Jakie kary są wymagane przez prawo w przypadku celowego zadawania umiarkowanego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu?

Umyślne spowodowanie umiarkowanego ciężkości uszczerbku na zdrowiu pociąga za sobą odpowiedzialność karną, która jest ustanowiona w obowiązującym ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej. Aby podać dokładny opis przestępstwa, konieczne jest dokonanie jego prawnej analizy, a także zrozumienie zasady kwalifikowania dotkliwości.

Rozporządzenie legislacyjne

Umyślne wyrządzenie umiarkowanego ciężkości uszczerbku na zdrowiu (art. 112 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej) jest winnym bezprawnego wyrządzenia szkody na zdrowiu ludzkim, co przejawia się w naruszeniu integralności skóry lub narządów.

Podstawą zakwalifikowania takiego przestępstwa jest jego skład. W szczególności ten rodzaj przestępstwa charakteryzuje się składem materialnym, ponieważ czyn ma związek przyczynowy i powoduje negatywne konsekwencje dla obiektu, który jest objęty ochroną prawa.

Jak określa się dotkliwość

Zadawanie umiarkowanego ciężkości uszczerbku na zdrowiu jest określone przez zasady zapisane w dekretach rządowych, a także oparte na wnioskach JME.

Nasilenie spowodowanej szkody określa pracownik centrum medycyny sądowej. W takim przypadku przedmiotem badania jest żywa osoba (jej ciało), dokumenty medyczne i materiały sprawy, które zostały dostarczone biegłemu w sposób określony przez prawo.

Kryteria medyczne kwalifikujące oznaki umiarkowanych uszkodzeń obejmują:

1. Tymczasowe zaburzenia czynności człowieka trwające nie dłużej niż 21 dni.
2. Znaczna niepełnosprawność, mianowicie mniej niż 1/3.
3. Trwała, długotrwała utrata wydajności z 10 do 30 procent.

Strona obiektywna i przedmiot

Przedmiotem ochrony przez prawo karne jest zdrowie ludzkie, niezależnie od jego faktycznego stanu.

Przedmioty przestępstwa są konkretne, bezpośrednie i ogólne. Umyślne wyrządzenie umiarkowanego stopnia szkody dla zdrowia ma ogólny cel, którym są relacje mające na celu zapewnienie korzyści moralnych, fizycznych i innych, a także ochronę i nienaruszalność wolności i praw człowieka. Gatunek jest uważany za związek mający na celu zapewnienie zdrowia ludzkiego. Bezpośrednim przedmiotem jest zdrowie ludzkie.

Obiektywną stroną tego przestępstwa jest:

• działać;
• konsekwencje karne;
• związek między konsekwencją a czynem.

Często umiarkowane szkody zdrowotne są przeprowadzane w formie akcji. W takim przypadku dochodzi do naruszenia anatomicznej integralności skóry lub funkcji narządów ludzkich. Działanie w tym przypadku ma charakter fizyczny. Uszkodzenie przez bezczynność jest możliwe tylko wtedy, gdy oskarżony powinien zająć się ofiarą, zapobiegając w ten sposób wystąpieniu negatywnych konsekwencji.

Strona obiektywna charakteryzuje się również znakami ujemnymi i dodatnimi. Pozytywne znaki to:

1. Zaburzenia zdrowia
2. Trwała, znaczna niepełnosprawność (w tym przypadku nie mniej niż 1/3).
3. Do zakwalifikowania tego rodzaju czynu wystarczy jeden z wymienionych znaków.

Temat i subiektywna strona

Celowe zadawanie umiarkowane szkody zdrowotne charakteryzuje się pewnymi subiektywnymi objawami.

Przedmiotem tej zbrodni jest rozsądna osoba, która w momencie popełnienia aktu miała 14 lat. Poczytalność i wiek nie należą do znaków corpus delicti, lecz wpływają jedynie na warunki odpowiedzialności.

Strona subiektywna przejawia się w formie intencji pośredniej lub bezpośredniej.

Bezpośrednie zamiary charakteryzują się świadomością działań oskarżonego, gdy sprawca nie tylko przewidział, ale także pragnął nadejścia negatywnych konsekwencji. Oprócz możliwości nieuchronnego nadejścia niebezpiecznych konsekwencji zapewniona jest alternatywa - jest to przewidywanie i świadomość aktu, co pociąga za sobą publiczne niebezpieczeństwo. Ten punkt jest szczególnie ważny w celu określenia strony subiektywnej w próbie wyrządzenia szkody na zdrowiu.

Kiedy rozmyślne wyrządzenie umiarkowanego ciężkości uszczerbku na zdrowiu zostanie zdemontowane, bardzo ważne jest określenie formy zamiaru, ponieważ w przypadku braku jakiejkolwiek winy działanie danej osoby nie zostanie uznane za przestępstwo.

W przypadku bezpośredniego zamiaru element ten musi mieć pewne cechy, a mianowicie:

1. Osoba musi być świadoma niebezpieczeństwa swoich działań.
2. Sprawca musi przewidzieć początek konsekwencji (w tym przypadku uszkodzenia ciała, choroby lub innych stanów patologicznych).
3. Osoba, która dokonuje działań przestępczych, musi przewidzieć nieuchronność wystąpienia ostatecznych konsekwencji (w tym przestępstwie - długotrwałe zaburzenie zdrowia).
4. Przestępca musi życzyć sobie niebezpiecznych konsekwencji. Musi również przewidzieć stopień dotkliwości, jaką wyrządzi zdrowiu danej osoby w wyniku działań przestępczych, w przeciwnym razie zamiar zostanie uznany za pośredni.

Rozróżnienie między zamiarem pośrednim a bezpośrednim odgrywa rolę w indywidualizacji odpowiedzialności, a także w odróżnianiu podobnych elementów przestępstwa.

Kwalifikujące się atrybuty

Artykuł 112 kodeksu karnego ma swoje szczególne cechy kwalifikujące, które charakteryzują popełnione przestępstwo:

• w odniesieniu do kilku lub więcej osób;
• w stosunku do osoby lub jej krewnych (podczas wykonywania oficjalnych obowiązków ofiary;
• w stosunku do osoby bezradnej lub nieletniej;
• czyn popełniony przez grupę osób przez spisek;
• oparte na nienawiści ideologicznej, religijnej lub politycznej.

Odpowiedzialność

Przestępczość pociąga za sobą odpowiedzialność w postaci:

• ograniczenia wolności do trzech lat;
• praca przymusowa na ten sam okres;
• aresztować do sześciu miesięcy.

Przypisując miarę odpowiedzialności zgodnie z art. 112 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, sąd wywodzi się z charakteru i stopnia niebezpieczeństwa czynu zabronionego, tożsamości oskarżonego, okoliczności obciążających i łagodzących, a także wpływu kary na naprawę skazanego.

Okoliczność, która może złagodzić odpowiedzialność, jest uważana za kompletny zarzut winy. Okoliczność obciążająca jest uważana za nawrót przestępstwa.