W Rosji aktywnie szukają skutecznych dźwigni do zarządzania systemem emerytalnym. Zasady ustanowione w ZSRR z powodu kryzysu demograficznego przestają działać, a innowacje z 2000 roku okazały się nieskuteczne. Urzędnicy mają nadzieję na podniesienie wieku emerytalnego, a ekonomiści z obliczeń twierdzą, że ten radykalny i bolesny krok dla społeczeństwa nie przyniesie wymiernych rezultatów.
Zasada solidarności
Oparty na zasadach solidarności pokoleń system emerytalny (PS) państwa radzieckiego, gdzie wiek emerytalny był najniższy na świecie, z wielu obiektywnych powodów wyczerpał swoje możliwości. Konieczność zreformowania tej złożonej struktury była również podyktowana procesem przejścia Federacji Rosyjskiej do gospodarki rynkowej.
Pierwszy krok „nowej Rosji” do nowoczesnej wizji rezerwa emerytalna powstał w 1995 roku: ówczesny rząd zatwierdził zaktualizowaną koncepcję PS (nr 790) dla przyszłych pokoleń. Prerogatywy pozostały szlachetne:
- zagwarantowane konstytucyjne prawo do otrzymywania emerytur;
- Stabilność finansowa PS;
- zrównoważony rozwój systemu w oparciu o finansowanie budżetowe i ubezpieczenia;
- wiek emerytalny pozostał niezmieniony: mężczyźni w wieku 60 lat, kobiety w wieku 55 lat.
Zachowana została także zasada solidarności pokoleń.
System poziomów
Koncepcja przewidywała przyszłą budowę podstacji, która ustanowiła trzy poziomy państwowego systemu emerytalnego:
- Pierwszy poziom to emerytura podstawowa, która w przyszłości powinna zastąpić emeryturę socjalną.
- Drugi to praca (ubezpieczenie), którego wielkość proporcjonalnie zależała od czasu trwania ubezpieczenia, wysokości składek każdej osoby i jej zarobków.
- Trzeci poziom oprogramowania to emerytury niepaństwowe.
Koncepcja przewidywała dwa rodzaje emerytur niepaństwowych: dodatkowe profesjonalne systemy emerytalne określonych organizacji, terytoriów i sektorów gospodarki, a także osobiste ubezpieczenie emerytalne dla obywateli, którzy zgromadzili środki w funduszach emerytalnych lub towarzystwach ubezpieczeniowych.
Ostatnia reforma 2013–2015
Przed zatwierdzeniem kolejnej reformy emerytalnej wszyscy rozumieli, że obniżenie wieku emerytalnego nie nastąpi wkrótce. Przeciwnie, pytanie dotyczy stopniowego wzrostu. Zasadniczo podstawowe postulaty systemu pozostały takie same. Dokument wyróżnia się nową formułą obliczania emerytur, w której priorytetami są:
- doświadczenie pracowników;
- kwota zarobków;
- wiek emerytalny.
Obywatele urodzeni w 1967 r. I młodsi mają prawo do samodzielnego decydowania o dalszym gromadzeniu funduszy emerytalnych lub o powrocie do części ubezpieczeniowej. Osoby prowadzące działalność na własny rachunek będą musiały zwiększyć składki ubezpieczeniowe do ogólnego poziomu płatności emerytalnych. Oczekuje się zmian we wcześniejszych emeryturach. Najprawdopodobniej odczują zmiany w PS pracujący emeryci Minimalna długość usługi, szacowana na podstawie liczby lat opłacania składek ubezpieczeniowych, będzie stopniowo zwiększana do 15 lat.
Spodziewaj się wzrostu
Oświadczenia odpowiednich ministrów, prezydenta V.V. Putina i deputowanych sugerują, że emerytura, której wiek jesteśmy najbardziej oszczędni, zostanie zwiększona. Proces będzie przebiegał etapami, ale nie bezboleśnie.
Ministerstwo Finansów twierdzi, że nie możesz podnieść wieku emerytalnego, ale w tym celu będziesz musiał znacznie obniżyć poziom życia osób starszych (z powodu niskich emerytur) i podnieść podatki, a to jest zauważalne. Pierwsza opcja jest nie do przyjęcia i nieludzka dla kraju, który twierdzi, że jest potęgą światową, druga nie jest zatwierdzona przez prezydenta.Vladimir Vladimirovich kategorycznie sprzeciwia się zwiększeniu obciążeń podatkowych dla przedsiębiorstw niezwiązanych z ropą naftową (co jest logiczne w kontekście embarga i globalnego kryzysu). Większość krajów zmniejszyła ten węzeł gordyjski, przedłużając okresy emerytalne, a Rosja nie wydaje się być w stanie tego uniknąć.
Czy późniejsza emerytura rozwiąże problem?
Planowane jest podniesienie wieku, w którym osoby starsze mogą odpoczywać od problemów produkcyjnych i organizacyjnych, ale nie ma wyraźnego sygnału i wyczerpujących informacji. Przypuszczalnie będzie wzrastał do 65 lat dla obu płci.
