Amnestia przetłumaczona z greckiego - „przebaczenie, zapomnienie”. Stosuje się go za zgodą władz publicznych w stosunku do osób, które popełniły przestępstwo. Istotą amnestii jest zwolnienie z kary (pełnej lub częściowej).
Pojęcia „amnestii” i „ułaskawienia” są często mylone, ale różnią się tym, że amnestia nie jest skierowana do poszczególnych osób ułaskawionych, ale do całej kategorii przestępców z pewnych powodów, na przykład kobiet, nieletnich, skazanych na krótkie wyroki i tak dalej.
Amnestia jest zwykle stosowana ze względów humanistycznych, ale ma również znaczenie praktyczne, na przykład służy zmniejszeniu liczby osób w takich instytucjach lub pomaga osiągnąć określone cele polityczne. W wielu krajach (w tym w Rosji) ogłaszana jest amnestia, na przykład w święta państwowe.
Klasyfikacja amnestii
W Rosji amnestia dzieli się na dwie grupy:
- prawo karne;
- polityczny.
W pierwszym przypadku kara jest złagodzona dla osób zjednoczonych na pewnych podstawach, na przykład odbywających wyroki za przestępstwa o niewielkiej wadze, samotne matki, nieletnich przestępców.
Jeśli chodzi o kwestie polityczne, oznacza to odmowę państwa ścigania osób odpowiedzialnych za masowe zbrodnie, w których rola każdej osoby nie jest decydująca, na przykład operacje wojskowe, zbrojna rebelia itp. Przykład z historii: ustawa „O deklaracji amnestii wobec osób, które popełniły niebezpieczne społecznie działania podczas operacji antyterrorystycznej na Północnym Kaukazie” z 13 grudnia 1999 r.
W jakich przypadkach można ułaskawić? Nie zawsze jest to przeprowadzane.
Istota amnestii
Zgodnie z przepisami amnestia dotyczy zarówno osób ściganych, jak i skazanych. Dlatego czyn ten zwalnia od odpowiedzialności karnej i karnej lub zmniejsza ją, a także zastępuje łagodniejszym.
W Federacji Rosyjskiej legalne stosowanie amnestii reguluje Konstytucja Federacji Rosyjskiej, która przyznaje prawo do deklarowania amnestii Dumie Państwowej Federacji Rosyjskiej (klauzula „g” część 1 art. 103 Konstytucji Federacji Rosyjskiej), a także Kodeks karny Federacji Rosyjskiej, który ujawnia treść tego aktu (art. 84 kodeksu karnego RF).
Ogłoszenie o amnestii
Ważne jest, aby zrozumieć, że rozważane pojęcie nie budzi wątpliwości w czynach karnych ani w legalności ważności wstępnych czynności dochodzeniowych wydanych na mocy decyzji sądu. Zwolnienie nie jest również uważane za rehabilitację osoby. Zwolniony nadal leczy sprawiedliwie skazanych winnych popełnienia przestępstwa. Akt amnestii jest jedynie przejawem miłosierdzia i humanizmu ze strony państwa.
Zgodnie z art. 84 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej akt zostaje ogłoszony w odniesieniu do kręgu osób, do których artykuł ma zastosowanie, a nie indywidualnie. Zwykle taki akt zawiera opis kategorii osób według określonego atrybutu. Lista osób może zostać zmniejszona, jeśli istnieją kategorie, które nie podlegają amnestii, na przykład osoby skazane za poważne, a szczególnie ciężkie przestępstwa, złośliwi naruszający porządek odbywania kary, powtarzający się przestępcy itp.
Przypadki zastosowania
Zastosowanie amnestii ma zastosowanie w następujących sytuacjach:
- osoby, które popełniły przestępstwa, są zwolnione z odpowiedzialności karnej;
- skazani są zwolnieni z kary lub z dalszego odbywania kary;
- zdanie skrócone;
- przypisana kara zostaje zastąpiona łagodniejszą;
- osoby są zwolnione z dodatkowej kary;
- przekonanie zostało usunięte.
