Chuligaństwo od dawna przestało być zjawiskiem społecznym i przeniosło się do sekcji wykroczenia administracyjne a nawet karalne. Ale nie wszyscy wiedzą, co dokładnie kryje się za tak pozornie niepoważnym artykułem.
Co to jest chuligaństwo?
Dokładny czas powstania tego terminu nie jest znany, ale po raz pierwszy w raportach londyńskiej policji zaczął pojawiać się pod koniec XIX wieku. Jedna wersja mówi, że nazywa się to irlandzki złodziej i bramkarz (Patrick Hooligen), który od tego czasu stał się popularną marką.
W przedrewolucyjnej Rosji pojęcie „chuligan” było pozycją osoby znęcającej się nad obywatelami, zwykłego próżniaka ulicznego. Znacznie później koncepcja nabrała charakteru masowego. Chuliganizm stał się rodzajem subkultury i zaczął się szerzyć. Grupy miały własny „Kodeks honoru”, hierarchię i mundur. Artykuł karny o chuligaństwie został po raz pierwszy wprowadzony w 1922 roku. Został zdefiniowany jako psotny, bezcelowy, a także związany z wyraźnym przejawem braku szacunku dla otaczających obywateli lub społeczeństwa jako całości.
Artykuł dotyczący chuligaństwa: kodeks karny
Obecnie przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu publicznemu rozumiane są jako lekkomyślne lub celowe niebezpieczne działania, które obejmują rozdział 24 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej. Powodują lub stanowią bardzo realne zagrożenie wyrządzenia znacznej szkody żywotnym interesom jednostki, społeczeństwa i państwa jako całości. Dotyczy ich także artykuł Kodeksu karnego dla chuligaństwa (art. 213). Stwierdza, że każde naruszenie porządku publicznego w niegrzecznej formie, w połączeniu z wyraźnym brakiem szacunku dla społeczeństwa, uznaje się za takie.
Rodzaje chuligaństwa
Artykuł o chuligaństwie w Kodeksie karnym Federacji Rosyjskiej ustanawia nie tylko sankcje wobec sprawców, ale także określa rodzaje tego przestępstwa. W sumie są trzy z nich:
- chuligaństwo domowe, popełniane jest za pomocą broni lub przedmiotów używanych na jego miejscu;
- ekstremistyczni, nie ma znaków charakterystycznych dla pierwszego rodzaju, ale istnieje znaczący motyw (ideologiczny, narodowy, rasowy, religijny lub nienawiść);
- mieszany jest najbardziej niebezpieczny; oprócz poważnego motywu wiąże się z aktywnym użyciem broni i przedmiotów zastępczych.
Chuligaństwo
Ogólny obiekt wszystkich rodzaje przestępstw w wyżej wymienionym rozdziale kodeksu karnego uwzględniono public relations. Zostały zaprojektowane w celu zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, ochrony środowiska, ochrony zdrowia obywateli itp. Ale zarówno w teorii, jak iw praktyce argument nie ustępuje. Wyraża się opinię, że każde przestępstwo do pewnego stopnia wpływa zarówno na porządek publiczny, jak i na interesy osoby lub grupy osób. Dlatego przedmiot tego przestępstwa musi również zależeć od tego, czyje prawa są najbardziej dotknięte. Pytanie jest nadal otwarte i wymaga poprawy.
Strona obiektywna
To samo dotyczy wszystkich trzech rodzajów przestępstw, w tym artykułu o chuligaństwie (213 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej). Strona obiektywna charakteryzuje się działaniem o charakterze niebezpiecznym. Stanowi rażące naruszenie porządku i wyraża się w otwartym braku szacunku dla społeczeństwa. Wszystko to przejawia się w rażącym naruszeniu zasad postępowania i ogólnie uznanych norm, co podyktowane jest chęcią przeciwstawienia się innym i wykazania pełnego ich zaniedbania.Sytuacja, w której przestępstwo zostało popełnione (musi być jawne) i metoda (zamiast tego użycie broni lub jakichkolwiek przedmiotów) są obowiązkowymi znakami strony obiektywnej.
