Przed wejściem w życie ustawy o obrocie gruntami rolnymi nr 101-ФЗ nieodebrane udziały w ziemi zdefiniowano jako części wspólnego przydziału własności, którego właściciele nie rozporządzali nimi przez 3 lub więcej kolejnych lat od momentu rejestracji prawa własności. Po wejściu w życie powyższej ustawy definicja zniknęła. Ale istniały zasady, na podstawie których udziały w ziemi są uznawane za nieodebrane.
Reforma rolna
Zmiany w przepisach dotyczących gruntów nastąpiły ponad 20 lat temu. Czas pokazał, że ta metoda nie okazała się najlepsza dla tych transformacji. Wszystkie grunty rolne zostały podzielone na akcje z przeniesieniem do wspólnej własności. Jednak ich granice nie zostały określone na ziemi. Udziały w gruntach przekazano pracownikom organizacji zajmujących się rolnictwem, ich emerytom, pracownikom w dziedzinie zdrowia, życia, kultury, edukacji, żywienia, którzy byli na odpowiednich terytoriach.
W rezultacie obywatele stali się uczestnikami wspólnej wspólnej własności gruntów rolnych. Jednak z czasem stare organizacje przestały istnieć. Nowe organizacje w formie partnerstw, spółdzielni i innych stowarzyszeń musiały zdecydować o sposobie użytkowania gruntów rolnych.
Z powodu niedoskonałości przepisów powstały spory, w tym dotyczące nieodebranych udziałów gruntów. Ich projekt nie został zrealizowany, dlatego liczba konfliktów wzrosła z czasem.
Wystąpienie problemu
Jednym z głównych powodów ograniczonego użytkowania gruntów rolnych jest zaprzestanie funkcjonowania zainteresowanych organizacji. Ponadto często odpowiednie umowy nie były zawierane we właściwej formie, zmieniano zasady użytkowania działek, wygasały warunki najmu i tak dalej.
Podstawa do uznania udziałów za nieodebrane
W przeciwieństwie do poprzednich wersji, obecne prawo nr 101-FZ dokładniej podchodzi do tej kwestii. Ze względu na zmianę brzmienia początkowo nieodebrane udziały w ziemi nie są takie, ale można je rozpoznać, jeśli właściciele ich nie wydzierżawili ani nie zamówili w inny sposób. Jest to określone w ust. 1 art. 12.1 prawa.
Ponadto wprowadzono dodatkowe podstawy, w przypadku których udział gruntu zostanie uznany za nieodebrany. Należą do nich:
- Brak informacji o właścicielu w decyzjach władz lokalnych w sprawie prywatyzacji gruntów rolnych przed wejściem w życie powyższej ustawy.
- Zmarły właściciel nie ma spadkobierców.
- Spadkobiercy zmarłego właściciela nie są uprawnieni do dziedziczenia.
- Spadkobiercy zmarłego właściciela są zawieszeni na spadku, odmówili go lub nie przyjęli.
Dlaczego wprowadzono zmiany?
Po zarejestrowaniu umowy grunty uważa się za podzielone na części. Jeśli zmarli właściciele nie mają spadkobierców lub nie dochodzą swoich praw, wówczas nikt nie jest zaangażowany w przydział. Wcześniej takich części nie można było uznać za nieodebrane udziały w ziemi, ponieważ właściciel formalnie zbył działkę w ciągu swojego życia.
Wraz z wejściem w życie nowego prawa sytuacja się zmieniła. Teraz, nawet jeśli część działki została wydzierżawiona, ale po śmierci właściciela spadkobiercy nie pojawili się lub nie odziedziczyli, można to uznać za nieodebrane.
Jak wrócić
Właściciele, którzy uważają, że ich nieodebrane udziały w ziemi znajdują się na odpowiedniej liście, mogą w nieuzasadniony sposób odwołać się do lokalnych władz z zastrzeżeniem, a także oświadczyć to na spotkaniu wszystkich właścicieli wspólnej nieruchomości. Stanie się to podstawą do wykluczenia tych witryn z nieodebranych udziałów.
Dlatego osoba musi wykonać dwie czynności: złożyć wniosek do władz lokalnych, podając swoje stanowisko na piśmie, a także zadeklarować prawa na walnym zgromadzeniu. Jeśli jedno z tych działań nie zostanie zakończone, formalnie twierdz, że udział nie zadziała. Ale w praktyce iw takich przypadkach można osiągnąć pożądany rezultat. W tym celu konieczne jest wzięcie udziału w pozwie, w którym władze lokalne wystąpią o uznanie części ziemi za nieodebrane. W większości przypadków sąd staje po stronie pozwanego i odrzuca roszczenie do władz lokalnych.
Dziedziczenie
Prawo do nieodebrania udziałów gruntowych może zostać uznane, jeżeli po testatorach faktycznie nastąpiło przeniesienie własności spadkobierców, ale nie sporządzili oni odpowiednich dokumentów. Może się również zdarzyć, że upłynął wyznaczony na to okres. Wtedy jedyną instancją pozostaje sąd.
Aby nie wnieść sprawy do sądu, konieczne jest wypełnienie wszystkich dokumentów na czas. Spadkobiercy wraz z ziemią mijają wszystkie budynki znajdujące się na terenie. Mają prawo wykupić ziemię na podstawie praw poboru. Jeśli ziemia nie zostanie sprywatyzowana, spadkobiercy będą mogli ją uzyskać w następujących przypadkach:
- Jeżeli proces prywatyzacji rozpoczął się od spadkodawcy, ale nie pozostał niepełny.
