Kodeks karny ustanawia odpowiedzialność za oficjalne fałszowanie. Kodeks karny przewiduje karę urzędnicy świadomie fałszywe informacje w oficjalnych dokumentach. Korekta informacji zawartych w takich artykułach, które zniekształcają ich treść, jest również uważana za nieodpowiednią. Przedmiotami przestępstw mogą być także urzędnicy lub pracownicy władz lokalnych, którzy nie są urzędnikami. Corpus delicti powstaje w obecności osobistych zainteresowań lub samolubnych motywów. Kwalifikacje nie będą miały znaczenia dla celów, które zamierzał osiągnąć przedmiot.
Sankcje
Oficjalne fałszowanie (art. 292) podlega karze:
- Dobrze Jego wartość wynosi od 100 do 200 płacy minimalnej lub jest równa pensji lub innym dochodom sprawcy przez 1-2 miesiące.
- Praca obowiązkowa. Ich czas trwania wynosi od 180 do 240 godzin.
- Aresztowany. Może trwać do sześciu miesięcy.
- Prace korekcyjne od 1 do 2 litrów.
- Więzienie do 2 litrów.
Komentarze
Oficjalne fałszowanie (art. 292 kodeksu karnego) jest uważane za przestępstwo przeciwko władzy państwowej. Różni się od innych czynów przestępczych, których kara jest sformułowana w ust. 30 Kodeksu. Przede wszystkim tylko specjalny podmiot może popełnić takie przestępstwo. Może to być urzędnik, urzędnik państwowy lub pracownik władz lokalnych. Z subiektywnej strony oficjalne fałszerstwo charakteryzuje się obecnością wyłącznie bezpośredniego zamiaru ze strony sprawcy. Rozmieszczenie normy wyraźnie wskazuje na tę okoliczność - świadome działania osoby. Ponadto, jako obowiązkowa cecha strony subiektywnej, działa interes osobisty lub własny interes.
Motywy
Samolubny interes podmiotu dokonującego oficjalnego fałszerstwa polega na chęci otrzymania przez osobę bezpłatnego nielegalnego zysku lub majątku. Może tego pragnąć zarówno dla siebie, jak i dla swoich bliskich. Inne zainteresowanie można wyrazić w różnych działaniach. Często jest to kategoria oceny, która często musi być starannie umotywowana w procesie. Osobiste zainteresowanie może przejawiać się jako chęć zadowolenia szefów z nadzieją na zapewnienie im wzajemnych usług, karierę, nepotyzm i tak dalej. 
Obiekt
Jak to działa normalne funkcjonowanie władz państwowych, interesy służby cywilnej w strukturach samorządu lokalnego. Ogólnym przedmiotem nadużyć jest praca służby publicznej Federacji Rosyjskiej, regionu kraju lub systemu terytorialnych instytucji władzy. Wraz z tym, zgodnie z art. 12 Konstytucji samorząd lokalny jest niezależny i niezależny od organów państwowych. W związku z tym w każdym przypadku konieczne jest wyraźne rozróżnienie między bezpośrednimi a konkretnymi przedmiotami naruszenia.
Ważna uwaga
Biorąc pod uwagę oficjalne fałszowanie (art. 292), nie należy dopuszczać do pomylenia takich pojęć, jak „przedmiot” i „podmiot” przestępstwa. Ten ostatni jest głównie materiałem dowodowym. Temat, zdaniem wielu ekspertów, jest definicją bardziej proceduralną. Art. 81 Kodeksu postępowania karnego bezpośrednio wskazuje na materialne dowody, ponieważ przedmioty, które stały się instrumentami przestępstwa lub ich ślady, zostały zachowane. Istnieje odniesienie do obiektu ataku, ale sama jego koncepcja wymaga wyjaśnienia. W szczególności, jeśli wygląd rzeczy się zmienia, wówczas nabywa cechy dowodu zdarzenia lub często poczucia winy - bezpośredniego produktu czynu i wskazując go jako przyczynę przestępstwa.
Temat
Jak należy uznać za nie tylko materialny nośnik jakichkolwiek informacji, pisemne dokumenty federalnych struktur władzy państwowej i administracji państwowej podmiotów, samorządu terytorialnego, innych instytucji państwowych i gminnych. Oficjalne fałszowanie ma miejsce, jeśli te czynności są oficjalne. Takie dokumenty podlegają określonym wymogom prawnym:
- W rzeczywistości takie pisemne dokumenty muszą potwierdzać określone zdarzenia lub fakty, które mają określoną wartość prawną. Mogą to być dokumenty zawierające prawne zakazy lub zezwolenia.
