Prawo wyborcze i system wyborczy mają ogromne znaczenie dla politycznego rozwoju społeczeństwa. Są to kanały, przez które przebiega proces formowania całej struktury władzy przedstawicielskiej - od prezydenta po samorządy miejskie. Obywatele kraju mają prawa polityczne. Pozwalają ci uczestniczyć w rozwoju państwa. Realizacja tej okazji odbywa się poprzez wybory. Następnie rozważamy bardziej szczegółowo główne typy systemów wyborczych. W artykule opisano główne cechy krajowej struktury wyborczej.
Informacje ogólne
Co to są prawa wyborcze i system wyborczy? Pierwszy działa jako zespół norm konstytucyjnych. Zapewnia regulację stosunków społecznych, które kształtują się przy wyborze prezydenta i zastępców organów przedstawicielskich, zarówno federalnych, jak i lokalnych.
System wyborczy Rosji jest pewnym porządkiem, zgodnie z którym odbywa się formowanie instytucji władzy. Wybory odbywają się zgodnie z federalnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi. organy przedstawicielskie władza państwowa podmiotów. Definiując pojęcie systemu wyborczego, należy wziąć pod uwagę specyfikę możliwości konstytucyjnych, które wynikają bezpośrednio z Ustawy Zasadniczej. Polega ona na tym, że realizując się w pewnej interakcji, nie zatrzymują się i nie pojawiają się ponownie. System wyborczy Rosji zapewnia wszystkim obywatelom tę samą szansę pod względem treści i objętości.
Ogólna klasyfikacja
Przed rozważeniem krajowej struktury wyborczej należy opisać główne typy systemów wyborczych. W różnych krajach stosuje się jedną lub drugą metodę tworzenia organów rządowych. W niektórych stanach niektóre typy systemów wyborczych są częściowo reprezentowane. Wynika to głównie z istniejącego systemu państwowego i specyfiki ustawodawstwa. Najczęstszym jest ten, w którym wynik zależy od wyboru większości. To jest majoritarny system wyborczy. Jest uważany za jedyny możliwy przy wyborze jednego urzędnika (gubernatora, prezydenta i innych).
Jeśli w tworzeniu kolegialnego organu, na przykład izby parlamentarnej, wykorzystywany jest większościowy system wyborczy, wówczas z reguły tworzone są okręgi jednoosobowe. W każdym z nich musi zostać wybrany jeden zastępca. Istnieje również proporcjonalny system wyborczy. Jego główną ideą jest to, że każda partia ma określoną liczbę mandatów w parlamencie lub innym organie przedstawicielskim. Powinien być proporcjonalny do liczby głosów oddanych w wyborach na jego kandydatów. Reprezentacja półproporcjonalna wymaga zastosowania „ograniczonego głosowania”. Jednocześnie głosowanie odbywa się nie dla ustalonej liczby kandydatów z dystryktu, ale dla mniejszej. Łączy rodzaje systemów wyborczych opartych na większości, ale jednocześnie zapewnia mniejszości pewne możliwości. Również w praktyce obieralnej stosuje się inną kategorię. Mieszany system wyborczy stosuje się w przypadkach, gdy w jednej komorze istnieje kilka różnych form reprezentacji. Wybory mogą się również odbywać na podstawie jednego transmitowanego głosu.
Głosowanie większościowe
System większościowy uważany za najprostszy. Wyróżnia się skutecznością.Jedynym przypadkiem, w którym wynik może być nieobecny, jest ta sama największa liczba głosów między kandydatami. Jednak w praktyce jest to dość rzadkie. Rozwiązanie sytuacji odbywa się w drodze losowania. System ten jest stosowany w wyborach parlamentarnych w USA, Indiach, Wielkiej Brytanii, częściowo w Rosji i Niemczech. Często ta forma wyborów ma miejsce w formacji władz miejskich. System większościowy jest stosowany zarówno w okręgach wielomandatowych, jak i jednomandatowych. Te pierwsze są jednak rzadkie. W praktyce często się to zdarza: im więcej kandydatów, tym mniej głosów potrzeba na ich wybór. Przy nominowaniu jednej osoby uważa się go za wybranego bez głosowania. W takim przypadku wystarczy, aby przynajmniej jedna osoba oddała na niego głos, nawet jeśli sam jest kandydatem.
