Kraina przemysłu i innych specjalnych celów: opis, rodzaje i cechy

Art. 87 LC określa zasady, zgodnie z którymi można wykorzystywać ziemie przemysłowe i inne specjalne cele. W takich obszarach działania są zwykle wykonywane przez przedsiębiorstwa produkcyjne. Zastanówmy się, w jaki sposób można wykorzystać ziemie przemysłu i inne cele.

Specyfika podziału praw

Głównymi użytkownikami terytoriów są organizacje, instytucje. Wykorzystywanie gruntów przez obywateli pod ogrodnictwo, układanie pastwisk, a także przez osoby trzecie (na przykład przedsiębiorstwa rolnicze) ma drugorzędne znaczenie. W tym przypadku użytkownicy podstawowi działają jako administratorzy. Dokonują podziału terytorium, przydzielają podmiotom jedną lub drugą działkę. Ziemie przemysłowe są do dyspozycji organów kontrolujących produkcję i wykonujących inne istotne funkcje.

Ogólne zasady

Ziemie przemysłu, energii i transportu są wykorzystywane zgodnie ze specyfiką branży. Tymczasem zarządzanie takimi terytoriami odbywa się według jednolitych zasad:

1. Wszystkie organy administracyjne (departamenty, ministerstwa) muszą stosować się do instrukcji rządu. W niektórych przypadkach są one zobowiązane do koordynowania swoich działań z organami wykonawczymi regionu, Ministerstwem Zasobów Naturalnych, Ministerstwem Energetyki i Przemysłu oraz innymi instytucjami. Organy administracyjne odpowiedzialne za właściwe wykorzystanie terytoriów mogą monitorować ich stan i wydawać zalecenia w celu zapewnienia ich racjonalnego użytkowania i ochrony.
2. Upoważnione struktury opracowują wewnętrzną procedurę produkcji dla użytkowania gruntów. Podejmują decyzje dotyczące wewnętrznej organizacji eksploatacji zasobów przez przedsiębiorstwa różnych branż. Innymi słowy, władze administracyjne są zobowiązane do ustalenia wartości docelowej poszczególnych części terytoriów, aby zapewnić optymalne rozmieszczenie konstrukcji i budynków w budowie. Na przykład Ministerstwo Transportu i Komunikacji opracowuje i zatwierdza instrukcje i zasady użytkowania odcinków kolejowych, procedury ich czasowego przydzielania przedsiębiorstwom rolnym i innym organizacjom, a także osobom fizycznym.
3. Organy administracyjne powinny również organizować wewnątrzdziałową rejestrację terytoriów. Podejmują decyzje dotyczące redystrybucji przydziałów między podporządkowanymi przedsiębiorstwami i usługami, a także zapewniają tym ostatnim pomoc w wykonywaniu ich praw i wykonywaniu ich obowiązków.

Status prawny

Tereny przemysłowe znajdują się poza granicami osad. Jest to określone w art. 87 ZK. Jednocześnie te części terytorium, które znajdują się w granicach, są uznawane za ziemie osadnicze. Ten status jest przypisywany niezależnie od celu, w jakim są używane. Z tego wynika, że ​​charakter ich działania określa się na dwa sposoby. Tak więc ziemie przemysłu, transportu i komunikacji są wykorzystywane zgodnie z zasadami ustanowionymi dla terytoriów osad. Mogą to być na przykład wymagania architektoniczne i planistyczne. Z drugiej strony ich wykorzystanie określa się zgodnie z zasadami rządzącymi potrzebami przemysłu, energii, transportu itp. W praktyce opracowana procedura eksploatacji zasobów jest koniecznie skoordynowana z administracją miasta, wsi lub innego podmiotu komunalnego.

Ważna uwaga

Podmioty korzystające z terenów przemysłowych, łączności itp. Są zobowiązane do utworzenia stref bezpieczeństwa, sanitarno-ochronnych i innych stref w swoim składzie. W ich granicach ustanowiono specjalny reżim użytkowania. Witryny wchodzące w skład takich stref nie są przejmowane od podmiotów, które mają do nich prawa. Jednak przepisy ograniczają ich zdolność do rozporządzania lub prowadzenia jednego lub drugiego działania. Wielkość takich stref jest określona w przepisach regulujących stosunki w danym sektorze gospodarki.

