Upadłość Bieżące płatności: Priorytet

Po rozpoczęciu procesu niewypłacalności finansowej dłużnik ma pewne bieżące płatności w upadłości. Są one prezentowane na żądanie wierzycieli za towary, roboty i usługi. Ponadto spłata długów obejmuje nie tylko spłatę środków obecnych w orzeczeniu sądu, ale także tych, które powstają podczas wykonywania orzeczenia sądu.

Podstawy bieżących płatności

W prawie rosyjskim bieżące płatności w upadłości są definiowane jako długi gotówkowe i obligatoryjne płatności przedsiębiorstwa, instytucji lub osoby uznanej za bankructwo. W celu uregulowania ich nakazu powołuje się zarządcę, który po upływie terminu na złożenie pozwu do sądu lub nakazu sądowego spełnia wymogi wierzycieli zgodnie z kolejką.

Z reguły kwestia pierwszeństwa płatności z tytułu długów kredytowych i nowych zobowiązań jest poważna, ponieważ po zamknięciu prywatnego przedsiębiorstwa nieuchronnie pojawią się nowe zobowiązania, które wcześniej nie były brane pod uwagę.

Wymagania wierzycieli

Ale są też możliwe przypadki, w których roszczenia wierzycieli z tytułu bieżących płatności upadłościowych nie są uwzględnione w rejestrze roszczeń. Bieżące wierzytelności wobec wierzycieli nie są ujmowane do wykonania, a wierzyciele bieżący nie są podmiotami uczestniczącymi w postępowaniu upadłościowym.

Dzieje się tak, gdy w sprawie o uznanie dłużnika za niewypłacalnego prowadzone są określone procedury. Płatności na rzecz wierzycieli z tytułu roszczeń z tytułu bieżących płatności są w tym przypadku dokonywane w sposób określony przez prawo. Wierzyciele tego formatu mają prawo odwołać się od pracy kierownika arbitrażu w sądzie, jeżeli jego działania naruszają ich prawa.

Podział roszczeń pieniężnych i niepieniężnych

Bieżące płatności w przypadku upadłości dzielą się na płatności gotówkowe i bezgotówkowe. Ich podział następuje zgodnie z pewnymi cechami. Dlatego roszczenia majątkowe o charakterze niepieniężnym są trudne do scharakteryzowania w minimalnej wysokości, która stanowiłaby zagrożenie bankructwem. A wymogi pieniężne w tym względzie z łatwością określają wymaganą kwotę długu, w której przedsiębiorstwo lub osoba zostaje ogłoszona niewypłacalnością.

Wierzyciele mający roszczenia pieniężne mają prawo do takiej liczby głosów na zgromadzeniu, która jest porównywalna z ich wymogami pod względem pełnej kwoty długu. Jeśli chodzi o prawo wierzycieli niepieniężnych do udziału w spotkaniu, ich wymagania są wyrażane w miarę możliwości w formie pieniężnej, a następnie usuwane są wszelkie przeszkody w uzyskaniu liczby głosów.

Standardowe bieżące płatności w postępowaniu upadłościowym

Najczęściej następujące rodzaje długów są wydawane do zapłaty przez dłużnika:

• wynagrodzenia, rekompensaty, pieniądze weekendowe dla pracowników zwalnianych z powodu zmniejszenia lub likwidacji instytucji;
• odmrożone płatności podatkowe uprzednio zawieszone z powodu uznania upadłości;
• grzywny, kary i sankcje zawieszone na czas trwania procesu, wymagające obecnie zapłaty jako bieżące płatności w upadłości;
• długi pieniężne za towary, usługi i prace dostarczone przed terminem upadłości;
• spłaty długów na rzecz wierzycieli za towary, usługi i prace wykonane na dokumentach, które miały miejsce po ogłoszeniu niewypłacalności dłużnika;
• opłaty leasingowe, których okres przypada po uznaniu upadłości;
• długi z tytułu rejestracji dokumentów sądowych, koszty, czynności prawne notariusza, prawnika;
• kary i grzywny, które powstają podczas sprzedaży nieruchomości dłużnika w areszcie.

Wypłata wynagrodzeń jest nadrzędnym wymogiem i jest zaspokojona w terminie i w pełnej wysokości. Bieżące płatności w przypadku bankructwa pod względem wynagrodzenia mogą zostać zmniejszone przez zamrożenie kwot przekraczających ustawowy limit odprawy lub wynagrodzenia za pracę.

Dodatkowe kategorie związane ze standardowymi wymaganiami

Główne wymagania obejmują dwa dodatkowe podgatunki wymagań standardowych, które nie są uwzględnione w rejestrze bieżących płatności w upadłości. Nie są wpisane do rejestru głównego, ale płatności dokonuje się w osobnej kolejności:

1. Wymogi dotyczące płatności zobowiązań wynikających z dokumentów umownych, których warunki nie mogły przewidywać postępowania upadłościowego, są akceptowane do wykonania, ale ich termin przypada po orzeczeniu sądu.
2. Płatności dokonywane bezpośrednio na podstawie umów z kredytodawcami lub agencjami rządowymi, które są zawierane przed sądem, a termin płatności przypada po uznaniu upadłości.

