Zadanie i cel badań stanowią kręgosłup pracy naukowej. Pisząc prace terminowe i rozprawy, rozprawy, autor zawsze zaczyna od postawienia problematycznego problemu i określenia głównych obszarów swojej pracy, co w dużej mierze determinuje sformułowanie poprawnych wniosków i wniosków.
Ogólna charakterystyka
Zadanie i cel badania mają fundamentalne znaczenie dla każdej pracy naukowej. Według trafnej definicji K. Marksa prawidłowe sformułowanie problemu stanowi połowę sukcesu analizy materiału naukowego. Należy tutaj zauważyć, że celem jest ogólne ustawienie, które naukowiec ustala podczas rozwiązywania konkretnego problemu. Z reguły ma charakter uogólniony, ma niewielką specyfikę, ponieważ wprowadza autora tylko w przebieg wydarzeń i wyznacza kierunek poszukiwań. Jego sformułowanie powinno być niezwykle dokładne i zrozumiałe zarówno dla samego naukowca, jak i dla recenzentów. Mimo swojej uogólnionej natury, jednak w najbardziej ogólnej formie wyjaśnia, co zasadniczo przedstawia praca. Zadanie i cel badania należy ustalić na samym początku pracy. W takim przypadku zadanie konkretyzuje cel, wyjaśnia niektóre z jego najważniejszych postanowień. Dlatego w pracy naukowej autorzy z reguły wyróżniają kilka zadań w celu bardziej szczegółowego wyjaśnienia znaczenia ich pracy.
Związek z przedmiotem i podmiotem
Najważniejsze cechy metodologiczne monografii naukowej, rozprawy lub dyplomu są przedmiotem i przedmiotem. Ostatnia koncepcja oznacza najogólniej to, co analizuje się w badaniu konkretnego problemu. Zadanie i cel badania muszą być w pełni z nim zgodne. Ale z reguły jest to cel odzwierciedlający problematyczne pytanie, które uczeń stawia sobie podczas pisania pracy. Pod pojęciem rozumie się indywidualne właściwości, cechy, strony badanego obiektu, odpowiadające mu zadania, które również wyjaśniają, czym dokładnie jest zainteresowany autor.
Funkcje
Problemem celu, zadaniem badania jest to, że jego sformułowanie i sformułowanie powinny jak najdokładniej odzwierciedlać ideę, którą autor chce przekazać swoją pracą. Ale na początkowym etapie jest to niezwykle trudne, ponieważ naukowcy najpierw formułują hipotezę, którą początkowo wysunęli jako pewnego rodzaju wytyczne w swoich poszukiwaniach. Na tym etapie niezwykle ważne jest, aby badacz przedstawił przynajmniej z grubsza to, co chce uzyskać na zakończenie swojej pracy. Celem jest tylko obraz mentalny, wynik analizy konkretnego problemu, jest to wynik końcowy, łączny wynik, który specjalista chce osiągnąć pod koniec swojej pracy. Cel, zadania, przedmiot i przedmiot badań stanowią kręgosłup każdej pracy, dlatego bardzo ważne jest, aby powiązać je ze sobą. W tej serii ważne jest określenie środków i sposobów przeprowadzenia analizy problemu. Zadanie polega na wyborze przez autora metod i metod najbardziej optymalnego rozwiązania głównego problemu.
