Osoby współzależne. Artykuł 20 kodeksu podatkowego

1 stycznia 2012 r. Weszła w życie ustawa federalna nr 227. Ustawa ta wprowadziła pewne zmiany do szeregu aktów prawnych, w tym do kodeksu podatkowego. W szczególności w części pierwszej wprowadzono nową sekcję. Rozważmy to bardziej szczegółowo.

Ogólne zmiany

Nowa sekcja wprowadza inne zasady ustalania wartości produktów, robót i usług wykorzystywanych do celów podatkowych. Wcześniej art. 40. Obecnie jego wpływ rozciąga się tylko na operacje, których wydatki lub dochody zostały rozpoznane (zgodnie z rozdziałem 25) przed datą wejścia w życie ustawy federalnej nr 227. Podobna sytuacja rozwinęła się w przypadku art. 20 Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej. Zostało to znacznie uzupełnione nowym prawem. Korekty wprowadzone w Kodeksie podatkowym pociągnęły za sobą zmianę podstawy ustalenia zgodności z wartością rynkową cen stosowanych w umowach kontrolowanych. Ustawodawstwo zawiera opisy takich operacji biznesowych, procedurę informowania o nich przedsiębiorstw jednostek certyfikujących.

Współzależni podatnicy

Ustawodawstwo zawiera ich obszerną listę. Za wzajemnie powiązane uważa się takie podmioty, których cechy relacji, które mogą wpływać na wyniki, warunki zawieranych między nimi umów, wyniki ekonomiczne ich działalności lub pracy innych organizacji. Przy klasyfikacji przedsiębiorstw do tej kategorii brany jest pod uwagę stopień wpływu, który może wystąpić w związku z udziałem jednego podmiotu w kapitale innych podmiotów. Uznanie osób za współzależne odbywa się na podstawie analizy umów i innych możliwości wpływania przez firmę na decyzje podejmowane przez inne przedsiębiorstwa. W takim przypadku efekt jest brany pod uwagę bez względu na to, jak to jest. Wpływ może pochodzić z jednego podmiotu lub z jego wspólnych działań z innymi współzależnymi organizacjami / osobami.

Ważna uwaga

Zgodnie z art. 105.1 Kodeks podatkowy Obywatele lub organizacje działające jako strony umów mogą niezależnie uznawać się za osoby współzależne. Przyczyną tego mogą być przypadki nieprzewidziane w ust. 2 tego artykułu. Ponadto przepisy ust. 7 tej samej normy zezwalają na uznanie przez sąd współzależności w innych sytuacjach nieokreślonych w ust. 2. Jednakże w tym przypadku interakcje między podmiotami muszą mieć cechy określone w ust. 1.

Organizacja

Następujące podmioty są podmiotami powiązanymi:

1. Jedna firma jest pośrednio lub bezpośrednio zaangażowana w inną. Ponadto jego udział wynosi ponad 25%.
2. Jedna osoba uczestniczy w organizacjach pośrednio lub bezpośrednio. Ponadto udział ten wynosi ponad 25%.
3. W przedsiębiorstwach decyzją jednej osoby wybrano lub powołano:

• Jedyne organy wykonawcze.
• Co najmniej 50% składu kolegialnej struktury zarządu.

Organizacje, w których te same osoby stanowią ponad połowę zarządu i kolegialnego organu wykonawczego, są również uznawane za współzależne. Uważa się je również za te, w których organ wykonawczy (jedyny) jest sprawowany przez jeden podmiot.

Obywatele

Jeśli jedna osoba jest podporządkowana drugiej osobie na podstawie oficjalnego stanowiska, wówczas podmioty te uznaje się za współzależne. W zwykłym życiu występują również interakcje, których uczestników można przypisać do danej kategorii. Tak więc obywatele mogą mieć następujące współzależne osoby:

1. Małżonka
2. Dzieci (w tym adoptowane).
3. Strażnicy / Powiernicy.
4. Rodzice / rodzice adopcyjni.
5. Totemy
6. Połowa i pełne siostry i bracia.

Art. 20 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, ustanawiający krąg podmiotów, odnosi się do Wielkiej Brytanii.