Wybory względnej większości
Taki system wyborczy jest uważany za nieuczciwy wobec partii politycznych. Dotyczy to szczególnie tych, którzy mają niewielki i średni wpływ. Mandat przyznawany jest kandydatowi względną większością głosów. Co więcej, więcej osób mogło wypowiadać się przeciwko. W tym przypadku mówią, że jest wybrany jako absolutna mniejszość.
Najważniejsze jest to, że głosy, które były przeciwko, zniknęły. Z czym to się wiąże? W skali całego kraju prowadzi to do tego, że partia, która zdobyła najwięcej głosów, otrzymuje bezpośrednio mniej mandatów w parlamencie. Ten system ma jednak zwolenników. Wynika to z faktu, że z reguły zapewnia zwycięskiej partii absolutną, a czasem znaczną większość w sali. Dzięki mieszanym i parlamentarnym systemom rządów pozwala to na utworzenie stabilnego rządu.
Wybory w bezwzględnej większości
W takim przypadku kandydata uważa się za wybranego, jeżeli zdobył więcej niż połowę ogólnej liczby głosów. W takim przypadku ustala się dolny próg głosowania. Jeśli nie zostanie osiągnięty, wybory zostaną uznane za nieważne lub nieważne. Z reguły próg jest równy połowie zarejestrowanych wyborców, ale często ich liczba może być jeszcze mniejsza. Pomimo tego, że ta forma wygląda na bardziej sprawiedliwą, ma tę samą wadę, co opisana powyżej. Innymi słowy, prawdopodobne jest, że partie z większością w kraju otrzymają mniejszość w parlamencie.
Proporcjonalny system wyborczy: braki
Do wad takich wyborów należy przede wszystkim fakt, że głosowanie odbywa się w okręgach wieloosobowych, w których konkurują listy kandydatów z ruchów i partii politycznych. Spośród nich tylko kilka osób może być znanych bezpośrednio wyborcy. Jednak z drugiej strony kierownictwo ruchu lub partii wraz z głośnymi mówcami może doprowadzić do parlamentu osoby nieznane opinii publicznej.
Będąc profesjonalistami w określonej dziedzinie, mogą uczestniczyć w opracowywaniu prawa, kontrolować działania organów wykonawczych. Inną znaczącą wadą systemu proporcjonalnego jest fakt, że w parlamencie można utworzyć wiele małych frakcji, które zrzeszają się wokół liderów o niewielkim wpływie, ale o dużych ambicjach. Niezdolni do konstruktywnej interakcji, często utrudniają wdrażanie niektórych przepisów, podejmowanie ważnych decyzji. Ta sytuacja jest wyjątkowo niepożądana, jeśli rząd musi polegać na większości w parlamencie.
Zalety
System ten pozwala uzyskać liczbę miejsc, która będzie proporcjonalna do liczby głosów każdej ze stron. Dlatego jest uważany za najbardziej uczciwy niż większość wyborcza. Przy dość niskim limicie strony będą również miały miejsca.Głosujący w tym systemie wolą głosować na tych, których stanowisko jest zbliżone do ich, a nie na tych, którzy mają duże szanse.
Dystrybucja mandatu
Przeprowadza się to według różnych schematów. Pierwszym z nich jest ustanowienie kwoty wyborczej. Oznacza to, że określa się liczbę głosów, która jest niezbędna do wyboru jednego zastępcy. Następną metodą jest podzielenie liczby głosów uzyskanych przez partię przez liczbę uzyskanych miejsc plus jeden. Niepodzielone saldo jest przenoszone na partie posiadające najwyższą średnią liczbę głosów. Jednak dość często system dystrybucji jest niezrozumiały dla słabo poinformowanych obywateli.