Tylko w 2016 r., Zgodnie z obliczeniami teoretycznymi, budżet narodowy pozwoli zaoszczędzić 70 miliardów rubli (ponad miliard dolarów), jeśli wiek emerytalny mężczyzn i kobiet wzrośnie o 1 rok. W kraju kwota nie jest poważna.
Wskazuje na to również Oksana Dmitrieva, wiceprzewodnicząca Komitetu Budżetu Dumy Państwowej. Według obliczeń zaoszczędzonych zasobów nie wystarczy pokryć deficyt funduszu emerytalnego Federacji Rosyjskiej (PFR). Jeśli wszyscy biurokraci przejdą nowe inicjatywy, wówczas w 2016 r. Emerytura zmieni się na rok: wiek kobiety uprawniającej do emerytury wyniesie 56 lat, mężczyźni - 61 lat.
Oszczędności w tej grupie wiekowej za rok wyniosą 60-70 miliardów rubli. Bardziej znaczących oszczędności oczekuje się dopiero po 10 latach, kiedy wiek kobiet na świadczenia emerytalne wynosi 65 lat. W 2015 r. Oczekiwany deficyt funduszy PFR wyniesie odpowiednio 623 mld rubli, a zaoszczędzone zasoby teoretycznie pokryją jedynie 10-12% deficytu budżetowego. W praktyce kwoty te można zmniejszyć o połowę: niektóre osoby przejdą na emeryturę z powodu niepełnosprawności, inne nie będą mogły pozostać w tym wieku w pracy, nie mówiąc już o znalezieniu nowej pracy, będą musiały wypłacać zasiłki dla bezrobotnych. W rezultacie Oksana Dmitrieva twierdzi, że z teoretycznych 70 miliardów rubli pozostanie około 30 miliardów rubli oszczędności, co nie jest znaczące dla budżetu federalnego ani dla FIU.
Rozsądna alternatywa
Według ekspertów Komitetu Dumy Państwowej zniesienie emerytur kapitałowych będzie bardziej produktywne. Ten krok da wzrost FIU z 300 do 400 miliardów rocznie. A jeśli przekażesz do ubezpieczeniowych funduszy emerytalnych przydzielonych do jego części kapitałowej i zgromadzonych w niepaństwowych PF i VEB (Vnesheconombank), kwota wzrośnie do 2 bilionów rubli! Oznacza to, że problem emerytur całkowicie zniknie.
Statystyczny fakt, że Federacja Rosyjska charakteryzuje się smutną tendencją do zmniejszania różnicy między średnią długością życia mężczyzn a ich przejściem na emeryturę w zasłużonym odpoczynku, nie umknął deputowanym. Niestety takie statystyki są rozczarowujące. Dlatego podwyższenie wieku emerytalnego nie jest uzasadnione demograficznie. Nawiasem mówiąc, dla kobiet różnica ta jest duża - 20,89 lat. Trwają dyskusje na te tematy.
Nawiasem mówiąc, ostatnio Rosjanom przyznano prawo do samodzielnego decydowania, kiedy udać się na zasłużony odpoczynek: im później, tym większa będzie emerytura. Z czasem ta alternatywna i przemyślana inicjatywa częściowo pokryje deficyt PFR.
Wiek emerytalny z sąsiadami
Na Białorusi okresy emerytalne są podobne do rosyjskich: 55 i 60 lat (dla kobiet i odpowiednio dla mężczyzn). W związku z nadchodzącymi wyborami rozmowy o zmianie terminów nie są jawnie prowadzone, ale są przewidywane. Być może władze chcą ujednolicić tę kwestię odpowiednio z Rosją, czekając na zakończenie reformy emerytalnej. Wiek emerytalny żołnierzy i sił bezpieczeństwa z 45 lat ma zostać podniesiony do 50 (to znaczy, aby zwiększyć długość służby z 20 do 25 lat) lub nie wliczać czasu spędzanego w instytucjach edukacyjnych.
W innych krajach WNP i krajach bałtyckich od dawna jest promowana. Tak więc wiek emerytalny dla wszystkich w Mołdawii i Azerbejdżanie został podwyższony o 2 lata, o 3 lata - w Kazachstanie i Tadżykistanie. Na Łotwie dla obu płci jest to 62 lata.W Armenii i Estonii wiek, w którym można ustalić emeryturę dla mężczyzn wynosi 63 lata. Do 2016 r. Takie samo kryterium zostanie określone dla kobiet w Estonii (podobna decyzja została już podjęta w Armenii).
Rzeczywistość obiektywna
Zagraniczni koledzy i urzędnicy stale wskazują, że w Federacji Rosyjskiej i sąsiedniej Białorusi istnieje najniższy minimalny wiek emerytalny na świecie. Jednak renomowani naukowcy na podstawie obliczeń i badań racjonalnie dowodzą, że każdy naród (państwo) ma swój własny próg emerytalny, ze względu na cechy genetyczne ludzi i warunki życia.
Od dłuższego czasu władze i kierownictwo proponują podniesienie wieku emerytalnego w celu zoptymalizowania obciążenia ekonomicznego systemu emerytalnego. Jednak ani cechy biologiczne, ani stan zdrowia osób starszych grup wiekowych, ani czynniki społeczno-ekonomiczne nie dają podstaw podniesienie wieku emerytalnego.
