Należy zwrócić uwagę na tradycyjne społeczeństwo drastyczne zmiany w światopoglądzie ludzkości. Na tym etapie rozwoju społeczeństwo jest zróżnicowane, bogate i biedne, dobrze wykształcone i pozbawione wykształcenia podstawowego, wierzący i ateiści są zmuszeni do współistnienia w nim. Nowoczesne społeczeństwo potrzebuje osób dostosowanych społecznie, wytrwałych moralnie i pragnących samodoskonalenia. To właśnie te cechy kształtują się w młodym wieku w rodzinie. Tradycyjne społeczeństwo najbardziej spełnia kryteria edukacji osoby o akceptowalnych cechach.
Pojęcie tradycyjnego społeczeństwa
Tradycyjne społeczeństwo to głównie wiejskie, agrarne i przedindustrialne stowarzyszenie dużych grup ludzi. W wiodącej typologii socjologicznej „tradycja - nowoczesność” jest głównym przeciwieństwem industrialnej. Według tradycyjnego typu społeczeństwa rozwinęły się w epoce starożytnej i średniowiecznej. Na obecnym etapie przykłady takich społeczeństw są wyraźnie zachowane w Afryce i Azji.
Oznaki tradycyjnego społeczeństwa
Charakterystyczne cechy tradycyjnego społeczeństwa przejawiają się we wszystkich dziedzinach życia: duchowym, politycznym, gospodarczym, gospodarczym.
Społeczność jest główną jednostką społeczną. Jest to zamknięte stowarzyszenie ludzi zjednoczonych przez klan lub lokalną zasadę. W relacji człowiek-ziemia społeczność działa jako pośrednik. Jego typologia jest inna: rozróżniają feudalne, chłopskie, miejskie. Typ społeczności określa pozycję osoby w niej.
Charakterystyczną cechą tradycyjnego społeczeństwa jest współpraca rolnicza, która składa się z klanu więzi (rodzinne). Relacje opierają się na zbiorowej aktywności zawodowej, użytkowaniu ziemi, systematycznej redystrybucji ziemi. Takie społeczeństwo zawsze charakteryzuje się słabą dynamiką.
Tradycyjne społeczeństwo to przede wszystkim zamknięte stowarzyszenie ludzi, które jest samowystarczalne i nie pozwala na wpływy zewnętrzne. Tradycje i prawa determinują jego życie polityczne. Z kolei społeczeństwo i państwo tłumią jednostkę.
Cechy struktury ekonomicznej
Tradycyjne społeczeństwo charakteryzuje się przewagą rozległej technologii i użycia narzędzi ręcznych, dominacją własności korporacyjnej, społecznej i państwowej, podczas gdy własność prywatna nadal pozostaje nietykalna. Poziom życia większości populacji jest niski. W pracy i produkcji osoba jest zmuszona dostosować się do czynników zewnętrznych, dlatego społeczeństwo i cechy organizacji pracy zależą od warunków naturalnych.
Tradycyjne społeczeństwo jest konfrontacją natury i człowieka.
Struktura ekonomiczna staje się całkowicie zależna od czynników o charakterze klimatycznym. Podstawą tej gospodarki jest hodowla bydła i rolnictwo, wyniki pracy zbiorowej są rozdzielane z uwzględnieniem pozycji każdego członka w hierarchii społecznej. Oprócz rolnictwa ludzie w tradycyjnym społeczeństwie zajmują się prymitywnym rzemiosłem.
Relacje społeczne i hierarchia
Wartości tradycyjnego społeczeństwa polegają na uhonorowaniu starszego pokolenia, starszych ludzi, przestrzeganiu zwyczajów rodziny, niepisanych i pisanych norm oraz przyjętych reguł zachowania. Konflikty powstające w zespołach są rozwiązywane przy interwencji i udziale starszego (lidera).
W tradycyjnym społeczeństwie struktura społeczna implikuje przywileje klasowe i sztywną hierarchię. Ponadto mobilność społeczna jest praktycznie nieobecna. Na przykład w Indiach przejścia od jednej kasty do drugiej ze wzrostem statusu są surowo zabronione. Głównymi jednostkami społecznymi społeczeństwa była społeczność i rodzina. Po pierwsze, człowiek był częścią kolektywu, który jest częścią tradycyjnego społeczeństwa. Znaki wskazujące na niewłaściwe zachowanie każdej osoby zostały omówione i uregulowane przez system norm i zasad. Pojęcie indywidualności i podążanie za interesami jednostki w tej strukturze jest nieobecne.
