Od czasu do czasu pojawia się w mediach skrót podobny do OPEC. Celem tej organizacji jest uregulowanie rynku czarnego złota. Struktura jest dość ważnym graczem na scenie światowej. Ale czy to naprawdę takie różowe? Niektórzy eksperci są zdania, że to członkowie OPEC kontrolują sytuację na rynku czarnego złota. Jednak inni uważają, że organizacja jest jedynie przykrywką i „lalką”, manipulując, które potężne moce tylko wzmacniają ich siłę.
Dobrze znane fakty
To organizacja krajów eksportujących ropę naftową ma oznaczenie OPEC. Dokładniejsza interpretacja nazwy tej struktury w języku angielskim brzmi jak Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową. Istotą działalności tej struktury jest to, że pozwala państwom, w których wydobycie czarnego złota jest głównym sektorem gospodarczym, wpływać na rynek produktów naftowych. Oznacza to, że jednym z głównych zadań organizacji jest ustalenie kosztu za baryłkę, co jest korzystne dla dużych graczy rynkowych.
Członkowie stowarzyszenia
Obecnie trzynaście stanów jest członkami OPEC. Łączy je tylko jedna rzecz - obecność osadów łatwopalnej cieczy. Głównymi uczestnikami organizacji są Iran, Irak, Katar, Wenezuela i Arabia Saudyjska. Ten ostatni ma największy autorytet i wpływ w społeczności. Wśród mocarstw Ameryki Łacińskiej, oprócz Wenezueli, Ekwador jest przedstawicielem tej struktury. Najgorętszy kontynent obejmował następujące kraje objęte OPEC:
- Algieria
- Nigeria
- Angola
- Libia
Z czasem członkami stało się jeszcze kilka państw Bliskiego Wschodu, takich jak Kuwejt i Zjednoczone Emiraty Arabskie. Jednak pomimo tej lokalizacji kraje OPEC utworzyły główną siedzibę w Wiedniu, stolicy Austrii. Dziś to eksporterzy ropy kontrolują czterdzieści procent całego rynku.
Tło historyczne
Historia OPEC rozpoczyna się od spotkania światowych liderów w eksporcie czarnego złota. To było pięć stanów. Miejscem ich spotkania była stolica jednej z potęg - Bagdadu. To, co zainspirowało kraje do zjednoczenia, wyjaśniono bardzo prosto. Jednym z czynników wpływających na ten proces jest zjawisko dekolonizacji. Właśnie w momencie, gdy proces ten aktywnie się rozwijał, a kraje postanowiły się spotkać. Stało się to we wrześniu 1960 r.
Podczas spotkania omawiano sposoby wymknięcia się spod kontroli globalnych korporacji. W tym czasie wiele ziem zależnych od metropolii zaczęło być wyzwolonych. Mogliby teraz samodzielnie wyznaczyć kierunek reżimowi politycznemu i gospodarce. Wolność decyzji jest tym, co chcieli osiągnąć przyszli członkowie OPEC. Celem powstającej organizacji była stabilizacja kosztów substancji palnych i organizacja jej strefy wpływów na tym rynku.
W tym czasie firmy z Zachodu zajmowały najbardziej autorytatywne pozycje na rynku czarnego złota. To jest Exxon, Chevron, Mobil. To te największe korporacje zaproponowały obniżenie ceny za baryłkę o rząd wielkości. Wyjaśnili to całkowitymi kosztami wpływającymi na czynsze za ropę naftową. Ale ponieważ w tamtych latach świat nie odczuwał potrzeby ropy, popyt był niższy niż podaż. Uprawnienia, z których zjednoczyłaby się wkrótce organizacja krajów eksportujących ropę naftową, po prostu nie mogły pozwolić na wdrożenie tego wniosku.
