W artykule rozważymy pojęcie „prawdopodobieństwa zdarzenia przypadkowego”. Wiadomo, że w różnych sferach działalności człowieka występują zjawiska, których nie można dokładnie przewidzieć. Na przykład wielkość sprzedaży produktów zależy zarówno od bardzo zmieniających się potrzeb klientów, jak i od innych niuansów, których nie można wziąć pod uwagę. Właśnie dlatego, tworząc produkcję i sprzedaż, właściciele muszą przewidywać wynik swoich działań na podstawie osobistych doświadczeń lub podobnych umiejętności innych ludzi.
Aby ocenić dane zdarzenie, należy wziąć pod uwagę lub specjalnie stworzyć warunki, w których jest rejestrowane. Takie działania nazywane są doświadczeniem lub eksperymentem. W jego procesie możliwe są epizody, które nazywa się losowymi, jeśli w końcu mogą się odbyć lub nie, a także wiarygodne zjawiska, które powstają w wyniku praktyki.
Prawdopodobieństwo zdarzenia badamy na przykładach. Na przykład opady śniegu w Moskwie 25 listopada uważa się za przypadek. Codzienny wschód słońca jest niezawodnym zjawiskiem, a opady śniegu na równiku są uważane za niemożliwą ciekawość. Jednym z najważniejszych zadań teorii prawdopodobieństwa jest określenie ilościowej miary prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia.
Prawdopodobieństwo
Prawdopodobieństwo to stopień (ocena ilościowa, miara względna) możliwości wystąpienia zdarzenia. Gdy przyczyny potencjalnego wystąpienia w rzeczywistości zostaną przeważone przez sprzeczne argumenty, przypadek ten nazywa się prawdopodobnym. W przeciwnym razie nazywa się to wątpliwym lub niewiarygodnym.
Przewaga podstawy ujemnej w stosunku do dodatniej i odwrotnie może być w różnym stopniu, dzięki czemu niedopuszczalność (lub dopuszczalność) jest mniejsza lub większa. Z tego powodu prawdopodobieństwo zdarzenia jest często postrzegane na poziomie pierwszej klasy, szczególnie w tych fragmentach, w których niezwykle trudne lub niemożliwe jest podanie dokładnej oceny ilościowej. Oczywiście możliwe są różne gradacje poziomów szans.
Analiza prawdopodobieństwa
Nawiasem mówiąc, prawdopodobieństwo wystąpienia niezależnych zdarzeń ma specjalne parametry. A badanie szansy z pozycji matematycznej uzupełnia określoną dyscyplinę - teorię prawdopodobieństwa. W tym nauczaniu i statystykach matematycznych pojęcie dopuszczalności jest oficjalnie opisane jako numeryczny opis epizodu (miara probabilistyczna lub jej znaczenie).
W rzeczywistości jest to miara w wielu przypadkach (podzbiorach wielu elementarnych zjawisk), uzyskując wartości od 0 do 1:
- wartość 1 odpowiada prawidłowemu odcinkowi;
- fakt niemożliwy ma zerową szansę (odwrotność jest prawie zawsze fałszywa).
Jeśli wystąpienie tego zjawiska wynosi p, wówczas ryzyko bezwładności wynosi 1-p. Powiedzmy, prawdopodobieństwo ½ oznacza taką samą możliwość wystąpienia i nieistnienia przypadku.
Zestawienie szans
Test, zdarzenie, prawdopodobieństwo - te zmienne są ściśle związane z nauką. Typowa definicja przypadku oparta jest na koncepcji równoważności wyników.
Stosunek liczby finałów przyczyniających się do tego wydarzenia do łącznej liczby równie możliwych zakończeń jest szansą. Na przykład dopuszczalność wypadnięcia „ogona” lub „orła” wypadającego, jeśli niezamierzone podrzucenie grosza wynosi 1/2, jeśli obliczono, że tylko te dwie ścieżki są jednakowo prawdopodobne.
Ta klasyczna definicja przypadku może zostać uogólniona na przypadek niewyczerpanej liczby potencjalnych wartości.Na przykład, jeśli dowolne zjawisko może wystąpić z jednakową dopuszczalnością w dowolnym punkcie (liczba punktów jest nieograniczona) jakiegoś lokalnego regionu płaszczyzny (przestrzeni), wówczas ryzyko, że wystąpi w pewnej części tej dopuszczalnej kuli, odpowiada stosunkowi powierzchni (objętości) tej części do obszaru (objętości) obszaru wszystkich możliwych punktów.
