Projekt ustawy o wykluczeniu z tytułu pojedynczego mieszkania definiuje dłużnika jako osobę fizyczną, która jest w stanie spłacić swoje zobowiązania wobec wierzycieli tylko za pomocą jednego mieszkania. Jeśli sytuacja stanie się bardziej skomplikowana, można zauważyć, że mieszkanie często nie tylko zapewnia obywatelowi prawo do mieszkania, ale także służy jako przedmiot luksusowy. Zatem wykluczenie z nieruchomości wyłącznie dłużnika jest prawnie zabronione. Z kolei sądy wprowadzają tutaj pewne zmiany i uzupełnienia, dzięki którym w praktyce wszystko nie wydaje się tak jednoznaczne. W końcu często zdarza się, że bankrut ma kilka mieszkań, więc trzeba ustalić, które z nich opuścić jako jedyne mieszkanie.
Trudna sytuacja wymagająca wykluczenia
Często zdarza się, że obywatel ma pewien dług bezpośrednio wobec wierzyciela. Często tę sytuację uzupełnia fakt, że w posiadających ją kompleksach nieruchomościowych, których wartość pokryłaby dług lub większą jego część, poza mieszkaniem nie ma nic. Dlatego wskazane byłoby rozważenie wykluczenia jedynej obudowy dłużnika i jego nakazu.
W każdym razie obywatel musi wiedzieć, że zgodnie z drugą częścią art. 78 ustawy „O wykonaniu egzekucji”, w trakcie wykonywania postępowania, które jest ustanawiane poprzez odpowiednią dokumentację wykonawczą na korzyść bezpośrednio zastawnika, odzyskanie mienia jest w jakiś sposób stosowane niezależnie od tego, czy jeżeli hipoteka (dłużnik) ma inną własność.
Należy zauważyć, że praktyka egzekucji z jedynej nieruchomości dłużnika pokazuje: obecne sytuacje można podzielić na dwa elementy:
- Mieszkanie hipoteczne.
- Jedyna obudowa.
Mieszkanie hipoteczne i wszystkie niuanse sytuacji
Federalna ustawa o egzekucji jedynego mieszkania w pierwszym artykule mówi, że zgodnie z umową o zastaw nieruchomości (innymi słowy, umową o kredyt hipoteczny) posiadacz zastawu (pierwsza strona), który jest bezpośrednio wierzycielem w stosunku do zobowiązania zabezpieczonego kredytem hipotecznym, prawo do zaspokojenia własnych wymagań w kategoriach pieniężnych wobec dłużnika poprzez ten obowiązek z wartości nieruchomości obciążonej hipoteką (drugiej strony), zgodnie z zasadami Przed innymi wierzycielami z drugiej strony, dla tych samych zwolnień, jakie są ustalone przez prawo federalne.
Zatem wykluczenie jedynego mieszkania oznacza, że w przypadku zabezpieczenia kredytu hipotecznego przez mieszkanie nie ma żadnego znaczenia, czy służy ono jako jedyne mieszkanie, czy nie. Przepisy rosyjskiego kodeksu cywilnego stanowią, że bank udzielający tej pożyczki ma absolutne prawo do zamknięcia dostępu do mieszkania dłużnika. Należy dodać, że w tej sytuacji opóźnienia powinny być co najmniej systematyczne, to znaczy obserwowane więcej niż trzy razy w ciągu roku. Ponadto kwota odpowiadająca pożyczce musi koniecznie przekraczać pięć procent bezpośrednio od wysokości kosztu mieszkania.
Opcjonalnie
Nawiasem mówiąc, w przypadku gdy hipoteka woli pozostawić przedmiot hipoteki (na przykład mieszkanie, które obecnie należy bezpośrednio do hipoteki) dla siebie zgodnie z procedurą ustanowioną w ustawie w odniesieniu do hipotek, a koszt, jaki można uzyskać za lokal, nie jest całkiem wystarczające do pełnego pokrycia zobowiązań wobec hipoteki, dług w zakresie zobowiązania zabezpieczonego kredytem hipotecznym jest w całości spłacany, ponadto obowiązek zabezpieczony hipoteką jest obowiązkowy wizualnie zakończone. Praktyka egzekucji z jedynej nieruchomości dłużnika pokazuje, że dług z tytułu zobowiązania zabezpieczonego kredytem hipotecznym jest spłacany, jeżeli jego kwota jest równa lub mniejsza niż wartość hipotekowanej nieruchomości mieszkalnej. Ważne jest, aby dodać, że wartość tę należy ustalić dokładnie, kiedy pożyczka hipoteczna powstanie w oficjalnej formie. Przepis ten podano zgodnie z art. 61 akapit piąty ustawy federalnej „O hipotece”.
