Fińska edukacja stale przyciąga zainteresowanie światowej społeczności. Dzisiaj poznamy szczegółowo system edukacji w Finlandii, jego strukturę i główne cechy.
Ogólna charakterystyka
Trudno w to uwierzyć, ale znany system edukacji w Finlandii powstał stosunkowo niedawno. Zaczęło się pojawiać w latach sześćdziesiątych, minęły wieki i w krótkim czasie udało się przejść poważną ścieżkę. Dziś państwo ma 29 uniwersytetów. 10 z nich ma wąską specjalizację: 3 ekonomiczne, 3 politechniczne i 4 sztuki. Pozostałe uniwersytety mają wiele wydziałów i obejmują szeroki zakres wiedzy.
Większość wyższych uczelni w kraju powstała w latach powojennych. Istnieją jednak wyjątki. Royal Turku Academy została założona w 1640 roku, kiedy Finlandia była jeszcze częścią Królestwa Szwecji. Po wielkim pożarze w 1828 r. Przeprowadziła się do Helsinek. Na początku XX wieku otwarto Politechnikę oraz Szkołę Ekonomii i Rządu. Akademie w miastach Turku i Abo zostały założone w 1918 roku. Jednak edukacja w Finlandii, podobnie jak w każdym innym kraju, nie zaczyna się od instytucji szkolnictwa wyższego, ale od przedszkoli. Zaczniemy od nich naszą recenzję.
Edukacja przedszkolna w Finlandii
Jak wiecie, wykształcenie średnie i wyższe w państwie jest bezpłatne, czego nie można powiedzieć o przedszkolu. Fińskie przedszkola dzielą się na trzy typy: prywatne, miejskie i rodzinne. Rodzice mogą samodzielnie wybrać, gdzie wysłać swoje dziecko na studia. Przedszkole płatnicze różni się w bardzo szerokim zakresie. Maksymalna miesięczna opłata za fińskie przedszkole wynosi około 250 euro, a minimalna 10-krotnie. Przedszkola przyjmują dzieci w wieku od dziewięciu miesięcy do ośmiu lat. Od 6 roku życia zaczynają przygotowywać je do szkoły za darmo.
Czasami w przedszkolach jest za mało miejsc. W takim przypadku państwo płaci rodzinie 500 euro miesięcznie, aby jedno z rodziców mogło siedzieć w domu i zajmować się dzieckiem. Ponadto w przedszkolach, zgodnie z prawem, na jednego nauczyciela przypada tylko 4 dzieci. Grupy w przedszkolach są zwykle małe. Szkolnictwo podstawowe w Finlandii ma na celu pełne przygotowanie dziecka do szkoły. Dlatego rząd zwraca na niego szczególną uwagę.
Wykształcenie średnie
Edukacja szkolna w Finlandii ma swoje własne cechy, o czym wie cały świat. Powodem tego był wyjątkowy sukces fińskich uczniów. Te ostatnie są regularnie wyróżniane w ramach programu PISA do międzynarodowej oceny edukacji. W 2000 i 2003 r. Kraj ten nie tylko zdobył pierwsze miejsce w tym „konkursie”, ale stał się jedynym państwem europejskim, które znalazło się wśród liderów. Jaki jest powód tego sukcesu?
Szkoła podstawowa - tzw. Drugi etap fińskiej edukacji, uczy dzieci w wieku od 7 do 16 lat. W zasadzie nie jest to zaskakujące - zwykła światowa praktyka. Ale jeśli zagłębisz się głębiej, zauważysz wiele interesujących cech fińskiej edukacji szkolnej. Po pierwsze, szkoły w kraju nie zdają absolutnie żadnych egzaminów, a nawet ukończenia szkoły. Po drugie, w Finlandii zróżnicowanie nauczania, czyli dogłębne studium niektórych dyscyplin edukacyjnych ze szkodą dla innych, w ogóle nie jest mile widziane. Po trzecie, takie pojęcie jak „klasy elitarne” nie istnieje w państwie.Sektor szkół prywatnych, jeśli jest rozwinięty, jest całkowicie nieistotny.
