Prywatne postępowanie karne nie jest w naszych czasach rzadkością. Być może ta forma jest powszechna w Rosji. A zasady i przepisy ustanowione w celu ich wszczęcia są określone przez prawo. Dokładniej w art. 318 Kodeks postępowania karnego. Musimy to przestudiować. Kryminalista sprawa prywatnego oskarżenia Zawiera wiele niuansów i funkcji. Powinny być znane. W końcu kolejność rozpatrywania, prawa i obowiązki stron, warunki zawieszenia sprawy - wszystko to jest niezwykle ważne dla każdego przestępstwa. Nie znając prawa, możesz po prostu naruszyć swoje prawa. Czym jest sztuka 318 Kodeks postępowania karnego?
Punkt 1
Należy od razu zauważyć - w naszym dzisiejszym artykule jest wiele punktów i części. Każdy z nich reguluje pewne zasady postępowania karnego o charakterze prywatnym. Gdzie to wszystko się zaczyna?
Z uwagi na fakt, że sprawy karne o przestępstwa określone w art. 20 (część 2 kodeksu postępowania karnego) są wszczynane przeciwko konkretnej osobie. Jest to dokładnie proces zwany prywatnym. W tym przypadku oskarżony jest tylko jeden, jest oskarżony o przestępstwo. Zgodnie z tekstem Art. 318 Kodeks postępowania karnego, wniosek jest przekazywany do sądu przez przedstawiciela prawnego lub pokrzywdzonego, z rzadkimi wyjątkami. Są one określone w art. 147 (część 1 ust. 2, a także część 4) niniejszego Kodeksu. Okazuje się więc, że prywatna sprawa karna jest otwierana na podstawie wniosku złożonego w sądzie. Zwykle robi to bezpośrednio ofiara.
Śmierć
Są chwile, kiedy trzeba zrobić wyjątek. Na przykład, jeśli ofiara umiera z tego czy innego powodu. W takich okolicznościach bliscy krewni ofiary składają wniosek o wszczęcie postępowania. Ale to nie jedyna opcja. Być może oświadczenie zgodne z art. 318 Kodeks postępowania karnego (część 3).
Zasadniczo w praktyce, gdy ofiara umiera, w składaniu wniosku do sądu zaangażowani są bliscy krewni. Zazwyczaj obejmują małżonków, rodziców, braci i siostry (w tym przyrodnich rodziców), dzieci, wnuki i dziadków. Wszyscy pozostali członkowie rodziny są uważani za krewnych. I mogą ubiegać się tylko wtedy, gdy ofiara nie ma bliskich krewnych, zaginionych lub uznanych za zmarłych.
Konsekwencja
Co dalej Część 3, art. 318 Kodeksu postępowania karnego (komentarz jest konieczny, ale można się bez niego obejść) wskazuje, że w niektórych przypadkach sprawa karna z prywatnym „uprzedzeniem” rozpoczyna się bez oświadczenia ofiary. W tej sytuacji organy śledcze przekazują je bezpośrednio sądowi. Ponadto śledczy działa w swojej roli, a śledczy rozpoczynają wstępne dochodzenie w sprawie. Nic trudnego, prawda?
To prawda, że jeśli spojrzysz na tekst, możesz zauważyć, że organy śledcze mogą złożyć wniosek do sądu o rozpoczęcie procesu zorganizowania prywatnego postępowania karnego w przypadkach przewidzianych w art. 20 ust. 4. To samo dotyczy przesłuchujących. Komentarze wskazują, że operacja ta jest możliwa, jeśli ofiara nie ma przedstawicieli i bliskich krewnych i jest w stanie bezradnym. Lub, jak już wspomniano, nastąpiła śmierć obywatela. Po prostu, art. 318 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej (część 3) można rozumieć w następujący sposób - gdy przestępstwo zostało popełnione przez jedną osobę, ale nie ma nikogo, kto by ją zgłosił z powodu śmierci lub bezradności ofiary, wniosek jest składany przez funkcjonariuszy śledczych lub organy śledcze. Po złożeniu wniosku każda jednostka prowadzi własną działalność gospodarczą.
Prokurator
Co dalej Często same sprawy karne zostają zakończone lub wnioskodawcy odmawia się wszczęcia postępowania. Druga opcja nie jest zasadniczo rozpatrywana. Ale zakończenie prywatnej sprawy karnej nie jest tak rzadkie.
Art. 318 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej (z komentarzami i bez) wskazuje w części 4, że prokurator często interweniuje. Ale ten akt nie może kolidować z pojednaniem stron. Oznacza to, że obecność prokuratora nie wpływa na zakończenie postępowania z powodu pojednania oskarżonego i skarżącego. Tak, musisz wziąć pod uwagę wiele niuansów tego incydentu. Warto jednak pamiętać: prokurator, który pojawił się podczas debaty sądowej, nie jest zakazem dla partii światowych.
Zasady aplikacji
Część 5, art. 318 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej - są to normy, których należy przestrzegać przygotowując wniosek o złożenie wniosku do sądu. Pamiętaj, że nawet najmniejsze błędy mogą spowodować, że Twoje żądanie zostanie odrzucone zgodnie z prawem. Aby dać ten moment, będziesz miał dużo uwagi.
Bez wątpienia wniosek wskazuje sąd, do którego wniosek został złożony. Tutaj znajduje się także jego adres i imię. Zasadniczo można obejść się bez „lokalizacji”. Ale bez wskazania samego sądu z nazwą - nie.
