Odszkodowanie za szkodę dla zdrowia. Odszkodowanie za szkody wyrządzone zdrowiu obywatela. Oświadczenie zdrowotne

W art. 2 Konstytucji, obowiązek państwa do uznania, ochrony i poszanowania wolności i praw człowieka jest zapisany. Głównymi środkami realizacji tego zadania są środki zapobiegawcze, odpowiedzialność dyscyplinarna, karna i administracyjna, a także odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu.

Kategorie obowiązków

Prawo cywilne rozróżnia interakcje pozaumowne i umowne. Zgodnie z tym obowiązki są również ustanawiane. Umowa mająca na celu uregulowanie normalnych stosunków gospodarczych. Ale przy interakcji ludzi, przedsiębiorstw i innych podmiotów z niematerialnymi korzyściami osobistymi i majątkowymi mogą powstać szkody. Może być spowodowany wypadkiem, umyślnie, w wyniku błędu lub w wyniku działania siły wyższej. W sytuacjach, w których dana osoba została ranna (ranna) lub zmarła, pojawiają się obowiązki zapewniające odszkodowanie za szkody w życiu i zdrowiu. Mają pewne funkcje. Następnie rozważymy, w jaki sposób przeprowadzane jest odszkodowanie za szkody wyrządzone zdrowiu obywatela.

Informacje ogólne

Ustawodawstwo przewiduje następujące zdarzenia ubezpieczeniowe, w których kompensowane są szkody wyrządzone zdrowiu. Są one zapisane w artykule 1084 Kodeksu cywilnego. Należą do nich między innymi:

• Szkoda wyrządzona przy wykonywaniu zobowiązań wynikających z umowy.
• Obrażenia ciała lub śmierć podczas służby w ATS.
• Uraz wojskowy.

Odszkodowanie za szkodę dla zdrowia odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w ust. 59 Kodeksu cywilnego, jeżeli umowa lub ustawa nie przewiduje wyższej kwoty odpowiedzialności.

Istota zobowiązań

W związku z tym prawo nie zawiera definicji odpowiedzialności za szkodę. Niemniej podstawowa idea takiego obowiązku znajduje się w art. 1064, s. 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem szkody wyrządzone mieniu lub osobie, obywatelowi lub organizacji w całości podlegają odszkodowaniu. Osobą odpowiedzialną jest osoba odpowiedzialna za wypadek. Główną okolicznością, o której mowa w tej normie, jest ustalenie odpowiedzialności, wyrażone jako zobowiązanie osoby, która wyrządziła szkodę, do jej wyrównania. Prawo nie zawiera bezpośredniej wzmianki o poszkodowanym. Jednak staje się jasne, że ofiara ma prawo żądać odszkodowania. Tak więc ten stosunek prawny ma charakter wiążący.

Korelacja pojęć

W publikacjach prawnych definicje takie jak „odpowiedzialność za szkodę” i „odpowiedzialność za szkodę” są często używane jako identyczne. Co więcej, druga koncepcja działa jako główna. Odpowiedzialność w sprawach cywilnych przewiduje zastosowanie określonych środków przymusu wobec sprawcy naruszenia. Są one przedstawiane w formie sankcji o treści majątkowej. Przepis ten dotyczy zarówno odpowiedzialności pozaumownej, jak i umownej. Ten ostatni ma jednak charakter drugorzędny. W pewien sposób towarzyszy obowiązkowi, który staje się skuteczny tylko w przypadku naruszenia.

Jeśli został on wykonany zgodnie z warunkami, odpowiedzialność nie przejawia się. Sytuacja z pytaniem o wyrządzenie szkody jest inna. W takim przypadku obowiązek pojawia się po naruszeniu.Od samego początku ponosi odpowiedzialność za treść - możliwość nałożenia sankcji na sprawcę naruszenia. Dlatego nie towarzyszy ani nie uzupełnia żadnych zobowiązań. Naruszający ponosi odpowiedzialność za szkody powstałe z jego winy w formie odszkodowania, jeżeli warunki tego są przewidziane przez prawo. W literaturze, zgodnie z tradycją wywodzącą się z prawa rzymskiego, nazywa się to deliktami.

