Jednym z głównych obszarów teorii prawa jest technika prawna. To ona jest powołana do przestrzegania porządku w dziedzinie stanowienia prawa. W artykule rozważamy bardziej szczegółowo jego koncepcję, historię powstania, wymagania technologii prawnej dla dokumentów, kryteria i typy klasyfikacji. Przestrzeganie zasad w tej dziedzinie gwarantuje obywatelom „właściwe” prawa i inne akty prawne o jasnej strukturze, która wyklucza dwuznaczną, niejasną i niejednoznaczną interpretację, jasne sformułowanie, co umożliwia przekazanie ich znaczenia każdemu człowiekowi indywidualnie i całemu społeczeństwu.
Technika prawna: miejsce w TGP
Na obecnym etapie trudno nazwać teorię państwa i prawa (TGP) pojedynczą nauką, która dałaby wyobrażenie o stanie i życiu prawnym danego społeczeństwa. Od kilku lat toczy się ożywiona dyskusja na temat tego, czy powinna pozostać niezmieniona: jeśli reforma jest konieczna, to w jakiej formie i porządku? W praktyce propozycja podziału nauki na dwie różne teorie - prawo i państwo - brzmi coraz pewniej. Proces jest powolny, ale prawdziwy. Przejawia się to również w stopniowym przechodzeniu do nauk politycznych niektórych zagadnień (reżimów, struktury terytorialnej itp.). Aby zrozumieć, jakie miejsce zajmuje w tym wszystkim technika prawna, konieczne jest zbadanie struktury od samego początku.
Tak więc, mając status niezależnej nauki, zgodnie z rosyjską klasyfikacją, TGP obejmuje następujące duże i stosunkowo niezależne bloki:
- Antropologia prawa i państwa - bada kwestie ich pochodzenia i dalszej ewolucji.
- Aksjologia prawa i państwa - dotyczy kwestii ich wartości.
- Właściwie sam TGP.
- Filozofia prawa i państwa.
- Socjologia prawa i państwa.
- Porównawcza nauka o stanie.
- Futurologia prawa i państwa.
Spośród wszystkich wymienionych gałęzi TGP najbardziej rozwinął się teoria prawa, zajmuje ona centralne miejsce. Jest to bardzo rozległy obszar, którego wiedza została zgromadzona przez wieki, a teraz jest interpretowana i klasyfikowana z różnych perspektyw. Dziedzina teorii prawa obejmuje co najmniej trzy niezależne główne sekcje: technologię prawną, dogmat prawa, rozwiązywanie konfliktów prawnych.
Jak ewoluowały poglądy naukowe na temat legalnej technologii?
W tej koncepcji zwyczajowo inwestuje się dwa znaczenia. Po pierwsze, technika prawna oznacza pewien system, zbiór wiedzy na temat przeprowadzania procesu stanowienia prawa, a następnie egzekwowania prawa. Po drugie, koncepcja zakłada system umiejętności praktycznych w zakresie sporządzania aktów normatywnych i ich dalszego wdrażania.
Rozwój technologii prawnej wywodzi się znacznie później niż samo prawo. Chociaż prawnicy starożytnego Rzymu już podjęli pierwsze próby wprowadzenia w życie zasady zwięzłości. Jednak F. Bacon należy uznać za twórcę legalnej technologii. Mówił kategorycznie i pisał nie tylko o zwięzłości prezentacji, ale także o niezwykłej dokładności „języka” praw, ponieważ jest to główny czynnik ich niejednoznacznej i swobodnej interpretacji.
Idąc za nim pomysł podjął S. Montesquieu (na zdjęciu powyżej). Francuski naukowiec w swojej pracy „O duchu praw” przedstawił publicznie pewne zasady ich prezentacji (że tak powiem, przyszłe reguły technologii prawnej): prostota sylaby, skompresowane dokumenty normatywne, pewność.Poważnym postępem w tej dziedzinie było rozumowanie Anglika I. Benthama. Oprócz języka legislacyjnego dotknął wewnętrznej struktury strukturalnej aktu normatywnego. Jednak R. Iering jest uważany za najwybitniejszego naukowca w dziedzinie inżynierii prawnej. To on po raz pierwszy wprowadził w życie samą koncepcję technologii prawnej, sklasyfikował i usystematyzował zgromadzoną wiedzę, dodał wiele nowych zasad opracowywania aktów ustawodawczych itp.
