W artykule rozważamy strukturę kliniki dziecięcej, jej funkcje, zadania, jednostki główne i pomocnicze.
Rodzice często muszą radzić sobie z różnymi chorobami u swojego dziecka, które towarzyszą mu w okresie dorastania, dlatego częstym i nieuniknionym wydarzeniem dla nich jest wizyta u specjalistów instytucji medycznej. System organizacyjny i struktura kliniki dziecięcej nie są jasne dla wszystkich.
Klinika (od greckich słów polys to miasto, a clinica to sztuka leczenia) to wysoce wyspecjalizowana instytucja medyczna, która ma zapewnić opiekę medyczną zdrowym, chorym dzieciom i młodzieży do dorosłości oraz przeprowadzać szereg medycznych i profilaktycznych działań mających na celu leczenie i zapobieganie rozwojowi chorób i ich powikłań.
Definicja instytucji medycznej
Co to jest klinika dziecięca? Struktura organizacyjna kliniki dziecięcej, zadania i cechy tej ambulatoryjnej jednostki profilaktycznej państwowego systemu opieki zdrowotnej obejmują udzielanie pomocy medycznej dzieciom od urodzenia do dorosłości. W takim przypadku główna praca powinna być skierowana nie na terapię dziecka, ale na zapobieganie jego chorobom i terminowe badanie lekarskie.
Struktura kliniki dziecięcej nie pozwala na aktywne manipulowanie małymi pacjentami. Tam przeważnie udzielana jest pomoc konsultacyjna i diagnostyczna. W niektórych przypadkach terapia ambulatoryjna w klinice jest również możliwa, jeśli schemat zalecony przez specjalistę pozwala zapewnić opiekę medyczną i inne rodzaje opieki, pod warunkiem, że dzieci przebywają w szpitalu dziennym i nie wymagają całodobowego monitorowania stanu pacjenta.
Instytucja jest regulowana rozporządzeniem Ministerstwa Zdrowia SR Federacji Rosyjskiej nr 56 z dnia 23 stycznia 2007 r. „W sprawie zatwierdzenia przybliżonej procedury organizacji działań i struktury kliniki dziecięcej” (zarządzenie z poprawkami).
Funkcje kliniki
Główną funkcją tej agencji rządowej jest opieka nad dziećmi, które nie potrzebują pilnej hospitalizacji. W takim przypadku świadczenie usług przez personel medyczny odbywa się nie tylko w warunkach przychodni dziecięcych. Struktura i organizacja pracy kliniki dziecięcej gwarantuje wyjazd pielęgniarek i pediatrów do domu.
Ponadto lista podstawowych funkcji obejmuje wdrożenie środków zapobiegawczych mających na celu zmniejszenie częstości występowania wśród młodych pacjentów. Można to osiągnąć poprzez zorganizowanie organizacji planowych badań okresowych dzieci w każdym wieku. W takim przypadku szczególną uwagę zwraca się na dzieci do roku. Promowanie zdrowego stylu życia, terminowe procedury anty epidemiczne zmniejszają ryzyko zachorowalności wśród dzieci. Masowe szczepienia przeciw chorobom zakaźnym są obowiązkowe zgodnie ze standardami i wytycznymi WHO.
Struktura kliniki dziecięcej obejmuje również pracowników specjalistycznych specjalności, którzy są w stanie zapewnić pacjentom podstawową opiekę diagnostyczną i doradczą. Bez wątpienia ci lekarze są ortopedą, chirurgiem, neurologiem, okulistą i specjalistą laryngologiem. W przypadku dużych organizacji pierwszej i drugiej kategorii przydzielani są tacy specjaliści, jak specjalista chorób zakaźnych, kardiolog, dentysta, logopeda, psycholog i inni.Ponadto obowiązki funkcjonalne personelu medycznego zatrudnionego w klinikach dla dzieci sugerują organizację wydarzeń mających na celu przygotowanie dzieci do przyjęcia do przedszkoli i szkół.
Cele instytucji
Oprócz bezpośredniego leczenia pacjentów i wdrażania środków zapobiegających rozwojowi chorób wśród dzieci, służby polikliniczne pracują nad dostarczaniem ekspertyz i raportów klinicznych. W tej instytucji przeprowadzane są badania niepełnosprawności młodzieży i dzieci (trwałe i czasowe). Kolejnym ważnym zadaniem jest prawidłowe wykonanie dokumentacji księgowej, statystycznej i sprawozdawczej. Do tej pory każda klinika ma określoną strefę mieszkalną. Pediatrzy odpowiedzialni za powierzone im terytorium muszą monitorować sytuację pod względem rozwoju psychicznego i fizycznego dzieci na ich terenie, prowadzić rejestr dzieci zagrożonych.