Tematy

Na podstawie powyższego można ustalić, co następuje: zobowiązanie wynikające z wyrządzenia szkody jest takim stosunkiem cywilnym, w którym ofiara może żądać pełnego odszkodowania za szkodę od strony winnej (sprawcy). Sposobem skorzystania z tego prawa jest przywrócenie stanu majątkowego ofiary w naturze lub rekompensata pieniężna za straty. Zgodnie z definicją subiektywny skład tych relacji staje się jasny. Ofiara działa jako wierzyciel, a powódnik jako dłużnik. Obowiązkiem tego ostatniego jest spełnienie wymagań ofiary.

Funkcje regulacji

Rekompensata za szkody zdrowotne w rosyjskim ustawodawstwie wyróżnia się jako szczególny czyn niedozwolony. Jego regulacja wraz z przepisami Kodeksu cywilnego odbywa się również w drodze specjalnych aktów prawnych. Wśród nich Regulamin zajmował wcześniej specjalne miejsce, zgodnie z którym dokonywane było odszkodowanie za szkodę wyrządzoną pracownikowi przez chorobę zawodową, obrażenia ciała lub inne uszkodzenie jego stanu związane z wykonywaniem obowiązków.

Dzisiaj ten akt normatywny nie jest już ważny. Obecnie obowiązującym dokumentem, na podstawie którego wypłacane jest odszkodowanie za zdrowie pracownika, jest ustawa federalna „W sprawie obowiązkowego ubezpieczenia społecznego od wypadków przy pracy i chorób zawodowych”.

Odpowiedzialność

Z uwagi na fakt, że zdrowie i życie obywateli są uznawane za najwyższe wartości, wszelkie szkody wyrządzone im, a ponadto śmierć danej osoby uważa się za nielegalne. Uszkodzenie w tym przypadku stanowi ograniczenie dóbr niematerialnych (osobistych). To samo w sobie pozwala osobie żądać odszkodowania i odszkodowania za moralną szkodę dla zdrowia. Głównym przedmiotem odpowiedzialności w tym przypadku są straty majątkowe wynikające z obrażeń lub śmierci. W szczególności wyrażają się w utracie dochodów i innych dochodów, w kosztach przywrócenia państwa, pogrzebu itp.

Specyfika związku przyczynowego

Jedną z głównych cech rekompensaty za zdrowie jest potrzeba ustanowienia nie jednego, ale dwóch związków przyczynowych. Pierwszy powinien pojawić się między bezczynnością lub działaniem sprawcy a bezpośrednio przez obrażenia lub śmierć. Drugie powiązanie powinno być widoczne między szkodami, które zostały wyrządzone ofierze, a stratami majątkowymi.

Klasyfikacja

Odszkodowanie ustala się zgodnie z kategorią korzyści, które spowodowały szkodę. Przydziel odpowiedzialność:

• Za szkody powstałe w wyniku śmierci żywiciela rodziny.
• Za szkody spowodowane przez obrażenia (szkody) dla zdrowia.

Przypadki te różnią się charakterem i zakresem odpowiedzialności, subiektywnym składem oraz innymi znakami i okolicznościami. W przypadku uszczerbku na zdrowiu dozwolona jest jedna opcja - jest to odzyskanie od osoby, która spowodowała straty w postaci zarobków utraconych przez ofiarę oraz dodatkowo poniesionych przez nią wydatków. W związku z tym, jeśli winny lekarz chce wyleczyć ofiarę, sąd musi to rozpoznać tylko wtedy, gdy istnieje wyraźna zgoda pacjenta. Odszkodowanie za szkody dla nieletnich określa art. 1087 kodeksu cywilnego.

