Własność jest uważana za określony stosunek podmiotu lub grupy osób do przedmiotu należącego do nich, jak do ich własnego. Mówiąc najprościej, koncepcja ta opiera się na rozróżnieniu „mojego” i „obcego”. Każda forma i rodzaj własności, bez względu na to, jak wysoki jest stopień socjalizacji w konkretnym przypadku, może istnieć tylko wtedy, gdy istnieje takie podejście do rzeczy. Przy takim podejściu każdy forma własności można nazwać prywatnym. 
Funkcja
Pomimo tego, że w powyższej definicji centralne miejsce zajmuje relacja jednego lub kilku podmiotów, nie jest to jedyny znak omawianej kategorii. Własność nie może istnieć bez obecności innych osób, które uważałyby tę rzecz za swoją. W tym względzie relacje między osobami dotyczące wartości materialnych należą również do rozważanej instytucji. Jedną ze stron są podmioty praw majątkowych - prawowici właściciele. Pozostali uczestnicy związku to wszystkie inne osoby. Fakt, że rzecz należy do niektórych podmiotów, wiąże się z ustanowieniem innych szczególnych obowiązków. W szczególności osoby trzecie powinny powstrzymywać się od jakichkolwiek ingerencji w przedmioty będące własnością innych osób, a zatem nie powoływać się na wolę osoby zawartej w tej wartości materialnej. To z kolei wskazuje, że własność wyraża się materialnie w postaci pewnej rzeczy.
Ważna uwaga
Nieruchomość jest uważana za public relations. Bez zrozumienia przez inne osoby, że dana rzecz jest obca, właściciel nie zareagowałby na nią jak na swoją własną. Treść przedmiotowej instytucji ujawnia się podczas badania interakcji, w które podmioty praw własności wchodzą z innymi osobami lub ich grupami w trakcie produkcji, dystrybucji, konsumpcji i wymiany dóbr materialnych. 
Możliwość prawna
Aby obiektywnie określić własność, należy podkreślić szczególne kryteria, które są z nią związane. Treść instytutu jest kształtowana przez uprawnienia do posiadania, dysponowania i używania, które przysługują prawnym właścicielom rzeczy. Oni jako całość prawo subiektywne działać jako szansa na zachowanie osoby zapewnionej zgodnie z prawem. W niektórych przypadkach dana osoba nie może wykonywać swoich uprawnień. Na przykład jego majątek został zajęty lub inna osoba nielegalnie go zajęła. W takich sytuacjach podmiot nie jest pozbawiony samych uprawnień ani praw majątkowych.
Posiadanie
Reprezentuje prawnie zabezpieczoną dominację ekonomiczną nad rzeczą. Co więcej, osoba nie musi mieć z nią bezpośredniego kontaktu. Na przykład podmiot, wyjeżdżając w podróż służbową, pozostaje właścicielem mieszkania i rzeczy w nim obecnych. 
Ogólna klasyfikacja
Posiadanie przedmiotu może być nielegalne i legalne. Ten ostatni nazywa się taką dominacją ekonomiczną, która opiera się na podstawie prawnej. Jest również nazywany „tytułem”. Odpowiednio nielegalne posiadanie nie ma podstawy prawnej. Nazywa się to „pełnej długości”. Zasadniczo przedmioty są własnością podmiotów, które mają odpowiednie uprawnienia. Ta okoliczność pozwala nam wychodzić z domniemania legalności przy rozpatrywaniu sporów dotyczących rzeczy.Innymi słowy, obywatel będący właścicielem nieruchomości powinien mieć prawo do posiadania, zanim zostanie udowodnione inaczej.
Przepisy przewidują kolejny podział kompetencji. W szczególności nielegalni właściciele mogą być nieuczciwi i uczciwi. Te ostatnie będą uznawane za osoby, które nie wiedziały i nie powinny były wiedzieć o nielegalności posiadania rzeczy. W związku z tym, jeśli podmiot jest świadomy nielegalności posiadania, wówczas uznaje się go za niesprawiedliwy. Rozdzielenie to stosuje się w różnych sytuacjach. Na przykład przy dokonywaniu rozliczeń między właścicielem a właścicielem w odniesieniu do wydatków i dochodów, przy dochodzeniu przedmiotu w drodze procesu sądowego dotyczącego windykacji, a także przy podejmowaniu decyzji o możliwości nabycia prawa własności na podstawie recepty. Sądy prowadzące dochodzenie w sprawie badają przede wszystkim okoliczności pojawienia się rzeczy przez daną osobę. 