Temat prawny
Ogólna definicja każdej nauki brzmi jak „sfera ludzkiej działalności, której celem jest uzyskanie i usystematyzowanie wiedzy o otaczającej ją obiektywnej rzeczywistości”. Co więcej, ma własny język i specjalne metody, cechuje ją ważność i system. W przypadku wszelkich badań naukowych ważne jest nie tylko to, co jest badane (przedmiot), ale także sposób jego realizacji (metodologia). Zasadniczo przedmiotem badań orzecznictwa są prawa istniejące w dziedzinie regulacji prawnych. W dalszej części struktury istnieje podział na jeden lub drugi obszar relacji społecznych.
W ramach teorii prawa technika prawna (pojęcia i typy zostaną omówione później) również bada ogólne wzorce, ale w części przedmiotowej. W rzeczywistości jest to dziedzina stanowienia prawa i jej praktyczne wdrożenie. Na przykład, tworzenie struktury Kodeksu. Nie można jednak powiedzieć, że inne nauki branżowe nie wpływają na ten obszar.
Dlatego zwyczajowo rozumie się technikę prawną jako najbardziej ogólne prawo rządzące stanowieniem prawa, w trakcie którego opracowywana jest dokumentacja prawna.
Metodologia
W ogólnym sensie jest to sposób na poznanie otaczającego nas świata. Jeśli weźmiemy to pod uwagę w ramach technologii prawnej, jest to zestaw wstępnych naukowych podejść, technik i metod badania działalności prawnej, w wyniku których opracowywane są dokumenty regulacyjne. Gdy weźmiemy pod uwagę naukę, jest ona wystarczająco młoda i na obecnym etapie nadal szybko się rozwija, dlatego po prostu potrzebuje różnych metod, metod pozwalających dotrzeć do sedna prawdy. Techniki technologii prawnej są prawdziwym narzędziem wiedzy. Zwyczajowo klasyfikuje się wszystkie metody na 4 duże grupy, z których każda zostanie rozpatrzona bardziej szczegółowo.
Ogólne metody naukowe
Są one stosowane we wszystkich, przynajmniej bardzo wielu naukach, ponieważ bez ich użycia obraz różnych badanych zjawisk będzie niepełny lub w ogóle nie zostanie ujawniony. Wyróżnia się następujące podstawowe ogólne metody naukowe:
- Materialistyczny - pozwala zastanowić się nad stanem i prawem w związku z naturą ludzką, warunkami, w jakich ludzie żyli na określonym etapie historii.
- Metafizyczne - zgodnie z tą metodą zasady prowadzenia legalnej pracy rozpatrywane są w oderwaniu od innych zjawisk, w celu głębszego przestudiowania ich istoty, bez rozpraszania się innymi punktami.
- Metoda strukturalna systemu - uważa zjawiska prawa cywilnego za integralną część jednej całości. Znalazło szerokie zastosowanie w stanowieniu prawa, gdy konieczne jest rozdzielenie odrębnych norm między gałęzie prawa.
- Socjologiczne - badanie absolutnie dowolnej kwestii na podstawie dowodów. W tym względzie technika prawna korzysta z narzędzi podobnych do innych gałęzi prawa i nie tylko: analizy danych statystycznych, różnych badań populacji, wywiadów, obserwacji, pytań, technik matematycznych w przetwarzaniu materiałów itp.
- Porównawczy - istotą metody jest porównywanie zjawisk prawnych, pojęć, procesów oraz identyfikowanie ich różnic i podobieństw.
Metody logiczne
Ta grupa metod znalazła bardzo szerokie zastosowanie w technologii prawnej. Należą do nich:
- analiza - warunkowy podział prawa państwowego na odrębne części w celu uwypuklenia głównych lub istotnych cech;
- synteza - połączenie poszczególnych części, aby zobaczyć duży obraz;
- analogia - jest stosowana z uwzględnieniem doświadczeń zagranicznych krajów;
- indukcja - przejście od określonej reguły do czegoś wspólnego;
- dedukcja - wniosek dotyczący określonego sposobu wnioskowania na podstawie czegoś wspólnego
Metody językowe
Co więcej, koncepcja technologii prawnej i jej istota są nierozerwalnie związane z metodami językowymi. Każda myśl ma formę werbalną i jest jedynym sposobem na przekazanie jej innej osobie. Każdy prawnik musi opanować sztukę pięknej i kompetentnej mowy, a dotyczy to nie tylko deklaracji aktów prawnych, ale także procesu ich stosowania w praktyce w formie pisemnej lub ustnej. Metody językowe obejmują:
- zgodność terminów z naprawionymi pojęciami;
- zwarta dokumentacja prawna i wzrost zawartości informacji;
- zapewnienie jasności dostępności aktów prawnych;
- zastosowanie grafiki tekstowej.
