Poziom rentowności przedsiębiorstwa

Wskaźniki rentowności odzwierciedlają w pewnym stopniu efektywność ekonomiczną firmy. Na nich można określić racjonalność wykorzystania gotówki, siły roboczej, materiałów i innych zasobów. Poziom rentowności oblicza się jako stosunek dochodu do aktywów lub przepływów, które go tworzą. Rozważmy bardziej szczegółowo tę kategorię.

Zwrot ze sprzedaży

Wskaźnik ten ilustruje udział dochodu dla każdego zarobionego rubla. Z reguły jest on definiowany jako stosunek zysku netto (po opodatkowaniu) dla określonego okresu do wielkości sprzedaży, wyrażony w gotówce w tym samym czasie. Ten współczynnik działa jako wskaźnik. polityka cenowa organizacja odzwierciedla jej zdolność do kontrolowania kosztów. Asortyment produktów i strategie konkurencyjne są uważane za główne kategorie, które wpływają na poziom rentowności. Wzór na określenie tego jest następujący:

Pn = Chn / V,

gdzie Pn jest pożądanym współczynnikiem;

PP - dochód netto;

Przychody.

Określenie skuteczności wdrożenia jest często wykorzystywane do oceny wyników operacyjnych firmy. Oprócz powyższego istnieją inne sposoby określania poziomu rentowności. Jednak niezależnie od metody obliczenia wykorzystują tylko dane dotyczące strat / dochodów firmy. Na przykład:

• RP EBIT - kwota dochodu ze sprzedaży przed opodatkowaniem i odsetkami z każdego rubla przychodów.
• Zysk netto PN. Przy obliczaniu uwzględnia się dochód na rubel wpływów ze sprzedaży.
• RP / RUB (zainwestowane w produkcję i marketing).

W trakcie analizy sprawozdań finansowych poziom opłacalności wdrożenia służy do oceny efektywności pracy i procesów cenowych.

Akceptowane oznaczenia

Efektywność sprzedaży oblicza się jako stosunek dochodu netto do netto (przychodu) ze wszystkich rodzajów sprzedaży. ROS jest powszechnie używany w formułach. Następujące definicje są uważane za synonimy tej koncepcji:

• Wskaźnik dochodu netto.
• Poziom rentowności produktu.
• Szczegółowy dochód netto.
• Zwrot z obrotu.
• Rentowność sprzedawanych towarów i tak dalej.

Współczynnik określa się w następujący sposób:

ROS = N1 \ NS x 100%,

gdzie NI - dochód netto (ruble);

NS - netto (przychód) ze wszystkich rodzajów sprzedaży (ruble).

Spotkanie

Poziom rentowności sprzedaży odzwierciedla efektywność działalności biznesowej i operacyjnej firmy, ilustruje wielkość dochodu netto z rubla sprzedaży. Innymi słowy, wartość wskazuje kwotę środków pozostałych po pokryciu kosztów towarów, podatków i odsetek kredytowych. Wskaźnik ten odzwierciedla poziom rentowności firmy w sprzedaży produktów na rynku. Pozwala także określić udział kosztu w sprzedaży.

Ważna uwaga

Należy zauważyć, że w przypadku równych przychodów, zysku przed opodatkowaniem i kosztów dla dwóch różnych firm, rentowność sprzedaży może być znacząca. Na różnicę wpływa kwota odsetek od kwoty dochodu netto. Poziom rentowności sprzedaży zależy od wyników w okresie sprawozdawczym. Wskaźnik nie odzwierciedla planowanego i prawdopodobnego efektu inwestycji długoterminowych. Na przykład, gdy firma przechodzi na nowe obiecujące kategorie towarów lub technologii, które wymagają znacznego finansowania, wyniki sprzedaży mogą tymczasowo spaść.Jeśli jednak firma wybierze właściwą strategię, nastąpi wzrost poziomu rentowności, ponieważ poniesione wydatki zwrócą się w rozsądnym terminie. W związku z tym spadku wartości w okresie sprawozdawczym nie można uznać za niewystarczającą efektywność spółki.

Przykład

W 2014 roku przychody ze sprzedaży spółki wyniosły 1,12 miliona dolarów, w następnym roku wzrosły do ​​1,31 miliona. Dochód netto w 2014 roku - 297 tysięcy dolarów, a w 2015 roku - 308. Ustalmy jak bardzo zmienił się poziom rentowności. Formuła będzie następująca:

W 2014 r .: ROS = 297/1120 = 0,2652 (26,52%).

