Wymuszanie łapówki: sprawa karna oparta na faktach i podstawowe pojęcia

Przekupstwo jest uważane za jedno z najbardziej niebezpiecznych przestępstw popełnianych przez urzędników. Otrzymanie nielegalnego wynagrodzenia stanowi naruszenie normalnego funkcjonowania aparatu administracji państwowej. Rozpowszechnianie przekupstwa dezorganizuje jego pracę i dyskredytuje władzę w oczach obywateli.

Ogólna charakterystyka

Należy zrozumieć, że przekupstwo samo w sobie nie istnieje. Uważa się go za środek, który zwiększa skuteczność działalności przestępczej, a tym samym zwiększa niebezpieczeństwo. W rzeczywistości łapówka jest umową dwustronną. Leży między przekupcą a podmiotem sprzedającym swoje możliwości i uprawnienia. Z reguły łapówkę wyraża się w przekazaniu środków pieniężnych, nieruchomości, papierów wartościowych. Można je przyjmować pod różnymi pretekstami:

1. Mata do renderowania. pomoc
2. Płatność za usługi lub pracę w ramach umowy.
3. Udzielenie pożyczki na dowolny cel.
4. Spłata długu.

Specyfika przestępstwa

Osobliwością tego przestępstwa jest to, że podmiot może otrzymać łapówkę zarówno za nielegalne działania lub bezczynność pracownika, jak i za pracę, która wchodzi w zakres jego bezpośrednich kompetencji. Jednocześnie pracownik był uprawniony, zgodnie z ustaloną procedurą, do wykonania na rzecz podmiotu wypłacającego nielegalne wynagrodzenie lub reprezentowanych przez niego osób, dowolnego zadania lub nic do zrobienia.

Wymuszenie łapówki

Artykuł Kodeksu karnego nr 290 ustanawia odpowiedzialność za popełnienie tego przestępstwa. Jest on przewidziany w części piątej, akapit „b”. W celu wymuszenia łapówki artykuł Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej przewiduje kary w postaci:

1. Odzyskiwanie środków pieniężnych. Jego rozmiar jest 70-90 razy większy od kwoty łapówki.
2. 7-12 lat więzienia.

W celu wymuszenia łapówki Kodeks karny Federacji Rosyjskiej zezwala, by ostatni rodzaj kary nakładał dodatkowy zakaz wykonywania określonych czynności lub pobytu na określonych stanowiskach ustanowionych przez sąd do 3 lat, a także grzywnę w wysokości 60-krotnej kwoty otrzymanego nielegalnego wynagrodzenia.

Sposób popełnienia czynu

W procesie wymuszania łapówek od urzędników mogą oni zwracać się bezpośrednio do obywateli. Jednak najczęściej sprawcy korzystają z usług stron trzecich. W przypadku wymuszenia łapówki pośrednicy mogą być bliskim przyjacielem, członkiem rodziny, znanym prawnikiem itp. Jednocześnie działania samych uczestników przestępstwa - osoby je przyjmującej i osoby zapewniającej wynagrodzenie - są zwykle przez nich starannie ukrywane. Przeniesienie wartości odbywa się w większości przypadków pod nieobecność świadków.

Kwalifikacja

Aby zidentyfikować przestępstwo, należy ustalić, czy istnieją oznaki wymuszenia łapówki. Od tego będzie zależeć możliwość postawienia sprawców przed wymiarem sprawiedliwości. Temat omawianego przestępstwa jest szczególny. W przypadku podejrzenia wymuszenia łapówki należy ustalić, czy sprawca zajmuje jakąkolwiek pozycję w strukturze państwa. Takie podmioty są tymczasowo, na stałe lub pod specjalnymi władzami przedstawicieli władz.

Mogą również pełnić funkcje administracyjne lub organizacyjne i administracyjne w organach państwowych, jednostkach samorządowych i państwowych, lokalnych jednostkach samorządowych, w siłach zbrojnych, innych jednostkach wojskowych i oddziałach kraju.Zgodnie z prawem pracownicy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych działają jako przedstawiciele władz i są urzędnikami. Posiadają one uprawnienia administracyjne w określony sposób i sprawują je w stosunku do podmiotów, które nie są od nich oficjalnie zależne. Gdy urzędnicy popełniają przestępstwa niezwiązane z wykonywaniem obowiązków, nie powstaje odpowiedni skład. Jeśli istnieją podstawy do takich czynów, można je zakwalifikować zgodnie z innymi normami karnymi.