Podejścia do zrozumienia technologii prawnej
Prowadzona jest bardzo ożywiona debata naukowców na ten temat i nie jest to zaskakujące, ponieważ technologia prawna jest młodą nauką. Jeśli jednak spróbujesz pogrupować wszystkie dostępne opinie, wówczas można wyraźnie prześledzić dwa podejścia do problemu: wąski i szeroki. Pierwszy warunkowo nazywany jest filmem dokumentalnym i rozwinął się wcześniej niż drugi. Wąskie podejście interpretuje technologię prawną jako naukę o prawidłowym przygotowywaniu dokumentacji prawnej. A jednak większość naukowców woli drugie podejście - aktywne (szerokie). Według niego, technika prawna polega na stosowaniu w praktyce sprawdzonych i uzasadnionych naukowo metod, metod, procedur i środków wprowadzania prawa do umysłu, w wyniku czego aktywność i zachowanie konkretnego gatunku w szczególności i całego społeczeństwa.
Struktura technologii prawnej
Próbę ponownego przemyślenia koncepcji technologii prawnej po raz pierwszy podjął V. N. Kartashov, który jego zdaniem zaproponował nowy termin, bardziej ogólny. W rezultacie nazwał ten obszar teorii prawa technologią prawną. Jednocześnie składa się z kilku podstawowych jednostek strukturalnych, w tym osób prawnych. techniki, tylko w węższym sensie. Zwrócił także uwagę na taktykę i strategię prawną. Można ocenić pracę tylko z pozytywnego punktu widzenia, ale nadal nie można w pełni się z nią zgodzić.
Po pierwsze, łączenie intelektualnych i technicznych środków prowadzenia pracy w jedną grupę nie jest właściwe. Po drugie, strategia i taktyka zasadniczo różnią się od innych technik, które obejmują technikę prawną (koncepcja i rodzaje są rozważane przez nas w artykule). Podsumowując, możemy powiedzieć, że ta struktura zawiera tylko dwa elementy:
- właściwie legalne sprzęt;
- legalna technologia.
Organizacja legalnej pracy i podejścia do niej
To tutaj takie pojęcia, jak taktyka i strategia znajdują zastosowanie jako podejścia stosowane przez prawnika w ich pracy. Dlatego mówienie o ich włączeniu do struktury nie jest całkowicie poprawne. W ramach taktyki prawnej należy rozumieć pewien sposób działania, linię postępowania, polegającą na planowaniu działań prawnika, jego organizacji w celu osiągnięcia celu. Strategia jest wspólną linią przewodnią, zbiorem zasad mających na celu wypełnienie głównego zadania (plany ogólne i długoterminowe, programy, prognozy).
Rodzaje legalnej technologii
Ta gałąź teorii prawa nie jest chaotycznym zbiorem reguł - jest dość dobrze usystematyzowana. Wiele jest opinii na temat tego, ile gatunków i które gatunki można rozróżnić, kwestią sporną są kryteria klasyfikacji. Zastanówmy się nad głównym - etapy regulacji prawnej. Zgodnie z tym kryterium rozróżnia się następujące rodzaje legalnego sprzętu, które mają pewne zasady, które składają się na ich istotę:
- stanowienie prawa;
- publikacja aktów normatywnych (dalej - nie dotyczy);
- systematyzacja n. a.;
- interpretacyjny;
- egzekwowanie prawa;
- egzekwowanie prawa;
Technika prawna: problemy
Poważne spory terminologiczne wpływające na nazwę sfery stosunków cywilnoprawnych, którą tradycyjnie nazywamy jur. technologia, szczególnie aktywna w ostatnich latach. Opierają się one na stwierdzeniu V. M. Baranova, że dany termin nie jest dokładny, sprzeczny i jest stosowany tylko ze względu na utrwaloną tradycję prawną. I jest w tym ziarno prawdy. Termin ten jest rzeczywiście dość niejednoznaczny. Aby rozwiązać ten problem, stosuje się dwa podejścia. W pierwszym przypadku proponuje się zastąpienie koncepcji technologii technologią, aw drugim zachowanie obu, ale jednocześnie różnicowanie ich znaczenia.
Najważniejszą rzeczą w tym przypadku nie jest utrata znaczenia w pogoni za terminologią. W końcu wartość legalnej technologii jest znacznie ważniejsza niż jej nazwa. Zgodność z zasadami tej dziedziny teorii prawa przy opracowywaniu, przygotowywaniu projektów ustaw i innych aktów normatywnych jest gwarancją ich jakości. Przepisy niedoskonałe z technicznego punktu widzenia są niezwykle trudne do zastosowania w praktyce, a czasem nawet całkowicie niemożliwe.