Fińskie Ministerstwo Edukacji aktywnie prowadzi politykę wyrównywania edukacji. Dąży do tego, aby edukacja była taka sama pod względem dostępności i treści w całym kraju i dla wszystkich grup ludności. Politykę wyrównania utrudniają cechy geograficzne kraju. Zgodnie z tym paradygmatem gęstość instytucji edukacyjnych powinna być taka sama na całym terytorium, tak różnorodnym pod względem gęstości zaludnienia w kraju takim jak Finlandia. Zgodnie z tą polityką Helsinki i inne miasta centralne powinny mieć tyle szkół, ile jest regionów słabo zaludnionych.
Indywidualne podejście
Warto zauważyć, że budynki fińskich szkół zostały zaprojektowane przez profesjonalnych architektów. Jednocześnie przy budowie nowej szkoły uwzględniane są preferencje przyszłych uczniów i ich rodzin. Dlatego typowa fińska szkoła nie przypomina szpitala ani koszar, jak w wielu innych krajach.
Podejście do zajęć ma tutaj charakter indywidualny, tzn. Nauczyciel próbuje podejść do każdego dziecka ze szczególnej perspektywy. Każdy student jest szanowany jako osoba. Indywidualność dzieci jest nie tylko doceniana, ale także w pełni rozwinięta. W każdej klasie dwóch nauczycieli pracuje jednocześnie. To z jednej strony usuwa obciążenia z każdego z nich, az drugiej upraszcza i przyspiesza proces podejmowania odpowiedzialnych decyzji. Pod koniec każdej lekcji uczniowie mówią, co rozumieli, a co nie. Jednocześnie nauczyciele pytają uczniów, ile się nauczyli, aby naprawdę chcieli odpowiedzieć i zrozumieć niezrozumiałe chwile. Niekompletne opanowanie materiału przez ucznia jest uważane za wadę nauczyciela w projekcie systemu dostarczania wiedzy.
Zgodnie z fińską tradycją dzieci są zawsze wysyłane do tej szkoły, która jest bliżej domu. Co więcej, przed prawem kraju zabroniono rodzicom wyboru własnej szkoły dla dziecka. Niedawno ten zakaz został zniesiony. Z reguły jednak rodzice nie zadają sobie trudu wyboru szkoły najbardziej odpowiedniej dla swojego dziecka, ale przekazują ją najbliżej domu. Robią to dość spokojnie, pamiętając o polityce wyrównywania edukacji prowadzonej w państwie.
Szkoły i gimnazja
Jako alternatywa dla liceum uczniowie mogą chodzić do szkoły lub szkoły zawodowej. Dla nich jest to pierwsza okazja do samodzielnego wyboru instytucji edukacyjnej. Obecnie w kraju działa 441 gimnazjów (łączna liczba uczniów wynosi około 130 tys. Osób) i 334 szkół zawodowych (łączna liczba uczniów wynosi około 160 tys. Osób). Podobnie jak w przypadku edukacji szkolnej, państwo w pełni opiekuje się uczniami w gimnazjach i szkołach - płaci im jedzenie, podróże i pomoce dydaktyczne. Ogólnie rzecz biorąc, taka edukacja jest odpowiednikiem szkoły średniej.
Szkolnictwo wyższe w Finlandii
W wieku 19 lat Finowie kończą szkołę. Na tym etapie nadal muszą zdać swój pierwszy i jedyny ogólnopolski egzamin maturalny. Po wejściu na uniwersytet praktycznie nie wpływa na szanse kandydata. Dlatego ten test nie jest uważany za egzamin w zwykłym znaczeniu tego słowa.
Aby zostać studentem uniwersytetu, kandydat musi zdać na nim egzaminy wstępne. Dosłownie wszystko zależy od nich. Organizacja tych testów leży całkowicie w gestii instytucji szkolnictwa wyższego. Podczas egzaminów wstępnych ujawniają się różnice między uczniami szkół średnich a absolwentami szkół zawodowych. Te pierwsze z reguły idą na uniwersytety, a te drugie do instytucji. Oczywiście nikt nie zabrania absolwentom wstępu na uniwersytety - nie ma na to formalnych ograniczeń. Są to statystyki oparte na wieloletnim doświadczeniu w fińskich instytucjach edukacyjnych.Mówiąc o statystykach, nie można nie wspomnieć o tym, że tylko jedna trzecia absolwentów szkół w Finlandii kontynuuje naukę.
