Bruzda uduszenia przedstawia znak na skórze zmarłego. Występuje z powodu nacisku materiału na okładkę i leżące pod nią tkanki. Oznaki bruzdy uduszenia obserwowane u osób, które popełniły samobójstwo lub zostały poddane aktom przemocy prowadzącym do uduszenia. 
Informacje ogólne
Bruzda uduszenia podczas usuwania pętli Powstaje w wyniku szybkiego zagęszczenia i wysuszenia uszkodzonych obszarów skóry. Nasilenie śladu będzie zależeć od materiału, który wywierał nacisk na osłonę, a także od stopnia podrażnienia naskórka. Dzięki sztywnej pętli bruzda jest zawsze głęboka, z półsztywną, bardziej penetrującą niż miękką. A ta ostatnia daje bruzdę z rozmytymi granicami. Często nie różni się od typowego koloru skóry.
Opis
Obejmuje:
- Wskazanie lokalizacji (część szyi).
- Struktura (podwójna, pojedyncza itp.).
- Obecność śladu z płaskorzeźby materiału.
- Zamknięte / otwarte.
- Kierunek
- Głębokość
- Szerokość
- Opis dna i krawędzi.
- Gęstość
- Obecność / brak krwotoków i innych objawów.
Specyfika
Po zbadaniu określ obszar, w którym się znajduje bruzda uduszenia. Podczas zawieszenia to miejsce może znajdować się w górnej, dolnej, środkowej części, dolnej / wyższej niż chrząstka tarczycy. Charakteryzując kierunek, ustalają położenie toru w oddzielnych częściach szyi - na innym lub na tym samym poziomie. Opis wskazuje odległość:
- Po prawej i lewej stronie - od wyrostków sutkowych sparowanych kości skroniowych.
- Za - od bulwy z tyłu głowy.
- Z przodu - od krawędzi chrząstki tarczycy.
Przedmioty
Ich liczba zależy od liczby obrotów materiału (pętla). Pomiędzy niektórymi elementami formowane są rolki. Są one wynikiem uszczypnięcia skóry między obrotami materiału. Rolki mogą być szerokie i wąskie w zależności od odległości między zwojami liny. Przy ich losowym rozmieszczeniu elementy są również chaotyczne. Rolki mogą być wąskie, krótkie, w postaci pojedynczych przegrzebków. Podczas badania konieczne jest odróżnienie potrójnych, podwójnych itp. Rowków od kilku indywidualnych ścieżek, które wystąpiły pod ciśnieniem z innym materiałem lub jednym, ale w różnych momentach. Te ostatnie z reguły nie są ze sobą powiązane i często mają inny kierunek. 
Szerokość
Zależy to od parametrów materiału, przez który wywierany był nacisk. Bruzda uduszenia mogą mieć różne szerokości w różnych miejscach. Wynika to z faktu, że grubość materiału może się różnić ze względu na zginanie, składanie itp. Szerokość ścieżki mierzy się w kilku miejscach. Jeśli bruzda uduszenia nierówno, zmierz grubość każdego pojedynczego elementu, odstępy między nimi w różnych obszarach. Określana jest również całkowita szerokość ścieżki od zewnętrznej krawędzi górnego elementu do zewnętrznej krawędzi dolnej, a także w kilku miejscach.
Głębokość
Zależy to od grubości materiału i siły grawitacji działającej na niego. Im węższa pętla, tym głębsza bruzda pozostawia. Miękkie i szerokie materiały (szalik, ręcznik itp.) Tworzą jasne i szerokie ślady. Ważna jest również grawitacja. Jeśli nogi podłogi nie dotykają się podczas zawieszania, jest ona odpowiednio wyższa, bruzda będzie głębsza. W pozycji pół-siedzącej nawet wąski materiał może pozostawić płytki ślad. W niektórych przypadkach miękkie i szerokie pętle o niewielkim nacisku mogą wcale nie tworzyć bruzd. Dzieje się tak na przykład, jeśli pod nimi zostanie umieszczony miękki materiał - szalik, szalik, wata. W różnych obszarach bruzda uduszenia ma inną głębokość. Przede wszystkim jest na dole.W tym miejscu maksymalne ciśnienie szyi spada na pętlę. Głębokość zmniejsza się w kierunku lokalizacji węzła. 
