Ochrona konsumentów. Jaka jest kara zgodnie z ustawą „O ochronie praw konsumentów”

Ustawa „o ochronie praw konsumentów” jest dziś uważana za jedną z najbardziej obowiązujących regulacji. Trudno przecenić jego wartość dla krajowego nabywcy. Jeśli właściwie wykorzystasz jego postanowienia, możesz zapewnić lub przywrócić prawa konsumentów naruszonych przez pozbawionych skrupułów sprzedawców i producentów, którzy myślą tylko o swoich korzyściach. Jednak nie wszyscy obywatele wiedzą, jak prawidłowo stosować ustanowione normy. Zastanówmy się, w jaki sposób ochrona konsumentów jest wdrażana w Federacji Rosyjskiej.

Znaczenie problemu

Aby zapewnić ochronę praw konsumentów, konieczne jest pełne zrozumienie możliwości oferowanych przez państwo. Akt normatywny zawiera przepisy sformułowane w dość złożonym języku prawnym. Z ignorancji obywateli korzystają producenci i sprzedawcy, którzy zdobyli zaufanie kupujących. Często ludzie nawet nie podejrzewają, że warunki, w których kupują produkty, usługi lub pracę, znacznie naruszają ich interesy. Faktem jest, że ustawa „o ochronie praw konsumentów” jest uważana za stosunkowo nowy akt regulacyjny. Ponadto stale wprowadza się do niego różne dodatki i zmiany. W związku z tym możemy powiedzieć, że ustawa o prawach konsumenta jest obecnie na etapie formowania. To z kolei powoduje konieczność monitorowania jego ciągłych przekształceń.

Zastąpienie produktu o nieodpowiedniej jakości

Ustawa o prawach konsumenta zawiera art. 18. Zgodnie z jego postanowieniami kupujący może złożyć wniosek o zastąpienie towarów produktem tego samego artykułu (marki) lub tego samego innego modelu (marki). Zdając sobie sprawę z tego prawa, należy wziąć pod uwagę szereg niuansów. W szczególności:

• Wymóg zastąpienia drogiego lub złożonego technicznie produktu może zostać przedstawiony tylko wtedy, gdy zidentyfikowana wada zostanie uznana za znaczącą.
• Zwracając się do producenta lub organizacji, która wykonuje swoje funkcje zgodnie z umową, kupujący nie może poprosić o produkt zastępczy o tej samej, ale innej marki.
• Wymaganie obejmuje odbiór tego samego produktu. Oznacza to, że jeśli w telewizorze wykryto usterkę, nie można jej wymienić na lodówkę.

Terminy

W art. 25 wspomnianej ustawy federalnej ustalono, że okres, w którym można dochodzić praw konsumenta, wynosi 14 dni. Oznacza to, że w ciągu dwóch tygodni kupujący może ubiegać się o produkt zamienny. Aby nie naruszać praw konsumentów, zwrot towarów musi nastąpić w ciągu siedmiu dni. Jeśli zajdzie konieczność sprawdzenia produktu, okres ten może zostać przedłużony do dwudziestu dni. Zgodnie z kodeksem cywilnym początek obliczania terminu przypada na dzień po zdarzeniu. Oznacza to, że jeśli kupujący złożył roszczenie w dniu 1 września, wówczas roszczenie musi zostać spełnione do 8 września włącznie.

Jeśli musisz sprawdzić produkt, okres wydłuży się do 21 września. Za niespełnienie wymagań aktu prawnego odpowiednio od 9 lub 22 września sprzedawca będzie odpowiedzialny. Jeśli sklep nie ma konieczności wymiany produktu, procedurę należy przeprowadzić nie później niż w ciągu miesiąca. Jednocześnie producent, sprzedawca lub organizacje wykonujące swoje funkcje zgodnie z umową muszą udowodnić brak niezbędnego produktu.Produkt o niewystarczającej jakości zostaje zastąpiony modelem, który nie był używany (działanie). Zgodnie z art. 21 ustawy federalnej, zgodnie z którą prawa konsumenta są chronione, okres gwarancji liczony jest od momentu ponownego przekazania towarów kupującemu.