Deklaracja celu
Prawidłowe sformułowanie cech metodologicznych determinuje przebieg całej pracy naukowej. Dlatego nie bez powodu autorzy zwracają tak dużą uwagę na właściwe sformułowanie problemu i ogólnie aparat naukowy. Cel, cele, metody badawcze określają treść i nagłówki rozdziałów, akapitów, sekcji i podrozdziałów. Formułowanie celów pracy jest z reguły tradycyjne: określa się je słowami „ujawnij”, „ustal”, „ustal” i inne. Używając tych słów naukowiec pokazuje, co dokładnie osiąga dzięki swojej pracy.Z reguły stara się wykryć i scharakteryzować wszelkie nowe aspekty podmiotu, opisać jego wcześniej nieznane właściwości, ujawnić związek zjawisk, ich wzajemne relacje. Jest to tym ważniejsze, że od tego zależy określenie nowości i trafności pracy, co jest szczególnie cenione w środowisku naukowym. Formułując cel, naukowiec wyznacza dla siebie i czytelników prawa, które zamierza wskazać, lub klasyfikację zjawisk i znaków. Zdania należy podawać w formie czasowników w formie bezokolicznikowej i niedoskonałej.
Zestawienie zadań
Na drugim etapie przygotowawczym naukowiec jest zdeterminowany szczegółami i szczegółami, z którymi będzie pracował, dla których określa cele badania. Celem badania jest ogólny idealny model spekulatywny wyniku końcowego, ale autor analizuje konkretne fakty, dla których musi nieco zawęzić pole.
Dlatego dzieli cel na kilka celów cząstkowych, w zależności od poziomu trudności i trudności problemu. Najlepiej jest przejść od zadania prostego do bardziej złożonego - pozwala to na jak najskuteczniejsze wykorzystanie możliwości dostępnych dla autora. Zazwyczaj ta charakterystyka metodologiczna jest oznaczona zdaniem twierdzącym, co umożliwia lepsze zrozumienie dużej ilości materiału. Istnieje kilka rodzajów zadań; Zwykle dzieli się je na trzy grupy:
1. Te, które mają na celu identyfikację najważniejszych, istotnych cech, kryteriów, cech badanego przedmiotu.
2. Te, które uzasadniają najskuteczniejsze sposoby rozwiązania problemu.
3. Te, które wyjaśniają wybrane metody analizy problemu.
Trafność
Cel, zadania, przedmiot badań są ze sobą ściśle powiązane, ponieważ określają one w całości nowość naukową i praktyczne znaczenie pracy. W przypadku programów szkoleniowych ostatni element ma pierwszorzędne znaczenie, ponieważ na tym etapie edukacyjnym najważniejsze jest nauczenie ucznia podstawowych umiejętności pracy z materiałami naukowymi i edukacyjnymi, a także wzbudzenie w nim zainteresowania i zrozumienia, czym jest pełnoprawna praca badawcza. Jednak w szkołach wyższych studenci już osiągają wyższy poziom rozwoju i muszą zrozumieć znaczenie naukowe i nowość swojej pracy, nie tylko w praktyce, ale także w teorii.
Wybór tematu
Temat badań, cel, zadania zależą od tematu wybranej pracy, a także od postawionego problemu. Idealnie, struktura pracy powinna całkowicie powtórzyć cechy metodologiczne ustalone we wstępie. Problem wybierany jest na podstawie sprzeczności w dowolnej dziedzinie naukowej. Ponadto autorzy kierują się własnym wyborem dotyczącym stopnia znajomości tematu z historiografii. Szczególnie interesujące w środowisku naukowym są te tematy, które albo nie są badane, albo są mało badane w nauce. Jednocześnie autorzy wywodzą się ze znaczenia praktycznego znaczenia pracy. Rzeczywiście, praca naukowa jest cenna tylko wtedy, gdy jej wyniki można wykorzystać w praktyce.
Cele i zadania badania są również formułowane z uwzględnieniem tego otoczenia. Stawiając sobie zadanie, naukowiec koncentruje się przede wszystkim na tym, jak użyteczny może być jego wynalazek w społeczeństwie z naukowego i praktycznego punktu widzenia. Oprócz powyższych czynników bardzo ważna jest także sytuacja społeczno-polityczna, która determinuje zainteresowanie danym zagadnieniem. W tym przypadku mówimy o tak zwanym porządku publicznym, na którym naukowcy często się koncentrują.
