Pojęcie „kosztów” jest wykorzystywane w procesie analizy działalności przedsiębiorstw. W rzeczywistości termin ten staje się synonimem kosztów przedsiębiorstwa, a klasyfikacja kosztów jest niezbędna do prawidłowego, skutecznego zarządzania wydatkami i zyskiem.
Koszty wewnętrzne i zewnętrzne stają się przedmiotem szczególnej uwagi wszystkich przedsiębiorców. W przeciwnym razie właścicielowi grozi oczywiście ruina, jeśli chodzi o uczciwy interes.
Jakie są zewnętrzne, wewnętrzne koszty przedsiębiorstwa
Zanim zaczniesz omawiać ten temat, warto zrozumieć terminologię. Istnieją nazwy, które w różny sposób odnoszą się do tych samych zjawisk. Dlatego w zależności od sposobu prezentacji kosztów wewnętrznych i zewnętrznych w sprawozdaniach finansowych można je nazwać w następujący sposób:
- Rachunkowość i ekonomia.
- Jawne i niejawne.
- Jawne i przypisane.
Koszty zewnętrzne, księgowe lub wyraźne to pokrycie wydatków za zasoby, które nie należą do właściciela przedsiębiorstwa. Wydatki te obejmują wydatki poniesione w wyniku zakupu materiałów, surowców, zasobów energetycznych, a także wypłaty wynagrodzeń pracownikom. Charakterystyczną cechą tego rodzaju kosztów jest ich odzwierciedlenie w dokumentach księgowych. Oznacza to, że ich kwota, data płatności i cel są zawsze ustalone.
Kosztami wewnętrznymi, ekonomicznymi, dorozumianymi lub kalkulacyjnymi są te wydatki, które zostały poniesione w wyniku korzystania z zasobów osobistych właściciela firmy i nie są należne. Ich wielkość jest równa kwocie, którą można uzyskać na działanie tych zasobów w najlepszej opcji.
Rodzaje przedsiębiorstw dochodowych
Przez analogię do rodzajów kosztów opisanych powyżej istnieje klasyfikacja rodzaje zysków:
- Księgowość.
- Ekonomiczny
- Normalne
Wielkość pierwszego rodzaju zależy od kosztów zewnętrznych, a do obliczenia drugiego rodzaju należy również wziąć pod uwagę koszty wewnętrzne.
W rzeczywistości, aby obliczyć zysk ekonomiczny (EP), z całkowitych dochodów uzyskiwanych w procesie sprzedaży produktów są usuwane wszystkie wewnętrzne i zewnętrzne koszty produkcji.
Jednocześnie przy obliczaniu kwoty zysku księgowego (BP) koszty zewnętrzne są odejmowane od całkowitych dochodów uzyskanych z działalności przedsiębiorczej. Widać, że wartość BP przewyższa EP o kwotę kosztów wewnętrznych, które z kolei uwzględniają kwotę normalnego zysku (NP).
Jako przykład można wziąć pod uwagę następującą sytuację: wykorzystanie przez przedsiębiorcę własnego lokalu jako biura. Gdyby wydzierżawił ją innej firmie, byłby w stanie uzyskać dochód w określonej kwocie. W przypadku gdy zysk księgowy z działalności przedsiębiorczej jest to samo, co średni czynsz, jaki właściciel mógłby uzyskać wynajmując ten pokój, możemy mówić o zerowej efektywności ekonomicznej.
Jednocześnie we wszystkich raportach księgowych można prześledzić obecność dodatniej rentowności firmy i namacalnego realnego zysku. Jednak w rzeczywistości przedsiębiorca z takim samym sukcesem (i uzyskaniem tego samego NP) mógł wynająć swoje biuro.