Kategoryzacja
Struktura kliniki dziecięcej, zasady pracy i zadania każdej takiej instytucji zależą bezpośrednio od przypisanej do niej kategorii. Obiekty te są podzielone na pięć głównych kategorii. Taki podział zależy od liczby pacjentów przydzielonych do instytucji, której konkretna klinika świadczy usługi. W dużych miastach są to kliniki pierwszej i drugiej kategorii, które mogą przyjmować do 800 pacjentów dziennie. Jednocześnie organizacja i struktura polikliniki pierwszej kategorii spoczywa na barkach około 70 lekarzy, a rzadziej instytucja medyczna może zawierać do 50 stanowisk. Kliniki te są zwykle dobrze wyposażone i mają drugorzędne usługi w strukturze: fizykoterapia, laboratorium kliniczne, stomatologiczne, rentgenowskie, masaże, pokoje fizjoterapii, a także jednostkę, która działa w zakresie rehabilitacji psychicznej niemowląt.
Małe instytucje czwartej i trzeciej kategorii mogą przyjmować do 500 dzieci dziennie, w ich personelu pracuje nie więcej niż 40 lekarzy. Najmniej obciążeń spoczywa na instytucjach 5. kategorii, do których przyjeżdża nie więcej niż 150 osób. Najczęściej są to kliniki zlokalizowane w osadach o małej populacji. Takie organizacje medyczne mają niewielki personel, reprezentowany głównie przez specjalistów w ogólnej praktyce klinicznej (na przykład pediatrę).
Kontynuujemy naszą znajomość struktury kliniki dziecięcej.
Organizacja pracy
Niezależnie od kategorii, poliklinika dla dzieci musi być zgodna z normami państwowymi. Struktura kliniki dziecięcej obejmuje następujące działy:
- Zarządzanie (główny lekarz). Administracyjna i ekonomiczna część organizacji jest mu podporządkowana.
- Biuro informacyjne, które obejmuje pokój metodologii i rejestr.
- Oddział pediatryczny zajmujący się pracą medyczną i profilaktyczną (gabinet zdrowego dziecka, pediatrzy rejonowi, gabinet zabiegowy, gabinet szczepień).
- Dział diagnostyki i poradnictwa (wąskoprofilowi specjaliści, a także placówki, w których dzieci poddawane są zabiegom fizycznym i diagnostycznym).
- Laboratorium
- Gabinet do pracy z placówkami przedszkolnymi i szkolnymi.
- Pierwsza pomoc
- Szpital dzienny
Układ kliniki obejmuje utworzenie osobnych wejść (co najmniej dwóch) do placówki medycznej, aby chore i zdrowe dzieci nie miały ze sobą kontaktu.
Personel medyczny
Klinika pediatryczna opiera się na pediatrach. Zgodnie ze standardami około 800 pacjentów na specjalistę. W praktyce liczba ta jest znacznie większa, ponieważ zawsze nie ma wystarczającej liczby wykwalifikowanych specjalistów (szczególnie we wsiach i małych miasteczkach). W ciągu godziny od przyjęcia pediatra musi zbadać około 6 dzieci, to znaczy, że czas, w którym jest on w stanie zapewnić każdemu z nich, wynosi nie więcej niż 15 minut.Opuszczając dom, może spędzić maksymalnie 30 minut na jednym dziecku.
Podczas przeprowadzania profesjonalnego egzaminu wzrasta obciążenie specjalisty. Zatem za godzinę musi przyjąć siedmiu pacjentów. Według tabeli kadrowej stawka pediatry wynosi półtora stopnia. Pracownicy ze środkowego personelu prowadzą recepcję wspólnie z lekarzami, w pokojach obsługi przeprowadzają zalecane procedury. Pielęgniarki patronackie udają się do noworodków, aby zapewnić pomoc, porady młodym matkom i rejestrację dzieci.
Zadania i struktura kliniki dziecięcej mają na celu świadczenie usług dla dzieci w pierwszym roku życia. Przed tym wiekiem pielęgniarka i pediatra przychodzą do dziecka co tydzień (na przemian). Takie środki pomagają znacznie zmniejszyć zapadalność i śmiertelność niemowląt.
Co jeszcze sugeruje struktura miejskiej kliniki dziecięcej?
Specjalistyczna pomoc
Liczba specjalistów w wąskich specjalizacjach zależy bezpośrednio od kategorii konkretnej kliniki. W wieku jednego miesiąca dziecko podlega badaniu przez następujących lekarzy: neurologa, chirurga, ortopedy i okulistę. Ci wąsko wyspecjalizowani specjaliści pomagają identyfikować w młodym wieku możliwe problemy zdrowotne u dzieci, w tym opóźnienie w rozwoju fizycznym i psychicznym.