Sfera wpływów
Pierwszym krokiem było załatwienie wszystkich formalności i zorganizowanie pracy konstrukcji zgodnie z modelem. Pierwsza siedziba OPEC znajdowała się w stolicy Szwajcarii - Genewie. Ale pięć lat po utworzeniu organizacji Sekretariat został przeniesiony do Wiednia w Austrii. W ciągu następnych trzech lat opracowano i utworzono przepisy odzwierciedlające prawa członków OPEC. Wszystkie te zasady zostały włączone do Deklaracji, która została przyjęta na spotkaniu. Główną istotą dokumentu jest szczegółowe wyjaśnienie możliwości państw w zakresie kontroli krajowych zasobów naturalnych. Organizacja zyskała rozgłos. Przyciągnęło to wejście do struktury nowych członków, którymi byli: Katar, Libia, Indonezja i Zjednoczone Emiraty Arabskie. Później inny znaczący eksporter ropy, Algieria, zainteresował się organizacją.
Centrala OPEC przekazała prawo do kontroli produkcji rządom krajów objętych strukturą. To był właściwy ruch i doprowadził do tego, że w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku wpływ czarnego złota OPEC na światowy rynek był bardzo duży. Potwierdza to fakt, że cena za baryłkę tej łatwopalnej substancji zależała bezpośrednio od decyzji tej organizacji.
W siedemdziesiątym szóstym roku praca OPEC przerosła nowe zadania. Cele otrzymały nowy kierunek - koncentruje się na rozwoju międzynarodowym. Ta ostatnia decyzja doprowadziła do powstania funduszu OPEC. Polityka organizacji zyskała nieco zaktualizowany wygląd. Doprowadziło to do tego, że kilka innych państw zainteresowało się przystąpieniem do OPEC - Afrykańska Nigeria, Gabon i Ekwador Ameryki Łacińskiej.
Destabilizacja organizacji dokonała się w latach osiemdziesiątych. Wynika to ze spadających cen czarnego złota, mimo że wcześniej osiągał maksymalne poziomy. Doprowadziło to do zmniejszenia udziału w rynku światowym krajów członkowskich OPEC. Według analityków proces ten doprowadził do pogorszenia się sytuacji gospodarczej w tych stanach, ponieważ sektor ten utrzymuje sprzedaż tego paliwa.
Lata dziewięćdziesiąte
Na początku lat dziewięćdziesiątych sytuacja uległa odwróceniu. Koszt beczki wzrósł, a udział organizacji w segmencie globalnym również się zwiększył. Ale miało to również swoje własne powody. Należą do nich:
- wprowadzenie nowego elementu polityki gospodarczej - kwot;
- Nową metodologią wyceny jest koszyk OPEC.
Jednak nawet taka poprawa nie zadowoliła członków organizacji. Według ich prognoz wzrost cen czarnego złota powinien być o rząd wielkości wyższy. Przeszkodą w oczekiwaniach była niestabilna sytuacja gospodarcza w krajach Azji Południowo-Wschodniej. Kryzys trwał od dziewięćdziesiątego ósmego do dziewięćdziesiątego dziewiątego roku.
Jednocześnie jednak znaczącą przewagą dla krajów eksportujących ropę był rozwój sektora przemysłowego. Na świecie pojawiła się ogromna liczba nowych gałęzi przemysłu, których zasobami roboczymi była właśnie ta łatwopalna substancja. Intensywne procesy globalizacji i energochłonne przedsiębiorstwa stworzyły również warunki do wzrostu ceny baryłki ropy.
Struktura organizacji przedstawiła również pewne zmiany. Na miejsce Gabonu i zawieszenia jego pracy w ramach struktury Ekwadoru przyszła Federacja Rosyjska. Status obserwatora dla tego największego eksportera czarnego złota stał się znaczącym plusem dla wiarygodności organizacji.