Opcjonalnie
Odciążenie rowka będzie zależeć od materiału użytego do utworzenia pętli. Ślad to jego wyświetlanie ujemne. Gęstość bruzdy może się również różnić. Im bardziej wyraźne procesy suszenia, zwłaszcza podczas złuszczania skóry, tym jest ona wyższa.
Praktyczny opis
Przede wszystkim wskazana jest lokalizacja i krótka charakterystyka śladu. Sformułowanie może wyglądać następująco: „Na szyi, w górnej jednej trzeciej, pojedyncza zamknięta bruzda uduszenia, skośna od lewej do prawej, od przodu do tyłu. Bardziej wyraźna wzdłuż przedniej lewej części powierzchni szyi”. Oto opis postępu szlaku: „Dolna krawędź wzdłuż przedniej powierzchni szyi znajduje się w obszarze chrząstki tarczycy wzdłuż górnej krawędzi, 158 cm od podeszwy stóp. Szlak biegnie niżej:
- kąty żuchwy: prawy - o 1,5, lewy - o 2,5 cm;
- procesy wyrostka sutkowatego: prawy - o 1, lewy - o 2 cm.
Z tyłu gałęzie bruzdy zbiegają się pod ostrym kątem w obszarze znajdującym się 1 cm w prawo iw obszarze potylicy zewnętrznej. Szerokość 2 cm, jednolita, głębokość - 0,5 cm. Rolki są wyraźne, dolne fazowane, górne podważone. Dno jest miękkie. ”Kolejny przykład:„ Za gałęziami nie ma śladów (w tym przypadku możesz zatrzasnąć ich końce). Z kontynuacją warunkową zbiegają się one w punkcie 1 cm w prawo i w obszarze wypukłości potylicznej pod ostrym kątem. ” 
Rodzaje bruzdy uduszenia
Jest ich dwóch. Pierwsza to zamknięta bruzda. Można to opisać następująco. Na kolbie w górnej trzeciej znajduje się jedna ukośna od dołu do góry, od przodu do tyłu, mała bruzda zamknięta od prawej do lewej. Szerokość wzdłuż przedniej powierzchni na tylnej linii wynosi 1,7 cm, po lewej - 1,4. Dno jest gładkie, o gęstej konsystencji, koloru brązowo-brązowego. Głębokość linii środkowej wynosi 0,3, po lewej 0,1, po prawej 0,4 cm W bruździe znajduje się 4 cm poniżej podbródka wzdłuż linii grzbietu, odpowiednio po lewej i po prawej stronie. Gałęzie o skośnym kierunku sięgają z tyłu szyi. Bledną i zbiegają się pod ostrym kątem skierowanym poniżej rzutu potylicznego 2 cm w dół. 
Otwarta bruzda może być opisana następująco. „W górnej jednej trzeciej na szyi znajduje się skośny od dołu do góry, od przodu do tyłu i nieco od prawej do lewej, pojedynczy otwarty bruzda. Szerokość wzdłuż linii środkowej na przedniej powierzchni wynosi 0,5 cm, z lewej - 0,6, z prawej - 1 cm. Dół jest gładki, gęsty, ciemny Głębokość w linii środkowej - 0,2 cm, z tyłu - 0,2 cm, z prawej - 0,5 cm W trakcie bruzdy górne krawędzie znajdują się 3 cm wzdłuż linii środkowej od rzutu kąta żuchwy w prawo, 4,5 cm od brody, 5 cm w prawo od obszar wyrostka sutkowatego, 7 cm od guzka potylicznego z tyłu lewa gałąź w kierunku skośnym. Jest przerywana po lewej stronie pośrodku korpusu dolnej szczęki. Prawa gałąź w kierunku skośnym. Istnieje przejście do tylnej części szyi. Gałąź jest jaśniejsza i pęka w odległości 7 cm od rzutu karku. Między końcami rowka uduszenia szczelina wynosi 9 patrz ”.