Jeżeli w akcie przestępczym wykorzystano zwierzęta niebezpieczne dla człowieka, jego życia i zdrowia, to biorąc pod uwagę szczególne okoliczności kwalifikacyjne, można wziąć artykuł o chuligaństwie w części 1 ustępu „a”. W przypadku użycia wadliwej, rozładowanej, bezużytecznej broni lub pamiątki, dekoracji lub zabawki, działania również podlegają podpunkcie „a” pierwszej części art. 213 kodeksu karnego.
Przestępstwo uznaje się za zakończone w momencie popełnienia rażącego i jawnie naruszającego porządek publiczny.
Kto jest przedmiotem chuligaństwa?
Artykuł kodeksu karnego dotyczący chuligaństwa zawiera wspólny temat. Zgodnie z art. 19-20 wspomnianej ustawy, każda osoba zdrowa psychicznie, która osiągnęła wiek 16 lat do chwili popełnienia przestępstwa, ponosi odpowiedzialność. W obecności okoliczności obciążających próg wieku obniża się do 14 lat. Mogą to być:
- udział we wstępnym spisku w ramach grupy (regularnej lub zorganizowanej);
- sprzeciw wobec przedstawicieli władz lub innych osób, których obowiązki są bezpośrednio związane z utrzymywaniem porządku publicznego.
Oznaki strony subiektywnej
W codziennym chuligaństwie szczególnym motywem jest to, że osoba otwarcie i wyzywająco wyraża wyzwanie innym, stara się przeciwstawiać własnym interesom społeczeństwa, demonstrować swoją lekceważącą postawę, pobłażliwość i okrucieństwo. Co więcej, czyn można popełnić zarówno w przypadku nieistotnego powodu, jak i jego braku. Na przykład zły (w osobistej opinii łobuza) wygląd ofiary, przypadkowe popchnięcie itp.
W procesie kwalifikacji artykuł dotyczący chuligaństwa powinien wyraźnie odróżniać się od innych działań o podobnej treści. Na przykład osoby popełnione na podstawie osobistego wrogiego nastawienia, które powstały od strony winy wobec ofiary. Takie przestępstwo należy zakwalifikować jako skierowane przeciwko osobie. Ale jednocześnie, jeśli kłótnia wynikająca z wrogości przerodzi się w pogwałcenie porządku publicznego i bezpieczeństwa, działania należy uznać za chuligana.
Artykuł chuligański: Kara
Nawet pomimo rosnącej wiedzy prawnej populacji, wielu nastolatków nie zdaje sobie sprawy, że niektóre z ich działań mogą podlegać sankcjom prawa karnego. Wydawałoby się, że niezbyt poważne słowo „chuligaństwo” jest karane raczej surowymi grzywnami, a nawet więzieniem. W przypadku zwykłego corpus delicti, nawet z poważnych powodów religijnych lub krajowych, ramy sankcji są takie same. Zapewniają one:
- grzywna w wysokości od 300 do 500 tysięcy rubli lub w wysokości zbliżonej do płac lub innych dochodów za okres od dwóch do trzech lat;
- lub do 480 godzin obowiązkowej pracy;
- lub praca naprawcza przez okres do dwóch lat, ale nie krócej niż jeden rok;
- uwięzienie lub praca przymusowa na okres do pięciu lat.
Przy wykwalifikowanym personelu kara naturalnie wzrasta. Grzywna w maksymalnej wysokości 1 miliona rubli oraz kara pozbawienia wolności (lub pracy przymusowej) - do 7 lat.
Drobny chuligaństwo
Artykuł dla drobny chuligaństwo przewidziane w Kodeksie administracyjnym Federacji Rosyjskiej. Jego treść jest podobna do treści Kodeksu karnego, ale różni się mniejszym niebezpieczeństwem i łagodniejszymi sankcjami. Według niej chuligaństwo jest niczym innym jak pogwałceniem porządku w miejscu publicznym, wyrażającym się w oczywistym braku szacunku dla innych, któremu może towarzyszyć obsceniczny język i nadużycia, nękanie, ofensywa na obywateli, a także zniszczenie lub zniszczenie mienia innych osób.
