Oprócz powszechności w prawie rzymskim istniała pojedyncza sukcesja związana ze śmiercią. Oznaczało to jednostronne polecenie przekazania spadkobiercy ustalonych kwot określonym lub stronom trzecim.
Może również istnieć recepta, że następca musi wykonać określone działania w stosunku do innych osób. Tak więc sukcesja poszczególnych praw spadkodawcy była pojedyncza. Nie wymagało to żadnych obowiązków spadkobiercy. Oprócz tego istniała instytucja leżąca. Oznaczało to, że spadkodawca mógł nie tylko wyznaczyć następcę, ale także ustanowić dla niego pewne obowiązki. Na przykład może to być wykorzystanie części spadku zgodnie z przeznaczeniem. 
Co to jest
Testament w prawie rzymskim był możliwy tylko w przypadku spłaty lub pokrycia długów. Odmowa testamentu była jednostronną dyspozycją w przypadku śmierci, na podstawie której osobie trzeciej przyznano prawo do otrzymania korzyści majątkowej z kwoty spadkowej. Z reguły było to możliwe, gdyby składnik aktywów przekroczył zobowiązania. Odmowa testamentu odbywa się wyłącznie zgodnie z wolą spadkodawcy.
W tym związku uczestniczyły trzy podmioty. Dotyczy to w szczególności odbiorcy odmowy (legatorium), spadkodawcy i osoby zobowiązanej. Fidekomiss może działać jako forma odmowy. W takim przypadku spadkodawca polecił następcy przenieść dowolną własność na osobę trzecią. W niektórych przypadkach, często w chwili śmierci, spadkodawca zwrócił się do spadkobiercy z nieformalną pisemną lub ustną prośbą o zrobienie czegoś w stosunku do osoby trzeciej lub przekazanie mu czegoś. Początkowo takie wnioski nie były prawnie wiążące. Testator w tym przypadku zwrócił się wyłącznie do sumienia lub honoru następcy. Następnie formularz ten uzyskał ochronę prawną.
Testament: GK
Przepisy zawarte w Kodeksie cywilnym regulują stosunki dotyczące dziedziczenia. Testament i układanie testamentu zdefiniowano w art. 1137 i 1139. Pierwsza koncepcja przedstawiona jest jako szczególna odpowiedzialność typu nieruchomości. Ustanawia go spadkodawca na korzyść kilku lub jednego następcy.
Jego istotą jest zdolność spadkodawcy do powierzenia wykonania jakiegokolwiek zobowiązania majątkowego na rzecz beneficjentów. Te ostatnie obejmują zarówno osoby włączone i nie objęte spadkiem. Jeżeli po otwarciu spadku nie zostaną uznani za „niegodnych” następców, nabywają prawo do odmowy przyjęcia testamentu. Przepis ten występuje w art. 1117, ustęp 1 i ustęp 5. Ustawodawstwo nie zezwala na żadną inną formę ustalenia odmowy, z wyjątkiem testamentu. Jego wygląd opiera się wyłącznie na wolnej woli testatora. 
Status prawny odbiorców
Każda osoba, która nie jest lub nie jest wymieniona na liście następców prawnych, może występować jako syndyk. Ponadto spadkodawca ma możliwość nakazania wypełnienia obowiązków w stosunku do nienarodzonego, ale poczętego w ciągu jego życia. Niemniej jednak ci, którzy otrzymali testamentowe zaprzeczenie, nie mają statusu prawnego spadkobierców. Wskazanie ich w dokumencie nie wywołuje żadnych innych konsekwencji niż te wskazane. Po otwarciu spadku mają oni prawo żądać wyłącznie od wykonania powierzonych im obowiązków od następców.
Odmowa testamentu: przykład, treść
Pojęcia te są zdefiniowane w art.1137 kodeksu cywilnego. W jego przepisach mówi się, że przedmiotem testamentu może być:
- Przeniesienie na posiadanie, własność, wykorzystanie zobowiązanego następcy rzeczy objętej spadkiem.
