W każdym nowoczesnym kraju istnieją określone przez państwo ramy postępowania. W ich obrębie odbywa się cały proces życia państwa. Ten uniwersalny regulator relacji w społeczeństwie nazywany jest znanym słowem - prawem. Termin ten był znany w czasach starożytnych. W procesie ewolucji społeczeństwa prawo nabrało kilku znaczeń: subiektywnych i obiektywnych. Subiektywna interpretacja pojęcia prawo oznacza pewną normę zachowania, środek dopuszczalny. Jeśli mówimy o prawie z obiektywnego punktu widzenia, musisz wyobrazić sobie ogromny mechanizm, za pomocą którego przeprowadzana jest regulacja działań ludzi i państwa jako całości.
Ciekawą cechą prawa jest fakt, że przejmuje on zasady moralne społeczeństwa, w którym się rozwija. Mówiąc prosto, cechy krajowe mają bezpośredni wpływ na ten złożony mechanizm regulacyjny. Nie można jednak traktować prawa jako jednego elementu, ponieważ jest ono częścią dużej struktury zwanej systemem prawnym.
Pojęcie systemu prawnego
Sama koncepcja „systemu prawnego” wywołuje wiele kontrowersji w świecie naukowym, które zostaną omówione później. Głównym problemem jest to, że naukowcy przypisują różne elementy koncepcji systemu prawnego.
Dlatego nie można rozróżnić podstawy tej struktury. Niemniej jednak istnieje standardowa koncepcja systemu prawnego. Można go znaleźć w wielu współczesnych podręcznikach i pracach naukowych naukowców.
W wersji klasycznej system prawny stanowi połączenie kilku mechanizmów społeczno-prawnych państwa. Innymi słowy, łączny związek między egzekwowaniem prawa, prawem krajowym i ustawodawstwem, a także kulturą prawną. W tym przypadku rozważana koncepcja opiera się na krajowym systemie prawa, który reguluje stosunki społeczne poprzez jego wdrożenie. Subiektywna świadomość klimatu prawnego przejawia się na poziomie odpowiedniej kultury populacji państwa.
Problem zrozumienia tego terminu
Oprócz klasycznej teorii systemu prawnego istnieją pewne poglądy oparte na przekonaniach różnych uczonych. Istnieją tylko trzy główne podejścia do dekodowania systemu prawnego:
- Koncepcja i struktura systemu prawnego opiera się wyłącznie na pozytywnym prawie - aktach regulacyjnych państwa. Żadne inne elementy już nie istnieją.
- Zwolennicy drugiego podejścia twierdzą, że taki system obejmuje nie tylko prawo pozytywne, ale także pewne elementy rzeczywistości prawnej, takie jak praktyka sądowa lub ideologia prawa.
- Niektórzy uczeni twierdzą, że system prawny stanowi całość wszystkich zjawisk praktyki prawnej we wszystkich jej przejawach.
Nawet biorąc pod uwagę różnice poglądów, naukowcy zgodzili się, że system prawny ma szereg cech, dzięki którym można go oddzielić od innych mechanizmów.
Znaki systemu prawnego
Wyróżnia się następujące cechy systemu prawnego:
- Z natury każdy system prawny jest niejednorodny. Co nie pozwala nam dziś rozróżnić dwóch identycznych struktur.
- Różnica między takimi systemami przejawia się w orientacji funkcjonalnej i stopniu autorytetu prawa w państwie.
- System prawny ma na celu zaspokojenie podstawowych potrzeb społecznych lub odpowiednie ich uregulowanie.
- Koordynuje działania prawne w państwie.
- Zjawiska prawne są realizowane poprzez ścisłe powiązanie z systemem prawnym i na jego podstawie.
- System prawny to pojedynczy, funkcjonalny i uporządkowany zestaw elementów.
Tak więc koncepcja systemu prawnego obejmuje nie tylko nazwę jego głównych elementów, ale także główne cechy charakteryzujące tę złożoną strukturę.
Elementy systemu prawnego
Koncepcja i struktura prawna wzajemnie powiązane, ponieważ to koncepcja pokazuje podstawowe elementy całego mechanizmu. Możemy wyróżnić szereg podstawowych elementów systemu prawnego, a mianowicie:
- Krajowy system prawa. Może być różny w każdym stanie, ale jego struktura pozostaje niezmieniona. Każdy krajowy system prawa składa się z branż, podsektorów, instytucji (przemysł, branża) i norm prawnych. W tym przypadku system prawny stanowi ramy, według których zachodzą wewnętrzne procesy państwa.