Szkolnictwo wyższe w Finlandii ma wiele cech. Nie ma sektora prywatnego. Niewielka liczba działających prywatnych uniwersytetów znajduje się pod pełną kontrolą Ministerstwa Edukacji kraju i otrzymuje fundusze w formie dotacji. W Finlandii nie ma takiego wykształcenia średniego. Dzięki temu przejście kraju do bolońskiego systemu unifikacji statusów uniwersyteckich zostało znacznie ułatwione. Wcześniej w kraju istniało coś takiego jak średnie specjalistyczne placówki edukacyjne, ale teraz większość z nich ma status uniwersytetu.
Ogólnie rzecz biorąc, szkolnictwo wyższe w Finlandii jest dość osobliwe. Jak wspomniano powyżej, w kraju działa 29 uniwersytetów. Oprócz nich działa Wyższa Szkoła Obrony, która działa poza Ministerstwem Edukacji, ale ma status uniwersytetu. Fińskie instytuty politechniczne, podobnie jak podobne uniwersytety w innych krajach europejskich, mają praktyczną skłonność. Ich proces edukacyjny obejmuje również profesjonalną praktykę pracy.
Istnieje wyraźna granica między uniwersytetami a uniwersytetami zawodowymi. Uniwersytety prowadzą badania podstawowe. Mogą przypisywać swoim studentom tytuł licencjata i magistra. Bronią rozpraw doktorskich. Ale przed obroną rozprawy naukowiec otrzymuje tytuł licencjobiorcy - pośredni tytuł naukowy między mistrzem a lekarzem. W innych krajach świata taki tytuł nie istnieje. W ramach krajowego systemu edukacji jest utożsamiany z kandydatem na doktora nauk.
Jeśli chodzi o uniwersytety zawodowe (są one również politechniczne lub politechniczne), to wszystkie powyższe nie wchodzą w zakres ich kompetencji. Ostatnio jednak profesjonalne uniwersytety zaczęły przyznawać studentom tytuł magistra, co wcześniej nie było. W 2002 r. Uniwersytety takie uzyskały zezwolenie na prowadzenie szkolenia podyplomowego specjalistów. Dlatego jedyną rzeczą, która jednoczy uniwersytety fińskie i uniwersytety zawodowe, jest ich jednolita dystrybucja w całym kraju.
Obecnie najbardziej popularne wśród studentów są następujące dziedziny edukacji: zarządzanie i biznes, technologia i transport, a także opieka zdrowotna. Młodzi ludzie są również zainteresowani edukacją w dziedzinie kultury i turystyki. Przebieg kształcenia na takich uniwersytetach trwa od trzech i pół do czterech lat.
Edukacja dla obcokrajowców
Na uniwersytetach w Finlandii uczą głównie w języku fińskim i szwedzkim, ale każdego roku program studiów w języku angielskim, który jest tworzony głównie dla studentów zagranicznych, nabiera tempa. Aby obcokrajowiec ukończył studia w Finlandii, musi biegle władać językiem angielskim. W przeciwnym razie wnioskodawca po prostu nie będzie mógł studiować. Wszyscy odwiedzający potwierdzają znajomość języka angielskiego, zdając test. Każdy z zagranicznych kandydatów może wybrać jeden z dwóch testów: IELTS lub TOEFL. Warto zauważyć, że pierwszy z nich jest uważany za standardowy test dla każdego studenta, który chce studiować za granicą, którego językiem ojczystym nie jest angielski. Drugi test jest najczęściej używany podczas wchodzenia na uniwersytety w Ameryce i Kanadzie.