- Świadczenie określonej usługi lub wykonywanie jakiejkolwiek pracy.
- Realizacja na rzecz odbiorcy płatności okresowych.
- Przeniesienie prawa własności.
- Nabycie przez zobowiązanego następcę dla odbiorcy jakiejkolwiek rzeczy i tak dalej.
Tak więc od spadkobiercy, zgodnie z wolą odbiorcy otrzymującego mieszkanie, dom lub inny lokal mieszkalny, może być wymagane przekazanie określonego odbiorcy odmowy w ciągu jego życia lub przez inny określony czas prawa do korzystania z tego przedmiotu lub jego części. Wraz z tym, zgodnie z art. 1137, ust. 3, ust. 2 po kolejnym przeniesieniu własności nieruchomości na inną osobę, niezależnie od formy przeniesienia własności (darowizny, zamiany, sprzedaży), a także po jej przeniesieniu po zobowiązanym następcy na inną, ustalone warunki pozostają. Oznacza to, że prawo przyznane odbiorcy pozostaje ważne. 
Specyfika związku
Podsumowując powyższe dane, możemy stwierdzić, że odmowa testamentu w istocie wyraża się poprzez zapewnienie odbiorcy możliwości jasno określonych przez spadkodawcę. Relacje te mają swoją specyfikę. W szczególności wykonanie odmowy testamentu odbywa się poprzez nabycie odpowiednich możliwości nie bezpośrednio od spadkodawcy, ale przez następcę. W rezultacie powstaje szczególny związek między tym ostatnim a odbiorcą, który ma charakter wiążący. W nich spadkobierca występuje jako dłużnik. W takim przypadku osoba otrzymująca zaprzeczenie testamentu jest uważana za wierzyciela.
Aspekt prawny
Postanowienia Kodeksu cywilnego regulujące wypełnianie zobowiązań mają zastosowanie do stosunku prawnego, chyba że przepisy rozdziału 5 i charakter testamentu stanowią inaczej. Ustawa określa pewne warunki wykonywania przydzielonych obowiązków. W szczególności wykonanie odmowy leży w granicach dziedziczenia przeniesionego na następcę. W takim przypadku udział obowiązkowy musi zostać spełniony, a długi spadkodawcy spłacone. Jeżeli nominacja testamentowa jest przypisana kilku spadkobiercom, wówczas w tym przypadku obciążenie odpowiada ich udziałom. 
Śmierć zobowiązanego następcy
Należy zauważyć, że odmowa testamentu, której próbka jest przedstawiona w artykule, przeprowadzana jest dopiero po przyjęciu spadku. W związku z tym, w chwili śmierci spadkobiercy w tym samym czasie co spadkodawca, przed otwarciem lub nieprzyjęciem obowiązek spełnienia wymogów przechodzi na inne osoby, które otrzymały jego udział. Można to zrobić w kolejności zwiększania części lub przypisywania spadkobiercy. Przepis ten został zdefiniowany w art. 1140 Kodeks cywilny. Jeżeli obowiązkowy następca umrze po otwarciu, nie mając czasu na przyjęcie należnej mu części, wykonanie odmowy przechodzi na jego spadkobierców.
Okres realizacji
Odbiorca odmowy może skorzystać z przysługującego mu prawa w ciągu trzech lat od momentu otwarcia spadku. Ten termin przedawnienia jest określony w art. 196 i 1137 (pkt 4). Prawa wierzyciela nie podlegają przeniesieniu, a obowiązek dłużnika zostaje odziedziczony, chyba że testament lub prawo stanowią inaczej. To stanowisko jest zapisane w art. 1140. Jeżeli wierzyciel zrzekł się swojego prawa, wówczas dług uznaje się za umorzony. W takim przypadku dochodzi do zwiększenia udziału dłużnika. Odmowa na rzecz innej osoby z zastrzeżeniami lub na warunkach jest niedozwolona. Jeżeli w ciągu trzech lat odbiorca nie zażąda wykonania odmowy od zobowiązanego następcy, ten ostatni uważa się za zwolnionego z obowiązku. Inne podstawy do usunięcia roszczeń od dłużnika to:
- Śmierć odbiorcy równocześnie z spadkodawcą lub przed otwarciem testamentu.