- Jeśli spadkodawca w ciągu swojego życia wyznaczył powiernika do prywatyzacji.
Dokumenty potwierdzające wykorzystanie gruntów
W takim przypadku prawo zapewnia dokument potwierdzający prawo do korzystania. Może to być dzierżawa, nieodpłatne użytkowanie na czas, zarządzanie zaufaniem lub potwierdzanie prawa do stałego użytkowania lub dziedziczenia posiadania przez całe życie.
Procedura rejestracji własności przez władze lokalne
Odwołanie do sądu jest pierwszym krokiem do uznania nieodebranego udziału w ziemi ze względu na fakt, że właściciele go nie zbyli. Zgodnie z ust. 2 art. 12.1 ustawy nr 101-FZ, władze lokalne muszą sporządzić listę udziałów w ziemi, które można uznać za nieodebrane. Zasadniczo to pytanie dotyczy tych działek, które nie mają spadkobierców. W zależności od podstaw akcje znajdują się na jednej z list.
Lista nieodebranych udziałów gruntowych jest publikowana w mediach. Odbywa się to co najmniej 3 miesiące przed zwołaniem zgromadzenia właścicieli w celu zatwierdzenia udziału. Wcześniej publikacja była przeprowadzana tylko w oficjalnym źródle, które zostało zatwierdzone przez upoważniony organ. Ta praktyka była wyjątkowo nieskuteczna. Informacje zaczęły być również publikowane w Internecie. Ale to nie doprowadziło do pożądanych rezultatów. Jednak kwestia ta jest ostatecznie rozstrzygana przez sąd. Organ ten jest zobowiązany do powiadomienia wszystkich zainteresowanych stron. Właściciele otrzymają informacje o umieszczeniu udziału w liście nieodebranych ziem nawet podczas procesu. Dlatego nawet jeśli informacje nie dotrą do właścicieli w procesie przedprocesowego rozwiązania problemu, będą oni mogli wziąć udział w rozprawie.
Dlatego po prawidłowej publikacji tych informacji władze lokalne zwołują spotkanie właścicieli działki, na którym zamierzają zatwierdzić nieodebrany udział gruntu.
Jeżeli w ciągu 4 miesięcy od publikacji w mediach spotkanie nie zdecyduje się zatwierdzić listy, władze lokalne zrobią to sami. Nie ma znaczenia z jakich powodów właściciele strony nie podjęli tej decyzji.
Po zatwierdzeniu listy akcje uznaje się za nieodebrane, a władze lokalne mogą wystąpić do sądu w celu uzyskania prawa własności. Jeśli zostanie wydana pozytywna decyzja sądu, na tej podstawie można zarejestrować nieruchomość w Rosreestr. Prawo własności przechodzi na osobę dopiero po zakończeniu procedury rejestracji. Jest to określone w art. 8 Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej.
Od momentu uznania prawa do nieodebranych udziałów gruntów, gmina ma możliwość ich zbycia.
Grunt na sprzedaż
Po zakończeniu fazy rejestracji władze lokalne muszą opublikować zawiadomienie w ciągu 30 dni, że udział można nabyć w nieruchomości za 15% ceny zapasów. Wskaźnik ten jest ustalany na poziomie stanowym, a władze lokalne nie są uprawnione do ustalania innej ceny.
Informacja o możliwości zakupu tych akcji jest publikowana w mediach. Są to lokalne gazety, oficjalny wirtualny zasób gminy (jeśli istnieje), a także tablice informacyjne.
Prawo poboru przysługuje gospodarstwom rolnym lub innym organizacjom, które korzystają z tego przydziału. Taka możliwość jest ważna przez sześć miesięcy od momentu uznania prawa własności nieodebranych udziałów gruntów przez władze lokalne. Jeśli w tym okresie nie zostanie zawarta żadna umowa, władze lokalne przydzielają tę część na oddzielny kawałek ziemi, przestrzegając ustalonych minimalnych rozmiarów. Po procedurze przydziału grunty są ponownie wystawiane na sprzedaż, ale na innych warunkach.
Odpowiedzialność
Obecność udziału w ziemi jest prawem właściciela, ale wiąże się z odpowiedzialnym podejściem. Właściciel musi sam uprawiać ziemię lub wydzierżawić ją organizacjom rolniczym, które przejmą odpowiednie funkcje. W takim przypadku właściciel otrzyma swój procent w formie czynszu.
Najemcy ponoszą odpowiedzialność przed właścicielem działki za niewłaściwe lub niewłaściwe użytkowanie. Jest to określone w art. 183 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej. Odpowiedzialność wobec państwa spoczywa na terminowej zapłacie podatku od zysków i gruntów.
Przepisy ustawy nr 101-FZ mają na celu uregulowanie relacji w zakresie obrotu gruntami między właścicielami a władzami lokalnymi. Organy państwowe sprawujące kontrolę nad gruntami powinny regularnie sprawdzać stan uprawy gruntów rolnych. W przypadku niezgodnego z prawem i niewłaściwego użytkowania muszą oni niezwłocznie postępować zgodnie z prawem.
Wniosek
Jak widać, proces uznawania nieodebranych udziałów gruntowych za własność komunalną ma na celu objęcie jak największej liczby gruntów przeznaczeniem i przeznaczeniem, a także umożliwienie przedsiębiorstwom rolnym uprawy niezebranych działek i terytoriów. Jeśli właściciel się znajdzie, nie będzie mu trudno sporządzić dla siebie odpowiednie udziały w ziemi.