- Akt urzędowy musi zawierać wymagane dane, to znaczy mieć odpowiednią formę. Ten typ dokumentów zawiera datę, pieczęć, numery (przychodzące / wychodzące), imię i nazwisko osoby upoważnionej, podpis, pieczęć. Warto tutaj zauważyć, że papier firmowy może nie istnieć. Najważniejszymi cechami oficjalnego dokumentu są pieczęć lub pieczęć, a także podpis upoważnionego pracownika lub urzędnika.
Część obiektywna
Fałszerstwo usług wyraża się w dwóch formach:
- Wprowadzanie do oficjalnych dokumentów pisemnych informacji, które oczywiście nie są prawdziwe.
- Korekta informacji zawartych w akcie, korekta, zniekształcająca faktyczne znaczenie tekstu.
Biorąc pod uwagę czynność zgodną z normą 292 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej („oficjalne fałszerstwo”), należy pamiętać, że metoda wykonania może być zarówno intelektualna, jak i materialna. To ostatnie można wyrazić na różne sposoby. Na przykład mogą to być działania mechaniczne: usuwanie, fałszowanie, trawienie tekstu źródłowego i tak dalej. Kodeks karny klasyfikuje fałszowanie usług intelektualnych jako wytwarzanie sfałszowanego początkowo fałszywego dokumentu.
Ustalenie faktów
Zakwalifikowanie aktu na podstawie art. Kodeks karny Federacji Rosyjskiej „Oficjalne sfałszowanie”, konieczne jest ustalenie obecności zdarzenia popełnionego przestępstwa. Przede wszystkim należy ustalić, skąd pochodzi oficjalny dokument. Ważne jest ustalenie, czy podmiot przestępstwa był uprawniony do podpisania aktu, to znaczy, czy był on w tym przypadku „odpowiednią osobą”. Jeśli jego obowiązki nie obejmowały takich działań lub sfałszował nieoficjalny dokument, jego zachowanie można zakwalifikować na podstawie art. 327 art. UK. Fałszowanie usług w tym przypadku może nie zostać ustanowione. Prawdopodobna jest także konkurencja tych artykułów. 
Projekt przestępczości
Oficjalne fałszerstwo (norma 292) ma skład formalny. Takie przestępstwo nie wymaga żadnych negatywnych konsekwencji. Aby uznać akt za zakończony, wystarczy podać w oficjalnym akcie pisemnym informacje, które są oczywiście fałszywe, lub wszelkie korekty, które zniekształcają jego faktyczną treść. Działania, takie jak wysłanie dokumentu do jednego lub drugiego organu, przekazanie dokumentu obywatelowi lub inne metody wykorzystania, nie wchodzą w zakres komentowanego artykułu. Występowanie negatywnych konsekwencji, wysokość wyrządzonej szkody może być brana pod uwagę przy ustalaniu kary.
Cele
Z prawnego punktu widzenia kwestia ich ustanowienia nie jest uświęcona. Cel fałszerstwa na podstawie dokumentu urzędowego może być związany z przyszłymi wydarzeniami. Na przykład można użyć fałszywego aktu w celu kolejnego ataku. W takich przypadkach sprawca odpowiada jednocześnie za przygotowanie do innych przestępstw.
Zróżnicowanie preparatów
Napaść, o której mowa, może obejmować konkurencyjne przestępstwa. Może to powodować trudności w egzekwowaniu prawa. Problem ten staje się szczególnie istotny w przypadkach, w których urzędnicy działają jako przestępcy. Na przykład występują trudności z czynami objętymi art. 285 art.Fałszowanie usług w tym przypadku może być sposobem wyrażenia nadużycia władzy. Jednak przy kwalifikacji zgodnej z normą 285 konieczne jest wystąpienie konsekwencji. Są one podane w części dyspozycyjnej artykułu. Skład nadużycia określa prawo jako istotne. Jeśli akt jest brany pod uwagę Art. 286, następnie oprócz tych konsekwencji konieczne jest ustalenie faktu nadużycia władzy. 