Nowe tysiąclecie
Ciągłe wahania gospodarcze i procesy kryzysowe oznaczały dla OPEC nowe tysiąclecie. Cena ropy spadła następnie do minimalnego poziomu, a następnie wzrosła do niebotycznych wartości. Początkowo sytuacja była dość stabilna, była płynna dodatnia dynamika. W 2008 roku organizacja odnowiła członkostwo, Angola zaakceptowała członkostwo w nim. Ale w tym samym roku czynniki kryzysowe gwałtownie pogorszyły sytuację. Przejawiało się to tym, że cena za baryłkę ropy spadła do poziomu dwóch tysięcy lat.
Przez następne dwa lata cena czarnego złota nieco się obniżyła. Stało się tak wygodne, jak to możliwe, zarówno dla eksporterów, jak i kupujących. W 2014 r. Nowo zintensyfikowane procesy kryzysowe obniżyły koszt substancji palnych do wartości zerowej. Jednak pomimo wszystko OPEC stale doświadcza wszystkich trudności globalnej gospodarki i nadal wpływa na rynek zasobów energetycznych.
Główne cele
Dlaczego powstaje OPEC? Celem organizacji jest utrzymanie i zwiększenie obecnego udziału w rynku globalnym. Ponadto struktura wpływa na ceny. Ogólnie rzecz biorąc, te zadania OPEC zostały ustanowione podczas tworzenia organizacji i nie nastąpiły znaczące zmiany w kierunku działania. Te same zadania można nazwać misją tego stowarzyszenia.
Obecne cele OPEC to:
- poprawa warunków technicznych w celu ułatwienia wydobycia i transportu czarnego złota;
- celowa i skuteczna inwestycja dywidend uzyskanych ze sprzedaży ropy.
Rola organizacji w globalnej społeczności
Struktura jest zarejestrowana w Organizacji Narodów Zjednoczonych pod statusem organizacji międzyrządowej. To ONZ utworzyło niektóre funkcje OPEC. Stowarzyszenie ma słowo w rozwiązywaniu niektórych problemów związanych z globalną gospodarką, handlem i społeczeństwem.
Coroczne spotkanie odbywa się, podczas którego przedstawiciele rządów krajów eksportujących ropę omawiają przyszły kierunek i strategię działań na rynku światowym.
Teraz stany wchodzące w skład organizacji zajmują się produkcją sześćdziesięciu procent całej ropy. Według analityków nie jest to maksymalny poziom, jaki mogą osiągnąć. Tylko Wenezuela w pełni rozwija swoje magazyny i sprzedaje swoje rezerwy. Jednak związek nadal nie może osiągnąć konsensusu w tej sprawie. Niektórzy uważają, że konieczne jest uzyskanie maksimum możliwego, aby zapobiec wzrostowi wpływu Stanów Zjednoczonych na światowy rynek energii. Według innych wzrost produkcji prowadzi tylko do wzrostu podaży. W takim przypadku spadek popytu pociągnie za sobą obniżenie ceny danej substancji palnej.
Struktura organizacyjna
Główną osobą organizacji jest Sekretarz Generalny OPEC Mohammed Barkindo. To ta osoba jest odpowiedzialna za wszystko, o czym decyduje Konferencja Państw-Stron. Jednocześnie Konferencja, zwoływana dwa razy w roku, jest wiodącym organem zarządzającym. Podczas spotkań członkowie stowarzyszenia poruszają następujące kwestie:
- rozpatrzenie nowego członkostwa - przyznanie członkostwa każdemu krajowi jest omawiane razem;
- zmiany personelu;
- problemy finansowe - rozwój budżetu.
Nad rozwojem powyższych problemów zajmuje się wyspecjalizowany organ zwany Radą Gubernatorów. Oprócz tego działy zajmują swoje miejsce w strukturze organizacji, z których każdy bada określony zakres tematów.
Ważną koncepcją przy organizacji pracy OPEC jest także „koszyk cen”. Ta definicja odgrywa kluczową rolę w polityce cenowej. Znaczenie „koszyka” jest bardzo proste - jest to średnia wartość między kosztami substancji palnych różnych gatunków. Marka oleju jest ustalana w zależności od kraju produkcji i gatunku. Paliwo dzieli się na „lekkie” i „ciężkie”.
