Sąd regularnie dokonuje przeglądu licznych spraw cywilnych, których głównym celem jest odzyskanie środków od sprawców różnych zdarzeń i incydentów. Często trzeba zmierzyć się z faktem, że oskarżeni starają się ukryć swoje dochody i cenny majątek, aby w przyszłości różne przedmioty nie były konfiskowane i sprzedawane na licytacji przez komorników. Dlatego w celu zachowania tych pozycji w Kodeksie postępowania cywilnego stosuje się środki tymczasowe. Ich głównym celem jest ochrona mienia należącego do dłużnika i pozwanego.
Pojęcie środków tymczasowych
Są one reprezentowane przez specjalne wydarzenia mające na celu zabezpieczenie roszczenia. Po złożeniu pozwany nie ma możliwości sprzedaży, przekazania darowizny ani zniszczenia istniejącej nieruchomości.
Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego środki tymczasowe są stosowane na podstawie wniosku złożonego przez powoda. Oświadczenie musi mieć silne uzasadnienie i dowód na potrzebę zastosowania tych środków. W przeciwnym razie sąd odmówi ich wykorzystania.
Zasady stosowania tych środków są określone w art. 140 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej. Korzystając z nich, ograniczane są prawa pozwanego w stosunku do jego własności. W takim przypadku sąd może zażądać od powoda odszkodowania za straty, które mogą powstać od pozwanego w związku z dostępnością tych obciążeń.
Rozporządzenie legislacyjne
Podstawowe informacje na temat stosowania zabezpieczeń w sprawach cywilnych znajdują się w rozdziale 13 Kodeksu postępowania cywilnego. Ten akt normatywny wskazuje, na jakich podstawach stosuje się te środki, a także na czym różnią się od środków stosowanych w ramach kompleksu rolno-przemysłowego. Podstawowe zasady stosowania środków zabezpieczających roszczenie w postępowaniu cywilnym są następujące:
- nie ma wstępnego zabezpieczenia, więc procedurę można przeprowadzić dopiero po rozpoczęciu procesu;
- środki zastosowane do majątku dłużnika muszą być proporcjonalne do wymagań określonych w pozwie;
- pozwany może żądać odszkodowania za straty wynikające z takich środków, jeżeli roszczenie nie zostanie zaspokojone.
Decyzja jest podejmowana wyłącznie przez sąd, dla którego ocenia się możliwość wykorzystania różnych nieuczciwych programów przez pozwanego w celu ukrycia istniejącej własności.
Cel procesu
Zgodnie z kodeksem postępowania cywilnego stosuje się środki tymczasowe w celu ochrony mienia pozwanego przed sprzedażą lub innymi działaniami mającymi na celu jego ukrycie lub wyeliminowanie. Nie tylko powód może działać jako inicjator wprowadzenia tych środków, więc odpowiedni wniosek często składa prokurator lub inne zainteresowane strony.
Wiele osób, gdy otrzyma informację, że wniosek został złożony w sądzie, próbuje na wiele sposobów chronić swoją własność, aby nie była sprzedawana komornikowi. Dlatego samochody lub mieszkania są niezwłocznie wydawane krewnym lub znajomym, sporządzane są umowy kupna i sprzedaży lub bony upominkowe. Pieniądze są pobierane z kont bankowych, a inne kosztowności są sprzedawane. Prowadzi to do tego, że roszczeń nie można zaspokoić z powodu braku środków od pozwanego. Dlatego uczestnicy postępowania cywilnego często wymagają środków tymczasowych.
Powody do użycia
W sprawach cywilnych takie środki są stosowane dość często. Ale jednocześnie sędzia musi zweryfikować ważność ich użycia. Zabezpieczeniem roszczenia jest działanie sądu, który przyjął konkretną sprawę do rozpatrzenia.
Nie tylko powód może działać jako inicjator zastosowania środków tymczasowych, ponieważ nawet prokurator często zdaje sobie sprawę z potrzeby takich działań. Ponadto inne zainteresowane strony mogą nalegać na ich użycie. Należą do nich organy opiekuńcze, przedstawiciele prawni małoletniego powoda lub inne osoby.
Głównym powodem zastosowania środków tymczasowych w postępowaniu cywilnym jest prawdopodobieństwo, że pozwany będzie mógł zastosować różne metody, aby umożliwić mu ukrycie lub sprzedaż swojej nieruchomości. W takich warunkach powód nie będzie mógł odzyskać od niego niezbędnej kwoty środków.