- Realizację można nazwać procesem stosowania norm prawnych w prawdziwym życiu. Dzięki niej normy prawne istnieją nie tylko na stronach aktów prawnych, ale także wpływają na public relations. Główne formy wdrożenia można nazwać wykonaniem, zgodnością i wykorzystaniem.
- Kultura prawna jest kombinacją odpowiednich idei, wartości i przekonań, które są akceptowane wśród społeczności i narodów. Kultura prawna pokazuje zrozumienie prawa, reakcję świadomości. Ten element systemu wyraża się w procesie korzystania przez osobę z jej praw osobistych.
Warto pamiętać, że wszystkie przedstawione elementy mają również strukturę. Jeśli chodzi o system prawny jako całość, nie jest to element skończony. Istnieją jeszcze bardziej złożone mechanizmy. Są to struktury społeczno-prawne, które składają się z systemów prawnych kilku państw. Struktury te nazywane są legalnymi rodzinami.
Legalna koncepcja rodziny
W wielu podręcznikach zwyczajowo wyróżnia się pojęcie i rodzaje systemu prawnego. Co jest zasadniczo złe. Wszystkie systemy prawne mają tę samą strukturę, ale nie mają żadnych typów. Oczywiście mogą wystąpić cechy krajowe. Ale zwyczajowo izoluje się je tylko teoretycznie rozumiejąc konkretną legalną rodzinę. Bardzo często oba terminy („legalna rodzina” i „system prawny”) są łączone jako identyczne. Ale jest to po prostu niepoprawne, oparte na samej definicji.
Legalna rodzina to połączenie kilku systemów prawnych, które powstają pod naciskiem cech kulturowych, systemu państwowego i rozwoju historycznego. Doktryna legalnych rodzin pozwala wyjaśnić podobieństwa i różnice, przeprowadzić separację typologiczną. A także, aby precyzyjniej zdefiniować pojęcie systemu prawnego. Rodziny można również klasyfikować na podstawie określonych atrybutów.
Klasyfikacja legalnych rodzin
Przez wiele lat naukowcy próbowali zidentyfikować główne typy legalnych rodzin. Problem polegał na poszukiwaniu podobieństw i różnic, dzięki którym można łączyć lub, przeciwnie, rozróżniać kilka z nich. Najbardziej poprawną klasyfikację zaproponował Rene David. Opiera się na czynniku deologicznym i technika prawna. Zgodnie z tą klasyfikacją rozróżnia się następujące rodzaje rodzin prawnych:
- Romańsko-Germańska.
- Anglosaskie.
- Religijna rodzina prawna.
- Socjalista
- Rodzina prawa zwyczajowego.
Ta klasyfikacja pozwala określić punkty teoretyczne, a także podkreślić koncepcję systemu prawnego społeczeństwa.
System prawny społeczeństwa
Wcześniej wskazano, że w samej koncepcji prawa zawarto potężnego regulatora public relations.
Dlatego system prawny społeczeństwa sam w sobie implikuje całość tych elementów tej sfery, które w jak największym stopniu współdziałają ze społeczeństwem i ludźmi. W rzeczywistości jest to prawo pozytywne: akty prawne państwa, praktyka prawna, ideologia prawa itp.W konkretnej rodzinie prawnej interakcja społeczeństwa i prawa zachodzi na różne sposoby. W takich rodzinach anglosaskich kluczową rolę odgrywają organy sądowe i administracyjne; w rodzinie religijnej podstawą wszystkiego jest ideologia prawna.
W ten sposób system prawny społeczeństwa rozwija się pod presją systemu prawnego jako całości, a podstawą jest subiektywne rozumienie prawa przez społeczeństwo.
System prawny i jego rola w państwie
Pojęcie i elementy systemu prawnego pozostają niezmienione w prawie wszystkich stanach. Ale w każdym kraju te elementy działają inaczej. Wynika z tego, że każdy stan ma swój własny model funkcjonowania wspomnianego systemu. Samo praworządność realizuje swoje działania w oparciu o normy prawne. Tak więc legalne rodziny faktycznie pokazują rozwój w tym obszarze pewnej liczby stanów. Jak również działania społeczeństwa w ich obrębie, na podstawie zasady prawa.
Wniosek
Tak więc w artykule przedstawiliśmy koncepcję i cechy systemu prawnego. A także próbował wykazać spójność tego złożonego zjawiska. Podsumowując, należy dodać, że problemy systemu prawnego są dziś aktualne, a masa pytań na jego temat wciąż nie jest otwarta.