Ponadto pediatra może skierować dziecko na badanie do kardiologa, hematologa, specjalisty chorób zakaźnych, dermatologa, gastroenterologa lub endokrynologa. Przed rozpoczęciem ankiety z tymi specjalistami konieczne będzie przeprowadzenie kompleksowej diagnozy, a rodzice zostaną skierowani do niej przez lokalnego pediatrę. Powinien obejmować badania krwi, kału, moczu, zdjęcia rentgenowskie, neurosonografię i ultradźwięki jamy brzusznej (ostatnie trzy badania są przeprowadzane tylko w razie potrzeby). Nie zawsze funkcje kliniki umożliwiają przeprowadzenie wszystkich tych procedur na podstawie jednej placówki medycznej, więc pediatra może skierować skierowanie do szpitala miejskiego lub okręgowego.
Szczepienia dzieci
Masowe szczepienia dzieci przed niektórymi chorobami zakaźnymi są jednym z głównych zadań organizacji medycznych. Procedura szczepienia jest absolutnie prosta. Początkowo pediatra bada pacjenta i wyciąga wnioski na temat jego stanu zdrowia. Zdrowe dzieci, dla których nie ma powodu opóźniać szczepienia, są szczepione zgodnie z określonym czasem i wiekiem. Manipulacja odbywa się w specjalnym pomieszczeniu.
Struktura pokoju szczepień w klinice dziecięcej jest osobną usługą, ponieważ organizuje działania związane z przechowywaniem, dostarczaniem i używaniem odpowiedzialnych leków. W tym pomieszczeniu utrzymywana jest pewna temperatura powietrza, a także zastosowanie specjalnego sprzętu.
Pracują w biurze pielęgniarki, przeszkoleni w zakresie technik szczepień, technik udzielania pierwszej pomocy w przypadku możliwych powikłań, dla których w gabinecie jest zestaw określonych leków. Dokumentacja szafki szczepień:
- dziennik spisowy (do 18 lat) zgodnie z działkami;
- roczny plan szczepień;
- miesięczny plan szczepień (nazwisko) we wszystkich obszarach ze znakami na szczepieniu;
- specjalny rejestr (z kolejnością próbek tuberkulinowych, nieszczepionych dzieci, a także tych, którzy mają przeciwwskazania do szczepienia);
- rejestr leków bakteryjnych;
- awaryjne powiadomienia o wystąpieniu ostrej choroby zakaźnej, zatrucia, nietypowej reakcji itp.;
- dokumentacja szczepień dla każdego dziecka.
Dzień szpitala i manipulacje
W warunkach przychodni dziecięcych pacjenci są dostępni nie tylko z pomocą diagnostyczną i doradczą, ale także z pewnymi środkami terapeutycznymi, procedurami rehabilitacji, które obejmują:
- balneoterapia;
- uzdatnianie wody;
- terapia błotna;
- masaż terapeutyczny, terapia ruchowa;
- UHF, inhalacja, rurka;
- podgrzewanie parafiny itp.
Wszystkie te zabiegi medyczne są przeprowadzane dopiero po wyznaczeniu specjalisty. Personel pielęgniarski nie może manipulować dzieckiem na podstawie własnej decyzji.
Praca w domu
Organizacja i struktura klinik dziecięcych pozwala odwiedzać dzieci w domu. Odejście pediatry odbywa się zgodnie z harmonogramem: każdy specjalista na swojej stronie. Wezwanie pediatry w domu należy wykonać telefonicznie, kontaktując się z rejestrem. Jednocześnie w domu lekarz może zbadać dziecko nie tylko w początkowych stadiach choroby. Powtórne leczenie jest możliwe, jeśli stan dziecka nie poprawi się ani nie pogorszy.
Formalności (skierowanie na badania, recepty, radiografia lub USG, kontakt ze specjalistą) są również możliwe w domu.
Wiek pacjenta w klinice
Możesz skontaktować się z kliniką z dziećmi od urodzenia do 18 lat. Jednocześnie pomaga się kobietom w ciąży, u których zdiagnozowano powikłania rozwoju płodu. Wizyta u pediatry planowana jest również dla przyszłych matek zdrowych dzieci. Lekarz powinien przeprowadzić z kobietą prace wyjaśniające dotyczące procedur opieki nad noworodkiem i doradzić jej w zakresie naturalnego karmienia. Po osiągnięciu wieku większości pacjentów pediatra przenosi go do terapeuty, przygotowuje całą wymaganą dokumentację medyczną.
Zbadaliśmy strukturę i funkcje kliniki dziecięcej.