Wypłaty

W przypadku śmierci osoba odpowiedzialna za to odpowiada w formie odszkodowania osobom, które straciły źródło funduszy z tego powodu.Cesja kwoty wypłat dokonywana jest zgodnie z częścią zarobków zmarłego, które mógł otrzymać lub otrzymać na swoje utrzymanie przed wypadkiem. Wysokość rekompensaty można zmienić w przyszłości. Na przykład w przypadku uszczerbku na zdrowiu i życiu winny ma prawo do podniesienia kwestii obniżenia odszkodowania w przypadku pogorszenia się jego sytuacji finansowej. Może się to zdarzyć z powodu niepełnosprawności lub osiągnięcia wieku emerytalnego, co pozbawia go możliwości zarobienia wystarczającej ilości pieniędzy, aby zapewnić rekompensatę za szkodę dla zdrowia ofiary i własne utrzymanie. Jednak przy celowym uszkodzeniu ofiary sprawca traci tę okazję. Indeksacja odszkodowań za szkody zdrowotne jest przeprowadzana zgodnie z kosztami utrzymania.

Przypadki specjalne

Jeżeli ofiara poniosła szkodę w wyniku rażącego niedbalstwa, kwota odszkodowania jest zmniejszana w zależności od winy każdego z uczestników. Procedurę tę określa art. 1083 § 2 Kodeksu cywilnego. Ta proporcjonalność jest szczególnie istotna, gdy odszkodowanie za szkody na zdrowiu jest przewidziane w wypadku. W szczególności w praktyce zdarza się dość często, gdy kierowca popełnia błąd zderzenie pieszych, być pijanym. W takich okolicznościach kierowca nie pozbywa się odpowiedzialności. Jednak jego rozmiar jest zmniejszony. W związku z tym roszczenie odszkodowawcze zostanie częściowo zaspokojone w sądzie.

Ochrona praw konsumentów

Wniosek o uszczerbek na zdrowiu z powodu recepty, wad konstrukcyjnych i innych wad usługi, pracy lub produktu można złożyć w sądzie. Możliwość ta została podkreślona w formie specjalnego czynu niedozwolonego w przepisach. Procedura, zgodnie z którą wypłaca się odszkodowanie i rekompensatę za moralną szkodę dla zdrowia, określa federalna ustawa o ochronie praw konsumentów.

Strona poszkodowana z powodu utraty żywiciela rodziny

Straty majątkowe w przypadku śmierci osoby będącej źródłem dochodu powstają dla jego krewnych, których utrzymywał w całości lub w części w ciągu swojego życia, a także dla każdego, kto poniósł koszty pogrzebu. Podmioty te obejmują:

• Osoby pozostające na utrzymaniu zmarłego, niepełnosprawne według wieku (mężczyźni w wieku 60 lat i kobiety w wieku 55 lat, małoletnie dzieci) lub niepełnosprawne. Należą do nich między innymi ci, którzy w chwili śmierci mieli prawo do otrzymywania od niego treści, chociaż w rzeczywistości mógł ich nie otrzymać.
• Inne (sprawne) osoby na utrzymaniu, które stały się niezdolne do pracy w ciągu pięciu lat po śmierci żywiciela rodziny. Mogą to być na przykład matka lub żona zmarłego, którzy osiągnęli wiek emerytalny w określonym okresie.
• Dziecko urodzone po śmierci żywiciela rodziny.
• Jeden z krewnych zmarłego (małżonka lub rodzica), niezależnie od zdolności do pracy, opiekujący się małoletnimi (poniżej 14 roku życia), którzy byli na utrzymaniu ofiary, lub siostrami, wnukami, braćmi, dziećmi i innymi osobami, które ze względu na stan zdrowia potrzebują opieki z zewnątrz ( niezależnie od wieku).

Zgodnie z przepisami powyższe kategorie podlegają rekompensacie. Płatności są dokonywane w terminach przewidzianych w art. 1088 ust. 2 kodeksu cywilnego. W szczególności dla osób niepełnosprawnych - w okresie niepełnosprawności, mężczyzn w wieku powyżej 60 lat i kobiet w wieku powyżej 55 lat - na całe życie, studentów - do ukończenia studiów, ale nie dłużej niż 23 lat, nieletnich - do 18 litrów.