W 2015 r .: ROS = 308/1310 = 0,2351 (23,51%).

Zmiany są zdefiniowane w następujący sposób:

23,51 - 26,52 = -3,01 %.

Zatem w 2015 r. Poziom rentowności spadł o 3,01%.

Oznaczenia różnych współczynników

Jak wspomniano powyżej, poziom rentowności przedsiębiorstwa ilustruje efektywność wykorzystania zasobów finansowych, siły roboczej, materiałów i innych. W większości publikacji koncepcja ta jest interpretowana jako rentowny, względny współczynnik wyników ekonomicznych. Samo słowo „rentowność” pochodziło od Niemców. Rozważana kategoria działa jako kluczowa cecha liczbowa. W kręgach gospodarczych stosuje się następujące oznaczenia rentowności:

• ROFA (środki trwałe).
• ROM (produkty).
• ROL (personel).
• ROS (sprzedaż).
• ROA (aktywa).
• ROIC (kapitał stały (zainwestowany)).
• BEP (podstawowy zwrot z aktywów).
• ROE (kapitał własny).

Stosowane są również następujące formuły:

• ROM = PP / koszt x 100%.
• ROFA = Chp / OS x 100%.
• ROS = zysk ze sprzedaży / przychód x 100%.
• ROA = Op / A x 100%.
• BEP = EBIT / A x 100%.
• ROL = PP / liczba pracowników x 100%.
• ROE = NW / SK x 100%.

Chp - zysk netto;

Sk - kapitał własny;

A - aktywa;

OS - środki trwałe;

Op - zysk operacyjny.

Skuteczność firmy

Poziom opłacalności produkcji odzwierciedla efektywność użytkowania środków trwałych. Wskaźnik ten definiuje się jako stosunek dochodu do średniej wartości środków obrotowych i środków trwałych. Rentowność firmy i uzyskany zysk są ściśle ze sobą powiązane. Dochód działa jako szczególna kategoria ekonomiczna, która wyraża stosunki przemysłowe i gospodarcze powstające w związku z tworzeniem i dalszym użytkowaniem produktów. W sektorze rzeczywistym dochód przybiera formę materialną i reprezentuje gotówkę, świadczenia, fundusze i zasoby. Jeśli firma osiąga jakikolwiek zysk, wówczas uważa się ją za rentowną. Wartości wykorzystane do ustalenia współczynnika odzwierciedlają względne zwroty.

Ocena stabilności finansowej

Opiera się na analizie wartości bezwzględnych i względnych. Pierwszy pozwala śledzić dynamikę dochodów dla określonych okresów. Aby uzyskać bardziej wiarygodne wyniki, obliczenia są przeprowadzane z uwzględnieniem inflacji. Wartości względne są przedstawiane w postaci opcji stosunku dochodu i kapitału zainwestowanego w proces. Pod tym względem są mniej podatne na skutki inflacyjne.

Warto powiedzieć, że bezwzględna wartość zysku nie zawsze pozwala uzyskać prawidłowe wyobrażenie o rentowności konkretnej firmy. Wynika to między innymi z faktu, że wpływa to na skalę firmy i jakość jej pracy. Aby uzyskać dokładniejszy wynik, stosuje się zatem wartość względną. W szczególności w jej jakości jest poziom rentowności. Uwzględnienie wartości jest konieczne w porównaniu z innymi okresami. Pozwoli to wyciągnąć właściwe wnioski dotyczące dynamiki rozwoju firmy.

Kluczowe cechy

Poziom rentowności firmy odzwierciedla stopień generowania strat i rentowności. Wartości charakteryzują wyniki rozwoju finansowego i wydajności pracy. Wyrażają względny zwrot, wyrażony jako procent nakładów inwestycyjnych z różnych pozycji.Najważniejsze cechy rzeczywistego środowiska, w którym generowane są dochody i przychody, to wartości rentowności. Są one wykorzystywane w analizie porównawczej dobrobytu finansowego. Główne elementy użyte w ocenie to rentowność produktów kapitał i jego ogólne znaczenie. Rozważmy je bardziej szczegółowo.