Wierzyciele tego zlecenia nie są uznawani za uprawnionych do głosowania na zgromadzeniach wierzycieli. Nie biorą udziału w sprzedaży zajętych nieruchomości, nie są dozwolone jako uczestnicy w sprawie o uznanie niewypłacalności dłużnika. Ich roszczenia dotyczące płatności są zaspokajane w miarę ich powstawania.

Oświadczenie o niewypłacalności

Akty ustawodawcze uwzględniają wszystkie charakterystyczne szczegóły sprawy dotyczącej upadłości niewypłacalnego dłużnika. Artykuły dokumentów wyjaśniających regulują bieżące płatności w upadłości. Zamówienie jest ustalane ściśle zgodnie z literą prawa. Do prowadzenia działalności w zakresie płatności na rzecz wyznaczonych wierzycieli kierownik arbitrażu.

Odpowiedzialność kierownika w dużej mierze determinuje dalszy przebieg wydarzeń w celu spełnienia wymogów sądowych. A czasami pożyczkodawcy wnoszą powództwo wzajemne do sądu arbitrażowego z powodu bezczynności zarządcy, co powoduje uszkodzenie płatności. Jeśli organy sądowe uznają go za winnego, roszczenia są przesyłane bezpośrednio do samego administratora. W takim przypadku wierzyciele ubiegają się nie tylko o spłatę bieżących długów, ale również o odszkodowanie za szkody wynikające z faktu, że bieżące płatności nie są dokonywane w przypadku upadłości.

Przykładem takich niespłacania są zaległości w wypłacie bieżących pieniędzy emerytalnych pracownikom emerytów lub innym wierzycielom. Podobne postępowania prowadzone są w sektorze budowlanym w sprawie upadłości dewelopera, w której spłacane są wszystkie zaangażowane wierzyciele, w kolejności pierwszeństwa. Dlatego komisarz zwraca uwagę na prawo i nie dopuszcza sankcji.

Płatności są nierówne

Oczywiście zawartość gotówki pozostała do wypłaty stale się zmniejsza, o ile taka jest dostępna. Z kolei wierzyciele z poniższej kolejności są zaspokojeni dopiero po pełnej spłacie pierwotnych płatności. To prawda, że ​​proporcjonalne płatności są również praktykowane w odniesieniu do wszystkich zadeklarowanych długów.

Ale ostatni pożyczkodawcy w kolejce najczęściej nie czekają na płatności. Z tego wynika, że ​​prawa wtórnych pożyczkodawców są ograniczone w porównaniu z pierwotnymi.

Sekwencja płatności zdefiniowana w rejestrze

Pierwsza z płatności priorytetowych to:

• pokrycie kosztów sądowych z tytułu postępowania upadłościowego;
• płatność na rzecz bezpośrednich pożyczkodawców;
• płatności na rzecz syndyka masy upadłości lub tych, którzy pracowali na jego miejscu.

Drugi etap zapewnia:

• płatności, pensje i odprawy;
• wynagrodzenie za dodatkowych pracowników procesowych.

W trzecim etapie dokonywane są płatności:

• płatność za media;
• leasing i wynajem;
• zobowiązania podatkowe;
• zamrożone kwoty i dodatki na odprawy;
• sankcje, kary, odsetki, grzywny.

Czwarty etap dotyczy pozostałych roszczeń wierzycieli dotyczących upadłości.

Procedura windykacyjna

Sposób zgłoszenia roszczenia zależy od prawa upadłościowego. Bieżące płatności są naliczane zgodnie ze schematem wybranym w dokumentach wyjaśniających. Najpierw pisemny wniosek jest przekazywany dłużnikowi lub zastępcy go zastępcy. Dokument ten zawiera informacje o tym, kiedy powstaje dług - w szczególności przed sądem lub po nim.

Dokumenty potwierdzające pojawienie się długiego obowiązku po złożeniu pozwu upadłościowego są bezzwłocznie dodawane do tego wymogu. Jeśli roszczenie jest zaspokojone, a postawa kierownika jest lojalna, wówczas potrzeba dodatkowego roszczenia w sądzie arbitrażowym znika. Działania zarządcy w tym momencie polegają na włączeniu dłużnika do dodatkowego rejestru i przedłożeniu konta bankowi w celu umorzenia wymaganej kwoty na rzecz wierzyciela.

Jeżeli kierownik nie zaspokoi roszczenia i odmówi zapłaty, wówczas składają osobne roszczenie do organów sądowych i otrzymują pozytywną decyzję. Aby to zrobić, próbują potwierdzić za pomocą dokumentów, że płatności mają charakter bieżący. Odbiór bieżących płatności w postępowaniu upadłościowym następuje po ustaleniu przez sąd, z jakim porządkiem realizacji ten wymóg jest związany. Jest wypłacany zgodnie z linią kalendarza.