Czasami taki akt wymaga zastosowania wszystkich powyższych środków lub tylko ich części. Ponadto można przewidzieć zwolnienie niektórych kategorii osób z odpowiedzialności administracyjnej. Jest on wdrażany przez organy ścigania i organy karne.
Przebaczenie
Ułaskawienie to decyzja najwyższego organu (głowy państwa) o całkowitym lub częściowym zwolnieniu skazanego z wyznaczonej lub, ewentualnie, później nałożonej kary, o zastąpieniu orzeczenia sądu łagodniejszym wyrokiem. Proces ułaskawienia jest zawsze indywidualny. Oznacza to, że decyzja jest podejmowana w odniesieniu do konkretnej osoby lub kilku konkretnych osób.
Podstawowe prawo państwa stanowi, że każda skazana osoba ma prawo prosić o ułaskawienie lub zamianę kary. W tym celu należy zwrócić się do głowy państwa za pośrednictwem administracji zakładu karnego lub systemu wykonawczego.
Jak wspomniano wcześniej w kontekście koncepcji ułaskawienia, jej wdrożenie (innymi słowy, oszczędzając osobę skazaną za przestępstwo) leży w gestii głowy państwa, jak opisano w Kodeksie karnym i Konstytucji. Zatwierdzenie przez państwo może znacznie poprawić pozycję obywatela poprzez złagodzenie nałożonej kary. Aby to zrobić, albo skazany, albo jego obrońca, krewni, administracja instytucji, w której dana osoba odbywa karę, lub inspektorat wykonawczy składa wniosek, pod warunkiem że skazany został zwolniony, ale ma nieobrobiony rejestr karny.
W jakich przypadkach jest stosowany?
Realizacja ułaskawienia (zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej) może sprowadzać się do niektórych kategorii osób, a mianowicie:
- Osoba skazana przez władze Federacji Rosyjskiej i odbywająca karę w Rosji.
- Osoba, która została skazana na karę przez sąd obcego państwa, ale odbywa karę w Rosji (jeżeli taka zasada jest określona w traktacie międzynarodowym).
- Kategorie osób, które odbyły karę i mają nieoznaczony rejestr karny za popełnione przestępstwo.
Wniosek o ułaskawienie skierowany jest do prezydenta. Następnie można podjąć pozytywną decyzję w odniesieniu do konkretnej osoby lub negatywną, jeśli skazany nie spełnia warunków niezbędnych do złagodzenia lub całkowitego zwolnienia go z kary.
O czym należy pamiętać przy składaniu wniosku?
Podczas tego procesu należy wziąć pod uwagę następujące kryteria:
- stopień przestępczości, jej surowość i charakter;
- zachowanie skazanego w okresie odbywania kary, a mianowicie: czy działał dobrze, czy brał udział w działalności twórczej zakładu karnego lub popełnił nielegalne działania;
- czas spędzony przez więźnia w kolonii poprawczej (jest to ważne, ponieważ dla osób, które nie służyły w połowie wyznaczonego czasu, proces ułaskawienia nie jest stosowany);
- czy w trakcie odbywania kary popełniono jakieś okrucieństwa (dotyczy tylko kary w zawieszeniu);
- czy doszło do wcześniejszego zwolnienia, czy do tego skazanego zastosowano wcześniej akt amnestii lub ułaskawienia;
- odszkodowanie za szkody spowodowane przestępstwem;
- brane są pod uwagę wszystkie dane osobowe osoby skazanej, takie jak wiek, liczba wyroków skazujących, rodzina, dzieci i tak dalej.
Wszystkie te informacje są gromadzone, aby prezydent mógł podjąć właściwą, świadomą decyzję dotyczącą wnioskodawcy. Rozpatrzenie takich kwestii podlega wyłącznie głowie państwa.
Zgodnie z prawem
Prosić o złagodzenie kary lub ułaskawienie, zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej 50, każdy ma prawo.
