Być może piękny słoneczny Egipt będzie zawsze przyciągał ciekawskich turystów swoimi uroczymi piaskami, kolorowymi kolorami i wielowiekowymi piramidami. Duch starożytności, tajemnicy i duchowości zdaje się wypełniać ten kraj, czyniąc go jeszcze bardziej atrakcyjnym i atrakcyjnym dla miłośników historii, podróży i ciepłego klimatu.
Co turysta powinien wiedzieć
Oczywiście, idąc do tej siedziby piasku i słońca, zaleca się poznanie głównych kamieni milowych historii kraju lub, w skrajnych przypadkach, nazw najsłynniejszych piramid, zabytków i bogów. Zapoznanie się z tradycjami kulturowymi Egiptu nie będzie nie na miejscu, ponieważ sprawi, że wakacje będą naprawdę niezapomniane.
Jednak waluta Egiptu, która jest dostępna w kieszeni na zakup wszelkiego rodzaju pamiątek i płacenie za niesamowite wycieczki i arcydzieła lokalnej kuchni, jest nie mniej ważna w tym względzie.
Jednostka monetarna
Oczywiście w każdym kraju turystycznym na świecie akceptują zarówno euro, jak i dolary amerykańskie, które są bardziej znane wszystkim, ale wygodniej jest mieć lokalne pieniądze pod ręką - pomoże to uniknąć nieprzewidzianych sytuacji i zmniejszy ryzyko oszustwa do minimum.
Narodową walutą Egiptu jest funt, znany również jako gwinea. Mniejsze wyznanie na tym terytorium to piastry, których nazwa jest znana większości światowej populacji z filmów o dzielnych piratach i poszukiwaczach przygód.
Coś o wartości nominalnej
Jeden funt egipski zawiera 100 piastres, czyli 1000 milimetrów, które są w obiegu znacznie mniej. Specjaliści od języków i walut światowych prawdopodobnie natychmiast zaczną analogię do funta szterlinga i będą mieli częściowo rację, ponieważ tradycyjna gwinea ma naprawdę angielskie korzenie.
Należy zauważyć, że w potocznych terminach ceny rynkowe często wskazują na inną egipską walutę, lir. Może to wprowadzać w błąd niedoświadczonych turystów, ale nie warto się tym martwić - jest to po prostu dodatkowe oznaczenie, które nie ma osobnej reprezentacji materiałowej, więc nie będzie żadnych gwarancji problemów z obliczaniem funtów.
Tło historyczne
Waluta narodowa Egiptu w przybliżeniu do dzisiejszej formy pojawiła się stosunkowo niedawno - w 1834 r. Wtedy wydano dekret królewski, zgodnie z którym wprowadzono odpowiednie zmiany. Należy zauważyć, że poprzedni projekt ustawy parlamentarnej.
W tym czasie oficjalna waluta Egiptu była prezentowana w trzech wersjach jednocześnie: nowo wprowadzone i jak dotąd niezwykłe funty, tradycyjne piastry i wreszcie para. Wydanie tego ostatniego zostało przerwane dopiero w 1885 r., Niektóre nominały piastres były stopniowo wycofywane z obiegu.
W 1916 r. Funt egipski i piastry zostały uzupełnione o miliony, które zastąpiły anulowaną parę i przetrwały do dziś. Pozwoliło to na zmiany w bardziej globalnej skali.
Dzięki manipulacjom funt egipski był w stanie osiągnąć poziom światowy. Złoty standard ustanowiony w latach 1885–1914 równał się 1 funtowi do 7,4375 g czystego złota.
Utrata niezależności
Nowo odkryta stabilność egipskiej waluty została utracona wraz z wybuchem I wojny światowej, kiedy jednostka monetarna została sztucznie utworzona z funta brytyjskiego w wysokości 0,975 do 1. Sytuacja pozostała do 1962 r., Kiedy dolar amerykański zastąpił walutę brytyjską. W tym czasie kurs był następujący: 1 Egipcjanin miał 2,3 waluty amerykańskiej.W 1973 r. Nastąpiła kolejna dewaluacja (1: 2,5555), a do 1978 r. Funt egipski w stosunku do dolara był następujący: 0,7: 1.
Emisja monet
Materiałem wyjściowym do bicia była miedź - w latach 1834–1836 wydano monety o wartości nominalnej 1 i 5 par. Niemal równocześnie z nimi pojawiły się srebrne pary o wartości nominalnej 10 i 20 jednostek.
W przypadku piastres istniał również podwójny system. Ze srebra wykonano 20 piastr, 1, 5 i 10. Jednocześnie monety o nominałach 1, 2, 10, 5 i 20 piastres były złote. Następnie emisja monet o tym czy innym nominale uległa zmianie, nałożono ograniczenia na produkcję, dodano brązowe monety czwartej wartości, a wybijanie złotych monet było wstrzymywane.
Kolejna modernizacja systemu monetarnego
Ten okres w historii Egiptu rozpoczął się w 1916 roku i trwał prawie rok. Istotą globalnej reorientacji było na początku wybicie brązowej monety, której nominał wynosił pół milimetra. Jednocześnie wprowadzono do obiegu perforowane monety miedziano-niklowe o nominale 1–10 milimetrów.
W tym samym okresie ponownie rozpoczęła się emisja złotej monety, której wartość wynosiła 1 funt egipski.
Od 1922 r. Rozpoczęła się aktywna moneta złotych monet: wraz z dwoma i pięcioma funtami metali szlachetnych wyprodukowano 20 i 50 piastres.
Słynna sześciokątna moneta, wykonana ze srebra w nominale 2 piastres, została wydana po raz pierwszy stosunkowo niedawno - w 1944 r. W tej formie przetrwał do dnia dzisiejszego.
Funkcje emisji banknotów
Pierwsze banknoty, których godność wynosiła 50 piastres, zostały wydane w 1899 r. W tym czasie zaczęto stosować nominały 10, 15, 50 i 100 funtów egipskich. Rewolucyjne lata 1919–1917 w odniesieniu do monet wpłynęły na emisję waluty papierowej w przybliżeniu w ten sam sposób: następnie wyemitowano banknoty o wartości 25, 10, a na koniec 5 piastres.
Funty egipskie wydano w 1976 r. W nominałach 20 jednostek, w banknotach stu funtów wydano, w 1933 r. W funtach pięćdziesiąt pięć, a w 2007 r. Rozpoczęto druk banknotów dwustu funtów.
Istotne cechy
Ponieważ Egipt jest przede wszystkim krajem turystycznym, ma odpowiednią walutę. Odwiedzający słoneczny Kair lub inne miasto nie powinni martwić się trudnościami językowymi (w końcu pisanie po arabsku nie jest tak proste dla osób z dala od tej kultury). Na jednej stronie banknotów tekst jest pisany literami arabskimi (nawiasem mówiąc, Egipcjanie rozumieją wyrażenie „cyfry arabskie” w zupełnie inny sposób), a na drugiej stronie rozumie się angielski odpowiednik, rozumiany przez większość światowej populacji.
Na awersie banknotów z reguły przedstawiony jest pomnik architektury muzułmańskiej, a rewers ozdobiony jest oryginalnymi egipskimi, światowej sławy arcydziełami architektury.