Jak są używane?
Aby zastosować środki tymczasowe, powód musi wykonać pewne działania:
- Na początku sporządzane jest oświadczenie, które można sporządzić i przesłać do sądu w dowolnym momencie podczas rozpatrywania konkretnej sprawy;
- wniosek jest rozpatrywany w dniu jego przyjęcia;
- decyzja sądu staje się skuteczna natychmiast, dlatego wnioskodawcy wydaje się tytuł egzekucyjny;
- następnie dokument ten jest przesyłany do komorników zaangażowanych w wykonywanie orzeczeń sądowych.
Bierze się pod uwagę, że stosowanie takich środków jest dozwolone tylko pod warunkiem, że są one zgodne z roszczeniami. Dlatego wnioski, w których konieczne jest nałożenie obciążenia na mieszkanie, nie będą rozpatrywane, jeśli kwota roszczenia nie przekroczy 10 tysięcy rubli.
Jak złożyć oświadczenie?
W kodeksie postępowania cywilnego środki tymczasowe stosuje się wyłącznie na podstawie wniosku otrzymanego od powoda, prokuratora lub innych zainteresowanych stron. Ten dokument musi zawierać następujące informacje:
- informacje o pozwanym i powodzie;
- przedmiot działania;
- wysokość roszczeń powoda, na podstawie tych informacji sędzia będzie w stanie zrozumieć, czy zastosowanie środków tymczasowych jest właściwe;
- skorzystaj z takich obciążeń, aby zapobiec niezgodnym z prawem działaniom pozwanego;
- wskazane są obawy powoda związane z faktem, że nieruchomość pozwanego może zostać szybko sprzedana.
Ostatecznie wskazane jest, aby nie podejmować takich działań, wówczas roszczenia powoda nie zostaną zaspokojone z powodu braku własności pozwanego.
Rodzaje środków
Środki tymczasowe w postępowaniu cywilnym są prezentowane w kilku odmianach. Wszystkie są wymienione w art. 134 GIC. Należą do nich:
- zajęcie majątku pozwanego, ponadto metoda ta jest zwykle stosowana do mieszkań, domów, gruntów lub samochodów zarejestrowanych wyłącznie dla pozwanego;
- zajęcie rachunków bankowych obywatela;
- zakaz wykonywania różnych działań, na przykład przekazania własności osobom trzecim;
- przestań sprzedawać nieruchomości;
- zawieszenie różnych kar za tytuły egzekucyjne wydane przez inne sądy, jeżeli dłużnik je kwestionuje.
Wszystkie powyższe czynności można stosować indywidualnie lub łącznie. Jeżeli pozwany nie przestrzega różnych zakazów, wówczas ponosi odpowiedzialność administracyjną, w związku z czym płaci grzywnę w wysokości do 100 płacy minimalnej, a także dodatkowo pokrywa straty poniesione przez powoda.
Zabezpieczenie można zastosować nie tylko w gotówce lub mieniu, ale nawet w prawie autorskim, dlatego zakazuje się publikacji różnych dzieł. Ustawodawstwo nie określa liczby środków, które można zastosować wobec jednego pozwanego.
Procedura aplikacyjna
Każdy uczestnik procesu powinien zrozumieć cechy i koncepcję środków tymczasowych. Procedura ich składania jest podzielona na kolejne etapy:
- na podstawie wniosku otrzymanego od powoda lub zainteresowanej osoby sąd podejmuje decyzję dotyczącą konieczności zastosowania tych środków;
- powstaje specjalne orzeczenie, które zostanie przekazane komornikowi wybranemu w tym przypadku na wykonawcę;
- często sami powód domagają się tej definicji, dlatego kopia dokumentu jest przekazywana wnioskodawcy;
- pozwany nie jest powiadamiany o podjętych środkach, dlatego są one skuteczne, ponieważ obywatel nie ma czasu na podjęcie jakichkolwiek działań mających na celu ukrycie mienia;
- informacje o ograniczeniach są przesyłane do Federalnej Służby Rejestracyjnej i Państwowego Inspektoratu Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, a także do innych organów państwowych, dlatego nie będzie możliwe zawarcie żadnej transakcji, na podstawie której nieruchomość zostanie przekazana osobom trzecim;
- o zatrzymaniu rachunków powiadamia się bank, w którym obywatel ma depozyt lub rachunki;
- komornicy zajmują się poszukiwaniem nieruchomości zarejestrowanych u pozwanego.
