W 2004 r. Słowenia przystąpiła do Unii Europejskiej. Pociągnęło to za sobą oczekiwane zmiany polityczne i gospodarcze w kraju.. Po 3 latach kraj zdecydował się porzucić swoją walutę krajową i przejść na stosowanie euro. Tak więc słoweński tolar był w obiegu tylko przez 16 lat. Przeczytaj więcej o historii tych pieniędzy oraz o tym, co turysta powinien wziąć pod uwagę, przygotowując dziś materiał do podróży do tego kraju europejskiego, czytaj dalej w tym artykule.
Powstanie państwa i pojawienie się nowej waluty
W latach 1989–1991 walka o niepodległość rozwijała się w Słowenii. Kiedy wreszcie udało jej się i żołnierze jugosłowiańscy opuścili kraj, pojawiło się wiele ważnych pytań dla młodego państwa. Jeden z nich - jaka będzie waluta Słowenii? Wcześniej oficjalnymi pieniędzmi były dinary jugosłowiańskie.
Zdecydowano o emisji krajowej waluty - słoweńskiego tolara, którego nazwa pochodzi od dużej srebrnej monety - talara, co było bardzo powszechne w rozwiniętych krajach Europy w XVI-XIX wieku. Międzynarodowe oznaczenie waluty to SIT. 1 tolar jest podzielony na 100 stotyn.
Utworzenie niezależnego państwa
Nowa waluta Słowenii miała przede wszystkim wzmocnić swoją pozycję polityczną i pomóc krajowi pozbyć się wpływów waluty jugosłowiańskiej, która w tym czasie gwałtownie traciła na wartości. W ciągu zaledwie 3 dni większość dinarów wycofano z obiegu i wymieniono na tolary w stosunku 1 do 1.
Nowe jasne banknoty przedstawiają wybitne postaci kultury, nauki i religii Słowenii. Projekt ustawy został opracowany w taki sposób: portret mężczyzny, jego sylwetka, jego główne narzędzie pracy i jego osiągnięcia. Słoweńska waluta została wyemitowana w nominałach 10, 20, 50, 100, 200, 500, 1000, a nawet 5000 i 10 000 tolarów.
Ale monety przedstawiały przedstawicieli fauny, które są najbardziej symboliczne dla Słowenii. Na przykład jaskółka, konik polny, pstrąg itp. W formie monet wyemitowano stotyny 10, 20, 50 i nominały 1, 2, 5, 10, 20, 50.
Nowa historia
W 2004 r. Słowenia weszła do pierwszej dziesiątki krajów, które przystąpiły do Unii Europejskiej, i przystąpiła do wspólnej waluty - euro. Oczywiście w ciągu 1 dnia nie można całkowicie wymienić pieniędzy bez szczególnych niedogodności dla ludności i przedsiębiorstw, ale krajowi udało się ukończyć transformację w ciągu zaledwie 3 lat (dla porównania Rumunia nie była w stanie zrobić tego kroku od 9 lat).
Od 1 stycznia 2007 r. Oficjalną walutą Słowenii jest euro. Tolar przestał być środkiem płatniczym, jednak do tej pory stare banknoty można było wymienić na euro w banku centralnym Słowenii. Oczywiście nie jest to bardzo korzystne dla właścicieli dawnej waluty krajowej. 1 euro to 240 tolarów słoweńskich. Wymiana papierowych pieniędzy została uznana za nieograniczoną, ale pieniądze w metalu będą przyjmowane tylko do końca 2016 roku. Podobnie jak reszta UE, Słowenia ma prawo niezależnie wydrukować euro i wyprodukować odpowiednie monety. Ale może to zrobić tylko na polecenie Europejskiego Banku Centralnego. Euro na słoweńskim pochodzeniu jest oznaczone literą H przed numerem seryjnym rachunku.
Rewers wszystkich monet UE jest taki sam - przedstawia mapę Europy. Awers, oprócz liczby oznaczającej wartość nominalną, może mieć różne elementy, które różnią się w zależności od stanu, w którym pieniądze zostały pobite. Ale bez względu na to, kto jest krajem produkującym (oczywiście wśród członków Unii Europejskiej), papierowe euro i monety są legalnymi aktywami pieniężnymi we wszystkich krajach UE.
Dla turystów
- Jeśli wybierasz się w podróż do Europy, musisz wziąć pod uwagę, że kurs euro w kwietniu 2016 r. Wynosi 76-74 rubli za 1 euro.
- W Słowenii ceny są znacznie niższe niż w innych krajach zachodnich.Walutę można wymieniać w wielu bankach, punktach wymiany, a nawet w hotelach, dużych centrach handlowych i stacjach benzynowych. Istnieje również duża liczba bankomatów. Co więcej, prawie wszyscy akceptują karty MasterCard, Visa, Maestro, Cirrus, Visa Electron Plus i mogą przeprowadzać operacje wymiany.
- Dla mieszkańców Unii Europejskiej nie ma ograniczeń co do ilości pieniędzy, które mogą przewozić w granicach Słowenii, a dla obywateli wszystkich innych krajów konieczne jest zadeklarowanie kwot przekraczających 10 tysięcy euro.
