Decyzja o nieobecności (Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej): legalność, ramy czasowe odwołania

Co to jest rozwiązanie niestacjonarne? Kodeks postępowania cywilnego (kodeks postępowania cywilnego) przewiduje tę formę wyroku sądowego. Dzisiaj obywatele często się z tym spotykają. Jednak wielu nie rozumie w pełni, w jaki sposób podejmowana jest decyzja zaocznie i wnosi się odwołanie.

Koncepcja

Co to jest rozwiązanie niestacjonarne? Kodeks postępowania cywilnego nazywa ten termin uproszczoną formą przyjęcia wyroku. Zarówno sędziowie regionalni, jak i sędziowie międzynarodowi mogą to wziąć, w zależności od swoich kompetencji. Z tego powodu niektórzy błędnie utożsamiają to z nakazami sądowymi. Spróbujmy dowiedzieć się, jaki jest błąd.

Różnica w stosunku do zamówienia

Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej, orzeczenie sądowe jest jedyną decyzją sądu światowego na podstawie pisemnych dowodów bezwarunkowych z punktu widzenia prawa. Należą do nich: umowy pożyczki, pokwitowania itp.

Nakaz sądowy jest stosunkowo łatwy do uchylenia w ciągu dziesięciu dni. Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej sędzia musi go anulować, jeżeli pozwany otrzyma sprzeciw. Nie są potrzebne żadne argumenty i wymówki.

Decyzja o nieobecności (GIC): funkcje

Decyzja o nieobecności jest bardziej złożoną formą. Jest akceptowany tylko wtedy, gdy:

• Powód zgodził się na tę decyzję.
• Rozważany spór ma charakter cywilny. Oznacza to, że nie można stosować tej formy ani w sprawach karnych, ani administracyjnych.
• Nie ma oskarżonego (wszystkich oskarżonych), pomimo tego, że został on / ona odpowiednio ostrzeżony (e).

Oznacza to, że orzeczenie sądowe początkowo implikuje brak stron. Decyzja o nieobecności (kodeks postępowania cywilnego zobowiązuje ją) jest podejmowana, jeżeli pozwany, który został powiadomiony o sesji sądowej, nie stawi się. Może jednak przyjść na salę sądową i bronić swojego stanowiska. Wydanie orzeczenia sądowego jest niedozwolone. Różnica polega jednak nie tylko na tym.

Anuluj decyzję dotyczącą nieobecności

Anulowanie tego formularza jest znacznie bardziej skomplikowane niż nakaz sądowy. Nie wystarczy wskazać, że się nie zgadzasz. Odwołanie decyzji zaocznie nastąpi tylko wtedy, gdy sądowi zostaną udowodnione dwa obowiązkowe fakty:

1. Szacunek dla nie pojawienia się w procesie. Może to być przeprowadzka do innego miasta, podróż służbowa, choroba lub inne przypadki uznane za takie.
2. Konieczność anulowania. Oznacza to, że pozwany musi koniecznie wskazać, że decyzję można zmienić na podstawie nowych okoliczności. Oczywiście należy to uzasadnić w oświadczeniu o anulowaniu.

Skąd takie „surowe” wymagania dotyczące decyzji o nieobecności?

Logika, dlaczego decyzja zaoczna jest trudniejsza do cofnięcia, jest prosta: sąd zrobił wszystko w ramach prawa, aby pozwany pojawił się na sali sądowej. Ponadto dokładnie bada akta sprawy: sprawdza legalność, rozważa ważność obliczeń itp. W rzeczywistości jest to zwykła sesja sądowa, która rozważy sprawę bez względu na nieobecność stron. Podejmując decyzję w pełnym wymiarze czasu, możliwość jej anulowania jest po prostu nieobecna. Dlatego nie wystarczy oświadczyć: „Nie zgadzam się, proszę anulować”, ale będziemy musieli wyjaśnić nasze stanowisko w rozsądny sposób, wykorzystując, w miarę możliwości, dowody.

Terminy rezygnacji

Możesz anulować taki wyrok w ciągu siedmiu dni od daty jego otrzymania. To sformułowanie budzi mit, że moc prawna decyzji o nieobecności może nigdy nie nadejść, jeśli „nie zobaczysz” listów sądowych w poczcie, nie podpiszesz ich w kręgosłupie i nie weźmiesz kopii w sądzie.