- Sprawy ustanowione w art. 1117, s. 5.Jego postanowienia określają warunki pozbawienia odbiorcy jego praw jako „niegodnych”.
- Odmowa przyjęcia tego, co uważa się za równoznaczne z sumowaniem długu.
Prawo stanowi jednak wyjątek. Jedyny przypadek, w którym dłużnik, nawet jeśli te warunki są spełnione, nadal jest zobowiązany do spełnienia odmowy, jest uważany za wyznaczenie innego odbiorcy. 
Inny rodzaj obciążenia
Testament jest uważany za obowiązek kilku lub jednego spadkobiercy przeprowadzenia z woli spadkodawcy pewnych działań. Może mieć charakter majątkowy lub niematerialny i może mieć na celu realizację społecznie użytecznych celów. Przepis ten został ustanowiony w art. 1139. Ten sam obowiązek może zostać nałożony na wykonawcę testamentu, jeżeli część nieruchomości jest w nim przeznaczona na te cele.
Charakterystyka porównawcza pojęć
Układanie testamentów, w przeciwieństwie do odmowy, która przewiduje jedynie charakter własnościowy relacji, a także specyfikę beneficjenta, może również zakładać działanie innego rodzaju niż własność. Odległą analogię można zobaczyć w art. 582 Kodeksu cywilnego. Testamentowe zaprzeczanie i składanie testamentów stanowi obciążenie wyłącznie dla określonego spadkobiercy.
Zamówienie sprzedaży
Zlecenie testamentowe związane z realizacją akcji majątkowych realizowane jest zgodnie z art. 1138. Spełnienie zobowiązań przez dłużnika następuje od momentu przyjęcia spadku. W chwili jego śmierci, przed otwarciem testamentu lub w tym samym czasie co spadkodawca, a także w przypadku nieuznania jego udziału, roszczenia przenoszone są na inne osoby, które otrzymały jego część. Odbywa się to w kolejności cesji lub przyrostu udziałów. Jeżeli wykonanie zadania powierzone jest wykonawcy testamentu, wówczas zostanie on uznany za zobowiązanego do wykonania przepisanych czynności dopiero po wyrażeniu zgody na pełnienie tej roli. 
Kluczowe cechy
Różnica między testamentem a odmową polega na jego wdrożeniu na rzecz nieokreślonej liczby osób. Zatem spadkobiercom można nakazać ustanowienie nagród (grantów) na finansowanie badań lub programów edukacyjnych. Obciążenie może być wymogiem zapewnienia materialnych zachęt wybitnym naukowcom, artystom lub literaturze. Zadania te są dokonywane przez spadkobierców zgodnie z przepisami dotyczącymi odmowy testamentu.
Akcje niebędące własnością
Należy zauważyć, że wykonywanie tego rodzaju obowiązków nie jest bardzo wyraźnie regulowane przez prawo. Wynika to z faktu, że ich istnienie nie dotyczy ograniczeń majątkowych. Tak więc spadkodawca może nakazać następcom zapoznanie wszystkich z różnymi kolekcjami (monety, obrazy, zamówienia i znaki pamiątkowe, znaczki pocztowe itp.), Ogrodami uprawnymi, kolekcjami książek, które do nich przeszły. Kolejnym obciążeniem może być opieka nad zwierzętami pozostawionymi po śmierci spadkodawcy. 
Możliwe konsekwencje unikania recepty
Przy wykonywaniu zadania obywatel zakłada, że spadkobierca lub wykonawca będzie uczciwie i sumiennie wykonywał określone przez niego czynności. W przeciwnym razie zastosowanie będzie miała klauzula 3 artykułu 1139. Zgodnie z nią każdy inny następca lub zainteresowana osoba może żądać wykonania cesji przez sąd, chyba że testament stanowi inaczej.