Starzenie się populacji
W Rosji, podobnie jak w większości reszty świata, ludność się starzeje. Odsetek osób starszych rośnie, zmniejsza się wiek produkcyjny. Jeżeli w 1985 r. Populacja powyżej 65 lat wynosiła 10%, w 2007 r. Było to około 15%. Ponadto „dzieci” powojennego boomu demograficznego już masowo przechodzą na emeryturę. Zdaniem ekspertów należy mówić o potrzebie przesunięcia progu emerytalnego, gdy stosunek pracowników i emerytów wynosi 1: 2, a spodziewane jest to nie wcześniej niż za 20-25 lat. Teraz stosunek ten wynosi 1: 1,6, co pozwala ludności pracującej na wyżywienie emerytów.
Czy wiek emerytalny jest niski?
Obiektywnie - nie! Nasza przewidywana długość życia jest krótsza niż w innych krajach rozwiniętych, w których wiek emerytalny jest wyższy, a nie wynika to z cech genetycznych ludzi, ale z panujących warunków. Niska jakość życia Rosjan została odnotowana w raporcie Generalnej Konferencji Związków Zawodowych, ONZ i innych organizacji. W szczególności stwierdza, że według prognoz w Rosji siła nabywcza emerytur może osiągnąć poziom szczęśliwego 1990 r. (W sprzyjających warunkach) do końca 2015 r. Kryzys gospodarczy z pewnością zmieni te obliczenia.
Kwestia wieku emerytalnego jest ściśle związana z kwestią utrzymania ogólnej i zawodowej zdolności do pracy, tworzenia nowych miejsc pracy na rynku pracy dla osób w wieku przedemerytalnym oraz zmniejszania bezrobocia. W drugiej połowie XX wieku minister zdrowia ZSRR, E. M. Chazov, napisał, że 80% osób może pracować w tym wieku, dając prawo do przejścia na emeryturę, ale tylko ⅓ w tym samym miejscu pracy i ⅔ w pracy w niepełnym wymiarze godzin lub prace domowe Te obliczenia są teraz aktualne.
Priorytet - umiejętność pracy
Jednym z priorytetów powinno być pytanie, jak utrzymać zdolność do pracy. Według Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) Japonia, Islandia, Szwajcaria i Irlandia są liderami wśród krajów, których ludność nadal może pracować po osiągnięciu wieku emerytalnego. Najniższe wskaźniki „oceny” zdolności do pracy ludności występują w Belgii, we Włoszech, w Niemczech i Hiszpanii.
Nawet jeśli nie weźmie się pod uwagę tak smutnej sytuacji, że niektórzy obywatele nie będą żyć do wieku emerytalnego, ponieważ nawet teraz w Rosji połowa mężczyzn nie żyje do tego momentu, to kolejnym problemem są trudności w zatrudnieniu. W końcu trudno jest znaleźć pracę w wieku przedemerytalnym, ponieważ niektórzy pracodawcy oceniają zatrudnionych, przede wszystkim przez kwalifikacja wiekowa chociaż nie zawsze odpowiada to prawdziwej ocenie ich profesjonalizmu.
Zagraniczne doświadczenie
Naturalnie powstaje pytanie o źródło dochodu dla tej kategorii obywateli. Podnosząc wiek emerytalny, państwo powinno podjąć środki w celu zapewnienia zatrudnienia osobom w wieku przedemerytalnym.W tej kwestii można wykorzystać doświadczenie Nowej Zelandii. Zrównoważona polityka gospodarcza tego państwa umożliwiła podniesienie poziomu zatrudnienia ludności w wieku powyżej 60 lat w ciągu 9 lat, z 33% do 64% dla mężczyzn i z 16% do 42% dla kobiet, w wyniku czego podniesienie wieku emerytalnego do 65 lat było stosunkowo bezbolesne.
Na Białorusi i w Federacji Rosyjskiej wiek emerytalny jest zróżnicowany ze względu na płeć. Dla kobiet jest on o 5 lat niższy niż dla mężczyzn. W większości krajów rozwiniętych wskaźnik ten jest taki sam. Politycy i specjaliści w dziedzinie prawa zabezpieczenia społecznego coraz częściej proponują ustanowienie tego samego wieku emerytalnego. Argumentują swoje propozycje faktem, że w Japonii, Niemczech, USA, Kanadzie, Łotwie, Estonii i niektórych innych krajach wiek emerytalny nie jest zróżnicowany ze względu na płeć, a także, że średnia długość życia kobiet w większości krajów jest o 6-12 lat dłuższa niż panowie mają i są na emeryturze dłużej niż mężczyźni, to znaczy ich zasłużony odpoczynek jest dłuższy.
Nie powinny występować różnice wieku, oparte na zasadzie równości praw ubezpieczonych w zakresie ubezpieczenia emerytalnego. Biorąc jednak pod uwagę, że według gerontologów główny ciężar wychowywania dzieci i utrzymania domu spoczywa na kobietach, zaleca się utrzymanie dla nich niższego wieku emerytalnego.