Mit czy rzeczywistość?

Mit bezkarności obalają pracownicy Federalnej Służby Komorniczej, którzy blokują konta bankowe, zajmują samochody, opisują nieruchomości itp. Ale skąd on pochodzi?

Chodzi o niepoprawną interpretację norm Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z kodeksem ważność decyzji o nieobecności może nastąpić w trzech przypadkach:

1. Po upływie 30 dni od daty odmowy pozwanemu unieważnij wyrok zaoczny.
2. Po podjęciu decyzji odwoławczej.
3. Po 30 dniach od możliwości złożenia wniosku o anulowanie decyzji o nieobecności.

Aby jednak wykonać wszystkie powyższe czynności, musisz uzyskać kopię wyroku od sądu. Pozwala nam to śmiało twierdzić, że jeśli nie otrzymasz go (umyślnie), wówczas wyrok nie wejdzie w życie, co oznacza, że ​​postępowanie egzekucyjne w sprawie nie rozpocznie się.

Wejście w życie wyroku zaocznego

W rzeczywistości moc prawna pojawia się po wygaśnięciu wszelkich możliwych warunków odwołania się od decyzji zaocznie. Stanie się to 38 dnia po rozprawie, z czego siedem dni przeznaczono na odwołanie, a trzydzieści dni na wniesienie odwołania.

Przekroczyłem terminy, co powinienem zrobić?

Często dłużnicy dowiadują się o wyrokach otrzymanych od komorników. I dobrze, jeśli wcześniej się skontaktowali. Jest więcej niespodzianek, gdy zamiast upragnionego SMS-a przychodzi do telefonu inny, mniej przyjemny komunikat o otrzymywaniu wynagrodzenia. Że środki zostały obciążone na rzecz wierzyciela decyzją sądu.

Niestety tacy obywatele są zainteresowani podstawami wiedzy prawnej tylko w przypadku przekroczenia wszystkich terminów. W takim przypadku w celu anulowania decyzji o nieobecności konieczne jest, oprócz samego wniosku, napisanie wniosku o przywrócenie nieterminowego terminu postępowania. Jeśli przyczyna jest prawidłowa, a ignorancja z reguły jest interpretowana w ten sposób, sąd pozwoli ci złożyć wniosek.

Zakaz Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej

Jednak Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej w Przeglądzie Praktyki w 2015 r. Zabronił przywracania terminu do złożenia wniosku o odwołanie, jeśli upłynął możliwy termin do wniesienia odwołania. Na przykład proces odbył się 1 marca. 12 kwietnia pozwany dowiedział się o nim tylko. 38 dni na odwołanie już się zakończyło. W takim przypadku anuluj domyślną decyzję i przypisz nową. spory sądowe zawiedzie. Nie wyklucza to jednak przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Oczywiście taka interpretacja stanowiska Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej rodzi wiele sprzeczności. Wielu prawników postrzega to jako naruszenie dostępu do wymiaru sprawiedliwości. Oskarżeni nie tylko nie zgłaszają sprzeciwu, ale nie wiedzą o decyzji.

Jak mówią, problemy „utonięcia” nikogo nie interesują. Oskarżeni powinni regularnie monitorować przychodzącą korespondencję.

Warto zauważyć, że jeśli sąd podejmie zwykłą decyzję, a oskarżony również nic nie wie, wówczas w tej sprawie jest on całkowicie pozbawiony możliwości złożenia wniosku o unieważnienie takiego wyroku. W rzeczywistości sformułowanie „korespondencja” jest dla niego korzystne. Najwyraźniej Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej przestrzegał tej logiki.

Jakie powody są uważane za ważne?

Z ważnych powodów, zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej, należy:

1. Podróż służbowa.
2. Choroba
3. Analfabetyzm. Nie oznacza to nieznajomości prawa, warunków proceduralnych, ale elementarnej niezdolności do pisania, czytania, rozważania, być może zrozumienia, ale jest to raczej bliższe zdolności prawnej.
4. Kolejny powód uznany przez sąd za ważny. Często nieznajomość przez respondenta czasu i miejsca rozprawy będzie objęta tym ustępem.