w sposób przewidziany w przypadkach przewidzianych w kodeksie.
7. Spełnij wymagania upoważnionego instancji w celu wyeliminowania wykrytych naruszeń przepisów dotyczących podatków, a nie stawiaj przeszkód pracownikom struktur kontrolnych w wykonywaniu ich obowiązków.
8. Aby zapewnić przez 4 lata bezpieczeństwo informacji podatkowych i księgowych, inne dokumenty wymagane do obliczania płatności budżetowych. Należą do nich między innymi papiery wartościowe potwierdzające transakcje wydatków i dochody (dla osób fizycznych i organizacji), płatności podatków, chyba że kodeks stanowi inaczej.
9. Do wykonywania innych obowiązków określonych w przepisach branżowych.

Udział w innych organizacjach

Oprócz obowiązków przewidzianych w art. 1 ust 23 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, płatnicy powinni przekazać służbom podatkowym informacje w miejscu ich zamieszkania lub lokalizacji pewne informacje. W szczególności podmioty powinny informować struktury kontrolne o swoim udziale w organizacjach krajowych, jeśli udział ten przekracza 10%. Należy tego dokonać w ciągu miesiąca od daty podpisania odpowiedniej umowy. Wyjątek od ust. 2 art. 23 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej to przypadki uczestnictwa w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i spółkach handlowych.

Informacje o jednostce

Oprócz obowiązków określonych w ust. 1 art. 23 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, płatnicy muszą podać informacje o oddzielnych jednostkach strukturalnych spółki krajowej utworzonej na terytorium Rosji. Wyjątek stanowią przedstawicielstwa i oddziały. O zmianach w informacjach o oddzielnych jednostkach konstrukcyjnych należy informować:

1. Nie później niż miesiąc od daty utworzenia jednostki.
2. W ciągu 3 dni od momentu zmiany danych na osobnej jednostce konstrukcyjnej.

Ponadto płatnik wraz z wykonywaniem obowiązków zgodnie z ust. 1 art. 23 Kodeksu podatkowego, musi podać informacje o wszystkich jednostkach, przez które organizacja przestaje działać (które zamyka):

1. W ciągu trzech dni od daty przyjęcia zakończenia działalności przez przedstawicielstwo / oddział (lub ich zamknięcie).
2. W ciągu 3 dni od dnia zakończenia organizacji przez odrębną jednostkę (likwidacja jednostki strukturalnej).

Właściwość

Płatnicy indywidualni, z wyjątkiem obowiązków przewidzianych w art. 23 h. 1 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, musi poinformować organ podatkowy o dostępności nieruchomości / pojazdów uznanych przez prawo za przedmiot opodatkowania. Informowanie odbywa się w miejscu zamieszkania lub lokalizacji nieruchomości po otrzymaniu odpowiednich powiadomień, a zatem nieuiszczenia opłat za nie w trakcie trwania umowy. Wiadomość ta wraz z kopiami dokumentów tytułowych nieruchomości lub dokumentów potwierdzających rejestrację pojazdu jest wysyłana jeden raz do 31 grudnia okresu poprzedniego roku sprawozdawczego. Powiadomienie organu podatkowego nie jest przeprowadzane, jeżeli osoba:

• Otrzymane powiadomienia o płatności.
• Zadowolony z przerwy podatkowej.

Udział w zagranicznych firmach

Art. 23, 31 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej dotyczą interakcji między kontrolą podatkową a płatnikiem. Pierwszy ustanawia w szczególności obowiązek powiadomienia urzędu skarbowego w miejscu zamieszkania / adresu:

1. O firmach zagranicznych, w stosunku do których działają one jako osoby kontrolujące.
2. O ustanowieniu struktur zagranicznych bez tworzenia osoby prawnej. Władze podatkowe przekazują również informacje na temat faktycznego prawa do zysku, które taki podmiot otrzymuje lub kontroluje nad nim płatnik. Do takich przypadków należą między innymi sytuacje, w których dana osoba jest założycielem lub ma rzeczywistą możliwość uzyskania dochodu po podziale.
3. Przy udziale w organizacjach zagranicznych, jeśli udział przekracza 10%. Definicja tego ostatniego odbywa się w sposób określony w art. 105,2 Kodeksu.