Należy dodać, że w każdym razie należy uważnie przestudiować treść umów zawartych z określoną strukturą bankową, ponieważ można tam zapewnić zasadniczo odmienne warunki kredytowania. Oznacza to, że algorytm działań zasadniczo się zmieni.
Co jeszcze musisz wiedzieć?
Należy zauważyć, że wykluczenie jedynego mieszkania i dalsza sprzedaż tej nieruchomości stanowią ważny powód do zakończenia prawa do korzystania z niej przez hipotekę, a także inne osoby mieszkające w tym mieszkaniu lub domu. Ważnym warunkiem tutaj, w ten czy inny sposób, jest zastaw hipoteczny nieruchomości zgodnie z umową hipoteczną lub umową hipoteczną z mocy prawa w bezwzględnych przepisach dotyczących spłaty docelowej pożyczki lub pożyczki udzielanej przez bank lub podobną instytucję, która rozwija odpowiednią działalność. Nawiasem mówiąc, udzielenie pożyczki na budowę lub nabycie mieszkania, a także jego remont lub zasadniczą poprawę w zakresie planowania może być przeprowadzone przez inny podmiot prawny.
Jeżeli przed powstaniem długu i wykonaniem pożyczki hipotecznej podpisano umowę najmu lub dzierżawy dla odpowiednich lokali mieszkalnych, wówczas wykluczenie jedynego mieszkania i bezpośrednia sprzedaż tej nieruchomości w drodze przetargów sugeruje, że znaczenie umowy najmu lub dzierżawy pozostaje takie lub inne.
Nawiasem mówiąc, zgodnie z prawem (art. 78 ustawy federalnej „O hipotece”) można rozważyć dwie metody wykluczenia nieruchomości mieszkaniowych:
- Za pośrednictwem sądu: w celu wdrożenia wniosku o egzekucję konieczne jest zwrócenie się do organów sądowych z odpowiednim działaniem i dopiero po otrzymaniu decyzji sądu możliwe jest przekazanie mieszkania w celu jego wykonania.
- W postanowieniu wyłączającym sąd. W takim przypadku wykluczenie jednego mieszkania przez sąd jest nieistotne. W tym przypadku wystarczy formalna umowa między bankiem (lub inną strukturą bankową) a pożyczkobiorcą, poświadczona przez notariusza. Nawiasem mówiąc, metoda ta oznacza zgodę na przejęcie nieruchomości nie tylko od hipoteki, ale także od osób, które bezpośrednio posiadają dane mieszkanie zgodnie z prawem ogólnego rodzaju nieruchomości. Na przykład od małżonka, innych współwłaścicieli lub organów opiekuńczych.
Przepisy istotne dzisiaj
W tym rozdziale należy rozważyć wykluczenie jedynego mieszkania w 2017 r.Faktem jest, że 02.02.2017 r. Zakończono dyskusję na temat interesującego projektu ustawy w społeczeństwie, który został opracowany przez władze państwowe w celu wdrożenia stanowiska Trybunału Konstytucyjnego Rosji. Należy zauważyć, że zostało to wyrażone pięć lat temu. Zgodnie z nim sąd wyjaśnił, że immunitet od procedury windykacji musi koniecznie mieć zastosowanie do mieszkań, które są wystarczające do pełnego zaspokojenia kwestii mieszkaniowej.
Wcześniej leczenie i odzyskanie (w 2017 r. Zmieniła sytuację) jedynego mieszkania dłużnika było zabronione zgodnie z kodeksem cywilnym Federacji Rosyjskiej (proceduralnym). Jedynymi wyjątkami były lokale, które były przedmiotem pożyczek hipotecznych. Obecnie znaczenie tego przepisu, na szczęście lub niestety, zostało wyczerpane.