Przedmioty własnościowe
Na pierwszy rzut oka kwestia ich definicji jest dość prosta. Na przykład jasne jest, że podmiotami praw własności prywatnej są ludzie. Jeśli jednak przestudiujesz tę definicję bardziej szczegółowo, możesz zidentyfikować wiele wątpliwych punktów. Tymczasem obywatele mogą mówić w różnych aspektach prawnych. W jednym przypadku właścicielem rzeczy będzie pracownik, w drugim - indywidualny przedsiębiorca, w trzecim - szef organizacji. Obywatele i osoby prawne mają równy dostęp do możliwości prawnych. Są one jednak wdrażane na różne sposoby. Dotyczy to również praw własności. . 
Rejestracja
Przypadki, w których obywatel, działając jako właściciel, wprowadza nieruchomość do obrotu, są podzielone na dwie grupy. Pierwszy obejmuje sytuacje, w których rejestracja osoby jako właściciela nie jest wymagana, a drugi, odpowiednio, te, w których jest to konieczne. Pierwsze przypadki mają miejsce, gdy obywatel jest pracownikiem, a także prowadzi działalność gospodarczą, której celem nie jest systematyczny zysk. Wraz z tym osoba może być właścicielem nieruchomości, która wymaga specjalnej rejestracji (na przykład nieruchomości). Ponadto osoba może dokonywać transakcji ze swoimi aktywami materialnymi. Podlegają również rejestracji (na przykład prywatyzacji). W takich przypadkach procedura rejestracji dotyczy przede wszystkim samej nieruchomości lub transakcji z nią, a nie czynności osoby. Jeśli jednostka prowadzi własną działalność gospodarczą, musi zarejestrować się jako właściciel. Może być jednak indywidualnym przedsiębiorcą lub założycielem organizacji. W pierwszym przypadku będzie on właścicielem, a w drugim - stworzoną przez niego osobą prawną, nawet jeśli utworzy ją indywidualnie. 
Przedmioty i przedmioty praw majątkowych
Prawnym właścicielem dowolnej nieruchomości, jak się okazało powyżej, może być organizacja lub osoba. Oprócz nich Federacji Rosyjskiej jako całości, podmiotom Federacji Rosyjskiej, a także Regionowi Moskiewskiemu przysługuje taka możliwość prawna. Wdrożenie ich zdolności prawnych ma swoją specyfikę. Podmioty własności państwowej wchodzą w relacje regulowane przez Kodeks cywilny na równi z innymi uczestnikami - organizacjami i zwykłymi ludźmi. W imieniu Federacji Rosyjskiej organy państwowe mogą wykonywać prawo własności. W niektórych przypadkach ustanowionych przez prawo lub inne dokumenty regulacyjne mogą zostać utworzone specjalne struktury, które są upoważnione do realizacji tej prawnej możliwości. 
Podmioty będące własnością Federacji Rosyjskiej będące własnością Federacji Rosyjskiej. Wdrożenie ich zdolności prawnych odbywa się za pośrednictwem odpowiednich organów regionalnych. Podmioty prawa własności komunalnej mają pewną niezależność. Własność obwodu moskiewskiego nie jest uznawana za federalną. Federacja Rosyjska może posiadać wszelkie aktywa materialne.Do nich należy między innymi ograniczenie lub wycofanie z obrotu. Podmioty regionalne prawa własności zbywać dowolne mienie inne niż to, które znajduje się w wyłącznym posiadaniu Federacji Rosyjskiej. Jeśli chodzi o gminy, posiadają wszystkie wartości materialne należące do osadnictwa wiejskiego i miejskiego, a także innych jednostek administracyjno-terytorialnych.