Decyzja sądu

Orzeczeniem sądu wierzyciel zajmuje miejsce w kolejce ogólnej lub zostaje umieszczony przez zarządcę na dodatkowej liście. Decyzja sądu jest wiążąca dla arbitra. Jeśli zignoruje to, po wydaniu orzeczenia przez sąd powstają przepadki i kary, a nieupoważniona bezczynność kierownika jest uważana za powodującą szkodę materialną.

Jeżeli sąd podjął decyzję, na podstawie której nie jest jasne, do której kolejki należy przypisać wierzyciela, ponownie zwróci się do wskazanego organu z prośbą o wydanie pisemnej decyzji ze szczegółowymi instrukcjami.

Warunki płatności

Wypłaty zobowiązania pieniężne są podejmowane w terminie określonym w decyzji sądu, a nakaz jest podpisany. Po pierwsze, w pewnym momencie ma miejsce konkurencja, a następnie, po otrzymaniu środków od syndyka masy upadłościowej, przestrzegane są terminy płatności.

Przedłużenie lub przesunięcie terminu płatności odbywa się wyłącznie w drodze porozumienia z zarządcą. Istnieje pewien wymóg dotyczący bieżących płatności - bankructwo przedsiębiorstwa oznacza, że ​​zwalniani pracownicy muszą koniecznie otrzymywać wynagrodzenie i świadczenia, chociaż płatności te nie są płatnościami bieżącymi. Ale jednocześnie składki powyżej normy są wypłacane tylko w trzecim etapie.

Przepisy dotyczące upadłości dla osób fizycznych

Dokumenty do sądu o ogłoszeniu upadłości dłużnika są składane, jeżeli żądanie zapłaty długu lub łączne roszczenia wierzycieli wynoszą więcej niż 500 tysięcy rubli, a płatności nie są dokonywane przez okres dłuższy niż 3 miesiące.

Pytanie przed sądem o ogłoszeniu upadłości prywatnego obywatela podnosi sam obywatel - jeden lub grupa jego wierzycieli - a także organ państwowy specjalnie do tego upoważniony.

Po ogłoszenie upadłości osoby fizycznej w niektórych przypadkach zawarta jest ugoda. Jeśli tak się nie stanie, wówczas po wprowadzeniu procedur rehabilitacyjnych pojawią się bieżące płatności w przypadku bankructwa osoby fizycznej.

Pierwszy dotyczy restrukturyzacji zobowiązania dłużne. Jest przeprowadzany w celu poprawy wypłacalności. Sporządzany jest plan, zgodnie z którym dokonywane są płatności, aby dłużnik rozliczał się z wierzycielami, nie wpadając jednak w dużą dziurę zadłużenia.

Drugą metodą rehabilitacji jest sprzedaż zajętej nieruchomości osoby fizycznej w celu spełnienia wymagań wierzycieli, dostawców towarów i usług.W celu przeprowadzenia wszystkich procedur określonych w postępowaniu upadłościowym powoływany jest dyrektor finansowy, który jest wyznaczany przez sąd jako kierownik arbitrażu.

Konsekwencje ogłoszenia upadłości osoby fizycznej

Obywatel, który przez pięć lat ogłosił upadłość w sądzie, nie zawiera umowy, na mocy której działa jako dłużnik, bez wskazania faktu upadłości. Przez trzy lata obywatel uznany za osobę niewypłacalną finansowo nie pracuje w systemie zarządzania osoby prawnej.

Przez pięć lat bankructwo nie ukrywało, że restrukturyzacja ma zastosowanie do jego zobowiązań związanych z zadłużeniem przy zakupie towarów i nieruchomości na kredyt.

W niektórych przypadkach sąd wydaje decyzję o tymczasowym zakazie opuszczania państwa. Ograniczenie to obowiązuje do zakończenia postępowania upadłościowego lub w przypadku podpisania ugody.

Po ogłoszeniu upadłości osoby fizycznej cała jej własność zostaje zajęta i przekazana do masy upadłości. Nie podlega przeniesieniu nieruchomość, od której sprzedaży nie ma istotnego spełnienia wymogów, a także rzeczy określone w wykazie dokumentów legislacyjnych.

Podsumowując, należy stwierdzić, że środki prawne mające na celu ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa lub pojedynczego obywatela mają na celu ułatwienie płatności na rzecz dłużnika, pomimo dużej liczby zmian. Ogólnie rzecz biorąc, prawo jest po stronie dłużnika, a nie wierzyciela. Przejawia się to zarówno w gwarancjach dla obywateli, jak i w prostocie procedury, która nie wymaga skomplikowanych działań ani wysokich kosztów od dłużnika.