Przydział terytoriów

Tereny przemysłowe mogą być wykorzystywane do różnych celów. Wykaz rodzajów działań, które można na nich wykonywać, jest otwarty w prawodawstwie. Jego postanowienia zwykle nie określają konkretnych rozmiarów miejsc, które można wykorzystać do celów przemysłowych (produkcyjnych). Oprócz tego nie można nie ustandaryzować przydziału takich terytoriów. W tym względzie prawodawstwo określa warunki, na których wielkość działek jest uzasadniona z ekonomicznego punktu widzenia przy projektowaniu konstrukcji lub innych działań. W niektórych przypadkach zasady udostępniania terytoriów są określone bezpośrednio w aktach prawnych regulujących określony rodzaj działalności gospodarczej.

Prawo własności

Tereny przemysłowe są w większości własnością legalną Federacji Rosyjskiej. Własność państwowa obejmuje w szczególności terytoria zajmowane przez:

1. Sposoby komunikacji.
2. Systemy energetyczne, instalacje jądrowe.
3. Obiekty zapewniające bezpieczeństwo, działalność kosmiczną, status i ochronę granicy państwowej.
4. Przedsiębiorstwa przemysłu obronnego.
5. Przedmioty komunikacji i informatyki itp.

Warunki użytkowania

Tereny przemysłowe są przekazywane do przedsiębiorstw, aby pomieścić:

1. Zakłady produkcyjne.
2. Sklepy.
3. Drogi dojazdowe.
4. Komunikacja wewnętrzna.
5. Obiekty magazynowe
6. Inne konstrukcje i budynki, które są niezbędne do organizacji i prowadzenia działalności produkcyjnej.

Przedsiębiorstwo działa bezpośrednio jako przedmiot prawa do użytkowania. Będzie odpowiedzialny za zamierzone wykorzystanie i stan terytorium.

Projekty

Plan budowy określa ilość gruntów, które są nabywane lub przekazywane przedsiębiorstwu (kompleks przemysłowy, spółka akcyjna itp.). W takim przypadku brane jest pod uwagę ekonomiczne wykorzystanie terytorium. Nowe przedsiębiorstwa z reguły budowane są w jednostkach przemysłowych (obszarach). Na tych terytoriach organizowana jest ogólna produkcja pomocnicza, komunikacja inżynieryjna, systemy zasilania itp. W tym względzie projekty przedsiębiorstw są powiązane z układem obszarów, ogólnymi planami węzłów, a jeśli są nieobecne, z planowanymi strukturami, sieciami i komunikacją. Spełnienie tych wymagań przyczynia się do ochrony i racjonalnego użytkowania terytoriów.

Działania środowiskowe

Muszą być wykonywane przez wszystkie podmioty korzystające z gruntów przemysłowych. Wszystkie środki środowiskowe powinny być określone w projekcie budowlanym. Przede wszystkim dotyczy zgodności z normami bezpieczeństwa pożarowego. Ponadto środki ochrony środowiska obejmują:

1. Racjonalna decyzja, aby zapewnić ochronę jednolitych części wód, atmosfery, gleby, aby odprowadzać ścieki lub zmniejszać ich ilość.
2. Planowanie kosztów usunięcia, a następnie przechowywania warstwy żyznej, rekultywacji i rekompensaty strat poniesionych przez poprzedniego użytkownika.

Miejsca składowania odpadów, wysypisk, akumulatorów odpadów i żużli należy wybierać na obszarach nieodpowiednich do działalności rolniczej, zgodnie z zasadami i normami bezpieczeństwa.

SNiP

Kodeks budowlany przewiduje szereg zakazów. W szczególności umieszczanie przedsiębiorstw lub ich kompleksów, konstrukcji, budynków, obiektów użyteczności publicznej jest niedozwolone:

1. W miejscach występowania naturalnych minerałów bez zgody władz górniczych.
2. W niebezpiecznych obszarach hałd łupków i kopalni węgla lub zakładów koncentracji.
3. W aktywnych strefach krasowych, w obszarach błota, osuwisk, lawin, które zagrażają eksploatacji i rozwojowi itp.

Przedsiębiorstwa działające na obszarach przeznaczonych do czasowego użytkowania powinny doprowadzić je do stanu odpowiedniego do działania na własny koszt.