Najtrudniejszym w praktyce dochodzenia i postępowania sądowego może być ograniczenie oficjalnego fałszerstwa od przekupstwa. Działania dawcy łapówki w niektórych sytuacjach można wyrazić w ten sposób. Przy ustalaniu najemnego charakteru zachowania urzędnika mogą pojawić się pytania dotyczące kwalifikacji w zestawieniu aktów. Wydaje się, że w takich sytuacjach wskazane jest kierowanie się przepisami art. 17 części 3. Wskazują, że jeśli czyn podlega ogólnej i szczególnej normie, wówczas nie ma ich całości, a odpowiedzialność karna nastąpi zgodnie z tym ostatnim. Przestępstwo objęte art. 292, gdy został popełniony przez urzędnika w okolicznościach określonych w części dyspozycyjnej art. 290 kwalifikuje się do tego artykułu.
Opcjonalnie
Jak wskazano powyżej, przedmiotowe przestępstwo charakteryzuje się bezpośrednim zamiarem i szczególnym motywem - własnym interesem lub interesem osobistym. W przypadku braku zamiaru skład aktu nie powstaje. Przestępstwo minęło od momentu wprowadzenia do dokumentu wprowadzających w błąd lub celowo fałszywych danych, niezależnie od tego, czy taki tekst został później zmieniony. Rozważając tę okoliczność, należy pamiętać, że przy włączaniu do aktu urzędowego informacji, która stanowi podstawę nabycie obywatelstwa (na przykład zezwolenie na pobyt), czynność objęta jest zakresem art. 292.1 s. 1 Kodeksu karnego. Zawiera dwa przestępstwa:
- Wprowadzenie do dokumentów świadomie fałszywych danych przez urzędnika lub urzędnika, co pociągało za sobą bezprawne nabycie obywatelstwa.
- Nielegalne wydanie rosyjskiego paszportu cudzoziemcowi lub bezpaństwowcowi.
Okoliczności te stanowią obiektywną część przestępstwa. 
Orzecznictwo
W czynnościach dochodzeniowych, podobnie jak w kolejnych postępowaniach, należy wykluczyć prawdopodobieństwo błędów w procesie kwalifikowania przestępstw. Na przykład w praktyce zdarzał się przypadek, w którym starszy specjalista struktury samorządu, który sporządził sfałszowany dokument za opłatą, ponosi odpowiedzialność za otrzymanie łapówki. Ale podczas wstępnego dochodzenia okazuje się, że podmiot ten pełnił funkcje pomocnicze, przygotowując dokumenty na podstawie pisemnych uchwał swojego przełożonego. W tym przypadku praca specjalisty ma charakter czysto techniczny, a on sam jest urzędnikiem. W takich przypadkach dezorientacja organów ścigania może mieć miejsce, jeśli opis stanowiska specjalisty zawiera wiele wskazówek, że będzie on sprawował kontrolę w różnych dziedzinach. W rzeczywistości podmiot może nie wykonywać takich funkcji. W związku z tym działania specjalisty są przekwalifikowane zgodnie z art. 292. Ten przykład ilustruje funkcję zapobiegawczą omawianej normy. Jego działanie w takich przypadkach ma na celu zapobieganie rozwojowi korupcji wśród urzędników państwowych. 
Wniosek
Art. 292 Kodeksu karnego dotyczy głównie pracowników działających w charakterze przestępców. W odniesieniu do urzędników reguła ta jest uważana za ogólną w stosunku do innych struktur przeciwko władzy państwowej, w interesach funkcjonowania władz lokalnych i państwowych. Wszystkie te akty są zjednoczone jednym przedmiotem naruszenia. Kara za te przestępstwa ma dość szeroką alternatywę w stosowaniu. Sankcje obejmują grzywnę, sprostowanie i Praca obowiązkowa uwięzienie i aresztowanie.Zgodnie z kategoryzacją przestępstw określoną w art. 15, dany akt ma niewielką dotkliwość. Ze względu na szeroki zakres sankcji sąd może zmaksymalizować indywidualizację kary specjalnie dla każdej sprawy. Jeżeli popełnienie fałszerstwa ma na celu wykonanie innych czynów przestępczych, zachowanie sprawcy powinno zostać określone zgodnie z całością artykułów. W takich przypadkach niewłaściwe staje się mówienie o związku między normą specjalną a ogólną. Tak więc, zgodnie z całością kompozycji, można ustalić karę dla osoby, która popełniła oficjalne fałszerstwo i oszustwo, malwersacje lub przywłaszczenie.