Charakterystyczne cechy przestępstwa

Wymuszenie łapówki przez urzędnika manifestuje się następująco:

1. Mówienie o możliwej nagrodzie jest alegoryczne. Co więcej, mowa pracownika składa się z prostych zdań monosylabowych. Nie zawiera otwartych oświadczeń dotyczących faktu, że urzędnik może rozwiązać problem dopiero po przekazaniu mu pieniędzy lub wykonaniu usługi.
2. Podczas rozmowy pracownik odmawiający pomocy podmiotowi (mówiąc na przykład, że nie może pomóc, że jest to niezgodne z prawem, że nie ma możliwości), za pomocą gestów lub gestów, pokazuje swoją gotowość do omówienia możliwych opcji rozwiązania sytuacji w innym miejscu, w innym czasie i w innym bardziej swobodna atmosfera.
3. Charakter lub wysokość wynagrodzenia nie jest ogłoszona. Co więcej, odpowiednie liczby mogą zostać zapisane przez pracownika na kartce papieru, wpisane na kalkulatorze lub komputerze, a następnie pokazane obywatelowi.
4. Pracownik może przekierować kontynuację kontaktu do strony trzeciej, co nie jest bezpośrednio związane z rozwiązaniem problemu.

Zachowanie obywateli

Jak się zachować, jeśli urzędnik wymusi łapówkę w sposób jawny? Kodeks karny Federacji Rosyjskiej przewiduje odpowiedzialność tylko wtedy, gdy udowodniono winę podmiotu i ustalono inne elementy przestępstwa. W związku z tym zaleca się:

1. Zachowuj się bardzo ostrożnie, bez płaczu, grzecznie. Pochopne uwagi nie powinny być dozwolone. Winni mogą być interpretowani jako chęć lub kategoryczna odmowa wręczenia łapówki lub przekupstwa.
2. Słuchaj bardzo uważnie i pamiętaj o warunkach ustalonych przez urzędnika. W szczególności mówimy o wysokości wynagrodzenia, terminie, metodzie przelewu, sekwencji rozwiązania sytuacji.
3. Spróbuj odłożyć dyskusję o miejscu i czasie do następnej rozmowy. Jeśli nie jest to możliwe, obywatelowi, przeciwko któremu dokonano wymuszenia łapówki, należy zaoferować znane terytorium na przyszłe spotkania.
4. Dowiedz się od rozmówcy o istnieniu gwarancji na rozwiązanie problemu przy wypłacaniu wynagrodzenia.

Aby pociągnąć do odpowiedzialności za wyłudzanie łapówki, konieczne jest zebranie jak największej liczby dowodów winy pracownika. Dlatego organy ścigania zalecają nie podejmowanie inicjatywy, ale umożliwienie urzędnikowi zabrania głosu i dostarczenia jak największej ilości informacji.

Opcje rozwiązania sytuacji

Po popełnieniu wymuszenia łapówki obywatel może działać inaczej. Może po pierwsze zawrzeć umowę z pracownikiem i zapewnić mu to, czego potrzebuje, aby rozwiązać sytuację. W takim przypadku odpowiedzialność karna zagraża nie tylko podmiotowi, który popełnił wymuszenie łapówki. Sekcja 291 karze nielegalne nagrody.

W takim przypadku fakt przekazania środków, świadczenia usług itp. Będzie miał znaczenie dowodowe: drugą opcją jest zaprzestanie wszelkich kontaktów z pracownikiem, a tym samym odmowa popełnienia przestępstwa. W takich przypadkach obywatel będzie musiał pogodzić się z faktem, że ważny problem dla niego nie zostanie rozwiązany. Ale jednocześnie urzędnik nadal będzie prowadzić nielegalne działania, stając się coraz bardziej skorumpowanym.Trzecią opcją jest ujawnienie tematu, zdając sobie sprawę, że przestępstwo można wyeliminować jedynie poprzez wspólne działania z organami ścigania. W każdej sytuacji osoba jest zobowiązana do zachowania swojej godności, aby nie stać się wspólnikiem działań niezgodnych z prawem.

Wniosek o wymuszenie łapówki

Jeśli obywatel, który padł ofiarą oficjalnej korupcji, zdecyduje się podjąć ścieżkę przeciwdziałania przestępstwom, powinien skontaktować się z organami ścigania. Może dokonać pisemnej lub ustnej komunikacji na temat popełnionego czynu. Wniosek o wymuszenie łapówki powinien zawierać:

1. Informacje o pracowniku wymagającym nielegalnego wynagrodzenia. W szczególności należy wskazać: imię i nazwisko, zajmowane stanowisko, nazwę instytucji.
2. Opis charakteru nagrody.
3. Wskazanie kwoty.
4. Opis konkretnych działań / zaniechań, za które wymuszana jest łapówka.
5. Lokalizacja, czas, sposób przekazywania nagród.

Kara za wymuszenie łapówki jest naliczana niezależnie od tego, kiedy otrzymano wynagrodzenie - po lub przed popełnieniem bezczynności / działań przez pracowników.

