W Federacji Rosyjskiej funkcje legislacyjne sprawuje parlament. Jest upoważniony przez Konstytucję. Zastanówmy się, które wyższe organy ustawodawcze są w nim zawarte. 
Struktura
Parlament jest kolegialnie wybranym lub częściowo powołanym organem. Reprezentuje suwerenność całej ludności kraju, wyraża swoją wolę w formie przepisów. W skład parlamentu wchodzą następujące najwyższe organy ustawodawcze Rosji: Rada Federacji i Duma Państwowa. Co więcej, ten ostatni działa jako przedstawiciel całego narodu. Rada Federacji odzwierciedla federalny charakter rządu. Parlament jest stałą instytucją. Działa jak pojedynczy organizm. Nie oznacza to jednak, że jest wyższy organy ustawodawcze Federacji Rosyjskiej, wchodząc w to, działajcie razem. Konstytucja stanowi, że posiedzenia Rady Federacji i Dumy Państwowej odbywają się osobno. Jednocześnie izby te mogą się spotkać, aby wysłuchać wiadomości szefa kraju, Trybunału Konstytucyjnego, a także raportów przedstawicieli obcych mocarstw.
Wymagania wstępne dotyczące edukacji
Dzisiejsze najwyższe organy ustawodawcze Federacji Rosyjskiej zastąpiły poprzednie instytucje. Byli to Kongres Deputowanych Ludowych i Rada Najwyższa. Te organy ustawodawcze nie mogłyby stać się prawdziwym parlamentem kraju. Wynikało to z faktu, że uprawnienia nadane im przez poprzednią Konstytucję były sprzeczne z dzisiejszymi zasadami rządu. 
Poświadczenia
Najwyższe organy ustawodawcze Federacji Rosyjskiej mają wyłączne prawo do przyjmowania aktów normatywnych. Żadne prawo federalne nie może zostać przyjęte bez rozpatrzenia przez Radę Federacji i Dumę Państwową. Ponadto Konstytucja zakazuje tworzenia jakichkolwiek innych struktur posiadających takie uprawnienia. Najwyższe organy ustawodawcze Federacji Rosyjskiej, w ramach swoich uprawnień, mogą wpływać na politykę zagraniczną i wewnętrzną kraju. Wpływ ten jest realizowany poprzez przyjęcie ustawy federalnej. Pełniąc swoje funkcje, instytucje te są niezależne od prezesa i sądów. Jednak między tymi wszystkimi strukturami ustanowiono ścisły związek.
Niezależność
Najwyższe organy ustawodawcze Federacji Rosyjskiej nie podlegają żadnej kontroli instytucji wykonawczych. Są niezależni finansowo i niezależnie określają swoje koszty. Te ostatnie są zapisywane w budżecie. Zgromadzenie Federalne (Rada Federacji i Duma Państwowa) niezależnie zarządzają zasobami finansowymi. Izby parlamentu tworzą aparat pomocniczy. Struktury wykonawcze nie mogą ingerować w jego działalność. Najwyższe organy ustawodawcze Federacji Rosyjskiej same określają własną organizację i porządek działania, kierując się przepisami konstytucyjnymi. Nikt nie ma prawa ingerować w prace parlamentu. Zapewnia to prawdziwą wszechmoc Zgromadzenia Federalnego, jego niezależność i niezależność. 
Ograniczenia
Przy dość szerokich uprawnieniach istnieją mechanizmy ograniczające. Są one wyrażone w następujących formach konstytucyjnych:
- Weto prezydenta.
- Referendum (gdy zostanie zwołane, ustawy mogą zostać zatwierdzone bez udziału parlamentu).
- Prawo głowy kraju do rozwiązania Dumy Państwowej w niektórych przypadkach.
- Wymóg Konstytucji dotyczący uchwalania przepisów finansowych tylko po uzgodnieniu z rządem.
Ponadto ratyfikowane umowy międzynarodowe, których moc prawna jest wyższa niż ustawa federalna, działają jako ograniczenia władzy ustawodawczej w Federacji Rosyjskiej.
Rada Federacji
Składa się z członków reprezentujących wszystkie podmioty w kraju. Rada Federacji ma na celu wyrażanie interesów istniejących regionów. Z każdego przedmiotu Federacji Rosyjskiej w Radzie Federacji jest 2 przedstawicieli. Rada Federacji składa się z wyborów jej członków. Kandydat może być obywatelem Federacji Rosyjskiej w wieku powyżej 30 lat. Ponadto musi mieć prawo do głosowania. Przedstawiciele regionów są urzędnikami organów ustawodawczych i wykonawczych tego tematu. 
Duma Państwowa
Rada Federacji ma nierozerwalny związek z drugą izbą parlamentu. Głównym zadaniem tych organów jest działalność Dumy Państwowej i Rady Federacji w zakresie przyjmowania ustaw. Duma Państwowa powstaje w wyniku wyborów parlamentarnych. W tym organie jest 450 posłów. Członek Dumy Państwowej może być obywatelem kraju, którego wiek wynosi co najmniej 21 lat. On, podobnie jak kandydat do członkostwa w Radzie Federacji, musi mieć prawo do głosowania.
Ta sama osoba nie może być jednocześnie członkiem Rady Federacji i Dumy Państwowej. Wybór deputowanych odbywa się na podstawie list partyjnych. W celu zapewnienia właściwego przygotowania, a następnie rozpatrzenia kwestii związanych z Dumą Państwową, tworzona jest specjalna rada. Planuje pracę i kończy tworzenie rachunków, które będą omawiane na spotkaniach.