Poniżej powinien być opis zdarzenia, interpretowany jako przestępstwo, ze wszystkimi szczegółami. Mianowicie konieczne jest wskazanie czasu, miejsca, okoliczności, charakteru naruszenia, szkód (jeśli występują) i innych ważnych informacji. Jest to integralna część aplikacji.
Następnie zapisywane są dane dotyczące ofiary i wniosek o przyjęcie sprawy karnej. Są to kolejne normy dostępne w art. 318 Kodeks postępowania karnego. Oświadczenie (trudno jest znaleźć próbkę; jest własne dla każdego przestępstwa) bez wskazania tych danych również nie może być uznane za ważne. Zwłaszcza jeśli nie ma informacji o ofierze. Na przykład, jeśli nie ma dowodu osobistego.
Pozostaje tylko zapisywać dane o potencjalnym przestępcy. A jeśli sytuacja tego wymaga (i istnieje również możliwość), przypisz wszystkich świadków, którzy muszą zostać wezwani do sądu, aby zeznali. Tak składa się oświadczenie, zgodnie z art. 318 Kodeks postępowania karnego. Na koniec umieszcza się datę złożenia wniosku i podpis wnioskodawcy. Wygenerowany dokument należy wysłać lub zabrać niezależnie do sądownictwa.
Część 6
Następny akapit dotyczy również oświadczenia. Jak widać, art. 318 Kodeks postępowania karnego zawiera głównie informacje o tym dokumencie. Po rozpoczęciu prywatnej sprawy karnej sędzia pokoju musi wyjaśnić wszystkie warunki pojednania, a także konsekwencje świadome fałszywe wypowiedzenie w takim czy innym przypadku.
Ponadto petycja składa się w sądzie z kilkoma kopiami. Według liczby osób, w stosunku do których toczy się prywatne postępowanie karne. Co więcej, wypowiedzenie, które uznaje się za fałszywe, najczęściej odnosi się do wnioskodawcy. Jeśli okaże się, że ten obywatel leżał w sądzie, będzie odpowiedzialny za konsekwencje. Odpowiedzialności nie da się uniknąć. Ponadto zgodnie z art. 318 Kodeksu postępowania karnego, kara za fałszywe wypowiedzenie i informacje w sądzie będzie karna.
Dla prokuratora
Oczywiście każda sprawa rozpatrywana przez sąd jest procesem biznesowym. Ma swoje własne normy i ograniczenia. Każda strona ma prawa i obowiązki. Obowiązki również istnieją w pewien sposób.
Od początku pracy biurowej sędzia (lub jego przedstawiciel) musi obowiązkowo wyjaśnić prokuratorowi, co może, a czego nie może zrobić. Oznacza to wyjaśnienie praw, obowiązków i odpowiedzialności za niektóre naruszenia procesu. Bez tych wyjaśnień (nawet jeśli zakłada się, że oskarżony zna wszystkie szczegóły), spotkanie i praca biurowa nie mogą zostać uznane za rozpoczęte. Można je legalnie przerwać.
Nawiasem mówiąc, opracowywany jest protokół dotyczący dostarczania informacji. Jest to również obowiązkowa część dokumentacji. Podpisuje go sędzia, a także osoba, która złożyła wniosek o wszczęcie postępowania karnego.
Przedstawiciele i prokuratorzy
Kolejna funkcja ponownie dotyczy przedstawicieli i prokuratorów. Faktem jest, że czasami zdarzają się przypadki, gdy po przyjęciu wniosku o pracę urzędniczą ofiara zostaje uznana za bezradną. Lub z jakiegoś dobrego powodu po prostu nie może uczestniczyć w rozprawie sądowej.Na przykład ze względów zdrowotnych.
W takiej sytuacji sędzia musi uznać udział przedstawiciela prawnego powoda lub prokuratora w postępowaniu. W przeciwnym razie po prostu nie zostanie uznany za legalnie wdrożony. W końcu muszą być obecne dwie strony - zarówno ofiara, jak i oskarżony. Jeżeli wnioskodawca nie ma prawnych możliwości bezpośredniego uczestnictwa w spotkaniu, musi zostać bezzwłocznie zastąpiony. W praktyce możemy powiedzieć, że najczęściej prokurator działa zamiast powoda. Lub bliscy krewni ofiary (małżonkowie, dzieci, rodzice).
Komentarze
Art. 318 Kodeks postępowania karnego zawiera szereg ważnych uwag. Wyjaśniają wszystkie niuanse sprawy karnej o charakterze prywatnym. Na przykład ważnym punktem jest tutaj brak tak zwanej zagadki. Oznacza to, że prywatną sprawę karną można wszcząć tylko wtedy, gdy zostanie ustalony fakt popełnienia przestępstwa przez określoną osobę. Opcja prowadzenia dochodzenia w celu ustalenia ujawnienia przestępstwa nie jest rozważana. Ponadto rozpoczyna się prywatne postępowanie karne, gdy ofiara zapozna się ze sprawcą.
Szczególną uwagę zwraca się również na przedstawicieli prawnych. Sprawiedliwość pokoju ma prawo uznać za takie osoby nie tylko bliskich krewnych ofiary lub prokuratora. Dotyczy to również powierników i rodziców adopcyjnych, opiekunów i władz opiekuńczych. Ponadto nie wszyscy w niekorzystnej sytuacji i bezradni mają przedstawicieli prawnych. Dlatego w niektórych przypadkach to sędzia musi wyznaczyć zastępcę dla wnioskodawcy. Prawnicy i prawnicy nie są brani pod uwagę.