Przypadki specjalne

Ustawa przewiduje prawo konsumenta do żądania zwrotu wydatków za naprawę wady produktu przez niego samego lub osobę trzecią. Należy powiedzieć, że przepis ten nie został praktycznie rozpowszechniony. Niemniej jednak mogą się zdarzyć sytuacje, gdy kupujący jest zmuszony do niezwłocznego usunięcia wad produktu wadliwego we własnym zakresie lub z pomocą strony trzeciej. Na przykład na kilka godzin przed rozpoczęciem noworocznych wakacji centrum muzyczne zawiodło. Zadzwonienie do mistrza jest za późno. W związku z tym kupujący samodzielnie rozwiązuje problem lub prosi o przyjaciela, który zna się na technologii. Czyniąc to, konsument ma pełne prawo do żądania zwrotu wydatków.

Dowody

W celu zaspokojenia wniosku o zwrot kosztów należy udowodnić, że:

1. Wada produktu naprawdę była. Potwierdzają to zeznania, a także badania ekspertów. Jednak ta ostatnia procedura może nie we wszystkich przypadkach być w stanie ustalić obecności wady, ponieważ została wyeliminowana.
2. Rzeczywiście powstały wydatki związane z korektą niedoboru produktu. Jeśli to możliwe, fakt ten powinien zostać potwierdzony dokumentami. Na przykład może to być pokwitowanie od osoby, która przeprowadziła naprawę, w związku z tym, że otrzymał zapłatę za pracę. Wydatki można również udowodnić poprzez kontrole w sklepach z częściami zamiennymi i materiałami, paragon z warsztatu. Jeśli osoba prywatna udzieliła pomocy, o tym, że otrzymała pieniądze, świadczy jej zeznanie.

Jest prawdopodobne, że podczas rozpatrywania wniosku kupującego o zwrot jego kosztów podniesiona zostanie również kwestia stosowności i konieczności tych kosztów. W takim przypadku będzie musiał udowodnić, że koszty odpowiadają faktycznemu kosztowi usług naprawczych lub cen materiałów i części zamiennych, lub że naprawdę były tak pilnie potrzebne.

Przepadek na podstawie ustawy o ochronie konsumentów

Ogólny tryb windykacji regulują artykuły Kodeksu cywilnego. Kara może być dwojakiego rodzaju: na mocy prawa lub umowy. Jak pokazuje praktyka, ta ostatnia jest wielokrotnie mniejsza niż pierwsza. W aktach regulacyjnych przewiduje się, że ten rodzaj kary jest przekroczony w terminach wykonania usług lub pracy, dostawy towarów lub spełnienia wymagań kupującego. W zależności od konkretnej sytuacji ustanawia się różną wielkość płatności.

Oceń

Przepadek na podstawie przepisów o ochronie praw konsumentów w przypadku naruszenia terminów wykonania usług lub pracy wynosi 3% ceny odpowiedniej umowy za każdy opóźniony dzień. Jednocześnie łączna kwota nie powinna przekraczać 100% wartości zamówienia. W przypadku naruszenia warunków spełnienia wymagań kupującego, określonych w art. 22 i 21 wyżej wymienionej ustawy federalnej, 1% jest naliczane za każdy zaległy dzień.

W przypadku naruszenia warunków przekazania towarów, które są z góry opłacone, kara zgodnie z ustawą o ochronie praw konsumenta będzie wynosić 0,5% kwoty zaliczki. Opłata jest również naliczana za każdy zaległy dzień. Ponadto łączna kwota nie powinna przekraczać 100% przedpłaty. Tak więc odzysk może wynosić od 0,5 do 3% na każdy dzień. Zgodnie z art. 333 Kodeksu cywilnego, kwota może zostać zmniejszona przez sąd, jeżeli zostanie uznana za nieproporcjonalną do konsekwencji naruszenia warunków umowy.

Ważna uwaga

Przepadek na podstawie ustawy o ochronie praw konsumenta może zostać przypisany bez udowodnienia szkody. Oznacza to, że wystarczy naruszenie zobowiązania wynikającego z umowy. W przypadku strat następujące rodzaje przepadku:

1. Kredyt W takim przypadku koszty są zwracane w części, która nie jest objęta karą.
2. KaraOznacza to, że straty można odzyskać w całości ponad karę.
3. Wyjątkowy W takim przypadku rekompensata jest dozwolona tylko przepadek, a nie koszty.
4. Alternatywa Konsument może wybrać, co można odzyskać: przepadek lub stratę.

Rekompensata przewidziana w aktach prawnych, w przeciwieństwie do tej ustanowionej w umowie, musi zostać zrealizowana niezależnie od tego, czy taki warunek jest zawarty w umowie, czy nie.