Połączenie z problemem
Głównymi cechami metodologicznymi są cele i zadania badania.Główna część pracy, to jest rozdziały i akapity, poświęcona jest ich ujawnieniu, we wstępie są one określone jako główne wytyczne, a we wniosku, na ich podstawie, podsumowano główne wyniki. W rzeczywistości ustalenie i sformułowanie celu jest wyborem autora najbardziej skutecznego sposobu rozwiązania problemu. Jego rozwiązaniem jest pewna sekwencja działań, rodzaj algorytmu ustalanego przy użyciu celów i zadań. Dlatego społeczność naukowa przywiązuje szczególną wagę do ich sformułowania: ważne jest, aby te cechy metodologiczne zostały przedstawione w prostych, kompetentnych i zrozumiałych zdaniach.
Miejsce w pracy naukowej
Cele i zadania są formułowane na początku semestru, dyplomu, badań rozprawy doktorskiej. Nie ma jednego kryterium dla ich sformułowania; do dyspozycji autorów i naukowców są tylko niektóre ogólne zasady, które są ogólnie uznane i które są najczęściej stosowane w pracach. Tak więc, na przykład, wybierając zadanie, badacze kierują się metodami, które zastosują i jak teoretycznie uzasadnią jeden lub drugi wniosek. Metodologiczne cechy rozważane w tym artykule służą jako kroki do rozwiązania problemu. Dlatego szczególnie ważne jest, aby rozdziały i akapity dokładnie stosowały się do sformułowań celów i zadań, a wnioski w konkluzjach są bardzo krótko, jasno, dokładnie i poprawnie przedstawione dokładnie na podstawie konkretnych celów i zadań. Są one ściśle związane z hipotezą, która jest założeniem i domniemaniem wymagającym dowodu. W tym sensie cel jest podobny do hipotezy, ponieważ reprezentuje również mentalny wynik pracy naukowej. Wybierając rozważane cechy metodologiczne, należy również skupić się na problemie, metodach i technikach badawczych.
Etapy badań
Jeśli cele są bardzo ogólne, zadania mają na celu wyjaśnienie działań autora w celu rozwiązania problemu. Z reguły zestaw kroków metodologicznych jest tradycyjny. W zależności od szerokości i głębokości wybranego tematu naukowiec określa swoje zadania. Jeśli na przykład chodzi o rozważenie szerokiego problemu, stawia sobie zadanie sformułowania ogólnych przepisów, identyfikacji podobieństw i różnic, oceny stanu obiektu na tym etapie rozwoju i tak dalej. Jeśli mówimy o konkretnym, eksperymentalnym badaniu, to stawia on sobie zadanie analizy elementu, zidentyfikowania którejkolwiek z jego właściwości, sprawdzenia jego efektu w określonych warunkach. Należy tutaj zauważyć, że pierwsza grupa zadań dotyczy przede wszystkim nauk humanistycznych, a druga naukowej i technicznej.
Specyfika dyscypliny
Należy tutaj zauważyć, że pomimo powszechności podejść w wyborze cech metodologicznych, dyscyplina, do której należy wybrany temat, ma duży wpływ na ich sformułowanie. Praca humanitarna ma bardziej ogólne cele badawcze; celem badania jest badanie zjawiska społecznego w najbardziej ogólnym znaczeniu. Oczywiście tutaj nie można obejść się bez szczegółów, szczegółów, faktów, ale służą one jako materiał pomocniczy do udowodnienia hipotezy lub wniosku. Kolejną rzeczą są nauki ścisłe. Tutaj badacz najczęściej zajmuje się konkretnym materiałem fizycznym, jego głównym sposobem rozwiązania problemu jest najczęściej eksperyment, który w dużej mierze determinuje specyfikę cech metodologicznych, ponieważ teraz autor powinien podać swoje rozumowanie nie na podstawie materiału naukowego, ale na podstawie praktycznego doświadczenia .