Obliczanie wypłaty

Jak wspomniano powyżej, wysokość odszkodowania dla każdego z nich ustala się zgodnie z częścią zarobków, które otrzymali lub mogliby otrzymać w ciągu życia zmarłego, pomniejszone o jego własną część. Tak więc, w przypadku dwóch osób uprawnionych do płatności - żony i dziecka w wieku 3 lat i średniego wynagrodzenia w wysokości 15 000, zapłata za każdą wyniesie 15 000: 3 = 5000 rubli.Jednocześnie brany jest pod uwagę odsetek sprawnych krewnych, którzy nie mają prawa do odszkodowania, ale którzy otrzymali część swojego dochodu za życia zmarłego. Tak więc, jeśli weźmiemy podany już przykład, dodając do rodziny dorosłą, sprawną córkę, kwota płatności na najmłodsze dziecko i żonę wyniesie: 15 000: 4 = 3750 rubli. Jeżeli ofiarą były osoby, które nie były od niego zależne, ale które miały prawo do otrzymywania od niego alimentów (na przykład starsza matka mieszkająca osobno), kwota przypadająca na nie jest odliczana od całkowitego dochodu zmarłego. Pozostała część jest dzielona przez liczbę osób na utrzymaniu. Wysokość odszkodowania nie obejmuje emerytur przyznawanych krewnym zarówno po jego śmierci, jak i przed jej śmiercią, ich zarobków, stypendiów itp.

Ubezpieczenie obowiązkowe

Zgodnie z prawem lub umową dozwolone jest zwiększenie ustalonej kwoty odszkodowania. Takie warunki mogą występować na przykład w umowie o pracę zawartej za życia zmarłego. Zgodnie z wcześniejszymi przepisami takie obowiązki zostały określone w układzie zbiorowym. Obecnie obowiązuje federalna ustawa o obowiązkowym ubezpieczeniu społecznym od chorób zawodowych i wypadków przy pracy. Określił całkowicie nowe warunki odszkodowania za szkody wyrządzone pracownikom. W takim przypadku jest to przeprowadzane przez ubezpieczonego. Pomimo faktu, że istota obliczeń nie uległa zmianie, pracodawca i pracownik nie są już w stanie zwiększyć kwoty odszkodowania, ponieważ jest to określone ustawowo w ramach obowiązkowych programów ubezpieczeń społecznych.

Przeciwdziałanie terroryzmowi

Ustawodawstwo zostało zatwierdzone zgodnie z Regulaminem, zgodnie z którym rekompensata przysługuje osobom wykonującym obowiązki służbowe. Przepisy te regulują wypłatę świadczeń bezpośrednio samym ofiarom lub, w przypadku ich śmierci, osobom pozostającym na utrzymaniu, odszkodowanie za szkody w formie ryczałtu. Istnieją również zasady regulujące miesięczne płatności w przypadku szkód spowodowanych narażeniem na promieniowanie podczas awarii w Czarnobylu, które doprowadziły do ​​utraty wydajności niezależnie od stopnia (bez stwierdzenia niepełnosprawności).

Koszty pochówku

Osoba, która spowodowała śmierć ofiary, jest zobowiązana do zwrotu kosztów pogrzebu zmarłego. Obejmują one koszty bezpośredniego pochówku, wzniesienia pomnika i standardu ogrodzenia dla określonego obszaru, a także organizacji obchodów w rozsądnych granicach. W ustawie federalnej nr 8, art 9, określa się wykaz wydatków, które państwo zwraca. Koszty przekraczające koszty określone przez prawo są kompensowane przez sprawców. Ich wielkość określa się zgodnie z ogólnymi standardami pogrzebowymi. Wina ofiary w takich przypadkach nie jest brana pod uwagę.