Jeśli kandydat zagraniczny chce studiować na fińskim uniwersytecie, musi nie tylko zdać egzaminy wstępne i udowodnić znajomość jednego z dopuszczalnych języków, ale także potwierdzić swoją sytuację finansową. Ponadto cudzoziemcy rozpoczynający naukę w fińskich uniwersytetach są zobowiązani do ukończenia szkoły średniej. Niektóre uniwersytety wprowadzają limity przyjmowania cudzoziemców.
Warto zauważyć, że szkolnictwo wyższe w Finlandii dla Rosjan i innych gości prowadzone jest zgodnie z programami międzynarodowymi i ma węższy zakres niż szkolnictwo klasyczne prowadzone w języku fińskim. Dlatego, aby uzyskać lepszą i bardziej kompleksową edukację, zaleca się opanowanie języka fińskiego. Na przykład Uniwersytet Ekonomiczny (Helsinki) uczciwie przyznaje, że znacznie mniej przedmiotów w biznesie międzynarodowym uczy się w języku angielskim na uniwersytecie niż w języku fińskim.
Około 250–300 tysięcy studentów i około 6-7 tysięcy nowych studentów studiuje w Finlandii rocznie. Uniwersytety w Finlandii cieszą się największą popularnością zarówno wśród lokalnych studentów, jak i turystów. Stanowią one około 60–70% osób otrzymujących wyższe wykształcenie w tym stanie. Politechniki są preferowane odpowiednio od 30 do 40% studentów. Warto zauważyć, że zagraniczni studenci częściej wybierają uniwersytety niż lokalne. System edukacji w Finlandii jest dość złożony i dobrze rozwinięty. Jednocześnie państwo północne opiekuje się zagraniczną młodzieżą, dając jej prawo do bezpłatnej edukacji.
Koszt edukacji
Fińska edukacja jest bezpłatna, w tym dla obcokrajowców. System edukacji w Finlandii jest finansowany przez państwo w 72 procentach. Studenci szkół wyższych nadal potrzebują pewnej kwoty. Studenci wydają od 600 do 1000 euro miesięcznie na zakwaterowanie, wyżywienie i obowiązkowe członkostwo w związku. Warto zauważyć, że niektóre obszary studiów na uniwersytetach są nadal opłacane. Na przykład program MBA w Helsinki School of Economics będzie kosztował studenta 18 tysięcy euro.
Fińskie uniwersytety
Jako przykład ilustrujący rozważ kilka znanych fińskich uniwersytetów.
Uniwersytet Helsiński. Jeden z najstarszych i największych uniwersytetów w Finlandii. Na uniwersytecie studiuje około 40 tysięcy studentów, z czego 5 tysięcy to doktoranci. Tutaj możesz uzyskać tytuł licencjata, magistra lub doktora. Placówka edukacyjna ma ogród botaniczny i wiele innych organizacji.
University of the Arts (Helsinki). Uniwersytet został założony w 2013 roku przez połączenie trzech uniwersytetów państwowych specjalizujących się w malarstwie, muzyce i teatrze. Dziś studiuje tutaj około dwóch tysięcy ludzi. Warto zauważyć, że ta instytucja edukacyjna prowadzi pod względem liczby obcokrajowców (29% ogólnej liczby studentów odwiedzających w Finlandii).
University of Technology Lappeenranta. Kolejny uniwersytet z Finlandią. Helsinki nie są jedynym miastem, w którym można uzyskać wysokiej jakości wykształcenie wyższe, a University of Lappeenranta jest doskonałą reprezentacją. Uniwersytet wraz z administracją miasta opracował koncepcję, zgodnie z którą małe gospodarstwa domowe mogą pomóc scentralizowanej miejskiej sieci energetycznej, przenosząc do niej nadmiar energii słonecznej z paneli.
Wniosek
Dzisiaj spotkaliśmy się z systemem edukacji tak cudownego kraju jak Finlandia. Edukacja w tym kraju jest absolutnie zasłużona, ma światowe uznanie. Podsumowując ten artykuł, można zauważyć, że fiński rząd naprawdę dba o swoją młodość. Przejawia się to we wszystkim, od wkładów finansowych po rodziców dzieci, którzy nie mogli dostać się do przedszkola, kończąc na bezpłatnym szkolnictwie wyższym.