Waluty są podawane w parach, na przykład oznaczenie USD / EUR jest kwotowaniem dolara / euro. Stosując ten cytat, wartość waluty określa się w porównaniu z inną podaną w parze. Pierwsza jednostka monetarna pary to nazwa waluty bazowej, a druga jest cytowana. Para walutowa pokazuje, ile jednostki kwotowanej jest potrzebne, aby kupić jedną bazę.
Jak to wygląda w handlu?
Na przykład, jeśli USD / EUR jest ustawiony na USD / EUR = 0,8000, a zawierasz umowę, oznacza to, że za każde sprzedane 0,80 euro dostajesz (dostajesz) 1 USD. Jeśli dokonasz sprzedaży, otrzymasz 0,80 euro za każdego sprzedanego dolara. Odwrotną wartość waluty kwotowanej podano jako EUR / USD = 1,25, co oznacza, że za 1,25 USD można kupić 1 euro. Innymi słowy, stosunek jednego nominału do drugiego jest tak wyznaczony.
Co to jest wycena?
Waluty kwotowania są drugimi jednostkami waluty podanymi w parze walut. W bezpośrednim cytowaniu wartość ta jest wyrażona w obcym nominale. W wycenie pośredniej waluta wyceny jest wyrażona w pieniądzach krajowych.
Zrozumienie kwotowań i struktur cen walutowych jest ważne dla tych, którzy chcą handlować na rynku Forex. Jeśli spojrzysz na wykres kwotowań walut, na przykład dla pary CAD / USD, będzie on wyglądał następująco - dolar amerykański będzie jednostką kwotowania, a dolar kanadyjski będzie wartością bazową.
Podstawowe zrozumienie
Główne nominały pieniężne, które są zwykle przedstawiane jako waluta kwotowana, obejmują dolara amerykańskiego, funta brytyjskiego, euro, jena japońskiego, franka szwajcarskiego i dolara kanadyjskiego.
Para walutowa jest odzwierciedleniem wartości i struktury cen jednostek monetarnych sprzedawanych i kupowanych na rynku walutowym: wartość każdej z nich jest określana w porównaniu z innymi. Pierwsza jednostka w parze nazywana jest „walutą bazową”, a druga „walutą kwotowaną”. Każda para zawiera informacje o tym, ile waluty kwotowanej jest potrzebne do zakupu jednostki podstawowej.
Wszystkie transakcje pieniężne obejmują nabycie jednej waluty i sprzedaż innej jednocześnie, ale samą parę walutową można uznać za jedną całość - instrument, który jest kupowany lub sprzedawany. Kupując taką parę, nabywasz jednostkę podstawową i sprzedajesz wartość nominalną oferty. Licytacja (cena zakupu) wskazuje, ile waluty kwotowanej będzie potrzebne do zakupu jednej jednostki bazowej. Z drugiej strony, kiedy sprzedajesz parę walutową, wdrażasz jednostkę podstawową i uzyskujesz wartość nominalną oferty. Popyt (wartość sprzedaży) dla pary walutowej wskazuje, ile otrzymasz w kwotowaniach walutowych za wdrożenie jednej jednostki bazowej.
Na przykład, jeśli para USD / EUR jest podana w postaci stosunku USD / EUR = 1,5 i dokonasz zakupu określonej pary, oznacza to, że za każde sprzedane 1,5 euro możesz dostać 1 USD. Jeśli sprzedałeś taką parę, otrzymasz 1,5 euro za 1 $, które alienujesz. Odwrotny stosunek jest oznaczony jako EUR / USD, a koszt zostanie zapisany jako EUR / USD = 0,667, co oznacza, że za 0,667 USD można kupić 1 euro.
Waluta podstawowa
Na rynku finansowym wszystkie jednostki pieniężne są oznaczone jako pary finansowe. Waluta bazowa jest również nazywana jednostką transakcji - jest to pierwsza wartość wyświetlana w parze, a następnie wskazana jest druga część oferty, zwana walutą kwotowaną lub walutą przeciwną.W celu bardziej wydajnej rachunkowości każda firma może korzystać z jednostki podstawowej zarówno w formie pieniędzy krajowych, jak i wartości nominalnej, w której przechowywane są aktywa. Pomoże to jak najbardziej poprawnie przeanalizować całość wszystkich zysków i strat.
W jaki sposób wskazane są różne nominały?
Skróty używane dla walut zostały opracowane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO). Kody te są podane w ISO 4217. Pary pieniędzy korzystające z tych kodów są wyświetlane jako trzyliterowe nazwy. Jednostki finansowe tworzące odpowiednią parę są czasem oddzielone ukośnikiem. Ukośnik można pominąć lub zastąpić ikoną kropki, myślnika lub spacji (w ten sposób notowania walut są wyświetlane w bankach, co można zobaczyć na tablicy informacyjnej). Czasami ich wskazanie jest dozwolone razem, bez żadnych odznak między nimi.