Kto potrzebuje zysku ekonomicznego
Z reguły przedsiębiorcy rzadko zajmują się obliczaniem kosztów i zysków ekonomicznych; jest to konieczne dla tych, którzy zamierzają ocenić rentowność przedsiębiorstwa z obiektywnego punktu widzenia. Zazwyczaj takie informacje są potrzebne konsultantom, a także potencjalnym lub rzeczywistym inwestorom (akcjonariuszom).
Celem takich badań i obliczeń jest ochrona przed możliwymi oszustwami za pomocą raportów księgowych. Zakłócenie (niedoszacowanie) wskaźników zysków księgowych może nastąpić przy wynajmie nieruchomości będącej własnością przedsiębiorcy. Jednak celowa lub przypadkowa inflacja BP ma miejsce, gdy firma wykorzystuje zapasy i materiały zakupione w poprzednim okresie finansowym. Niezależnie od przyczyn takie działania prowadzą do przedstawienia nieprawidłowego obrazu wydajności przedsiębiorstwa. W rezultacie akcjonariusze otrzymują fałszywe informacje, ale maksymalna efektywność przedsiębiorstwa, w które zainwestowali swoje fundusze, leży bezpośrednio w ich interesie.
Co oznacza „normalny zysk”?
Normalny zysk to kolejna ważna koncepcja, na którą wpływa wolumen. koszty ekonomiczne (wewnętrzne). A te zewnętrzne również mają efekt, który ułatwia analizę, ponieważ łatwiej je obliczyć.
Jedną z kategorii ukrytych kosztów jest artykuł zwany „nagrodą dla przedsiębiorcy”. Ta koncepcja została wprowadzona w celu odzwierciedlenia wynagrodzenia samego przedsiębiorcy. Często w trakcie rozwoju firmy właściciel nie otrzymuje wynagrodzenia, ponieważ nie jest pracownikiem. Możliwe jest również, że pieniądze, z których można by wypłacić dywidendy, zostaną wydane na promocję sprawy.
W takich przypadkach, aby uzyskać obiektywny obraz efektywności ekonomicznej, koszty wewnętrzne powinny obejmować kwotę dochodu (wraz z płacami i premiami), którą właściciel firmy mógłby otrzymać, gdyby pracował jako dyrektor zatrudniony w innym przedsiębiorstwie.
Potrzeba tego artykułu wynika z faktu, że bez względu na długość okresu „dochodowego ascezy” przedsiębiorca, wcześniej czy później kwota (jeśli nie duża), którą sam jest „winien”, zostanie wycofana z obiegu.
Ignorując nieuchronność tego incydentu, właściciel firmy uniemożliwia utrzymanie odpowiedniej rachunkowości i możliwości porównania efektywności przedsiębiorstwa z wynikami konkurencji.
W niektórych literaturach nagrodę przedsiębiorcy równa się NP. Prawda będzie następująca definicja normalnego zysku: jest to minimalna kwota płatności na rzecz właściciela przedsiębiorstwa z tytułu pełnienia funkcji biznesowych.
Wartość normalnego zysku do oceny efektywności firmy
Ekonomiczny charakter NP polega na tym, że w rzeczywistości jest to cena wyboru konkretnego przedsiębiorstwa. Jeśli chodzi o odnoszące sukcesy przedsiębiorstwo, stopa normalnego zysku nie powinna być niższa niż utracony zysk z działalności alternatywnej.
Dla przedsiębiorcy jest to rodzaj substytutu tego, co stracił, gdy nie zdawał sobie sprawy z możliwości w innych obszarach. Z tego powodu ilościowy wskaźnik NP nie może być określony przez nikogo innego niż on sam.
Koszty wewnętrzne i zewnętrzne: przykłady
Podsumowując opisane powyżej pojęcia, możemy powiedzieć, że koszty ukryte to kwota dochodu, która mogłaby zapewnić firmie niezbędne zasoby w przypadku jej korzystnego alternatywnego wykorzystania.
Należy wziąć pod uwagę zarówno koszty wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Środek ten jest konieczny, aby właściciel firmy otrzymał informacje o rzeczywistych przewagach konkurencyjnych ekonomicznie jego działalności.