Opodatkowanie podmiotów powiązanych

Jak wspomniano powyżej, w celu sklasyfikowania podmiotów do rozważanej kategorii analizowany jest charakter zawartych przez nich umów. Zgodnie z art. 105,3 (klauzula 1), jeżeli warunki finansowe, handlowe i inne są ustanowione w umowach między stronami współzależnymi, które różnią się od cech charakterystycznych dla porównywalnych umów innych podmiotów, wówczas nie można uzyskać żadnego zysku, który mógłby zostać osiągnięty, ale z powodu wskazanej różnicy, został uwzględniony przy obliczaniu składek do budżetu. Rachunkowość zgodnie z ust. 1 tego artykułu jest prowadzona w przypadku, gdy nie prowadzi to do zmniejszenia kwoty obowiązkowej płatności.

Wyjątki

Są to przypadki zastosowania korekty symetrycznej. Jest to wyjaśnione w art. 105,18. Jeżeli organ kontrolny, zgodnie z wynikami audytu, dodatkowo obciąży firmę kwotą zgodną z wartością rynkową, wówczas spółki krajowe działające jako inne strony takich umów mogą korzystać z tych cen przy obliczaniu liczby płatności obowiązkowych:

1. VAT Osoby współzależne obliczają tę opłatę, jeżeli jedna ze stron jest indywidualnym przedsiębiorcą, który nie jest jej płatnikiem, lub organizacją zwolnioną z płatności.
2. Podatek dochodowy od osób fizycznych (obliczany zgodnie z art. 277).
3. Podatek górniczy. Opłata ta jest obliczana, jeśli jedna ze stron umowy działa jako jej płatnik. Jednocześnie zawierana jest transakcja osób współzależnych w odniesieniu do minerału, który jest uważany za przedmiot, z którego obowiązkowe składki do budżetu są dokonywane według stawki określonej w procentach.
4. Podatek dochodowy od osób prawnych.

Sposoby określania dochodu

Jak się je określa? Ustanawiając zysk, jaki otrzymują współzależne osoby w stosunkach podatkowych, organy kontrolne stosują następujące metody:

1. Porównywalna wartość rynkowa.
2. Ceny odsprzedaży.
3. Kosztowna metoda.
4. Porównywalna rentowność.
5. Podział zysków.

Wyjaśnienie

Ustawodawstwo pozwala na zastosowanie kombinacji dwóch lub więcej metod. Zgodnie z ust. 3 art. 105,7 Pierwszeństwo ma metoda porównywalnej wartości rynkowej. Jest stosowany w większości przypadków przy ustalaniu zgodności cen. Wyjątkiem są sytuacje, gdy produkt jest kupowany w ramach transakcji badania, a następnie odsprzedawany bez przetwarzania na podstawie umowy, której stronami są strony niezależne. W takich przypadkach priorytetem jest zastosowanie metody zbliżającej się ceny sprzedaży. Technikę tę stosuje się jednak, gdy jednostka odsprzedaży nie posiada wartości niematerialnych i prawnych, które mają zdolność znaczącego wpływu na poziom marży brutto jego przedsiębiorstwa. Metodę nadchodzącej ceny sprzedaży można również zastosować, jeśli pewne operacje zostaną wykonane podczas kolejnej sprzedaży. Może to być na przykład:

1. Przygotowanie produktów do odsprzedaży i transportu. W szczególności obejmuje: dzielenie towarów na partie, sortowanie, formowanie przesyłek, przepakowywanie.
2. Mieszanie produktów, jeżeli właściwości produktów końcowych (półproduktów) nie różnią się znacząco od właściwości produktów mieszanych.

Stosowanie innych metod jest dozwolone w przypadkach, w których zastosowanie metody o porównywalnej wartości rynkowej jest niemożliwe lub nie pozwala na wyciągnięcie rozsądnych wniosków dotyczących rozbieżności lub zgodności cen.