Relacje społeczne w tradycyjnym społeczeństwie budowane są na poddaniu. Każdy jest w nim zawarty i czuje się częścią całości. Narodziny osoby, stworzenie rodziny, śmierć następuje w jednym miejscu i środowisku ludzi. Praca i życie są budowane, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Opuszczenie wspólnoty jest zawsze trudne i trudne, a czasem nawet tragiczne.
Tradycyjne społeczeństwo to stowarzyszenie oparte na wspólnych cechach kolektywu ludzi, w którym indywidualność nie jest wartością, idealnym scenariuszem losu jest wypełnianie ról społecznych. Zabronione jest nie odpowiadanie roli, w przeciwnym razie osoba stanie się wyrzutkiem.
Status społeczny wpływa na pozycję jednostki, stopień bliskości przywódcy wspólnoty, kapłana, przywódcy. Wpływ głowy klanu (starszego) jest niekwestionowany, nawet jeśli kwestionowane są indywidualne cechy.
Struktura polityczna
Głównym bogactwem tradycyjnego społeczeństwa jest władza, którą ceniono wyżej niż prawo czy prawo. Wojsko i kościół odgrywają dominującą rolę. Forma rządu w państwie w erze tradycyjnych społeczeństw istniała głównie monarchia. W większości krajów organy przedstawicielskie nie miały niezależnego znaczenia politycznego.
Ponieważ moc jest najcenniejsza, nie potrzebuje usprawiedliwienia, ale przechodzi na następnego przywódcę przez dziedzictwo, jej źródłem jest wola Boża. Władza w tradycyjnym społeczeństwie jest uciążliwa i skoncentrowana w rękach jednej osoby.
Sfera duchowa tradycyjnego społeczeństwa
Duchową podstawą społeczeństwa są tradycje. Święte i religijno-mityczne przedstawienia dominują zarówno w świadomości indywidualnej, jak i publicznej. Religia ma znaczący wpływ na duchową sferę tradycyjnego społeczeństwa, kultura jest jednorodna. Ustny sposób wymiany informacji ma pierwszeństwo przed pisemnym. Rozpowszechnianie plotek jest częścią normy społeczne. Liczba osób z wykształceniem z reguły jest zawsze niewielka.
Zwyczaje i tradycje determinują także życie duchowe ludzi w społeczności, która charakteryzuje się głęboką religijnością. Dogmaty religijne znajdują odzwierciedlenie w kulturze.
Hierarchia wartości
Całość wartości kulturowych, czczona bezwarunkowo, charakteryzuje także tradycyjne społeczeństwo. Oznaki społeczeństwa zorientowanego na wartość mogą być ogólne lub klasowe. Kultura determinuje mentalność społeczeństwa. Wartości mają ścisłą hierarchię. Najwyższym, bez wątpienia, jest Bóg. Pragnienie Boga kształtuje i determinuje motywy ludzkiego zachowania. Jest idealnym ucieleśnieniem dobrego zachowania, najwyższej sprawiedliwości i źródłem cnoty. Inną wartość można nazwać ascezą, co oznacza odrzucenie błogosławieństw ziemi w imię zdobycia nieba.
Wierność jest kolejną zasadą zachowania wyrażoną w służbie Bogu.
W tradycyjnym społeczeństwie rozróżnia się także wartości drugiego rzędu, na przykład lenistwo - odmowa pracy fizycznej w ogóle lub tylko w określone dni.
Należy zauważyć, że wszystkie one mają charakter święty (święty).Wartościami majątkowymi mogą być bezczynność, wojowniczość, honor, niezależność osobista, co było akceptowalne dla przedstawicieli szlachetnych warstw tradycyjnego społeczeństwa.
Korelacja współczesnych i tradycyjnych społeczeństw
Tradycyjne i nowoczesne społeczeństwo są ze sobą ściśle powiązane. W wyniku ewolucji pierwszego rodzaju społeczeństwa ludzkość rozpoczęła innowacyjną ścieżkę rozwoju. Współczesne społeczeństwo charakteryzuje się dość szybką zmianą technologii, ciągłą modernizacją. Rzeczywistość kulturowa również ulega zmianie, co prowadzi do nowych ścieżek życia dla przyszłych pokoleń. Nowoczesne społeczeństwo charakteryzuje się przejściem od własności państwowej do własności prywatnej, a także zaniedbaniem indywidualnych interesów. Niektóre cechy tradycyjnego społeczeństwa są nieodłączne od współczesności. Jednak z punktu widzenia eurocentryzmu jest on zacofany ze względu na bliskość stosunków zewnętrznych i innowacji, prymitywny, długotrwały charakter zmian.