Obywatel, wobec którego stosuje się te środki, ma różne prawa i możliwości. Może zażądać zastąpienia niektórych środków innymi ograniczeniami, w stosunku do których złożono oświadczenie do sądu, aby aresztowanie mieszkania można zastąpić aresztowaniem samochodu. Uwzględnia to proporcjonalność wymagań. Dodatkowo pozwany może zaoferować zdeponowanie pieniędzy w depozytach sądowych. Kwota ta powinna być równa wielkości ryzyka. W takich warunkach wszystkie obciążenia nieruchomości należących do pozwanego są usuwane.
Kiedy kończą się działania?
Sąd podejmuje decyzję w sprawie zastosowania środków tymczasowych. Zawiera informacje o tym, jakie czynności powinny wykonać komornicy w celu zachowania mienia należącego do pozwanego w konkretnej sprawie. Takie obciążenia usuwa się w następujących warunkach:
- sąd podejmuje decyzję odmowną w sprawie, a komornicy muszą powiadomić Federalny Rejestr Państwowej Inspekcji Bezpieczeństwa Ruchu, policję drogową i inne organy państwowe o usunięciu ciężaru;
- powód składa wniosek, na podstawie którego obciążenie jest usuwane;
- częściowe zaspokojenie roszczeń, a sąd w pozostałych roszczeniach może utrzymać skutek niektórych środków tymczasowych;
- zawieszenie produkcji, które prowadzi do automatycznego zniesienia aresztowań i zakazów.
Niezależnie od decyzji podjętej przez sąd, każdy uczestnik postępowania cywilnego, w odniesieniu do którego stosuje się środki tymczasowe, może zakwestionować zastosowanie takich ograniczeń. W tym celu powstaje odpowiedni protest. Może być przedłożony nie tylko sądowi, ale nawet prokuratorowi. Wynika to z faktu, że rosyjskie prawo chroni nie tylko powodów, ale także oskarżonych.
Zasady odwołania od zakazu
Oskarżeni w różnych sprawach cywilnych dowiadują się, że po ich aresztowaniu lub zakazie zastosowano wobec ich majątku lub pieniędzy różne środki bezpieczeństwa. Mogą jednak nie zgadzać się z taką decyzją sądu. Sąd unieważniający środki tymczasowe jest możliwy na podstawie oświadczenia sporządzonego przez pozwanego. W tym celu brane są pod uwagę funkcje:
- skarga prywatna zostaje sporządzona w ciągu 15 dni od powiadomienia obywatela o ustaleniu dokonanym przez sąd;
- skarga wskazuje podstawy do anulowania środków;
- Ponadto można określić wymóg zastąpienia niektórych środków innymi ograniczeniami.
Jeśli sąd zajmie nieruchomość, której wartość znacznie przewyższa kwotę roszczenia, decyzja taka jest łatwa do zakwestionowania. Takie sytuacje obejmują zajęcie mieszkania w obecności roszczeń o 50 tysięcy rubli.
Jakie wymagania są zawarte we wniosku?
Przygotowując wniosek o uchylenie środków tymczasowych, pozwany może wymagać innych działań niż sąd:
- obywatel sugeruje przelanie wymaganej kwoty środków na depozyt bankowy, co prowadzi do całkowitego zniesienia ograniczeń;
- wymagane jest pełne anulowanie zabezpieczenia ze względu na brak proporcjonalności wymogów i środków zastosowanych wobec pozwanego;
- konieczne jest zastąpienie określonych środków innymi ograniczeniami.
Ponadto pozwany może wymagać od powoda pokrycia strat poniesionych w wyniku zastosowania środków tymczasowych.Są one objęte ubezpieczeniem, jeśli roszczenia nie są spełnione. Konieczne jest odzyskanie tych środków przez sąd, jeżeli powód odmówi dobrowolnego wypłacenia pieniędzy pozwanemu.
Wniosek
Przy rozpatrywaniu różnych spraw cywilnych często stosuje się środki tymczasowe. Pozwalają zapewnić bezpieczeństwo majątku i pieniędzy pozwanego. Są one stosowane wyłącznie na podstawie oświadczenia sporządzonego przez powoda lub inne zainteresowane strony.
Środki podejmowane są na podstawie oświadczenia pozwanego lub po zakończeniu procesu. Osoba, która spotkała się z różnymi obciążeniami, może na końcu postępowania dochodzić roszczenia od strony powodowej, jeżeli roszczenie nie zostanie zaspokojone przez sąd.