Wraz z rozwojem technologii informacyjnych problem ochrony danych przed ich bezpłatną dystrybucją w Internecie staje się coraz bardziej istotny. Tak więc w maju 2014 r. Trybunał Europejski orzekł w sprawie Mario Costec González przeciwko wyszukiwarce Google, zgodnie z którą wszystkie linki z jego imieniem należy usunąć z wyników wyszukiwania.
W marcu tego samego roku Parlament Europejski zatwierdził ustawę o ochronie danych osobowych. Zapewnił obywatelom prawo do żądania od wyszukiwarek usunięcia danych osobowych. Eksperci uważają, że na podstawie tego dokumentu opracowano ustawę o zapomnieniu w Rosji. Rozważmy to bardziej szczegółowo. 
Jakie systemy obejmuje prawo dotyczące niepamięci?
Tekst pierwszego artykułu tego dokumentu jest poświęcony wyszukiwarkom. Definiuje te zasoby, które w rzeczywistości są objęte aktem normatywnym.
Systemy wyszukiwania tutaj to systemy, które wyszukują informacje o określonej treści na żądanie użytkowników i dostarczają informacji o indeksie strony znajdującej się w Internecie w celu uzyskania dostępu do interesujących danych.
Nawiasem mówiąc, ta kategoria nie obejmuje podstaw wykorzystywanych do świadczenia usług komunalnych i państwowych, wykonywania uprawnień publicznych przewidzianych w ustawie federalnej. Zatem prawo dotyczące zapomnienia w Internecie obejmuje wyszukiwarki Mail.ru, Google, Yandex i inne.
Procedura pozasądowej interakcji między wnioskodawcą a operatorem systemu
Ustawa o prawie do zapomnienia opisuje mechanizm wypełniania obowiązków przez zasoby wyszukiwania. W art. 1 wskazano, że operator dystrybuujący reklamy w globalnej sieci, mający na celu przyciągnięcie uwagi klientów znajdujących się na terytorium Federacji Rosyjskiej, powinien, na wniosek wnioskodawcy, przestać udzielać informacji o nim. Taki obowiązek powstaje w przypadku rozpowszechniania informacji:
- Naruszając akty prawne Federacji Rosyjskiej.
- Zawodny.
- Nieistotne.
- Stracił znaczenie dla wnioskodawcy z powodu niektórych zdarzeń, z wyjątkiem tych, w których występują oznaki przestępstw, w stosunku do których nie upłynął termin przedawnienia, a także informacje o popełnieniu przestępstwa, za które skazanie nie wygasło lub nie zostało zniesione.
Wnioski
Z obowiązków opisanych w prawie dotyczącym zapomnienia możemy wywnioskować, że:
- Usuwanie linków odbywa się w sposób deklaratywny.
- Przedmiotem jest obywatel Federacji Rosyjskiej.
- Linki dostępne dla użytkowników rosyjskiego segmentu podlegają usunięciu.
- Indeksy stron należy wyeliminować, jeśli zapewniają dostęp do informacji rozpowszechnianych z naruszeniem aktów prawnych, które są niewiarygodne, przestają być istotne i nie mają znaczenia.
- Nie można usunąć linków, które dostarczają danych, które mają wpływ na interesy publiczne. W szczególności są to informacje o przestępstwach i zaległych wyrokach skazujących.
Dzięki temu idea staje się jasna, dla której przyjęto ustawę o niepamięci. Istotą tego dokumentu jest zapewnienie obywatelom możliwości zażądania usunięcia nieaktualnych i niedokładnych informacji, które bezpośrednio ich dotyczą. 
Informacje do usunięcia
Należy zauważyć, że w pierwotnej wersji ustawa o niepamięci przewidywała podział informacji na trzy kategorie:
- Niepoprawny
- Redystrybucyjny.
- Autentyczność wydarzeń, które miały miejsce ponad 3 lata temu (z wyjątkiem danych o zaległych wyrokach skazujących i popełnionych przestępstwach).