Jedyny przekazany głos
Teoretycznie uważa się, że ta forma jest najpiękniejsza. Umożliwia połączenie osobistego wyboru z proporcjonalną reprezentacją stron. Rozprzestrzenianie się tej formy wyborów jest utrudnione przez pewne trudności techniczne w określaniu wyników. Każda partia może wyznaczyć tylu przedstawicieli, ile uzna za stosowne. Niezależni kandydaci są dopuszczeni. Działania wyborców są podobne do działań w systemie większościowym, zapewniając alternatywne głosowanie. Oznacza to, że obok nazwisk kandydatów osoba stawia odpowiednie oceny. Po ustaleniu łącznej liczby ważnych kart do głosowania ustala się limit wyborczy.
Kandydaci, którzy go otrzymają, zostaną uznani za wybranych. Zwykle otrzymują nadwyżkę kwot, czyli pewną liczbę głosów, których nie potrzebują. Kwota ta jest przyznawana tym, którzy nie otrzymali kwoty, na podstawie drugiej preferencji. W przypadku gdy po podziale głosów nie zostaną wybrani kandydaci i mandaty niepodstawione, ci pierwsi zostaną wykluczeni z wyborów. Jednocześnie karty do głosowania, w których otrzymali pierwszą preferencję, są przyznawane innym zgodnie z zasadą drugiej preferencji, podobnie jak w przypadku głosowania alternatywnego.
Mieszany system wyborczy
Jego zastosowanie wynika z chęci połączenia zalet różnych form elekcyjnych. Ponadto, w takim czy innym stopniu, braki w typach systemów wyborczych są kompensowane lub eliminowane. Pod tym względem charakterystyczne jest utworzenie krajowej Dumy Państwowej. Połowę z nich tworzy większośćowy system reprezentacji we względnej większości. Całkowita liczba posłów wynosi 450. Druga połowa jest wybierana na podstawie systemu proporcjonalnego w okręgu federalnym.
Wyniki głosowania
Zgodnie z nimi podział mandatów. Odbywa się to zgodnie z następującymi zasadami:
- Liczba głosów oddanych w okręgu federalnym na listy kandydatów z kwalifikujących się stowarzyszeń do dystrybucji jest ustalona. Ten wynik jest pierwszym selektywnym prywatnym.
- Liczba ważnych głosów na każdej federalnej liście kandydatów uczestniczących w dystrybucji jest podzielona na pierwszą prywatną. Cała część wyniku jest uważana za liczbę mandatów. Otrzymuje odpowiednią listę.
- Jeśli mandaty pozostają, przydział jest powtarzany. Po kolei są przenoszone na listy z największą częścią ułamkową. Reprezentuje pozostałość uzyskaną przez podział. W przypadku równości korzyść jest przyznawana liście, na którą oddano więcej głosów, aw przypadku równości - tej, która wcześniej się zarejestrowała.
Cechy krajowej struktury wyborczej
Należy zauważyć, że dziś w Rosji trwa proces tworzenia demokratycznego systemu prawnego. W tym względzie tradycyjny pogląd na procedurę tworzenia organów rządowych jest uważany za niepełny i ograniczony. System wyborczy Federacji Rosyjskiej jest uważany przez współczesnych ekspertów za instytucję demokracji i metodę realizacji politycznych możliwości obywateli.
Wolne wybory są podstawową pozycją, która odzwierciedla istotę i głębię systemu konstytucyjnego w kraju. System wyborczy Federacji Rosyjskiej przewiduje głoszenie, a następnie konsolidację prawną woli ludu. Konstytucja (art. 3 część 1) stanowi, że populacja państwa jest jedyna źródło energii i posiadacz suwerenności. Co więcej, ustawa podstawowa ustanawia mechanizm, poprzez który realizowana będzie wola ludu. Najwyższym tego przejawem są wybory i referendum.
Podsumowując
Trudno jednoznacznie stwierdzić, który system wyborczy jest lepszy. Stosując tę lub inną formę reprezentacji i formowania władz, należy przede wszystkim wyjść ze specyfiki struktury legislacyjnej. Różne typy systemów wyborczych mogą być stosowane na różnych poziomach. Niemniej jednak jedną z podstawowych zasad przeprowadzania wyborów powinna pozostać zasada sprawiedliwości.