Temat

Ponieważ może to być nie tylko gotówka lub inne wartości materialne. Łapówka może być usługą lub prawem własności. Na przykład możliwość uzyskania pożyczki na korzystnych warunkach lub pożyczki, których wydanie nie jest zgodne z ogólnymi przepisami bankowymi. Tak więc z pensją w wysokości 20 tysięcy rubli. organizacja finansowa może udzielić pożyczki w wysokości do 200 tysięcy rubli, ale podmiot, który prosi o łapówkę i ma prawo podjąć decyzję o udzieleniu pożyczki, daje obywatelowi 500 tysięcy. Przedmiotem przestępstwa jest usługa lub świadczenie majątkowe świadczone bezpłatnie, jednak zgodnie z ogólnymi zasadami są one płatne. Na przykład może to być uzyskanie pozwolenia turystycznego, budowa domu letniego, naprawa mieszkania i tak dalej. Korzyściami związanymi z nieruchomościami są: niedoszacowanie wartości dostarczonej nieruchomości lub sprywatyzowanych obiektów, obniżenie opłat czynszowych, stopy procentowe za korzystanie z funduszy kredytowych. Wszystko to powinno mieć wartość pieniężną. Gdy usługa stanowi przedmiot przestępstwa, czynność zostanie uznana za zakończoną od pierwszych działań zmierzających do jej świadczenia.

Oświadczenie

Nota do art. 291 kodeksu karnego stanowi, że podmiot może uniknąć kary za przekupstwo w przypadku wymuszenia lub dobrowolnie poinformował organy ścigania o popełnionym przestępstwie. Przepis ten zapisuje jedną ze szczególnych okoliczności zwolnienia osoby z jej czynnej skruchy. Warto zauważyć, że w porównaniu z poprzednią edycją Kodeksu karnego, istota tej instytucji w obecnym ustawodawstwie jest pełniej ujawniona. Istotą czynnej pokuty jest to, że osoba, w okolicznościach przewidzianych w normach Głównej części Kodeksu, może zostać zwolniona z odpowiedzialności za popełnione przez nią przestępstwo. Aby to zrobić, musi podjąć aktywne działania. Na przykład może to być spowiedź, pomoc w rozwiązaniu przestępstwa i tak dalej. Cechą tego instytutu prawnego jest legalność, użyteczność społeczna, dobrowolność i aktywność podmiotu. Zastosowanie specjalnych podstaw zwolnienia z odpowiedzialności jest dopuszczalne tylko dla osoby, która popełniła przestępstwo.

Motywy aktywnego wyrzutów sumienia

Powodem, dla którego podmiot wykonuje czynne działania w celu późniejszego zwolnienia z odpowiedzialności, mogą być motywacje natury moralnej lub innej. Na przykład osoba może nie mieć pewności, że będzie w stanie ukryć przestępstwo, może po prostu obawiać się kary. Każdemu motywowi zgłoszenia aktu musi towarzyszyć świadomość możliwości zwolnienia go z odpowiedzialności.Dobrowolność może być wskazana przez rozumienie przez podmiot faktu, że organy ścigania nie są świadome popełnionego czynu lub, jeśli posiadają jakiekolwiek informacje, nie mają informacji o miejscu pobytu sprawców. Jeśli dana osoba zda sobie sprawę, że organy ścigania są świadome przestępstwa i podejmie odpowiednie środki w celu zatrzymania napastnika, nie ma ochotnictwa. Zachęcaj winnego do przyznania się do czynu mogą być znajomi, przyjaciele, krewni lub inne osoby. Niemniej jednak decyzja o dobrowolnym porozumiewaniu się jest podejmowana przez podmiot przestępstwa.

Prowokacja

Reprezentuje działania, które mają na celu uzyskanie sztucznego dowodu w celu późniejszego oskarżenia pracownika lub szantażu. Zostały popełnione wbrew pozornemu braku zgody urzędnika na otrzymanie łapówki lub z jego ignorancją. Prowokację uważa się za zakończoną od momentu przekazania rzeczy materialnych lub świadczenia usług na rzecz pracownika. Jeżeli jednak zaakceptuje temat łapówki, może zostać pociągnięty do odpowiedzialności. Jeżeli prowokacja zostanie udowodniona, należy go zwolnić z odpowiedzialności. Słońce rozróżnia określone przestępstwa od podżegania śledczych do przyjmowania łapówek przez pracowników. W szczególności wskazano, że tego rodzaju działania naruszają przepisy prawa regulujące działalność operacyjną. Niezależnie od tego, czy przedmiot przekupstwa został przyjęty, czy nie, fakt ten nie może zostać zakwalifikowany jako przekupstwo.