Link
Prawdopodobieństwo zdarzenia można ustalić empirycznie. Wynika to z częstotliwości początku odcinka w oparciu o fakt, że przy imponującej liczbie testów częstotliwość powinna dążyć do obiektywnego stopnia możliwości tego precedensu.
W obecnej prezentacji teorii prawdopodobieństwa przypadek ujawnia się aksjomatycznie, jako szczególny fakt abstrakcyjnej teorii miary zbioru. Jednak między dopuszczalnością wyrażającą stopień realności zaistnienia zjawiska a miarą abstrakcyjną, ogniwem jest właśnie częstotliwość jego śledzenia.
Oczywiście możliwe jest wystąpienie zdarzenia w różnych procesach. Stochastyczna interpretacja niektórych zjawisk jest szeroko rozpowszechniona we współczesnej nauce, w szczególności w ekonometrii, fizyce statystycznej układów termodynamicznych (widzialnych), gdzie nawet w przypadku deterministycznego klasycznego opisu ruchu cząstek konkretny opis ich całej struktury nie wydaje się celowy i praktycznie możliwy. W fizyce kwantowej same scharakteryzowane procesy mają charakter stochastyczny.
Losowe wydarzenie
Oczywiście prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia w każdym niekontrolowanym procesie jest wysokie. Co to jest przypadek? Jest to podzbiór wielu wyników przypadkowego eksperymentu. Jeżeli losowe dochodzenie jest powtarzane wiele razy, częstotliwość występowania danego faktu służy jako ocena jego dopuszczalności. 
Mimowolne zjawisko, które nigdy nie zdarza się w wyniku mimowolnego eksperymentu, nazywa się niemożliwym. Przypadkowy epizod, który zawsze jest realizowany w wyniku nieoczekiwanego eksperymentu, nazywa się wiarygodnym. A w jaki sposób określa się prawdopodobieństwo wystąpienia niezależnych zdarzeń? Wiadomo, że dwa losowe fakty są nazywane niezależnymi, jeśli pojawienie się jednego z nich nie zmienia dopuszczalności pojawienia się drugiego.
Zdarzenie losowe jest zdarzeniem regularnym, które jest tworzone przez generowanie funkcji mimowolnych z podstawieniem zmiennych losowych zmiennymi. Zwykłą funkcję generowania numeru loterii pełnią narzędzia komputerowe.
Definicja
Epizod losowo matematyczny jest podzbiorem przestrzeni elementarnych wyników mimowolnej próby. Jest to element sigma-algebry lub algebry - F, który z kolei jest ustawiony w sposób oczywisty i wraz z przestrzenią najprostszych zjawisk „Omega” i prawdopodobieństwem P tworzy przestrzeń prawdopodobieństwa.
Tło do koncepcji przypadku
Prawdopodobieństwo wypadku jest często badane. Ogólnie rzecz biorąc, pojawienie się koncepcji przypadku było historycznie związane z hazardem, zwłaszcza w kości. Przed pojawieniem się tej koncepcji nakreślono głównie kombinatoryjne zadania obliczania liczby potencjalnych wyników podczas rzucania pary kości, a także kwestię podziału zakładów między uczestnikami, gdy gra zakończyła się przed terminem.
Biskup Vibold z miasta Cambrai w 960 roku zdecydował o pierwszym rebusie, rzucając trzema kostkami. Naliczył 56 gatunków. Jednak liczba ta w rzeczywistości nie odtwarza sumy równie możliwych metod, ponieważ każda z ich 56 wersji może być realizowana przy różnej liczbie przyjęć.
Prawdopodobieństwo przypadkowego zdarzenia badał Richard de Fornival w pierwszej połowie XIII wieku. Pomimo tego, że wspomina także o liczbie 56, myśli w myśl, że identyczną liczbę punktów na trzech kościach można uzyskać za pomocą sześciu metod.
Na podstawie jego rozumowania można już ustalić, że liczba równie dostępnych opcji wynosi 216. Następnie wielu nie rozwiązało tego problemu całkiem poprawnie.Po raz pierwszy Gallileo Galilei obliczył liczbę równie łatwo dostępnych wyników przy rzucaniu trzema kośćmi: podniósł sześć (liczbę wersji pojedynczej utraty kości) do stopnia 3 (liczba kości). Opracował także tabelę liczby opcji do wyodrębnienia różnych ilości punktów.
Mamy nadzieję, że nasz artykuł w pełni zapoznał Cię z prawdopodobieństwem zdarzenia losowego.