Kluczowe kody międzynarodowe obejmują USD dla dolara amerykańskiego, EUR dla euro, JPY dla jena japońskiego, GBP dla funta brytyjskiego, AUD dla dolara australijskiego, CAD dla dolara kanadyjskiego i CHF dla franka szwajcarskiego. Jednostka monetarna Rosji na rynku międzynarodowym jest oznaczona jako RUB. Notowania walut w czasie rzeczywistym można zobaczyć na różnych wykresach używanych na rynku Forex, a także w źródłach informacji banków krajowych.
Często można spotkać pary walutowe zawierające dolara amerykańskiego, ale jednocześnie nie jest to podstawowa jednostka. Na przykład oferta NZD / USD oferuje dolara nowozelandzkiego jako główną walutę, a USD jako wartość nominalną oferty. Innymi słowy, para reprezentuje walutę wskazaną w dolarach na jednostkę, a nie w jednostkach na dolara.
Najczęściej na rynku Forex można znaleźć następujące notowania tego typu: EUR / USD, GBP / USD (funt i dolar amerykański), AUD / USD (dolar australijski i amerykański).
Kursy walut i notowania
Wartość każdej waluty krajowej jest określana w odniesieniu do innej jednostki. Kurs wymiany składa się z dwóch parametrów - jednostek krajowych i zagranicznych, które można również wskazać bezpośrednio lub pośrednio. W bezpośredniej wycenie cena jednostkowa zagranicznych pieniędzy wyrażona jest w kategoriach krajowych. W kwotowaniu pośrednim cena pieniądza krajowego jest wyrażona w ekwiwalencie zagranicznym. Kurs wymiany, który nie obejmuje waluty krajowej jako integralnej pary, jest oznaczany jako kurs krzyżowy. Notowania walut w czasie rzeczywistym mają ogromne znaczenie, ponieważ wartość każdego z nich stale się zmienia.
Większość kursów walutowych wykorzystuje dolara amerykańskiego jako wartość bazową, a inne nominały jako walutę przeciwną. Niemniej jednak istnieje kilka wyjątków od tej reguły, w tym euro i niektóre jednostki innych krajów (funt brytyjski, Nowa Zelandia i dolary australijskie).
Jak obliczana jest stawka?
Kursy walutowe dla większości głównych nominałów są zwykle wyrażane w zaokrągleniu do czterech miejsc po przecinku. W przypadku cytatów, w których uwzględniono jena japońskiego, opracowano wyjątek - jego nazwa jest zaokrąglona do dwóch znaków. Notowania walutowe MICEX mogą być zaokrąglane nieco inaczej.
1 USD = 1,1050 C $. Jednocześnie walutą bazową jest dolar amerykański, a dolar kanadyjski jest walutą przeciwną. W Kanadzie wskazany kurs walutowy zostanie opatrzony bezpośrednią wyceną dolara kanadyjskiego. Możesz sobie z tym poradzić intuicyjnie, ponieważ ceny towarów w Kanadzie kształtują się w dolarach kanadyjskich; z tego powodu wartość dolara amerykańskiego w tym oznaczeniu jest przykładem bezpośredniej wyceny dla mieszkańca Kanady.
1 USD = 0,9050 USD = 90,50 centów amerykańskich. Jednocześnie, ponieważ główną walutą jest dolar kanadyjski, a walutą przeciwną jest dolar amerykański, oznacza to pośrednie notowanie dolara kanadyjskiego w Kanadzie.
Jeśli 1 USD = 105 jenów i 1 USD = 1,1050 USD, oznacza to, że 1,1050 C $ = 105 JPY, a także wartość 1 USD = 95,02 JPY.W przypadku tradera dokonującego transakcji w Europie kurs jena i dolara kanadyjskiego działa jako kurs krzyżowy, ponieważ żadna z walut nie jest narodowa.
Notowania na rynku Forex
Ponieważ dolar amerykański dominuje na światowych rynkach finansowych, konwencje określają pewne zasady dotyczące bezpośrednich kwotowań. Z reguły dolar jest podawany jako jednostka podstawowa, podczas gdy inne nominały - dolar kanadyjski, jen i rupia indyjska działają jako przeciwwaluty. Jako wyjątki brane są pod uwagę euro, funt brytyjski, dolary nowozelandzkie i australijskie, które zwykle podaje się w zapisie pośrednim (na przykład GBP = 1 1,50 USD).
W bezpośredniej wycenie niski kurs wymiany oznacza, że waluta krajowa jest wysoko ceniona lub staje się droższa, a cena jednostki zagranicznej spada. Z drugiej strony, w przypadku wyceny pośredniej, malejący kurs walutowy oznacza, że waluta kraju traci na wartości lub słabnie, ponieważ kosztuje mniej ekwiwalentu zagranicznego.