Dwie pierwsze kategorie podane są w nowoczesnym wydaniu bez zmian.Ostatnią grupę informacji postanowiono dostosować. W szczególności ustawa o zapomnieniu nie określa konkretnych dat, po których dane są uważane za nieaktualne. Wybrano więc szerokie podejście do określania informacji do usunięcia. Podkreślono następujące funkcje:
- Nieistotność.
- Utrata wartości dla wnioskodawcy z powodu jego późniejszych działań lub zdarzeń.
Oświadczenie
Ustawa o zapomnieniu ustanawia zamkniętą listę danych, które musi podać podmiot, który chce usunąć informacje o sobie. Obowiązkowe wymagania oświadczenia to:
- Imię i nazwisko, dane paszportowe, dane kontaktowe (telefon, adres e-mail itp.).
- Informacje, które należy przerwać.
- Indeks stron dostępu.
- Podstawa, zgodnie z którą system powinien przestać wydawać linki. W takim przypadku wnioskodawca powinien scharakteryzować informacje zgodnie z ustalonymi kategoriami (niewiarygodne, utracona wartość, rozpowszechniane z naruszeniami).
- Zgoda obywatela na przetwarzanie jego danych osobowych.
Zatem prawo dotyczące niepamięci wymaga od podmiotu uzasadnienia swojego oświadczenia. Aby uprościć działanie wyszukiwarek, dokument normatywny zobowiązuje obywatela do niezależnego zapewnienia linków do usunięcia. Wynika z tego, że ciężar dowodu konieczności zaprzestania wydawania indeksów stron w celu uzyskania dostępu do danych spoczywa na wnioskodawcy. A operatorzy systemu mogą poprosić o dodatkowe informacje w celu zweryfikowania ważności wymagania. 
Warunki wynagrodzenia
Operator systemu ma 10 dni (pracownicy) na przetworzenie wniosku i wysłanie zawiadomienia o potrzebie dostarczenia obywatelowi dodatkowych informacji i dokumentów. Według ekspertów taki okres jest dość rozsądny. Należy zauważyć, że w pierwotnej wersji dokumentu regulacyjnego został on skrócony do 3 dni roboczych.
Żądanie dodatkowych materiałów od wnioskodawcy
Operator systemu może poprosić obywatela o paszport. Nawiasem mówiąc, prawo nie określa formy, w jakiej należy je podać. Zakłada się, że kopia poświadczona przez notariusza może zadowolić operatora.
Należy powiedzieć, że możliwość złożenia wniosku o dodatkowe materiały nie była przewidziana w pierwotnej wersji przedmiotowego prawa. W przypadku niedokładności lub błędów we wniosku, a także w celu uzupełnienia brakujących dokumentów obywatel otrzymuje 10 dni roboczych. Następnie operator musi usunąć linki do kontrowersyjnych informacji w ciągu dziesięciu dni.
Apelacja do sądu i ochrona danych
Ustawa o zapomnieniu w Internecie nakłada na operatora obowiązek nieujawniania informacji o wnioskach obywateli. W takim przypadku prywatność i indywidualne dane podmiotu są chronione.
Jeżeli operator odmówi wnioskodawcy spełnienia jego prośby o usunięcie linków, obywatel może wystąpić do sądu. Roszczenie należy złożyć w ogólnej jurysdykcji na adres zamieszkania. Tak więc przypadki te nie będą rozpatrywane w miejscu pobytu operatora, ale w miejscu pobytu obywatela. 
Wniosek
Ustawa o zapomnieniu weszła w życie 1 stycznia 2016 r. Do tego momentu wyszukiwarkom zarządzano w celu ustalenia kolejności, w jakiej będą one wchodzić w interakcje z obywatelami w zakresie usuwania linków do stron zawierających kontrowersyjne informacje.
Aby zrealizować to zadanie, operatorzy opracowali specjalne formularze online. Ponadto na odpowiednich stronach systemów można uzyskać porady ekspertów dotyczące interesujących zagadnień. Na stronach wyszukiwarek znajdują się numery telefonów infolinii.