Wartości materialne organizacji zagranicznej

Przedsiębiorstwa zagraniczne, a także struktury działające bez siedziby osoby prawnej, posiadające nieruchomości związane z przedmiotami opodatkowania na podstawie art. 374 Kodeksu, są wymagane w sposób przewidziany w przepisach branżowych, aby powiadomić inspektorat podatkowy o uczestnikach tych podmiotów gospodarczych. Powiadomienie odbywa się w miejscu aktywów materialnych. Podmioty pracujące bez tworzenia osoby prawnej są zobowiązane do zgłaszania danych dotyczących menedżerów, założycieli i beneficjentów. Jeżeli podmiot gospodarczy ma kilka udogodnień, organ podatkowy jest powiadamiany w lokalizacji jednego z nich według wyboru płatnika.

Odpowiedzialność

Płatnicy muszą wypełniać obowiązki określone w art. 23, 45 kodeksu podatkowego. Są one również zobowiązane do przestrzegania wymogów określonych w przepisach innych aktów ustawodawczych dotyczących opłat i podatków. W przypadku niewłaściwego przestrzegania lub uchylania się od spłaty swoich obowiązków jednostka będzie odpowiedzialna w sposób określony w dokumentach regulacyjnych. Fakt powstania obowiązków przewidziany jest w art. 23 kodeksu podatkowego. Bezpośrednie spełnienie wymagań prawa uświęca druga wskazana powyżej norma.

Deklaracja

Pytania dotyczące przedłożenia dokumentu organowi podatkowemu wyjaśniono w ust. 5.1 art. 23 kodeksu podatkowego. W szczególności podmioty zobowiązane do przedstawienia kalkulacji podatkowej (deklaracji) w formie elektronicznej są zobowiązane do zapewnienia jej otrzymania przez upoważnioną strukturę w określonej formie za pośrednictwem kanałów telekomunikacyjnych. Art. 23 ust. 5.1 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej przewiduje, że raportowanie odbywa się za pośrednictwem operatora obiegu dokumentów wykorzystywanych przez inspektorat podatkowy przy wykonywaniu uprawnień w ramach stosunków regulowanych przez ustawodawstwo branżowe. Płatnicy są zobowiązani do przedstawienia potwierdzenia, że ​​deklaracja (obliczenie) została zaakceptowana elektronicznie za pośrednictwem kanałów telekomunikacyjnych. W pozycji 5.1 art. 23 Kodeksu podatkowego stanowi, że należy tego dokonać w ciągu sześciu dni od daty wysyłki.

Wysyłanie wiadomości

W ust. 7 art. 23 Kodeksu podatkowego stanowi, że powiadomienia przewidziane w rozważanej regule kodeksu mogą być wysyłane za pośrednictwem przedstawiciela lub osobiście, listem poleconym, w formie elektronicznej za pośrednictwem kanałów telekomunikacyjnych lub z osobistego konta podmiotu. Formaty i formy komunikatów, niezależnie od nośnika, na którym są prezentowane, procedura ich wypełniania jest zatwierdzona przez federalną strukturę wykonawczą upoważnioną w dziedzinie kontroli i nadzoru opłat i podatków. Jeżeli powiadomienia są wysyłane kanałami telekomunikacyjnymi, muszą być poświadczone ulepszonym elektronicznym kwalifikowanym podpisem wnioskodawcy lub jego przedstawiciela. Procedurę przekazywania tych komunikatów określa organ wykonawczy (federalny) uprawniony do sprawowania nadzoru i kontroli w dziedzinie podatków.