Dzięki nowatorskiemu projektowi dziś należy dokładnie określić wielkość obudowy, a także jej wartość, umożliwiającą wykonanie egzekucji z nieruchomości obciążonej hipoteką (jedyne mieszkanie). Możliwe jest więc wykluczenie nieruchomości mieszkalnych, których wielkość jest nieco ponad dwukrotnie większa niż w przypadku zapewniania przestrzeni mieszkaniowej zarówno obywatelowi ze względu na państwo, jak i absolutnie wszystkim członkom rodziny bezpośrednio z nim mieszkającym. Odpowiednią normę ustanawiają władze lokalne. Tak więc w Moskwie jest to 18 metrów kwadratowych na osobę.
Nawiasem mówiąc, dziś na karę mieszkaniową będą miały wpływ koszty samych lokali. Tak więc nie powinna być mniejsza niż dwukrotność wartości tej nieruchomości, która pod względem wielkości odpowiada zapewnieniu mieszkań. Należy zauważyć, że brana jest również pod uwagę średnia wartość konkretna wartości katastralnej nieruchomości dla kwartału katastralnego w odniesieniu do terytorium podmiotu Rosji. Takie cechy z reguły podlegają procedurze zatwierdzania zgodnie z przepisami dotyczącymi działalności wyceny.
Nowy rachunek i jego funkcje
Innowacyjny projekt przewiduje, że opinie przedstawicieli państwa towarzyszące wykluczeniu jednego mieszkania uzasadniają następujące punkty:
- Wykluczenie jest dopuszczalne, jeżeli dłużnik nie ma wcale pieniędzy i innej stosunkowo drogiej nieruchomości, wystarczającej do pełnego zaspokojenia wymagań powoda.
- Zamknięcie dostępu do rynku jest możliwe, jeżeli nie ma widocznej nieproporcjonalnej dysproporcji między wielkością roszczeń a bezpośrednimi kosztami jedynych lokali mieszkalnych w postępowaniu egzekucyjnym.
- Jak pokazuje praktyka sądowa, wykluczenie jedynego mieszkania jest możliwe, pod warunkiem że wynagrodzenie i inne rzeczywiste dochody obywatela dłużnika są nieproporcjonalne do jego obowiązków.
Wyraźną podstawą wykluczenia jest ustalenie wymiaru sprawiedliwości, przyjętego na podstawie oświadczenia powoda lub komornika. Obecnie istotny projekt interpretuje, jakie informacje należy podać w tego rodzaju dokumentacji. Najważniejsze jest to, że sąd określa minimalną kwotę, która jest wysyłana do dłużnika natychmiast po sprzedaży jego lokalu. Z reguły tę kwotę wykorzystuje się na zakup nowej przestrzeni życiowej. Z reguły ma standardową strukturę i jest uważany za normalny, aby w pełni żyć.
Reakcja ludzi na prawo
Projekt ustawy regulujący wykluczenie jedynego mieszkania dłużnika doprowadził oczywiście do różnych dyskusji publicznych.Z jednej strony ludzie są absolutnie pewni, że ten projekt w końcu zatrzyma całkowitą bezkarność wielu dłużników, a pożyczkodawcy będą w stanie spełnić swoje wymagania zgodnie z prawem. Według Rosjan ten projekt wyeliminuje z ludzkiego umysłu, że można pożyczać pieniądze, a nie je rozdawać (w końcu nic na tym świecie się po prostu nie dzieje). Ile ofert dotyczących mieszkań pozwoli zaoszczędzić tak interesujący i użyteczny rachunek!
Z drugiej strony społeczeństwo wymaga poważnej rewizji nowego dekretu, ponieważ nie wyklucza to obecności pewnej liczby dzieci dla dłużnika, co w rezultacie może najbardziej ucierpieć. Ale tak naprawdę nie są winni niczego.
Tylko mieszkanie
Jeżeli mieszkanie nie pozostaje w hipotece, a obywatel jest w nim zarejestrowany, a także w Jednolitym Rejestrze Stanu Praw Majątkowych i Państwowym Katastrecie Nieruchomości nie ma danych dotyczących innych lokali należących do tego dłużnika, mieszkanie lub dom uważa się za jego jedyne mieszkanie .