Również dźwignią na rynku są kwoty. Jacy oni są? Są to ograniczenia dotyczące wydobywania czarnego złota na dzień. Na przykład, jeśli kwoty zostaną zmniejszone, powstanie deficyt. Popyt zaczyna przewyższać podaż. W związku z tym można zwiększyć cenę substancji palnej.
Perspektywy dalszego rozwoju
Liczba krajów w OPEC nie oznacza, że ten skład jest ostateczny. Skrót w pełni wyjaśnia cele i zadania organizacji.Wiele innych krajów, które czekają na zatwierdzenie członkostwa, również chce przestrzegać tych samych zasad.
Współcześni analitycy uważają, że w najbliższej przyszłości nie tylko kraje eksportujące ropę będą dyktować warunki na rynku energii. Najprawdopodobniej kierunek w przyszłości ustalą importerzy czarnego złota.
To, jak wygodne będą warunki importu, determinuje także rozwój gospodarek krajowych. Oznacza to, że jeśli sektor przemysłowy rozwinie się w stanach, spowoduje to stabilizację cen czarnego złota. Ale w przypadku, gdy produkcja wymaga nadmiernego zużycia paliwa, nastąpi stopniowe przejście do alternatywnych źródeł energii. Niektóre przedsiębiorstwa mogą po prostu zostać zlikwidowane. Spowoduje to obniżenie cen za baryłkę ropy. Możemy zatem stwierdzić, że najbardziej rozsądnym rozwiązaniem jest znalezienie kompromisu między ochroną własnych interesów narodowych a krajami eksportującymi ropę.
Inni eksperci rozważają taką sytuację, że nie będzie produktu zastępczego dla tej substancji palnej. Znacząco wzmocni to wpływ krajów eksportujących na arenę światową. Tak więc, nawet pomimo kryzysu i procesów inflacyjnych, spadek cen nie będzie szczególnie znaczący. Podczas gdy niektóre złoża są rozwijane raczej powoli, popyt zawsze przewyższa podaż. Pomoże również tym mocarstwom cieszyć się wielkim autorytetem w sferze politycznej.
Punkty problemów
Głównym problemem organizacji jest różnica w pozycji krajów uczestniczących. Na przykład Arabia Saudyjska (OPEC) ma niską gęstość zaludnienia, a jednocześnie ogromne złoża „czarnego złota”. Cechą gospodarki kraju są również inwestycje z innych krajów. Arabia Saudyjska współpracuje z firmami zachodnimi. Przeciwnie, istnieją kraje, które mają dość dużą liczbę mieszkańców, ale jednocześnie niski poziom rozwoju gospodarczego. A ponieważ każdy projekt związany z energią wymaga dużych inwestycji, państwo jest ciągle zadłużone.
Innym problemem jest to, że zyski ze sprzedaży czarnego złota muszą być odpowiednio rozdzielone. W pierwszych latach po utworzeniu OPEC członkowie organizacji wydawali pieniądze w lewo i prawo, szczycąc się swoim bogactwem. Teraz jest to uważane za złą formę, więc pieniądze zostały wydane w bardziej kompetentny sposób.
Inną kwestią, z którą zmagają się niektóre kraje i która jest obecnie jednym z głównych zadań, jest techniczne zacofanie. Pozostałości systemu feudalnego są nadal obecne w poszczególnych stanach. Uprzemysłowienie powinno mieć ogromny wpływ nie tylko na rozwój energetyki, ale także na jakość życia ludzi. W wielu przedsiębiorstwach w tym obszarze brakuje wykwalifikowanych pracowników.
Ale główną cechą wszystkich krajów członkowskich OPEC, a także problemem, jest ich zależność od wydobycia czarnego złota.