Charakterystyka elementów

Zwrot z kapitału odzwierciedla efektywne wykorzystanie nieruchomości będących w posiadaniu spółki. Rentowność produktu jest wyrażona jako przychód na jednostkę sprzedanego produktu. Może wzrosnąć wraz ze wzrostem ceny produktów, pod warunkiem, że koszty operacyjne pozostaną niezmienione lub koszty produkcji spadną przy zachowaniu stałej ceny sprzedaży. Łączna wartość rentowności wyrażona jest w relacji do salda przychodów do średniej kwoty środków trwałych i pracujących normalizowanych aktywów.

Wskaźnik ten określa rentowność firmy. Innymi słowy ogólna rentowność odzwierciedlające podwyższenie kapitału jest równe dochodowi wygenerowanemu przed odsetkami, pomnożonemu przez 100% i podzielonemu przez aktywa. Wartość tę uważa się za kluczową w analizie rentowności. Bardziej dokładną definicję wskaźnika przeprowadza się poprzez obliczenie rentowności. wielkość produkcji i liczba zwrotów aktywów. Pierwszym elementem jest zależność dochodu brutto od wydatków. Kwota obrotu kapitałowego jest stosunkiem zysku do wartości aktywów.

Dochód

W warunkach rynkowych zysk jest uważany za główną cechę efektywności firmy. Wynika to z faktu, że koncentruje on wszystkie straty, wydatki i dochody, a także podsumowuje wyniki uzyskane w procesie zarządzania. Zysk zależy od rentowności, badana jest wydajność przedsiębiorstw i ich grup. Przychody działają jako jedno z głównych źródeł stymulowania rozwoju społecznego i handlowego, pracy, wzrostu wielkości majątku firmy, majątku własnego i tak dalej. Analiza zysków jest przeprowadzana dla całej firmy, jej jednostek samonośnych, branż (zaopatrzenie, gastronomia, handel, transport itp.). Podczas oceny bada się realizację planu i dynamikę przychodów, wpływ różnych czynników na zmiany jego wartości. Ponadto rezerwy na zwiększenie zysku netto są identyfikowane, badane i wdrażane.

Czynniki wpływu

Przychody ze sprzedaży towarów zależą od różnych okoliczności. Wśród ich zmian:

1. Średnia wartość kosztów dystrybucji.
2. Wielkość obrotu produktem.
3. Średni dochód brutto, jaki mają do dyspozycji firmy handlowe.

Wpływ zmian wolumenu obrotu towarowego mierzy się, gdy odbiega on od planowanych wskaźników. Można je również ustalić, mnożąc dynamikę przez podstawowy współczynnik zysku ze sprzedaży produktów jako procent obrotu (faktycznie za poprzedni okres lub zgodnie z planem). Otrzymaną wartość należy podzielić przez 100. Wpływ zmian średniej wartości dochodu brutto i kosztów dystrybucji ustala się, mnożąc rzeczywisty obrót towarów w okresie sprawozdawczym przez odchylenia od planowanych lub ich dynamikę.

Wynik dzieli się przez sto. Zyski zatrzymane ponadto wpływ na to mają zmiany wartości przychodów i strat z pozostałej sprzedaży, kosztów nieoperacyjnych i strat. Ich wpływ zależy od rachunku bezpośredniego. Zysk ze sprzedaży uzyskuje się odejmując od całkowitego podatku dochodowego brutto i innych obowiązkowych płatności, które są nakładane na podstawie zrealizowanych premii handlowych, a także kosztów dystrybucji.

Przychody, koszty i straty nieoperacyjne

Wiele wskaźników wpływających na wyniki finansowe wynika z pewnych niedociągnięć w pracy. Należy to wziąć pod uwagę podczas analizy.Oceny przychodów, strat i wydatków nieoperacyjnych dokonuje się na podstawie formularza nr 2 „Raport o stratach i zyskach” oraz danych z ich rachunkowości analitycznej. W ocenie należy zwrócić szczególną uwagę na przyczyny powstawania nieoperacyjnych strat i wydatków oraz opracować środki zapobiegające im.

Przepadki, kary i grzywny otrzymane na koniec i na początku roku przekraczają zapłacone kwoty. Ale tempo wzrostu tych odliczeń jest znacznie wyższe niż przychodów. Grzywny wymienione przez dostawców, klientów i inne podmioty prawne wskazują na naruszenie przez nich dyscypliny umownej. Pod tym względem przychodów tych nie należy uważać za dodatnie. Jako dochód należy ocenić znaczny wzrost dywidend z papierów wartościowych, przychody z obligacji będących własnością spółki, zyski z wynajmowanej nieruchomości oraz różnice kursowe z transakcji i rachunków w walucie obcej.