Agenci podatkowi

Są również uważani za uczestników odpowiednich stosunków prawnych. To agenci podatkowi obejmują osoby, które zgodnie z kodeksem podatkowym są zobowiązane do naliczania, potrącania podatku od płatnika i przekierowywania podatków do budżetu (fundusz pozabudżetowy). Na przykład pracodawcy działają jako takie podmioty. Dokonują naliczania i odliczenia, a także przenoszą do dodatkowego budżetu budżetowego odpowiedni poziom (federalny / regionalny / gminny) opłat pobieranych z wynagrodzeń i innych dochodów pracowników. Agentom podatkowym przyznaje się takie same prawa, jakie przysługują płatnikom, chyba że Kodeks stanowi inaczej.

Obowiązki agenta

Te podmioty stosunków podatkowych powinny:

1. Terminowo i poprawnie przeprowadzaj obliczenia, wstrzymując się od środków wypłacanych przez płatników, wysyłaj podatki do funduszy pozabudżetowych i budżetowych odpowiedniego poziomu.
2. Nie później niż miesiąc do pisemnego powiadomienia organu kontrolnego pod adresem rejestracji o niemożności umorzenia dochodu i kwoty długu.
3. Prowadź rejestr zatrzymanych wpływów podatników i skierowanych do budżetowych / pozabudżetowych funduszy obowiązkowych płatności, w tym indywidualnie dla każdej osoby.

W przypadku niewypełnienia tych obowiązków lub nienależytego ich wykonania, podatnicy ponoszą odpowiedzialność zgodnie z procedurą ustanowioną przez prawo.

Wniosek

Opodatkowanie jest jednym z kluczowych obszarów działalności rządu. Nie tylko osiągnięcie głównych celów - całkowite i terminowe otrzymanie funduszy od organizacji i obywateli będzie zależeć od tego, jak jasno regulowane są obowiązki i prawa podmiotów zaangażowanych w stosunki prawne. Regulacja stosunków podatkowych pozwala chronić prawa majątkowe płatników. Obowiązek odliczenia płatności, bardziej niż innych, zawiera sprzeczność, która wyraża się w zderzeniu interesów publicznych i prywatnych.

W tym względzie poszukiwanie optymalnej równowagi między nimi jest kluczowym zadaniem na etapie formowania i wprowadzania opłat podatkowych, wymogów prawnych i regulacji treści stosunków prawnych. W tym celu przyjęto zasady kodeksu. Ustawodawstwo wyraźnie reguluje proces wykonywania praw i wypełniania obowiązków wszystkich podmiotów podatkowych. Ścisły związek między możliwościami i obowiązkami prawnymi, jasne uregulowanie kwestii ich wdrażania doprowadziło do pojawienia się wymogów proceduralnych.

Dzisiaj w bieżącym wydaniu kodu tych norm bardzo dużo. Po nich powstał obowiązek proceduralny wynikający z obowiązku podatkowego. Ze względu na ścisłą regulację treści ciężaru wykluczona jest możliwość nadużycia przez dowolny podmiot w nich uczestniczący. Ważne jest również, aby uważne przestudiowanie zasad i przepisów, ich sensowne wdrożenie w życie publiczne, sfera ekonomiczna, pozwoliło na właściwe monitorowanie przestrzegania prawa, kompletności i terminowości alokacji do budżetu. Nieprzestrzeganie obowiązków określonych w dokumentach regulacyjnych pociąga za sobą odpowiedzialność osób odpowiedzialnych.

Upoważnione instancje mają prawo stosować państwowe środki przymusu, w tym na przykład blokować rachunki rozliczeniowe dłużnika, grzywny, kary. Nałożenie sankcji nie zwalnia dłużników z obowiązku spłaty długu głównego. Szczególną uwagę przywiązuje się do zapewnienia dokumentacji prawnej w przepisach. Odzwierciedla rzeczywistą sytuację w przedsiębiorstwie lub indywidualnym przedsiębiorcy. Deklaracja działa również jako skuteczne narzędzie monitorowania.