Każda instytucja bankowa ma różne rodzaje aktywów. Dzielą się na długoterminowe, proste, natychmiastowe. To te ostatnie mają największy wpływ na instytucję bankową. Wysoce płynne aktywa obejmują środki pieniężne w kasie, depozyty osób prywatnych i prawnych, salda na rachunkach bieżących, papiery wartościowe, listy zastawne, waluty obce, akcje i inne podobne elementy. Ze względu na istnienie takiego parametru zapewnione jest stabilne i niezawodne działanie nie tylko jednego określonego banku, ale całego systemu finansowego jako całości.
Wysoce płynne aktywa
Tylko te elementy, które spełniają kilka wymagań jednocześnie, mogą zostać zaakceptowane do ich obliczeń. Po pierwsze, prawo do podejmowania decyzji, które pozwolą na otrzymanie pieniędzy na te aktywa w krótkim czasie, powinno przysługiwać odpowiedniej jednostce bankowej. Nie powinny także należeć do grupy, która jest wykorzystywana do bieżącego bezpośredniego funkcjonowania instytucji lub jest obciążona różnymi rodzajami obowiązków. Papiery wartościowe można włączyć do wysoce płynnych aktywów organizacji typu bankowego tylko wtedy, gdy stanowią one ich własność lub jeżeli uzyskano zabezpieczone prawnie możliwości zarządzania takimi elementami od bezpośredniego właściciela. Należy zauważyć, że w zależności od rodzaju i funkcji mogą należeć do różnych poziomów VLA. Możemy zatem stwierdzić, że wszystkie wysoce płynne aktywa banku to prawie wszystkie elementy, które można przeliczyć na gotówkę w krótkim okresie i nie ma na to żadnych przeszkód.
Skład wysoce płynnych aktywów
Wysoce płynne aktywa finansowe przedsiębiorstwa bankowego obejmują dwa poziomy (VLA-1 i VLA-2). Ponadto drugi poziom jest również podzielony na dwie podkategorie: typ A i B. Należy zauważyć, że do VLA-1 nie stosuje się żadnego współczynnika dyskontowego, ale w wariancie VLA-2 jest on stosowany, a tutaj już istnieje bezpośrednia zależność od podkategorii. Tak więc dla VLA-2A obowiązuje współczynnik 15%, a dla VLA-2B, w zależności od odmian, od 25% do 50%. 25% dotyczy kredytu hipotecznego, a 50% dotyczy wszystkiego innego. Takie podejście pozwala nam ocenić zdolność każdej organizacji bankowej do wypełniania własnych zobowiązań wobec klientów i pomaga ustabilizować sytuację ekonomiczną.
Co zawiera VLA-1?
Wysoce płynne aktywa pierwszego poziomu obejmują czeki, gotówkę, środki na rachunkach oddziałów. Obejmuje to również kwoty zdeponowane na rachunkach Banku Rosji i odpowiednich organizacji państwowych innych krajów, a także różnego rodzaju papiery wartościowe, jeżeli spełniają wszystkie powyższe wymagania lub są własnością. Należy zauważyć, że różne dłużne papiery wartościowe mogą również działać jako wysoce płynne aktywa, ale tylko wtedy, gdy zostały wyemitowane przez kraje o ratingu 0 lub 1. Jeśli wskaźnik ten jest na niższym poziomie, takie papiery wartościowe zostaną przeniesione na drugi poziom VLA .
Co zawiera VLA-2?
Wysoce płynne aktywa drugiego poziomu, jak wspomniano powyżej, są podzielone na dwie podgrupy. Pierwsze „A”. Obejmuje dłużne papiery wartościowe które zostały wyemitowane przez kraje o ratingu 2 oraz obligacje zabezpieczone hipoteką wyemitowane przez banki. Należy zauważyć, że elementy te można wziąć pod uwagę tylko wtedy, gdy stawka amortyzacji wynosi mniej niż 10%. Druga grupa to „B”.Obejmuje to również obligacje zabezpieczone hipoteką emitowane przez podmioty prawne niebędące rezydentami, a także akcje zwykłe. Stopa amortyzacji nie powinna przekraczać 20%. Biorąc powyższe pod uwagę, wysoce płynne aktywa w bilansie banku są najbardziej efektywnymi elementami, które można bardzo szybko przeliczyć na gotówkę, co zapewnia wysoki poziom wypełnienia zobowiązań tej konkretnej instytucji finansowej wobec jej klientów i wierzycieli.
Zarządzanie płynnością
Aby ten element banku był na wysokim poziomie, konieczne jest bieżące zarządzanie nim. W tym celu istnieją specjalne standardy obliczania płynności natychmiastowej, bieżącej i długoterminowej, które pozwalają ocenić całą sytuację. Kontrolowanie tego jest bardzo trudnym procesem, ponieważ może na niego wpływać ogromna liczba różnych czynników, o których istnieniu analityk może nawet nie podejrzewać. Chodzi o to, że wszystko to samo, aby otrzymać co najmniej przybliżone informacje i stosowane są powyższe standardy. Obliczenie płynności natychmiastowej implikuje możliwość wypełnienia zobowiązań banku wobec klientów w kontekście jednego dnia operacyjnego. Kwota takich aktywów musi być wystarczająca, aby odpowiadać obecnemu poziomowi zobowiązań. Obecny standard obliczania płynności służy ograniczeniu możliwości banku w zakresie utraty tego elementu w ciągu 30 dni, a rachunkowość długoterminowa odpowiada za ten sam wskaźnik, ale przez okres 365 dni. Takie podejście pozwala kontrolować bieżącą sytuację, a także mieć co najmniej przybliżoną prognozę na wystarczająco długi okres.
Funkcje
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, jeżeli wysoce płynne aktywa przestają spełniać określone powyżej wymagania, mogą nadal brać udział w obliczeniach, ale nie dłużej niż przez 30 dni. Należy również pamiętać, że całkowita liczba VLA-2 nie powinna przekraczać 40% całkowitej kwoty, a jego podgatunek VLA-2B nie powinien przekraczać 15%. Poziom płynności jest regulowany przez każdy bank niezależnie, na podstawie opracowanych dokumentów wewnętrznych. Niemniej jednak wszelkie działania w tym kierunku nie powinny naruszać prawa i wykraczać poza ramy ustanowione na szczeblu państwowym. Takie podejście umożliwia różnym instytucjom finansowym opracowanie własnej metodologii kontroli płynności, która będzie dla nich optymalna.
Podsumowanie
Zasadniczo, na podstawie informacji zaproponowanych powyżej, można stwierdzić, że wysoce płynne aktywa banku są wyraźnie regulowane zarówno przez bank, jak i państwo, sumę elementów różnego rodzaju, które są łączone tylko przez fakt, że mogą one być w dowolnym momencie i w skrócie warunki są zamieniane na gotówkę bez żadnych problemów i przeszkód zarówno ze strony rządu, jak i innych struktur finansowych lub organizacji międzynarodowych.