Główne koszty ekonomiczne (dorozumiane, krajowe) obejmują:
- Kwota potencjalnych wydatków przedsiębiorstwa na eksploatację obiektów i przedmiotów należących do właściciela firmy.
- Wydatki na zapasy poniesione w poprzednim okresie.
- Kwota wynagrodzenia, której przedsiębiorca sam nie zapłacił.
- Normalny zysk.
Są to wszystkie koszty ukryte (wewnętrzne). Koszty zewnętrzne (księgowe) to wszystkie pozostałe wydatki, chociaż czynnikiem decydującym jest wykazanie w sprawozdaniach finansowych.
Koszty zewnętrzne:
- Koszty przedsiębiorstwa na zakup surowców.
- Wynagrodzenie pracowników firmy.
- Spłata odsetek od pożyczek.
- Wysokość czynszu za ziemię.
- Koszty transportu.
- Opłaty za różne konsultacje, analizy i badania.
Wartość długości okresu dla rachunku kosztów
W procesie analizy wszystkich kategorii kosztów przywiązuj dużą wagę do czynnika czasu. Aby uzyskać obiektywne dane, należy zrozumieć, jaki wpływ mają wskaźniki na długość okresu, na który szacowane są koszty i dostępne wyniki.
W związku z tym koszty wewnętrzne i zewnętrzne spółki są analizowane osobno w perspektywie krótko- i długoterminowej.
Co należy rozumieć przez „okres”
W tym aspekcie nie ma określonych przedziałów czasowych. Każda branża stosuje własne opcje określania krótko- i długoterminowego, a ich zasięg jest dość szeroki. Aby rozróżnić je według czasu trwania, należy wziąć pod uwagę stopień zmian, jakie przeszły warunki produkcji.
W przypadku gdy warunki i technologie pozostają niezmienione, a zdolności produkcyjne są na stałym poziomie, stosuje się analizę wydatków firmy w kontekście krótkoterminowego okresu. Przeciwnie, charakterystyczne są długoterminowe zmiany warunków funkcjonowania firmy, reorganizacji, modernizacji i przebudowy produkcji. Następnie możemy założyć, że wszystko się zmieniło rodzaje wydatków (koszty wewnętrzne i zewnętrzne), ponieważ wynika to ze zmian wartości wszystkich zasobów wykorzystywanych w przedsiębiorstwie. Aby je uwzględnić, należy zastosować zupełnie inne metody. W rezultacie koszty wewnętrzne i zewnętrzne są zmienne.
Stałe koszty
Gdy podstawowe warunki produkcji pozostają stabilne, wszystkie koszty firmy można podzielić na stałe i zmienne. Te pierwsze obejmują wydatki, na których wartość nie wpływa zmiana (zmniejszenie lub wzrost) ilości produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo. To cały koszt utrzymania budynków, pojazdów, wyposażenia (opłaty amortyzacyjne). Ponadto czynsze, odsetki i wydatki związane z personelem administracyjnym są również uwzględnione.
Te i podobne koszty pozostają niezbędne dla firmy, niezależnie od stopnia zaangażowania zakładów produkcyjnych, zmniejszenia lub zwiększenia wielkości produkcji.
Zmienne i wydatki ogólne
Zmienne obejmują koszty, które mogą ulec zmianie wraz z różnymi wielkościami produktów wytwarzanych przez firmę. Są to wydatki na zakup surowców, materiałów, a także koszty pracy.
Połączenie kosztów stałych i zmiennych tworzy taką kategorię, jak całkowite koszty produkcji.
Wniosek
Aby w pełni ocenić wyniki dowolnego przedsiębiorstwa lub firmy, należy przestudiować wskaźniki, takie jak koszty zewnętrzne, koszty wewnętrzne. Wpływy z działalności gospodarczej stają się podstawą do obliczania zysku ekonomicznego, księgowego i normalnego.