Rosyjski kodeks postępowania cywilnego mówi, że wykluczenie jedynego zadeklarowanego mieszkania jest niemożliwe w taki sam sposób, jak jego potraktowanie, jeżeli dla dłużnika i jego rodziny mieszkających w tym budynku mieszkalnym mieszkanie to jest odpowiednie na cały pobyt na stałych warunkach.
W ten sposób prawo w pełni chroni prawa obywatela-dłużnika do organizowania warunków mieszkaniowych, ale stawia drugą stronę zobowiązania (wierzyciela) w sytuacji, gdy dłużnik ma własność, ale nie można jej egzekwować. Paradoks!
Wszystko zostało rozwiązane dekretem nr 11-P 14. 05
2012 r. Trybunał Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej wydał dekret nr 11-P, w którym nie przyznał w żaden sposób, że przepisy art. 446 Kodeksu postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej są sprzeczne z Konstytucją Federacji Rosyjskiej, ponieważ mają one przede wszystkim na celu zapewnienie absolutnej ochrony konstytucyjnego prawa do uzyskania normalności warunki mieszkaniowe, ale jednocześnie wprowadzono pewne ograniczenia.
Jakie jest stanowisko sądu? Do tej pory istnieje wiele istotnych faktów. Po pierwsze, konstytucyjne prawo do mieszkania zapewnia absolutne spełnienie funkcji, która jest bardzo ważna dla społeczeństwa, a także umożliwia obywatelowi realizację kluczowych praw i wolności. Prawo do otrzymania pełnoprawnych warunków mieszkaniowych ściśle wiąże się z zasadą Konstytucji, zgodnie z którą jednostka jest uważana za nic więcej niż najwyższą wartość. Nic więc nie może osłabić jego godności. Dlatego w procesie zapewniania absolutnego zaspokojenia interesów wierzyciela w zakresie nieruchomości ustawodawca musi koniecznie zagwarantować dłużnikowi prawo do zapewnienia określonych warunków mieszkaniowych.
Po drugie, immunitet w odniesieniu do majątku jedynego mieszkania będącego własnością dłużnika i, oczywiście, jego rodziny, który został ustanowiony w drugim akapicie pierwszej części art. 446 kodeksu postępowania cywilnego, służy jako absolutna gwarancja społeczno-ekonomicznych praw tych osób w zakresie stosunków prawnych dotyczących mieszkalnictwa i w żadnym wypadku nie jest sprzeczne z Konstytucją Federacji Rosyjskiej.
Co jeszcze
Kilka wniosków ze stanowiska sądu w sprawie dekretu nr 11-P dotyczącego reakcji zostało rozważonych w poprzednim rozdziale. Co jeszcze jest dzisiaj aktualne? Po trzecie, rozprzestrzenianie się immunitetu w odniesieniu do nieruchomości mieszkalnych, których wymiary nieznacznie przekraczają średnie wartości, a jego koszt jest wystarczający do pełnego zaspokojenia wymagań pożyczkodawcy, znacząco zaburza równowagę interesów prawnych, które dotyczą bezpośrednio uczestników postępowania egzekucyjnego.Zatem odporność na tego rodzaju przestrzeń życiową jest całkowicie nieuzasadniona. Nieproporcjonalnie ogranicza on prawa wierzyciela. Dlatego Trybunał Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej nałożył na prawodawcę obowiązek jasnego ustalenia granic immunitetu w zakresie własności, a także zapewnienia gwarancji, które zachowałyby warunki życia dla obywatela będącego dłużnikiem i, oczywiście, jego rodziny, niezbędne do normalnego życia.
Ponadto ustawodawca jest zobowiązany do zorganizowania nakazu dotyczącego odzyskania mieszkania dłużnika, a także do wyjaśnienia listy osób mieszkających razem z obywatelem-dłużnikiem. Trybunał Konstytucyjny Federacji Rosyjskiej zauważył, że proces egzekucji z takich nieruchomości mieszkalnych (lub ich części) powinien zostać przeprowadzony wyłącznie na podstawie decyzji sądu i tylko wtedy, gdy organ sądowy uzna, że w każdym przypadku wykracza poza normy ustanowione przez prawo, oraz dochód dłużnika jest nieproporcjonalny do jego zobowiązań bezpośrednio wobec wierzyciela.