Zgodnie z art. 50 Konstytucji Federacji Rosyjskiej każda osoba skazana ma prawo ubiegać się o ułaskawienie lub złagodzić zmianę zdania. Ta norma potwierdza, że prawa i wolności obywateli w państwie prawa są najwyższą wartością. Ale nie każdy więzień może na to liczyć, jeśli nie spełni niezbędnych kryteriów.
Co lub kto wybacza?
Wszystkie działania odbywają się na podstawie art. 89 Konstytucji Federacji Rosyjskiej i przepisów Kodeksu karnego. Akt miłosierdzia ze strony państwa może zmienić sytuację skazanego na lepsze: złagodzić wyrok, skrócić jego okres lub usunąć z rejestru karnego. Dlatego też określone normy określają, według jakich kryteriów i do jakiej osoby można zastosować takie działanie.
Jak wspomniano wcześniej, za ułaskawienie odpowiada prezydent. Zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej nie ma on prawa przekazywać tych uprawnień innym urzędnikom. Nie wyklucza to jednak udziału innych organów publicznych w tym procesie.
Proces aplikacyjny
W celu wykonania ułaskawienia należy wysłać petycję do prezydenta kraju. W tym celu winna składa petycję. Może to zrobić jego prawnik albo przez administrację kolonii, albo przez inspekcję wykonawczą. Po otrzymaniu wspomnianego wniosku władze przesyłają go do Ministerstwa Sprawiedliwości (nie później niż dwadzieścia dni po otrzymaniu). W ciągu następnych siedmiu dni wniosek i inne niezbędne dokumenty, które potwierdzają tożsamość osoby skazanej, są przekazywane do komisji, która zajmuje się kwestiami ułaskawienia. Następnie wszystkie dokumenty dotyczące osoby winnej z opinią są przesyłane do naczelnika tematu (okres - nie więcej niż trzydzieści dni). Ostatnim etapem jest przekazanie do głowy stanu wszystkich dokumentów z przedstawieniem możliwości ułaskawienia w stosunku do sprawcy w okresie nieprzekraczającym piętnastu dni. Dokładnie tak wygląda proces petycji w Federacji Rosyjskiej.
W przypadku awarii
Do kompetencji głowy państwa należy nie tylko zatwierdzenie ułaskawienia w Federacji Rosyjskiej, ale także jego odmowa. Kto informuje winnego, że odmówiono mu złożenia wniosku? W przypadku odrzucenia wniosku przez prezydenta kraju gubernator przesyła skazanemu pisemną odpowiedź. Po otrzymaniu odpowiedzi obowiązuje moratorium na złożenie kolejnego wniosku. Moratorium trwa jeden rok. Po upływie tego okresu więzień ma prawo powtórzyć próbę i ponownie złożyć wniosek.
W przypadku więźniów odbywających karę dożywotniego postępowania, w ich przypadku stosuje się tę samą procedurę składania wniosku. Tylko głowa państwa może podjąć decyzję. Jest jednak pewna różnica. W przypadku dożywocia wniosek można wysłać dopiero po odbyciu 25 lat więzienia.
Amnestia i ułaskawienie: różnice
Deklaracja amnestii i wprowadzenie ułaskawienia to dwa podobne protokoły zgodnie z Konstytucją Federacji Rosyjskiej. Oba te akty stanowią dla skazanych okazję do poprawy swojego losu poprzez dojazdy do pracy lub zniesienie wyroków. Jednak te koncepcje różnią się od siebie. Amnestia to akt miłosierdzia, który dotyczy całej kategorii skazanych i ściganych. Amnestia jest wydawana przez Dumę Państwową w formie uchwały. Ponadto jego wdrożenie wymaga znacznego przeszkolenia organów wykonawczych (lokalnego wymiaru sprawiedliwości), ponieważ często jest to wydarzenie na dość dużą skalę.
Za ułaskawienie odpowiada prezydent. Jest to akcja skierowana do konkretnej osoby, która złożyła petycję do wyższych władz.