Znakiem kwalifikującym jest nieposłuszeństwo wobec przedstawiciela władz, nieposłuszeństwo wobec jego zgodnego z prawem wymogu lub inna osoba sprawująca kontrolę nad porządkiem publicznym.
Sankcja tego artykułu zawiera następujące rodzaje kar:
- grzywna administracyjna, w pierwszym przypadku w wysokości od 500 rubli do tysiąca, aw drugim - od 1000 do 2000;
- areszt administracyjny do dwóch dni.
Organy upoważnione do monitorowania zamówienia
Ta kategoria osób powinna obejmować personel wojskowy, osoby zajmujące się prywatną ochroną lub działaniami detektywistycznymi, zaangażowanymi w ochronę bezpieczeństwa i porządku publicznego, urzędników samorządów lokalnych.
Zastraszanie przez telefon: jak karać?
Niestety, artykuł o chuligaństwie telefonicznym nie jest ani Kodeks karny, ani Kodeks administracyjny Federacji Rosyjskiej. Często policjanci po prostu odmawiają przyjęcia oświadczenia obywateli, którzy ucierpieli w wyniku działań nieznanych osób, które okresowo z uporem dzwonią do nich, wysyłają obraźliwe wiadomości itp. Bardzo często można usłyszeć tylko jedną radę - zmienić numer. W rzeczywistości takie działania nie zawierają znaków składu przewidzianych w art. 213 Kodeksu karnego i 20.1 Kodeksu administracyjnego Federacji Rosyjskiej. Ale po otrzymaniu gróźb, szantażu lub wymuszenia możliwa jest kwalifikacja działań na podstawie innych artykułów prawa karnego. Zwłaszcza jeśli jest nagrywanie z rejestratora, sms.
Zapobieganie chuligaństwu
Zapobieganie chuligaństwu można zdefiniować jako ukierunkowany i systematyczny wpływ na ludzi prowadzących społeczny styl życia, zakłócający porządek publiczny i wyrażający otwarty brak szacunku dla wszystkich wokół nich. Ma swoją własną charakterystykę. Uważa się, że wielopoziomowy system zapobiegania chuligaństwu jest najbardziej skuteczny.
W zależności od celów zwykle wyróżnia się kilka jego typów. Na przykład, ogólna profilaktyka, w jej ramach, ma ogólnie zapobiegawczy wpływ na ludzi, aby zapobiec działaniom aspołecznym z ich strony. Może to być prawo karne lub proceduralne (wyjaśnia, który artykuł o chuligaństwie jest przewidziany w Kodeksie karnym, jakie są sankcje itp.), Kryminologiczne itp. Również moralne, psychologiczne, pedagogiczne, medyczne i inne rodzaje zasługują na uwagę.
Dzisiaj profilaktyka społeczna od dawna wykracza poza zakres wyłącznie prawników i nabiera innych cech. Rozciąga swoje działanie na wszystkie sfery życia, włączając w to nauczycieli, psychologów, narkologów i innych specjalistów z różnych dziedzin wiedzy. Bardzo przydatne wydaje się rozszerzenie sieci funduszy, centrów kryzysowych, instytucji pomocy socjopsychologicznej.
Jeśli chodzi o najbardziej narażoną i zagrożoną grupę - dzieci i młodzież, na pierwszym planie powinny być kwestie rodzinne i rekreacyjne. Człowiek jest istotą społeczną. Im więcej czasu dziecko będzie zajęte w różnych kręgach, sekcjach sportowych, tym mniej czasu będzie musiał spacerować po ulicach i bezczynnie. Oczywiście nie zapomnij o rodzinach dysfunkcyjnych. Terminowa identyfikacja problemów pomoże dziecku nie dostać się do artykułu karnego.