Nadzorowane operacje

Biorąc pod uwagę umowy zawarte przez osoby współzależne, Kodeks podatkowy Federacji Rosyjskiej wskazuje na oznaki ich kontroli. W szczególności ta kategoria obejmuje operacje prowadzone przez podmioty, których miejscem zamieszkania, rejestracją, miejscem zamieszkania beneficjentów i wszystkimi stronami jest terytorium Rosji, chyba że art. 105.14 (ust. 3, 4 i 6). Należy powiedzieć, że pożyczki od podmiotów powiązanych można również uznać za kontrolowane. W takim przypadku musi być spełniony jeden z następujących warunków:

1. Kwota zysku na transakcjach w okresie sprawozdawczym przekracza ustalony prawem limit (w 2013 r. - 3 mld rubli).
2. Jedna ze stron umowy działa jako płatnik podatku od wydobycia minerałów obliczonego według stawki określonej w%, a przedmiotem umowy jest przedmiot, który podlega takiej kalkulacji. Takie transakcje będą uważane za kontrolowane, jeśli ich całkowity dochód w roku kalendarzowym wyniesie ponad 60 milionów rubli.
3. Co najmniej jeden z uczestników działa jako płatnik w jednym z następujących trybów:

• UST;
• UTII dla niektórych rodzajów działalności, jeżeli transakcja jest zawarta w jednym z nich.

W tym drugim przypadku jedna ze stron powinna być podmiotem, który nie stosuje specjalnego systemu.

Inne warunki

Umowy zawarte przez współzależne strony będą uważane za kontrolowane, z wyjątkiem zgodności z wymogami art. 105.14 (ust. 2), jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:

1. Co najmniej jeden z uczestników jest zwolniony z wypłaty potrąceń z dochodu lub stosuje stawkę 0% zgodnie z przepisami ust. 5.1 art. 284. Jednocześnie druga strona płaci lub nie stosuje stawki zerowej. Umowy zawarte przez współzależne strony na tych warunkach będą uważane za kontrolowane, jeśli zysk na nich przekroczy 60 milionów rubli. za rok sprawozdawczy (kalendarzowy).
2. Co najmniej jeden z uczestników działa jako mieszkaniec strefy, której reżim przewiduje specjalne preferencyjne warunki odliczenia od zysku spółki (w porównaniu ze zwykłym schematem obliczania obowiązkowych płatności budżetowych). Druga strona w tym przypadku nie powinna należeć do kategorii tych podmiotów.

Porównywalne umowy

Umowy zawarte przez strony współzależne mogą być utożsamiane z umowami kontrolowanymi. Muszą mieć odpowiednie cechy. W szczególności za transakcję uważa się zestaw transakcji obejmujących sprzedaż produktów, świadczenie usług i wykonywanie prac przeprowadzonych za pośrednictwem mediacji lub z udziałem osób, które nie działają jako współzależne, biorąc pod uwagę szereg okoliczności. W szczególności osoby trzecie:

1. W ramach określonego zestawu transakcji nie wykonują one żadnych (dodatkowych) funkcji, z wyjątkiem organizowania sprzedaży produktów / wykonywania pracy lub świadczenia usług przez jednego uczestnika na rzecz drugiego, który jest uważany za pierwszy współzależny.
2. Nie akceptują ryzyka i nie wykorzystują aktywów do wykonywania powyższych czynności.

Powiadomienie organu nadzorczego

Płatnicy są zobowiązani do powiadomienia służby podatkowej o swoich transakcjach, o których mowa w art. 105,14. Odpowiednie informacje są przesyłane do organu w miejscu zamieszkania, lokalizacji, który jest największym płatnikiem. Powiadomienie należy wysłać nie później niż 20 maja roku następującego po roku sprawozdawczym, w którym wskazane transakcje zostały zakończone. Jeżeli ujawniona zostanie niekompletność informacji, błędy lub nieścisłości w projekcie dokumentów, płatnik może je podać zmieniona deklaracja. Zawiadomienie powinno zawierać:

1. Rok, na który jest podany.
2. Tematy transakcji.
3. Informacje o stronach umów.
4. Kwota uzyskanego zysku i kwota wydatków na kontrolowane transakcje. Jednocześnie alokuje się koszty / przychody wynikające z umów, których ceny podlegają przepisom.

Dane można również przygotować dla grupy jednorodnych transakcji biznesowych (transakcji).